China zal de opgeblazen illusies van de NAVO uit elkaar laten spatten

(Door: Natasha Wright – Vertaling: E.J. Bron)

De situatie zal hoogstwaarschijnlijk nog verder verslechteren, omdat de NAVO niet kan stoppen met haar betreurenswaardige ophitsing tot oorlog en het voeren van eindeloze oorlogen. We leven inderdaad in turbulente tijden. Direct voor onze ogen worden belangrijke boeken van de geschiedenis geschreven.

Wellicht heeft u opgemerkt dat “Dr. Doom” weer eens duistere boodschappen verkondigt. “Fortune” berichtte al in april dat Nouriel Roubini (alias “Dr. Doom”) gewaarschuwd heeft voor een pijnlijke stagflatie, die door een nieuwe Koude Oorlog met China en een Balkanisering van de wereldeconomie wordt veroorzaakt.

Ook “Al Jazeera” berichtte over Roubini´s sombere vooruitzichten: “De wereld stevent in de komende 20 jaar af op duistere tijden.”

Geen wonder dat “Dr. Doom”, die met de voorspelling van een economische catastrofe in 2008 opklom tot financiële ster, de wereld er nu voor waarschuwt dat het conflict tussen de Verenigde Staten en China smeult – en zeker niet alleen op economisch gebied.

De globale situatie is echter zo beangstigend ernstig, dat ze vast en zeker zal uitgroeien tot een Double-Dip-recessie, en wel niet alleen vanwege een groot aantal andere factoren, maar ook vanwege de overheersende stemming in het Pentagon, die een komende oorlog met China voorspelt.

We leven in waarachtig turbulente tijden. Wereldwijd vinden er talloze politiek beslissende dingen plaats, die iemand om z´n verstand brengen. Als je je de gebeurtenissen herinnert die nog in januari van dit jaar plaatsvonden, toen Jens Stoltenberg, de secretaris-generaal van de NAVO, Japan en Korea bezocht, dan voel je, om Shakespeare te parafraseren, “dat er iets niet klopt in de staat NAVOstan.”

Tijdens de beide vluchtige bezoeken beloofde Stoltenberg om de bilaterale betrekkingen met het oog op de historische uitdagingen waarmee de NAVO geconfronteerd wordt, zoals de oorlog in de Oekraïne, te bevorderen. Hij pochte erop dat de NAVO in de hele wereld al contactbureaus had ingericht, de belangrijkste in New York en Wenen, waarbij het kantoor in de Oekraïne speciaal geaccentueerd dient te worden. Bij haar oprichting in het begin van de Koude Oorlog in het jaar 1949 omvatte de Noord-Atlantische Verdragsorganisatie twaalf naties, die op initiatief van de VS in het leven werd geroepen. Nu omvat het militaire blok 31 leden en speelt in toenemende mate een globale rol.

Ter herinnering: de NAVO heeft al permanentie contactbureaus in de volgende landen: België, Bulgarije, Canada, Denemarken, Duitsland, Finland, Frankrijk, Griekenland, Italië, Kroatië, Litouwen, Nederland, Noorwegen, Polen, Roemenië, Slowakije, Spanje, Tsjechische Republiek, Turkije, Hongarije, Verenigd Koninkrijk en de Verenigde Staten. Een voorgesteld Japan-bureau zorgde voor aanzienlijke opwinding.

De NAVO beweert zich te baseren op het recht van de staten om hun eigen buitenlandse politiek te bepalen en collectieve zelfverdediging te bedrijven. Ondanks de hoogdravende bewering “democratische waarden” te verdedigen, heeft het door de VS gedomineerde militaire bondgenootschap een serie landen onder druk gezet om tot hem toe te treden, zonder dat hun bevolking daarvoor een democratisch mandaat in de vorm van een referendum had gegeven.

Het bevalt de NAVO van hun zogenaamde bondgenoten geopolitieke dwergen te maken, die met getrokken wapen in bedwang gehouden worden, onafhankelijk van hun grootte of geopolitieke situatie. De beweringen van het militaire blok dat de opening van een regionaal contactbureau in Oost-Azië alleen maar een indicator voor de zich veranderende globale veiligheidsomgeving zou zijn, klinken eufemistisch.

Enkele politieke analysen hebben geobserveerd dat de inmenging van de NAVO in Aziatische aangelegenheden Rusland en China waarschijnlijk nog dichter bij elkaar zal brengen. Ironisch genoeg leidt het expansionisme van het door de VS aangevoerde militaire blok tot een zichzelf vervullende profetie. De globale onveiligheid, waarvoor het onophoudelijk waarschuwt, werd door hem zelf waargenomen en gecreëerd.

Desondanks is Peking zich ervan bewust dat de NAVO, als zij haar hoofd in de muil van de tijger stopt, deze op zekere dag afgebeten zou kunnen worden.

De NAVO heeft al op brutale wijze de oorlog in de Oekraïne geprovoceerd, en nu wil het door de VS aangevoerde vehikel in het Verre Oosten expanderen. Haar liefdevolle focus op Japan is met het oog op de afschuwelijke geschiedenis van de genocidale Japanse agressie tegen China bijzonder alarmerend.

