“Something is rotten in the State of Denmark”

Artikel 266 b van het Deense Wetboek van Strafrecht:

Een ieder die publiekelijk of met de bedoeling van publieke verspreiding een uitspraak doet of in andere vorm van expressie waardoor een groep van personen wordt bedreigd, of gedenigreerd wegens hun ras, huidskleur, nationale of etnische afkomst, religie of seksuele oriëntatie is strafbaar tot een boete of een gevangenisstraf van ten hoogste twee jaren.

Lars Hedegaard, de voorzitter van de International Free Press Society (IFPS), zei in z’n eigen huis iets in een interview of gesprek, daar zijn de meningen over verdeeld, iets tegen twee journalisten die het opnamen en publiceerden op internet, zonder dat Hedegaard het artikel kon corrigeren, wat gebruikelijk is in de journalistiek. Hij zou gezegd hebben: “Ze verkrachten hun eigen kinderen”

Deze uitspraak bracht Hedegaard in aanvaring met artikel 266 b. Hij werd aangeklaagd voor het hebben gedaan van een racistische uitspraak, maar werd vrijgesproken. Het Openbaar Ministerie ging in hoger beroep en Hedegaard werd alsnog veroordeeld tot een boete van Dkr. 5000, ongeveer 1000 euro. In Denemarken is er dan een derde rechtsinstantie, het Opperste Gerecht c.q. Hof van Cassatie, waar nog een vorm van beroep mogelijk is, waarbij echter eerst een commissie zich buigt over de vraag of een beroepsgang überhaupt kan worden toegelaten. Blijkbaar is dat het geval, wat uitzonderlijk is, misschien omdat een uitspraak van het Opperste Gerecht als precedent zou kunnen werken. Vandaag is dus de derde ronde ingegaan van dit zich al meer dan twee jaar voortslepend proces en zullen zeven rechters, twee meer dan gewoonlijk, zich afvragen of Hedegaard’s uitspraak strafbaar is onder artikel 266 b.

Lars Hedegaard ontving veel reacties en steunbetuigingen vanuit de gehele wereld van prominente islamcritici en verdedigers van de vrijheid van meningsuiting. Hieronder een aantal korte statements, die door de International Free Press Society in januari 2011 werden gepubliceerd:

Geert Wilders: Een moedige stem in de verdediging van de vrijheid van meningsuiting.

Ibn Warraq: Lars Hedegaard heeft nooit iets van racisme laten blijken.

Wafa Sultan: Hij vertelt alleen de waarheid.

Daniel Pipes: “Hate Speech” wetten ondermijnen juist die waarden die ze zouden moeten verdedigen.

Bat Ye’or: We zouden allemaal Lars Hedegaard moeten steunen.

Salim Mansur: De aftakeling van een grote beschaving.

Michael Coren: Het wordt tijd om op te komen voor werkelijke diversiteit.

Gregorius Nekschot: Op weg naar de dictatuur.

Diana West: Onder vuur wegens moed en principes.

Phillis Chesler: Terug naar de Middeleeuwen.

Andrew Bostom: Complete capitulatie aan de sharia.

Melanie Phillips: Europa’s vrijheid staat op het spel.

Henryk Broder: Something rotten in Denmark.

Alyssa Lappe: Absurde wet.

Velen hebben de afgelopen twee jaar aandacht besteed aan “de zaak Hedegaard”, onder wie Mark Steyn in een uitvoerig artikel en recent in een toespraak in Australië, waar hij waarschuwt voor het feit dat de “vrijheid van meningsuiting” gevaar loopt. Zie ook de video van deze belangrijke speech van Mark Steyn:

http://vladtepesblog.com/?p=46673

Hier een goed artikel van Mark Steyn!

Vandaag, vrijdag 13 april 2012, vond de zitting plaats van het Opperste Gerecht in het Christiansborg Paleis in Kopenhagen. Hieronder de vertaling van de verklaring van Lars Hedegaard in die zitting:

Geacht Hoogste Gerecht,

Mijn advocaat heeft juridische argumenten gepresenteerd met het doel dat ik zal worden vrijgesproken en ik zal hier daarom niet nader over uitwijden.

Maar staat u mij toe mijn stille verbijstering te uiten over dat iemand kan beweren dat het mijn bedoeling is om elke islamitische vader in de wereld te beschuldigen van misbruik van zijn kinderen – vooral gezien in het licht van het feit dat ik goed heb uitgelegd dat het nooit de bedoeling was een dergelijke absurde stelling te verspreiden.

