In België gaat een hetze op herhaling: Breivik is de schuld van de islamcritici

(Door: Martien Pennings)

Op 10 maart 2012 publiceerde ik op AmsterdamPost een stuk waarin ik uitlegde dat David Wood heel goed uitlegde dat aan de islamcritici niet het moorden van Anders Breivik verweten kon worden. Alleen al puur chronologisch kan het niet. Breivik radicaliseerde vóór dat de islamcritici bij hem in beeld kwamen. En aangezien de oorzaak meestal aan het gevolg voorafgaat . . . . . .

Dat stuk wordt hier opnieuw on-line gezet, want er is een goede aanleiding voor. Op deze zaterdag16 februari zijn er namelijk in de islamofiele en “Israël-kritische” Vlaamse krant “De Morgen” twee extreem hetzende stukken verschenen, waarin prominente islamcritici  die in het manifest van Breivik en de kopstukken van “Het Vlaams Belang” schuldig worden verklaard aan het moorden door Breivik, buiten elke morele orde worden geplaatst en tot staatsvijanden worden uitgeroepen

Ook de twee teksten uit “de Morgen” volgen hier onder. Dus eerst mijn stuk waarin ik, David Wood volgend, eerder uitlegde dat het beschuldigen de islamcritici van het moorden door Breivik alle logica tart. En daaronder de stukken uit “De Morgen”.

________________________________________________________________

Breiviks radicalisering: niet door Geert Wilders, maar door de politiek-correcte muur

Ga eens naar David Wood luisteren. Hij heeft die 1500 pagina’s tekst geanalyseerd die Anders Breivik over zijn massamoord-motivatie heeft geschreven. Dat videootje duurt 18 minuten. Oh, helderheid! Wood legt drie stappen bloot in Breiviks manifest.

Stap 1: Breivik zag in de jaren 1990 hoe moslim-immigratie misdaad en agressie in de Noorse straten had gebracht.

Stap 2: Breivik ging de islam bestuderen en realiseerde zich rond het jaar 2000 dat het een misdadige en agressieve ideologie was.

Stap 3: Breivik realiseerde zich rond dat jaar 2000 dat iedereen die kritiek had op de islam en immigratie door de politiek-correcte quasi-elite en de mainstream-media blijvend als een racist zou worden weggezet, dat een vreedzame en verbale strijd onmogelijk was en dat alleen een uiterst gewelddadige actie, een grote aanslag naar het voorbeeld van de islam, zou kunnen zorgen voor een bres in de politiek-correcte muur.

Anders Breivik is niet geradicaliseerd door islamcritici als Geert Wilders, Pamela Geller, David Horowitz, Robert Spencer en Daniel Pipes, want deze critici zijn nu juist tegen de islam omdat ze tegen geweld, terreur en onderdrukking zijn en gebruiken nu juist niet-gewelddadige middelen om dat aan de kaak te stellen, zoals het schrijven van stukken, het maken van een film of het houden van een protestbijeenkomst.

Naast het feit dat islamcritici tegen geweld zijn en de islam juist kritiseren vanwege het geweld, is er nog een kleuterklein ollie-pollie-woepsie-feitje dat bewijst dat die islamcritici niet verantwoordelijk zijn voor Breiviks radicalisering. Want Breivik had volgens zijn eigen manifest al rond 2000 zijn conclusie bereikt dat geweld noodzakelijk was. Maar Spencer begon pas te bloggen in 2003, Geller in 2004 en Geert Wilders stapte pas in 2004 uit de VVD-fractie.

En ja, toen Breivik zijn conclusies al bereikt had, citeerde hij om zijn anti-islam-standpunt kracht bij te zetten Wilders, Geller en Spencer . . . . . . maar ook George Washington, Thomas Jefferson, Andrew Jackson, John F. Kennedy, Winston Churchill, George Orwell, Rudyard Kipling, Friedrich Nietzsche, John Stuart Mill, William James, Aldous Huxley, Mark Twain en Mohammed.

Breivik, zegt David Wood, heeft niet teveel, maar te weinig geluisterd naar Wilders, Spencer en Geller, want die geloven nog dat de kracht van het woord iets kan uitrichten tegen de islam en zijn Westerse collaborateurs.

