De ruïne van Rutte

(Door: Wim van Schaik)

Niemand treurt erom dat deze week het kabinet gevallen is. Officieel viel het omdat er voor aanscherping van het asielbeleid geen overeenstemming te bereiken was. Waarschijnlijker is dat opportunist Rutte het een geschikt moment vond. Eindelijk een besluit dat op enorme bijval van de bevolking kan rekenen.

Doen waar Nederland naar smachtte, kan voor Rutte niet de reden zijn geweest om het bijltje erbij neer te gooien. Rutte laat al jarenlange en in toenemende mate minachting zien voor de Nederlander. Dat is nu niet ineens anders. De lof die Rutte kreeg toegezwaaid voor zijn enorme inzet bla, bla, bla, doet dan ook geen recht aan de juichstemming in het land. Driekwart van de Nederlanders ziet Rutte niet meer zitten. Zij zien hoe onder de kabinetten Rutte de belangen van Nederland en de Nederlanders zeker nooit op de eerste plaats stonden. Rutte bedanken voor zijn ‘tomeloze inzet voor Nederland’, zoals Wilders deed, lijkt mij dan ook niet op zijn plaats en alleen te verklaren als een poging om de weg te plaveien naar mogelijke samenwerking met de VVD.

Ook bij het overleg over de ‘asielcrisis’ draaide het voor Rutte en zijn kompanen niet om het belang van de Nederlandse bevolking. Dat een hele samenleving op vrijwel elk terrein ontwricht is door de voortdurende en alsmaar groeiende stroom immigranten kwam niet ter sprake. Nee, de asielcrisis zou ‘slechts’ een opvangcrisis zijn. De toestand in het AZC Ter Apel, dat is pas erg. En de inwoners van het dorp Ter Apel? Daar walsen we (Dijkhof) gewoon overheen. Dat immigratie de moeder van alle problemen is, mag niet benoemd worden. De overbelaste Nederlandse samenleving moet gewoon nog meer inschikken voor meer, meer, meer gelukzoekers.

De hoofdrolspelers hadden het dan ook niet over de belangen van de Nederlanders. Rutte vond het vreselijk om te moeten bivakkeren in een tent op een weiland in Ter Apel. Over de overlast in het dorp geen woord. Van de Burg vond het mislukken van de onderhandelingen alleen maar erg voor de werkers in de asielindustrie. Die deden toch zo hun best en werden nu door de politiek in de steek gelaten. (Hoe lang wordt de Nederlander al in de steek gelaten?) Carola Schouten bagatelliseerde de instroom. Dat zijn we inmiddels van de CU gewend. Hoekstra kwam niet verder dan de overbezetting in Ter Apel. Over de overbezetting van de woningvoorraad, de wegen, de zorg, de politie (behalve als het gaat om onwelgevallige demo’s), het onderwijs, geen woord. Geen enkele compassie met de dorpsbewoners daar. De Jonge herhaalde de allang achterhaalde stelling dat we immigratie hard nodig hebben. Het ontluisterend optreden van deze lieden laat zien dat zij de gewone Nederlander letterlijk en figuurlijk niet zien staan. Die moet gewoon inleveren en verder niet klagen… Allemaal etaleren ze schaamteloos hun stuitende dedain voor de gewone Nederlanders en hun onvermogen, zo niet de onwil, om zich te verplaatsen in hun vaak schrijnende omstandigheden.

En nu zitten in nog geen week tijd de coalitiepartijen zonder leider. Die keren allemaal, met in hun kielzog meerdere bewindspersonen, de politiek de rug toe. Als ratten die een zinkend schip verlaten. De deur naar andere vette (politieke) banen blijft natuurlijk wel open. Niemand zal ervan opkijken als ze na verloop van tijd toch weer in de landelijke politiek opduiken, ook al zeggen ze nu deze te verlaten. Beloften van politici zijn weinig waard. Neem Halsema. Zou na vertrek uit Den Haag nooit burgemeester worden… En wie is nu burgemeester van Amsterdam? Maar eerst hebben ze de natiestaat zowel als de welvaarts- en verzorgingsstaat afgeschaft en Nederland uitgeleverd aan machten waar het volk nooit om gevraagd heeft.

Het is zeer de vraag of nieuwe verkiezingen fundamentele verandering zullen brengen en gaan zorgen voor herstel van de ruïne van Rutte. Dat de verkiezingen ver vooruit worden geschoven, geeft te denken. Het zal toch niet zijn om na de euforie om het vertrek van Rutte en zijn bende tijd te winnen? Tijd die de media zullen benutten om de goedgelovige en denk-luie Nederlander met zijn slechte geheugen te masseren en te dirigeren naar een volgend volksvijandig afbraakkabinet. Het is om moedeloos van te worden.

Soms bekruipt me hetzelfde gevoel als wetenschapper Dr. Jan van de Beek heeft. Die man confronteert voortdurend de overheid met haar blinde vlekken waar het om immigratie gaat. Het kost hem veel tijd. Hij krijgt veel kritiek. Als hij dan de lauwheid om zich heen opmerkt, vraagt hij zich af of hij zich wel zo moet uitsloven en of zijn patriottistische betrokkenheid niet een beetje overdreven is:

“Ik ben een stuk minder patriottistisch dan vroeger. Heel veel mensen lijkt het niet zo te interesseren. Mensen worden ook steeds individualistischer. Het heeft niet zoveel zin om je in je eentje te identificeren met die verbeelde gemeenschap. Het moet geen ingebeelde gemeenschap worden. Dan is er ook nog een grote groep mensen die zich zorgen maakt, maar zich niet uit durft te spreken. Mensen zijn veel te bang voor hun carrière en hypotheek. Ik ken mensen die het op veel punten met mij eens zijn, maar het niet durven te zeggen. Of pas als iedereen het zegt. Als je je nek niet uit durft te steken voor die verbeelde gemeenschap, dan is ‘ie je kennelijk ook niet zoveel waard.”

Door:
Wim van Schaik
(voor www.ejbron.wordpress.com)