Juist om die reden zou ik het hebben verwelkomd de kans te hebben gekregen om de verklaring in te zien, die ik gedaan zou hebben voordat het op internet werd geplaatst en waarvoor ik hier nu terecht sta. Als de interviewers hadden voldaan aan deze journalistieke verplichting, dan zou ik geëist hebben dat mijn opmerkingen zo zouden worden gecorrigeerd dat ze mijn ware mening zouden weergeven en de openbare aanklager zich de moeite had kunnen besparen mij door de rechtbanken te slepen.

Ik ben zelfs nog meer verbijsterd over een van de conclusies in verband met deze zaak en die is verspreid, namelijk dat ik een racist zou zijn. Dat ben ik nooit geweest, ik ben het nu niet en ik zal ook nooit een racist zijn. Integendeel, mijn hele leven heb ik me tegen racistische houdingen verzet, waarmee ik de haat en het denigreren   bedoel jegens mensen vanwege hun afkomst, huidskleur of andere zogenaamde raciale kenmerken – met andere woorden, antipathie tegen of een slechte behandeling van mensen als gevolg van omstandigheden waarover zij geen controle hebben.

Islam is geen ras en daarom kan kritiek op de islam ook geen racisme zijn.

De islam, die schuilgaat achter deze hele zaak, is beschreven vanuit verschillende standpunten. Sommigen zeggen dat het een religie is, anderen dat het een allesomvattende ideologie is die ook religie bevat, weer anderen benadrukken de culturele normen, cultureel overgedragen gewoonten en gebruiken. Sommigen beweren zelfs dat de islam zo veelzijdig is, dat het onmogelijk is om hem te beschrijven.

Maar ongeacht iemands benadering, het zal duidelijk zijn dat islam geen erfelijke, menselijke eigenschap is.

Als onze westerse vrijheid überhaupt iets betekent, moeten we erop aandringen dat iedere volwassen persoon verantwoordelijk is voor zijn of haar overtuigingen, cultuur, gewoonten en handelingen.

We genieten politieke vrijheid en we genieten vrijheid van godsdienst. Dit impliceert voor iemand een grotendeels onbeperkt recht op verspreiding van politieke en religieuze overtuigingen. Dat is zoals het zou moeten zijn. Maar de prijs die we allemaal voor deze vrijheden moeten betalen, is, dat anderen het recht hebben om onze politiek, onze religie en onze cultuur te bekritiseren.

Islamitische woordvoerders hebben de vrijheid om hun concept van de maatschappij te verdedigen, wat de introductie van een theocratie impliceert, geregeerd door van Allah gegeven wetten, dat wil zeggen de sharia, de afschaffing van door de mens gemaakte wetten en als verlengde daarvan, de afschaffing van de vrijheid van meningsuiting en democratie tot gevolg heeft. Ze zijn vrij om te denken dat vrouwen inferieur zijn aan mannen wat betreft hun rechten en hun streven naar geluk. Ze hebben zelfs het recht om dergelijke meningen te verspreiden.

Ik kan me geen geval herinneren dat in dit land een islamitische woordvoerder werd vervolgd door dit te zeggen, of natuurlijk, dat sharia de wet in het land zal worden als de demografische en politieke werkelijkheid dit mogelijk maakt. Dit ondanks het feit dat we verschillende voorbeelden hebben, zoals imams die openlijk hebben verklaard dat het opleggen van de theocratie een religieuze plicht van alle gelovigen is.

In ruil moeten deze theocraten en shariaverdedigers het recht accepteren van diegenen die geloven in democratie, in vrije instituties en menselijke gelijkwaardigheid, om de islam te bekritiseren en de verspreiding van voorvaderlijke normen van sommige moslims te proberen tegen te gaan.

Het is dit recht – ik zou zelfs zeggen plicht – om een totalitaire ideologie te beschrijven, te bekritiseren en er zich tegen te verzetten en dat heb ik geprobeerd naar mijn beste vermogen te doen.

Mijn uitspraken en mijn geschriften hebben geen ander doel dan om mijn medeburgers te waarschuwen voor het gevaar dat inherent is aan het islamitische concept van de staat en de wet. Ik heb er geen geheim van gemaakt dat ik deze strijd voor onze vrijheden als de meest belangrijke van onze tijd beschouw.

Ik zou niet met mijn geweten kunnen leven als – uit angst voor publieke veroordeling en spot – ik zou afzien van het vertellen van de waarheid zoals ik deze zie.

En ongeacht de uitkomst van dit proces, ben ik van plan mijn strijd voor vrije meningsuiting en tegen totalitaire concepten van elke soort, voort te zetten.

Bronnen: http://www.newenglishreview.org/blog_display.cfm/blog_id/41523#CurDomainURL%23/blo   g.cfm

http://pjmedia.com/blog/round-three-in-the-trial-of-lars-hedegaard/

Tekst en vertaling uit het Engels door:

vederso (voor  https://ejbron.wordpress.com/)