Ik heb me zelf ook nogal bezig gehouden met Breivik, want ook ik had in toenemende mate last van geweldsfantasieën, waarin ik haatbaarden, islam-collaborateurs en “anti-Zionisten” schuimbekkend sproeikogelvermassamoordde, dan wel een voor een hun strotten met mijn blote handen eruit rukte. Ja, ik vind dat óók heel erg dat er zoveel in mijn onderbuik geroerd wordt dat er prikkels ontstaan in het stukje reptielenbrein dat de evolutie bij alle mensen die niet links zijn heeft achtergelaten. De goede, linkse mensen hebben daar geen last van dus, maar ik zelf, als in de evolutie achtergebleven rechtserik, dan wel als regelrechte Hitler, heb er heel wat mee te stellen, al heb ik het tot nu toe aardig onder controle weten te houden. Natuurlijk word ik ouder, inmiddels alweer 66, en dus heb ik goede hoop dat ik ooit net zo geestelijk volwassen en mild word, net zoveel zelfkennis opdoe als Alexander Pechtold of Job Cohen.

En misschien, maar dat is wel héél hoog gegrepen, kan ik net zo kosmisch begripvol worden als een Femke Halsema en misschien ga ik er dan wel net zo ontspannen en gelukkig uitzien. Kijk eens , meteen aan het begin van de uitzending, hoe ze erbij zat op 27 februari 2012 bij Pauw en Witteman: sereen, happy, relaxed. Zó ziet een vrouw eruit die in vrede leeft met zichzelf en de islam. Daar kan geen Breivik iets aan veranderen, die blijft samen met Jolande Sap (óók Groen Links), Ineke van Gent (óók Groen Links), Karin Dekker (óók Groen Links) en Claudia de Breij (óók een intens goed mens) gewoon grappig doen over de boerka. Niks aan de hand jôh!

Zal ik het nog maar eens zeggen:

“Ik zal het niet kunnen bewerkstelligen, maar het enige wat ik graag zou willen is, dat onze voor driekwart ontspoorde Westerse cultuur en vooral de media eens geestelijk volwassen zouden worden en ophouden de sfeer te scheppen waarin Breiviken kunnen ontstaan. Want als Breivik al een gek was, dan toch een politieke gek.”

En de kortste formule waarop ik het kan brengen, luidt:

Quasi-linkse nep-elite, geestelijk onvolwassen holier-than-thou-ers: hou eens op met het spelen met vuur!

________________________________________________________________

Uit “De Morgen” van 16 februari 2013

Breivik-ideologen hielden congres in Vlaams Parlement

De Canadese zakenman Bjorn Larsen financierde de counter-jihadconferentie.

Bijna alle Amerikaanse en Scandinavische ideologen die Anders Breivik inspireerden tot zijn moordpartij ontmoetten elkaar in 2007 in het Vlaams Parlement op uitnodiging van Filip Dewinter. Met Bart Debie had de Staatsveiligheid een mol.

De allereerste counter-jihadconferentie wordt door gezaghebbende bronnen als Foreign Policy gezien als de start van een nieuwe, expliciete anti-islamideologie. Met boeken als Defeating Eurabia van de Noor Fjordman of Eurabia van de Brits-Egyptische Bat Ye’or. Samen met figuren als Robert Spencer, Baron Bodissey, Pamela Geller, Lars Hedegaard en Vlaming Paul Beliën worden zij alle uitvoerig geciteerd en bejubeld in het ‘manifest’ dat Breivik na zijn bloedbad op het eiland Utoya vrijgaf. Al deze mensen waren op 18 en 19 oktober 2007 persoonlijk aanwezig op het stichtingscongres van de counter-jihad, waarvan nu blijkt dat die plaatsvond in Brussel, meer bepaald in vergaderruimten en de plenaire zaal van het Vlaams Parlement. Die werden gehuurd door Filip Dewinter. Hij deed voorzitter Marleen Vanderpoorten geloven dat het ging om een bezoek van ‘buitenlandse zakenlui’. De haatpredikers kregen in de avond van donderdag 18 oktober een diner aangeboden in De Daktuin, het restaurant van het parlement.

