Laten we de Titanic verlaten

Lars Hedegaards toespraak in Brussel na ontvangst van de Verdediger van de Vrijheid Prijs (ICLA). 

Dames en heren, 

Eerst en vooral moet ik de International Civil Liberties Alliance dankzeggen voor deze meest eervolle prijs, voordat ik mijn dank betuig aan mijn vriend Mark Steyn voor het hier naartoe reizen van zo ver om de toekenning te motiveren. Ik neem de prijs graag aan – niet in het minst omdat ik meen dat deze niet alleen voor mij is, maar ook een erkenning voor wat mijn vrienden en medewerkers in de Free Press Society doen, die zo onvermoeibaar hebben gewerkt om iets te bereiken sinds we meer dan acht jaar geleden begonnen zijn met ons werk voor het vrije woord. Ik ben blij in het publiek een aantal collega’s te herkennen die mij in al deze jaren hebben bijgestaan. 

Een paar maanden geleden heb ik een vreemde ervaring gehad. Ik bracht een bezoek aan een kleine, bijna landelijke gemeente op ongeveer 20 km ten noorden van Kopenhagen. Het was een prachtige lentedag. De bomen waren groen, de vogels zongen. Tussen de lage heuvels liggen heerlijke, om niet te zeggen weelderige herenhuizen met veel ruimte voor de luxe auto’s. Vanaf een van de heuvels zag je de zilveren Sont, die tussen Denemarken en Zweden ligt. Een moeder leerde haar jonge dochter om haar pony te berijden.  Ik was op de plek waar de Deense elite woont. Dit was waar de leiders van ons land hun tijd doorbrengen als ze niet in hun Mercedes of BMW naar Kopenhagen rijden om de sleutelsectoren van onze samenleving te bemannen.

Hier wonen de fatsoenlijke mensen die stemmen op fatsoenlijke politieke partijen, hun fatsoenlijke kranten lezen en zich associëren met andere fatsoenlijke mensen en die nooit moe worden op het uiten van kritiek op het gewone volk voor hun onverklaarbare en niet te verontschuldigen onbehagen over de massa-immigratie en islamisering, die onze steden en in feite ons hele sociale weefsel uit elkaar scheuren. Hier leven de voornaamste voorstanders van het multiculturalisme, cultureel relativisme – de ware gelovigen dat alle culturen gelijk zijn en dat het ronduit slecht, om niet te zeggen fascistisch en racistisch is, om iets anders te beweren. Bijvoorbeeld dat onze eigen Deense en de westerse cultuur veruit superieur is aan culturen die de slavernij, eerwraak, genitale verminking, vrouwenmishandeling, polygamie, moord op de zogenaamde godslasteraars en al de rest toestaan.

En waarom zou het ze iets schelen? Op deze dag begin mei, op zo’n 20 kilometer afstand van de grote en de uitdijende getto’s van Kopenhagen, was er geen moslim in velden of wegen te zien. De kinderen van de Deense elite gaan naar lelieblanke scholen en hoeven zich geen zorgen te maken over het feit in elkaar geslagen, beroofd of verkracht te worden op weg naar huis. Ze maken geen bendeoorlogen mee. Niemand wordt pal voor hun huizen neergeschoten. Dit zijn dingen waar je zo nu en dan over zou lezen als de fatsoenlijke kranten ervoor zouden kiezen om een klein stukje over zulke ongelukkige incidenten af te drukken. Maar ze vinden plaats ver weg in een vreemd land, waar de heersende elites zelden of nooit een voet heeft gezet.

En als u in goeden doen bent en u woont in de stad, blijft u uit de buurt van de getto’s. U verkiest de wijken waar u alleen mensen van uw eigen soort ontmoet en als uw kind naar een openbare school gaat met een aantal zogenaamde “etnische” – of zoals wij zeggen in Denemarken “nieuwe Deense” leerlingen – neemt u uw kind van die school en stuurt het naar een particuliere school. Dit is vrij gemakkelijk in Denemarken, omdat we veel particuliere scholen hebben en die nemen in aantal toe. Het kost een beetje geld, maar als je dat geld hebt, betaalt men een kleine prijs om ervoor te zorgen dat uw kind tenminste iets leert! In veel gevallen is het alternatief dat uw kind zal zijn gedwongen tot 10 jaar door te brengen in zo´n slecht schoolsysteem, dat in Kopenhagen 40% van de Arabisch sprekende scholieren de school verlaten zonder te kunnen lezen en schrijven. En natuurlijk zullen ze nooit een baan krijgen, maar zullen een economische rem op de verzorgingsstaat blijven zolang ze leven.

Dus ik kan heel goed begrijpen waarom goede mensen in de juiste buurten willen leven en hun kinderen naar de juiste scholen sturen. Ik kan zelfs begrijpen dat de leiders van onze socialistische partijen – met inbegrip van onze sociaaldemocratische minister-president en andere collega’s in haar kabinet – hebben gekozen voor privéscholen voor hun kinderen, maar ze missen nooit een kans om te verklaren dat we meer moeten doen om het openbare schoolsysteem te versterken.

