Is vernietiging van de geboortestreek geen misdaad?

(Door: Meinrad Müller – Vertaling: E.J. Bron)

Geboortestreek, thuis, dat is het warme gevoel wanneer je door de straten van je kinderjaren loopt. De geur van de bakkerij ´s ochtends, de echo van de kerkklokken op zondag, het lachen van de kinderen, die op dezelfde plekken spelen waar wij ooit avonturen beleefden. Hier voel je je veilig en geborgen, omdat je weet wie je bent – omringd door mensen, die je niet alleen kennen, maar ook begrijpen.

Is thuis een goed dat het waard is om te beschermen?

Meer dan ooit! In een wereld, die steeds sneller draait, is thuis het anker dat ons houvast geeft. Hier worden we begrepen, hier kunnen we meepraten, mee vormgeven en de waarden aan onze kinderen doorgeven die we belangrijk vinden. Thuis geeft ons doen en laten zin, omdat we hier deel uitmaken van een gemeenschap, die bouwt op verbondenheid en vertrouwen. Waar geen bewakingsdiensten nodig zijn om ´s nachts vanuit de kroeg lopend langs “brandpunten” naar huis te kunnen gaan.

Verlangen naar veiligheid

Je merkt het duidelijk: velen verlangen naar dit soort geborgenheid, die je alleen maar in je geboortestreek kunt vinden. Terwijl sommigen de wijde wereld intrekken, zien steeds meer mensen in wat het betekent om wortels te hebben. Een plek, waarop je niet alleen leeft, maar thuis bent. En waar je je kinderen ´s avonds zonder angst naar vrienden kunt laten gaan.

Diegenen van ons die het privilege hebben in hun geboortestreek te leven, kennen de rijkdom die in deze diepe verankering ligt. Het is een sceptische blik op diegenen die vandaag hier en morgen daar zijn, altijd op zoek en nergens echt thuis. Niet uit jaloezie, maar omdat we weten wat ze missen. Omdat onze vrouwen zonder angst hun vriendinnen kunnen bezoeken.

Eenzaamheid van de grote steden

Bij ons kennen we de eenzaamheid en de vele sociale problemen van de grote steden alleen maar uit het nieuws. Onze kinderen groeien op in een omgeving, die bepaald wordt door zorg tussen buren en de zekerheid dat er voor hen gezorgd wordt, ook als we er niet zijn. Onze gezondheid en ons welbevinden profiteren van deze verbondenheid en de nabijheid tot de natuur, omdat er geen wolf hongerig door de omgeving stroopt.

Het is dit eenvoudige en toch zo krachtige idee van thuis, dat ons laat zien waarop het werkelijk aankomt in het leven. Het zijn de relaties die we onderhouden, de gemeenschap, waarin we actief zijn en de tradities, die we leven en doorgeven. In onze snelle tijd is dat een schat die je niet genoeg kunt waarderen. In deze zin is thuis veelmeer dan een plek – het is een gevoel, een levensgevoel en een belofte voor de toekomst. Kan iemand ons dat ooit betwisten?

Bedreiging van de geboortestreek

Wanneer de spreekwoordelijke “bron voor de poort”, het trefpunt van jong en oud, plotseling door wolven bevolkt zou worden, zou het hele thuisleven tot stilstand komen. Godzijdank is dat alleen maar in nachtmerries voorstelbaar…

Bron:
philosophia-perennis.com
Door: Meinrad Müller

Vertaald uit het Duits door:
E.J. Bron
(www.ejbron.wordpress.com)