Oorlog met de islam

De kosten werden gedragen door een mysterieuze Canadese zakenman die zich Bjorn Larsen noemde. Bart Debie, die als mol bij Vlaams Belang gegevens over Larsen doorspeelde aan de Staatsveiligheid, is ervan overtuigd dat dit een valse naam is. “De man werd gestuurd door een of andere obscure Amerikaanse groep die Europa warm moest maken voor oorlog met de islam“, aldus Debie.

“Hij heeft alle vliegtickets en hotelkamers betaald. Hij heeft ook de tweede Fitna-film van Geert Wilders mee gefinancierd. Ik kom hiermee naar buiten omdat ik als ex-politieman wil dat men eindelijk begrijpt waarom ik een mol ben geweest. De moordpartijen in Oslo lijken mij aan te tonen dat dit een gevaarlijk gezelschap was. Een van de sprekers riep op om moslims ‘in kampen op te sluiten’.” Na de eerste counter-jihadconferentie zouden er nog drie volgen, onder meer in Wenen en Tel Aviv. Na de moordpartij in Oslo hield de traditie op. Bjorn Larsen verdween van de aardbol. Het bedrijf waar hij CEO van zei te zijn is gehuisvest in een hotelkamer in het Canadese Toronto. Er bestaat voor zover bekend maar één foto van de cameraschuwe Larsen, gemaakt door Debie op verzoek van de Staatsveiligheid. Filip Dewinter betwist dat hij het parlement beloog of misbruikte: “Er was niets geheims aan de conferentie. Het is niet onze schuld dat een gek als Breivik is opgestaan.”

Toen de haatpredikers achter Anders Breivik confereerden in het Vlaams Parlement . . . .

De Israëliër Aryeh Eldad was de ergste. Hij vond dat alle moslims moesten worden opgesloten en verbrand. De hele zaal knikte instemmend.

Op 18 en 19 oktober 2007 ontmoetten de latere ideologen van de Noorse terrorist Anders Breivik, de meest rabiate anti-islamhaatpredikers elkaar op’s werelds allereerste ‘counter-jihadconferentie’. De conferentie vond plaats op een tot dusver geheim gehouden locatie in Brussel. Dankzij Bart Debie, de mol van de Staatsveiligheid, kan de locatie vandaag worden onthuld: de plenaire zittingszaal van het Vlaams Parlement.

Natuurlijk wenste niemand mee verantwoordelijk te zijn voor de 77 moorden van de Noor Anders Breivik. Na het bloedbad op het eiland Utoya verspreidde hij zijn manifest 2083 – A European Declaration of Indepence. Het was een breed uitgesponnen, 1.518 pagina’s lang dankwoord aan de vele “fatsoenlijke mensen” die hem met blogs, boeken en andere geschriften tot de overtuiging hadden gebracht dat er geen andere manier was om Europa te verdedigen tegen een “islamitische invasie”. Breivik zong de lof van de Amerikaanse schrijver Robert Spencer, die in zijn boeken beweert dat de islam “via onderwijs oproept tot oorlog tegen alle ongelovigen”. Spencer wordt in het manifest van Breivik niet minder dan 64 keer geciteerd, hij werd door de The New York Times omschreven als een van de voornaamste ideologen van Breivik, net als de Amerikaanse haatblogster Pamela Geller. De vrouw die Barack Obama consequent omschrijft als “president Jihad”, kreeg van Breivik bloemetjes toegeworpen en was een van de zeer weinigen die na de massamoord zou ijveren voor een zekere vorm van begrip voor Breivik. Ze postte na de aanslagen op haar blog een groepsfoto van de deelnemers aan het jeugdkamp van de Workers’ Youth League (AUF) op Utoya, 24 uur voor de meeste van deze jongelui zouden worden vermoord. Daaronder schreef ze: “Merk op dat de gezichten meer Midden-Oosten en gemengd zijn dan puur Noors”.

Eerste kennismaking

De man die Anders Breivik misschien wel het meest heeft geïnspireerd, was de Noorse extreem-rechtse blogger Peder Are Nøstvold Jensen, die onder het pseudoniem Fjordman het boek Defeating Eurabia publiceerde. Dat is ongeveer de bijbel van Breivik. Het is zonder meer een oproep tot actie tegen “de oprukkende islamisering in Europa”. In de uren na de moordpartij vond ook Fjordman het nuttig om er in een blog op te attenderden dat de AUF-jongeren bestaan uit “een bende anti-Israël en pro-Palestijnse jongsocialisten”.