Dat is een giftige angel voor China, die in Azië steekt en er daarom uitgetrokken moet worden, aldus de “Global Times”. Men kan er van uitgaan dat het persbureau de denkwijze van de politieke leiding in Peking weerspiegelt. De Chinezen zijn zich derhalve volledig bewust van de angel van de NAVO en zullen niet slaapwandelend de catastrofe in lopen.

De “Global Times” vervolgt: “Japan zou niet moeten vergeten dat de ´Meiji-restauratie´ het land weliswaar rijker en sterker heeft gemaakt, maar ook de verwesterlijking van Japan en zijn politiek Azië te verlaten en zich aan te sluiten bij Europa met zich meebracht, wat in een tijd de wens naar een imperium extreem sterk maakte. De waan om de Aziatische hegemonie en invloedssfeer na te streven, leidde ertoe dat het land een militaristische, oorlogszuchtige demon werd, die groot onheil bracht voor de Aziatische landen.”

Bovendien waarschuwde het hoofdartikel van de “Global Times”: “Japan wil de NAVO in Azië invoeren om zijn veiligheid te garanderen. Japans veiligheid kan echter nooit bereikt worden wanneer het vertrouwt op de militaire ondersteuning door de VS of de NAVO. Hoe nauwer Japan met de VS of de NAVO samenwerkt, des te minder zal het de veiligheid krijgen die het wenst, en des te minder zal het in staat zijn om zijn imago als geostrategische dwerg te veranderen.”

Is het niet prachtig hoe Peking de NAVO bij de naam noemt? “Het rioolwater van de Koude Oorlog”, zo noemt de “Global Times” het door de VS aangevoerde militaire blok.

En dit alles komt perfect overeen met Moskous toenemende verachting voor de NAVO als bedreiging van de wereldwijde veiligheid.

Daarmee wordt niet vergeten dat de Verenigde Staten de overwegende meerderheid (80%) van de ongeveer 200 gewapende conflicten, die volgens schattingen sinds het einde van de Tweede Wereldoorlog tot 2001 wereldwijd plaatsgevonden hebben, op touw gezet hebben. Als we de decennia na 11 september tot nu meerekenen, dan zou de Amerikaanse verantwoording voor het wereldwijde geweld zelfs bij 90-95% kunnen liggen. En dat bij een natie, waarvan de bevolking maar 4,25% van de wereldbevolking uitmaakt. Hoe gewetenloos en verwerpelijk is deze afschuwelijke balans?

Moeten we nu enkele belangrijke militaire berekeningen aanvoeren? “The Economist” bericht over een studie, die de militaire macht van de VS met die van China vergelijkt. De militaire begroting van de VS is vier keer zo groot als die van China. Maar de Chinese marine zal de Amerikaanse marine rondom het jaar 2020 als de grootste ter wereld aflossen. Het Pentagon blijft nog steeds eufemismen gebruiken, zoals dat het China als een “stapsgewijze uitdaging” beschouwt.

Het dilemma, dat de westelijke militaire bevelhebbers tot wanhoop lijkt te brengen, is de vraag of China de ingeslagen weg kan voortzetten en zijn militaire capaciteiten kan uitbreiden om de hegemonie van de VS uit te dagen, of dat China´s relatieve macht mogelijkerwijs zijn hoogtepunt heeft bereikt. De scheepsbouwindustrie vereist exorbitante investeringen, omdat ze een boomende industriële basis vooronderstelt. Het dilemma voor de VS bestaat erin dat hun economie stagneert en het aantal oorlogsschepen dalende is, terwijl het aantal Chinese schepen sterk toeneemt.

Wat betreft het totale aantal marineschepen – van vliegdekschepen tot onderzeeërs, fregatten en torpedobootjagers – overtreft China de VS in de verhouding 390:2976. Men voorspelt dat China in de komende twee jaar over 400 oorlogsschepen zal beschikken, terwijl het aantal Amerikaanse schepen naar ongeveer 290 zal dalen. De verouderde schepen dienen afgeschreven te worden. Het Chinese voordeel komt eruit voort dat China over de wereldwijd grootste scheepsbouwindustrie beschikt. Ongeveer 44% van alle in het jaar 2021 wereldwijd gebouwde schepen komen van Chinese scheepswerven.

China en zijn strijdkrachten concentreren zich op dit moment rondom Taiwan, terwijl de Amerikaanse strijdkrachten op grond van onhoudbare hegemoniale ambities wereldwijd over 800 steunpunten verspreid zijn. China heeft toegezegd Taiwan desnoods met geweld te heroveren, zodat de planningen aan beide zijden groot zijn.

De tijd werkt echter in het voordeel van Peking.

Op de lange termijn zal de situatie naar alle waarschijnlijkheid nog verder toespitsen, omdat de NAVO niet kan stoppen met haar betreurenswaardige ophitsing tot oorlog en het voeren van eindeloze oorlogen.

Bron:
uncutnews.ch

Bron oorspronkelijk artikel:
strategic-culture,org
Door: Natasha Wright

Vertaald uit het Duits door:
E.J. Bron
(www.ejbron.wordpress.com)