ZIELIGE VLUCHTELINGEN…?

Zielige asielzoekers bij hotel Van der Valk – 2024.

(Door: “Driek”)

Eigenaren van hotels verdienen zeer goed met het verhuren van hun hotels aan het COA. Het Van der Valk-hotel bij Schiphol wil niet veel kwijt over de opvang van asielzoekers. Doch het moge duidelijk zijn dat het opvangen van asielzoekers een zeer lucratieve bron van inkomsten is voor hoteleigenaren.

Een woordvoerder van het COA vertelt dat asielzoekers en statushouders zeer sober in hotels worden opgevangen. Want, zegt de woordvoerder: ze mogen absoluut geen gebruik maken van onze zwembaden, sauna’s en bars. De buitenstaander denkt wellicht dat ze in luxe leven, doch het gaat alleen om het hoognodige, dus slapen, eten en drinken.

In het Van der Valk-hotel bij Schiphol is dat niet anders, de enige plek waar asielzoekers en de hotelgasten zich mengen, is in de fitnessruimte. We moeten ons wel een dag van tevoren melden, zegt een asielzoeker. Een hotelmedewerker zegt: onze gewone gasten kunnen er terecht wanneer ze maar willen. Om 22.00 uur loopt de medewerker de fitnessruimte in en vraagt de asielzoekers te willen vertrekken. Ze mogen na 22.00 uur hier niet meer aanwezig zijn.

De gewone hotelbezoekers in het hotel weten meestal niet eens dat er ook honderden vluchtelingen worden opgevangen. Een hotelgast vertelt dat de mensen aan de andere kant niet in luxe leven. Terwijl de gewone gasten hooguit enkele nachten in het hotel slapen en daarna doorgaan met hun dagelijks leven, verblijven de asielzoekers en statushouders maandenlang en soms meer dan een jaar in het hotel.

De opvang in hotels zal nog wel even nodig blijven, zo is de verwachting. Er zijn weinig huizen beschikbaar voor statushouders. Normaal gesproken is het de bedoeling dat ze binnen veertien weken een woning krijgen toegewezen, zegt de woordvoerder van het COA. Maar door de woningcrisis kan het tegenwoordig meer dan negen maanden duren.

Ook duren de procedures bij de IND door de grote instroom langer, waardoor asielzoekers langer in de opvang zitten. Zoals ook het geval is bij Abu Sayer, die nog steeds op zijn verblijfsvergunning wacht om zijn gezin over te laten komen. Maar ik heb geen keus, zegt de vluchtende kleedjesklopper. Maar waarom moet de Abu Sayer voorrang krijgen boven een Nederlander die al ruim tien jaar op een wachtlijst staat? Hij laat zijn gezin achter in een oorlogsgebied, doch zelf geeft hij er de voorkeur aan om te vluchten naar het veilige Nederland.

Ik verdenk Abu er van dat hij uit is op een makkelijk leventje en zijn hand wil ophouden. Abu is gewoon een asielprofiteur. Hij doet er beter aan zijn koffertje te pakken en de thuisreis te aanvaarden.

Ik wens U allen nog een gezegende dag.

Door:
“Driek”
(voor www.ejbron.wordpress.com)