Nadat hij ontdekte hoezeer Breivik zijn werk adoreerde, noemde Fjordman hem”een gewelddadige psychopaat” en begon hij te ijveren voor de doodstraf. Een andere door Breivik tot in het eindeloze geciteerde auteur was de Brits-Egyptische Bat Ye’or. Deze hoogbejaarde dame ontwikkelde in 2005 in haar boek Eurabia een samenzweringstheorie die zegt dat de migratie van moslims vanuit Noord-Afrika naar Europa niets te maken heeft met sociale lotsverbetering, maar alles met een geplande “jihad” die finaal de machtsovername van Europa beoogt. Breivik prees in zijn manifest ook hetwerk van de meestal onder het pseudoniem Baron Bodissey publicerende Amerikaan Edward S. May (“Europa kan nu wakker worden of het zal worden gewekt”) en de Deense auteur Lars Hedegaard, de man van de Mohammedcartoons en statements als “moslimmeisjes worden verkracht door hun ooms, hun neven of hun vaders”. En uiteraard ook onze eigen Paul Beliën met zijn The Brussels Journal en Filip Dewinter. Behalve de adoratie van Breivik hebben alle hier genoemde mensen nóg iets met elkaar gemeen. Robert Spencer, Pamela Geller, Fjordman, Bat Ye’or, Edward S. May, Lars Hedegaard, Paul Beliën en Filip Dewinter ontmoetten elkaar op donderdag 18 en vrijdag 19 oktober in Brussel. Velen onder hen kenden elkaar tot dan toe enkel via mail of skype.

Dit was hun allereerste kennismaking. Hier, tijdens ’s werelds allereerst counter-jihadconferentie, werden netwerken gesmeed en de bouwstenen gelegd voor wat een nieuwe mondiale anti-islambeweging moest worden. Behalve een paar bondige vermeldingen op het net had tot dusver enkel het gezaghebbende Amerikaanse blad Foreign Policy aandacht voor de conferentie in Brussel. In een zoektocht naar de herkomst van de kronkels in het hoofd van Anders Breivik, berichtte Foreign Policy op 25 juli 2011: “Een belangrijke datum is oktober 2007, als een vroege bijeenkomst van diverse activisten in Brussel”. Wat tot nu toe nooit kon worden verduidelijkt, is wáár in Brussel deze conferentie plaatsvond, wie ze organiseerde en wie ze financierde. De brief is gedateerd op 1 oktober 2007 en gericht aan Marleen Vanderpoorten, voorzitter van het Vlaams Parlement. De brief gaat als volgt: “Geachte voorzitter, op 18 en 19 oktober 2007 ontvang ik een delegatie van een zestigtal buitenlandse zakenlui en politici. Op 18 oktober 2007 had ik deze delegatie graag vanaf 18u30 een maaltijd aangeboden in De Daktuin. Op 19 oktober vinden vijf panelgesprekken plaats. Hiervoor had ik graag beroep gedaan op de Jan Van Eyckzaal en drie tot vier kleine commissiezalen. Deze activiteiten vinden in de voormiddag plaats en zouden maximaal tot 12u30 duren. Mag ik U vragen mij toelating te willen verlenen voor het gebruik van de infrastructuur van het Vlaams parlement? Mijn medewerkers zullen dan zo spoedig mogelijk contact opnemen met de bevoegde diensten voor de praktische afhandeling. Met de meeste hoogachting, Filip Dewinter.” De Breivik-ideologen legden de basis voor hun “Europese anti-islambeweging” in het Vlaams Parlement.