In zekere zin is het allemaal logisch. De politici, die verantwoordelijk zijn voor de massa-immigratie van vooral moslims, zeggen tegen het gewone volk: De openbare scholen zijn zo slecht geworden dat onze kinderen daar niet heen te gaan. Maar wanhoop niet: We doen alles wat we kunnen om de omstandigheden in onze openbare scholen te verbeteren, waar uw kinderen gedwongen zijn naartoe te gaan, omdat u zich particuliere instellingen niet kunt veroorloven. Dat is het ware socialisme in de 21e eeuw.

Ik begrijp dat allemaal. Wat ik niet kan begrijpen is waarom deze zelfde politici blijven doen wat in hun vermogen ligt voor de immigratie van meer niet integreerbare analfabeten en mensen die absoluut niets bijdragen aan onze samenleving binnen laten stromen. Nou, om absoluut eerlijk te zijn, ik kan begrijpen waarom, maar het zou te ver voeren in deze korte presentatie om er verder op in te gaan.

Het allereerste wat onze nieuwe centrumlinkse regering deed nadat zij minder dan een jaar geleden aan de macht kwam, was om de paar magere beperkingen die de voormalige rechtse regering met tegenzin had ingevoerd, ongedaan te maken. We zijn nu terug bij in principe onbeperkte immigratie en we kunnen er vrij zeker van zijn dat dit het afglijden van Denemarken in chaos, criminaliteit, parallelle samenlevingen, de feitelijke afschaffing van de verzorgingsstaat en uiteindelijk van de democratie, de rechtsstaat en de vrijheid van meningsuiting, zal versnellen.

En als we van kwaad tot erger gaan, moeten we niet denken dat onze politici en andere leden van de heersende elites zullen toegeven dat ze het verkeerd hadden om voor de massa-immigratie, multicultuur en cultureel relativisme te pleiten. We moeten niet verwachten van onze regeerders dat zij een officiële verontschuldiging gaan afgeven voor het vernietigen van onze landen, zoals de Chinese Communistische Partij deed enkele jaren na de Culturele Revolutie. Als we willen weten hoe onze toekomst eruit zal zien, hoeven we alleen maar een kijkje te nemen naar de gevolgen van de Arabische Lente, waar om de een of andere reden onze heersende elites nog steeds enthousiast over zijn. Niets van wat er is gebeurd met de westerse samenlevingen in de afgelopen drie of vier decennia, had als een verrassing moeten komen. Vele mensen hebben geprobeerd te waarschuwen, maar ze werden brutaal onderdrukt, behandeld als ooit menselijke wezens, hun carrière werd afgebroken, ze werden ontslagen, verloren vrienden en familie. En natuurlijk begonnen velen te wanhopen.

Ik ben bang dat we een nog meer massieve poging om de vrijheid van meningsuiting te verpletteren moeten verwachten. Als men zijn misdaden en domheid niet kan en zal toegeven, kan men op zijn minst proberen te voorkomen dat mensen er over te praten. En als men gewapend is met een formidabel arsenaal aan ideologische onzin, zoals antiracisme, de noodzaak om de islamofobie en hatespeech tegen te gaan, dan misschien zal men daarin slagen. We hebben in ieder geval gezien dat onze gerechtelijke systemen wel bereid zijn om de teugels aan te halen, zoals sommigen van ons in deze zaal aan den lijve hebben ondervonden. Ze zijn zelfs bereid om de wet te buigen tegen die ongelukkigen die aandringen op het spreken van de waarheid over wat er is gebeurd en waar het ons naartoe zal leiden.

Sommigen van jullie hebben mijn eigen twee jaar lange confrontatie gevolgd met de Deense officier van justitie en de rechtbanken, nadat ik was beschuldigd van hatespeech en racisme. Het is moeilijk om mijn uiteindelijke vrijspraak van een paar maanden geleden door een unanieme Hooggerechtshof te presenteren als een overwinning voor de vrijheid van meningsuiting. Het kan echter gezien worden als een overwinning voor de rechtsstaat – en dat is natuurlijk heel belangrijk in het licht van de trucs die de officier van justitie probeerde uit te halen. In ieder geval is mijn capabele advocaat erin geslaagd aan te tonen dat de formulering in de aanklacht niet gebaseerd was op wat ik eigenlijk had gezegd – tenminste niet voor publieke verspreiding – maar op wat mijn vijanden in de politiek correcte pers hadden gekozen om te citeren. Dat zou als een schandaal worden beschouwd in elke beschaafde samenleving.  In een beschaafde samenleving zou het als niet koosjer worden beschouwd om door te gaan met een rechtszaak, waarin elke getuigenis in het bezit van de openbare aanklager bevestigde, dat mijn opmerkingen waren verspreid zonder dat ik een kans had gehad om ze te corrigeren en te autoriseren. En dit is wat nodig is voor een veroordeling onder ons beruchte artikel 266b van het Wetboek van Strafrecht:

Men moet zelf bewust hebben gekozen om de eigen opmerkingen te verspreiden naar een breder publiek. Toch zetten ze het door.

