De stenograaf van het Italiaanse parlement verdient net zoveel als de koning van Spanje

De bezuinigingsmaatregelen van de Italiaanse regering treffen de bevolking hard. Maar er zijn Italianen, die het nog steeds heel goed gaat. Werknemers van het Italiaanse parlement behoren tot de topverdieners. Zelfs senatoren verdienen minder.

Dat politici vaak meer verdienen dan de verkoopster om de hoek is niets nieuws. In Italië echter bestaan er binnen de politieke arbeidswereld duidelijke verschillen. Iedereen krijgt de tegemoetkomingen, die het basissalaris verhogen. Maar “wij zijn niet de enigen hier, die overbetaald krijgen”, zegt Paolo Franco, senator van de Lega Nord. “Het contract voor het personeel in het Palazzo Madama (de zetel van het parlement in Rome) is adembenemend”. De werknemers daar zouden beschikken over “onvoorstelbare carrièremogelijkheden”. “Er zouden niet nog meer van zulke contracten moeten worden opgesteld. Alles moet veranderd worden”.

De werknemers in het parlement profiteerden enorm van deze contracten. Vorig jaar had een Italiaanse stenograaf, die werkt voor het parlement, bijna € 290.000,- bruto per jaar verdiend. Dat is bijna net zoveel als de koning van Spanje (deze heeft aan het eind van het jaar maar € 2000,- meer op zijn bankrekening) en € 50.000,- meer dan het brutosalaris, dat Giorgio Napolitano (€ 239.181,-) als president van Italië krijgt, schrijft de “Corriere Della Sierra”. Maar ook een kapper in het parlementsgebouw (€ 160.000,-) of een adviseur (€ 417.000,-) verdienen veel in vergelijking met de normale Italiaanse bevolking.

Dezelfde condities gelden ook voor de pensioenen van deze werknemers. Met minder kortingen kunnen deze, als ze voor 1998 met hun werkzaamheden zijn begonnen, nog steeds op hun 53^e met pensioen. Zo krijgt bijvoorbeeld een adviseur in het parlement, die op zijn 27^e is beginnen te werken, bij een pensioengerechtigde leeftijd van 53 jaar een bruto-pensioen van ongeveer € 300.000,- per jaar, 85% van het laatste genoten inkomen. Als hij tot zijn 60^e blijft werken, heeft hij recht op 90% van zijn laatst genoten inkomen, dus tussen € 370.000,- en € 417.000,-, bericht de “Corriere Della Sierra”. Zelfs een senator met maximale tegemoetkomingen zou nooit zo´n pensioen krijgen, aldus de krant.

De Italiaanse Minister van Financiën onder Silvio Berlusconi, Giulio Tremonti, bracht daarom de 3-jarige solidariteitskorting voor inkomens boven de € 150.000,- per jaar in het spel. Sinds december 2011 bestaan er inspanningen deze onbalans ongedaan te maken. Maar hiervoor zouden de onderhandelingen van de besturen met de vakbonden succes moeten hebben. Een moeilijke onderneming – voor 1000 werknemers bestaan er alleen al tien vakbonden.

Bron:

http://www.deutsche-mittelstands-nachrichten.de/2012/01/36138/

Vertaald uit het Duits door:

E.J. Bron (www.ejbron.wordpress.com)

Voorts is de vertaler van mening dat een Populistische Omroep goed voor Nederland zou zijn: word lid van PopNed.nl (Populistische Omroep Nederland). Als u dat doet o.v.v. E.J. Bron, is dat in 2012 gratis.