‘Opsluiten in kampen’

Onder de aanwezigen bevonden zich niet enkel alle hierboven genoemde idolen van Breivik, maar ook het Roemeense europarlementslid Traian Ungureanu, de Zwitserse publicist Arnaud Dotezac, een medewerker van Geert Wilders, de Oostenrijkse Elisabeth Sabaditsch-Wolff en de Israëlische politicus Aryeh Eldad. Bart Debie, in die tijd rechterhand van Filip Dewinter en volgens wat deze week werd vernomen mol binnen het Vlaams Belang voor de Staatsveiligheid, omschrijft Eldad als “de ergste van allemaal”. Bart Debie: “De man hield een betoog dat erop neerkwam dat alle moslims dienden te worden opgesloten in kampen. Allemaal opsluiten in kampen, en verbranden. Echt. En al die mensen in de zaal keken instemmend. Ik word niet zo gauw ergens stil van, maar hiervan wel. Een hele week lang heb ik nu te horen gekregen dat ik deloyaal ben, een verrader. Over de counter-jihadconferentie heb ik inderdaad mijn contactpersoon bij de Staatsveiligheid ingelicht. Ik heb hem de lijst van 79 gasten overhandigd en de key note speakers, ik heb op verzoek van de Staatsveiligheid zo veel mogelijk foto’s gemaakt en doorgespeeld. Ik heb ook de hele bundel met tijdens de conferentie besproken teksten overgemaakt aan mijn runner en ik ben ervan overtuigd dat ik juist heb gehandeld. “Er is mij deze week verweten dat ik ook naar de politie had kunnen gaan. Ik dacht het niet. Dit is het soort van gezelschappen waarvan we als democraten enkel kunnen hopen dat de Staatsveiligheid ze in de gaten houdt. Ik heb daartoe bijgedragen en zal me daar niet voor schamen.” Het hele gezelschap, zegt Debie, is twee dagen in Brussel gebleven. Hijzelf en een andere medewerker van Filip Dewinter fungeerden als taxichauffeur tussen de luchthaven van Zaventem, het hotel en de conferentieruimte. Op donderdagochtend werd er verzameld in hotel Sofitel Brussels La Louise aan de Gulden Vlieslaan. ’s Namiddags volgde een bezoek aan het Europees Parlement, in hun latere geschriften en die van Anders Breivik de met hand en tand te bestrijden “buik van Eurabië”. ’s Avonds was er het diner op het dak van het Vlaams Parlement, de volgende ochtend een vijfvoudige vergadersessie in de zalen van het Vlaams Parlement.

Kruiwagens vol geld

De 78 genodigden zijn niet belangeloos of uit puur anti-islamitisch idealisme naar Brussel gekomen. Hun vliegtickets en hun (dure) hotelkamers werden betaald door een zekere Bjorn Larsen. Hij is de zelfverklaarde ceo van het softwarebedrijf Lean Industries in Toronto, Canada. Het bedrijf heeft een impressionante website en een adres dat een futuristisch industrieterrein doet vermoeden, maar een suite van hotelketen Richmond Hill blijkt te zijn. Het bedrijf heeft ook een telefoonnummer, maar bellen is zinloos. Verder dan een stem op een tape geraakt je nooit. Bart Debie: “Deze Bjorn Larsen was hier opeens. Vanaf begin 2007 zo. Hij reed rond met kruiwagens vol geld. Hij heeft voor de conferentie alle facturen betaald. Hij heeft het restaurantpersoneel in De Daktuin van het Vlaams Parlement overladen met fooien. Hij wou ook de leden van de MP wat toestoppen omdat ze langer moesten werken, maar zij hebben dat geweigerd. Larsen was gedurende enkele jaren hyperaanwezig, hij zei dat hij ook de tweede Fitna-film van Geert Wilders heeft gefinancierd. “Ik moest deze Bjorn Larsen vaak gaan ophalen in Zaventem, of aan de Eurostarterminal aan het Zuidstation. Op een avond, in de Quick op de luchthaven, vroeg ik het hem op de man af: ‘Jij bent toch niet écht CEO van een softwarebedrijf?’ Hij lachte eens, ging de kwestie uit de weg. Ik ben er vrij zeker van dat Lean Industries niet bestaat, dat hier iets heel duisters achter zit. Ik weet niet wat precies, ik ben geneigd te denken aan een manoeuvre om de publieke opinie in Europa warm te maken voor een bepaald gedachtegoed. Ik kan wel zeggen dat de Staatsveiligheid veel belangstelling had voor deze Larsen. In de veronderstelling dat dat zijn echte naam is, uiteraard.” Het lijkt Bart Debie echt wel menens te zijn met het verbranden van alle bruggen met Vlaams Belang. Op eenvoudig verzoek bezorgt hij ons brieven en mails die hij tussen 2007 en 2011 uitwisselde met zijn contactpersoon bij de Staatsveiligheid. De man van de Staatsveiligheid opereert onder de schuilnaam Fred Dedonder en vraagt op 29 juli 2011, dat is precies een week na de raid van Breivik: “Heeft uw etentje op donderdag nadat we elkaar gezien hebben iets opgeleverd?” Antwoord van Debie, de volgende dag: “Beste, het kan toeval zijn, maar sinds de aanslagen in Oslo is Bjorn Larsen van de aardbodem verdwenen. Normaal staat die ALTIJD ‘beschikbaar’ op Skype en nu is hij al dagenlang verdwenen. Dit ter info.” De eerste counter-jihadconferentie vond plaats in het Vlaams Parlement, er volgden nieuwe edities in 2008, 2009 en 2010, onder meer in Tel Aviv en Wenen, en Filip Dewinter was telkens weer van de partij. Hij laat ons in een telefonische reactie weten dat hij geen reden ziet om zich in deze ergens zorgen over te maken. “Ook ik word in dat manifest van die Breivik genoemd, ook ik ben blijkbaar een inspiratiebron”, zegt hij. “En ook Geert Wilders, of Robert Spencer, een man die nog op de bestsellerslijst van de New York Times heeft gestaan. Dat maakt ons toch niet mee verantwoordelijk?”