Tot slot, toen het duidelijk werd aan de officier van justitie dat ze in de problemen zat, omdat uit de bewoordingen van mijn getuigenis voor het Hooggerechtshof bleek dat ik niet van plan was dat mijn opmerkingen gepubliceerd zouden worden, stelde zij een echt slimme uitweg voor; ze zouden simpelweg de formulering van de Hoge Raad veranderen, zodat het leek alsof ik in feite wist dat mijn opmerkingen zouden worden gepubliceerd. Het doet me denken aan een boek dat ik eens heb gelezen. Het was van George Orwell.

Gelukkig zou het Hooggerechtshof deze intrigerende manier van redeneren niet slikken, maar het feit dat de officier van justitie zelfs maar deze stunt probeerde is beangstigend en stuurt, misschien onbedoeld, een bericht naar iedereen in het land die denkt zijn mond te gaan opendoen – zelfs in zijn eigen huis: Je kunt je beter eerst verzekeren van de beste advocaat in het land en bereid zijn om gedurende twee jaar te vechten in de rechtszaal. En zo niet, dan stellen we voor je mond te houden. Ik twijfel er niet aan dat de belangrijkste boosdoeners de media zijn. Als ze zich tientallen jaren geleden hadden uitgesproken, zou niets van dit alles gebeurd zijn. Maar op enkele uitzonderingen na hebben ze zich niet uitgesproken.

Wat wij “de mainstream media” zijn gaan noemen, zijn verslechterd tot een punt waar ze duidelijk een bedreiging vormen voor leven, vrijheid en het nastreven van geluk. De vierde macht werd verondersteld op te treden als een onafhankelijke visie op de wetgevende, rechterlijke en uitvoerende macht, maar is in feite een deel van de heersende elite. Effectief verblind, beschouwt hij het niet langer als zijn plicht, of vindt het zelfs maar op zijn weg liggen, om de leugens en de misdaden van die heersende elite te bekritiseren of te ontmaskeren, gezien het feit dat hij daarmee ook zichzelf ontmaskert.

De ene enquête na de andere laat zien dat de overgrote meerderheid van de westerse journalisten last heeft van groepsdenken, een set van attitudes en overtuigingen die de aanpak dicteert van hun werk. Ze hebben niet tot doel om het publiek te informeren over wat er gebeurt in de echte wereld, maar in plaats daarvan willen ze de burgers vormen en opvoeden om ze te laten voldoen aan dezelfde set van vooropgezette ideeën over wat zouden moeten zijn. Grote delen van de werkelijkheid worden onder het tapijt geveegd, omdat de mainstream media denken dat zij buiten hun collectieve overtuigingen liggen en dus tegengesteld aan de multiculturele, cultureel-relativistische, “groene” en anti-Judea-christelijke ideologieën die zij pogen op te leggen aan het publiek.

Af en toe zul je een verontrustend verhaal over moord, doodslag en verkrachting lezen of zien, de verslechtering van de staat en al onze publieke systemen. Maar het wordt nooit in een context geplaatst. De mainstream media vragen nooit: Hoe heeft het zover kunnen komen? Wat is het verband met de massa-immigratie van culturen die openlijk tegengesteld zijn aan de onze? Wat heeft het te maken met de islam?

En terwijl de mainstream media koppig weigeren om deze voor de hand liggende vragen te stellen, verandert de werkelijkheid in science fiction. Zelfs als u een schietpartij in uw straat ziet, zelfs als uw dochter is verkracht op weg van school, ook als uw belastingen blijven stijgen terwijl alle openbare diensten afbrokkelen, zult u dit niet accepteren als behorend tot de echte wereld, maar als verschijnselen van iets buiten de werkelijkheid, (u bent) dusdanig geconditioneerd om alleen dat te aanvaarden als de enige werkelijkheid.

Vroeger was ik veel aan het klagen over misleidende heersers en een liegende pers. Maar dat is vrij zinloos. Net als huilen naar de maan. De heersende klasse en de pers die deze dient zal nooit veranderen. Zij zullen op de Titanic blijven die zij hebben gebouwd en als de rest van ons niet met hen naar de bodem willen zinken, kunnen we beter andere schepen bouwen met kapiteins en bemanningen die weten hoe men de ijsbergen moet vermijden. Mijn gewaardeerde collega Ingrid Carlqvist zal u later informeren over wat wij voor ogen hebben.

Dank u.

Bron:

http://www.sappho.dk/let-s-leave-the-titanic.htm

Auteur: Lars Hedegaard.

Vertaald uit het Engels door:

vederso

(voor https://ejbron.wordpress.com/)