Dit is niet of-of, dit is en-en-en. U hebt werkelijk alle ideologen van Breivik verzameld in het parlement.

Filip Dewinter: “In het Vlaams Parlement, inderdaad. Wat enkel bewijst dat daar niets geheims aan was. Wij hebben die bijeenkomst gehost, gefaciliteerd, zeg maar.”

In uw brief aan mevrouw Vanderpoorten hebt u het over ‘buitenlandse zakenlui’.

“Er is niets dat mij als parlementslid verplicht om tot in detail te gaan verduidelijken wie er allemaal komt. Voor de goede orde: Anders Breivik was zelf niet op de conferentie aanwezig.”

Dat beweert ook niemand.

“Niemand heeft de anti-islambeweging zo hard onderuitgehaald als Anders Breivik. Als men mij zou zeggen dat hij gefinancierd is door onze tegenstanders, ik zou het geloven.”

Hebt u uw eigen financier, deze Bjorn Larsen, ooit nog teruggezien?

“Dat is een tijdje geleden inmiddels, inderdaad.”

Zijn er na Breivik nog counter-jihadconferenties georganiseerd?

“Ik dacht het niet. Toch niet van die orde.” Volgens Bart Debie was hij slechts één van een hele groep mollen binnen Vlaams Belang. En maar goed ook, vindt hij zelf. Bart Debie: “Ik heb mijn ‘mijnheer Dedonder’ voor het laatst gezien in juni 2011, ik was toen al een jaar weg bij het Belang. Uit wat hij me toen vertelde, kon ik opmaken dat de Staatsveiligheid vandaag nog steeds z’n bronnen heeft binnen Vlaams Belang. Men zou ervan staan kijken wie die mensen zijn. Ik ga hun namen uiteraard nooit noemen, maar alleen al een gebeurtenis als de counter-jihadconferentie is er een waarvan we blij mogen zijn dat de Staatsveiligheid er nog is. Geen enkele van de toenmalige leden van het Vlaams Parlement, mensen van wie je zou verwachten dat ze een beetje thuis zijn in de wereld, heeft die bewuste vrijdag iets verdachts opgemerkt. Men heeft het personeel van restaurant De Daktuin overuren laten draaien. De deelnemers aan de conferentie vonden het natuurlijk geweldig, samen te kunnen komen in een parlementair halfrond. Op vrijdagnamiddag, aan het eind van de vergaderingen van hun vijf werkgroepen, hebben alle deelnemers plaatsgenomen in de zitjes van de plenaire vergadering. Voor een groepsfoto. “Die foto is nu, zoals het ook hoort, in handen van de Staatsveiligheid.”

________________________

Door:

Martien Pennings

(voor www.ejbron.wordpress.com)