Imam El-Forkani helpt Amnesty bij het liegen over de islam

Imam El-Forkani

(Door: Roelf-Jan Wentholt)

Het was een ontluisterende vertoning die woensdagavond 12 juni 2013 in een Amsterdams zaaltje. Studenten van de Universiteit van Amsterdam hadden een “debat” georganiseerd over “islamofobie” en de belangrijkste vraag die in dat kader aan de orde kwam, luidde of islam en mensenrechten samen konden gaan. Tsja, wie dat nu nog niet weet is dommer of kwaadwillender dan iemand die rond 1935 een “debat” organiseerde rond de vraag of het Nazisme en de individuele vrijheid een vanzelfsprekende combinatie zouden kunnen zijn. Het “debat” vond overigens plaats onder de vlag van mensenvriendenclub Amnesty International.

Op het verhoginkje voor een gehoor van zo’n 25 studenten zaten drie debatanten. Een vierde, een zekere Okay Pala van Hizb-ut-Tahrir was niet komen opdagen. Wie wil weten wie deze hystericus is moet dit vier minuten-filmpje even bekijken. Hier staat een interview met hem. Mijn persoonlijke vermoeden is dat er onderling overleg is geweest tussen de andere islamitische gast Yassine El-Forkani en deze Okay Pala en dat El-Forkani heeft gezegd: “Kijk, we zitten volgens mij nog in de Mekkaanse fase in Nederland en jij doet alsof we al in de Medinese fase zitten. Laat mij liever dit klusje alleen opknappen. Jouw tijd komt nog wel.” Zoiets. 

Mekkaanse fase en Medinese fase? De Mekkaanse is die waarin moslims nog liegen en bedriegen en zich vredelievend voordoen omdat ze nog te zwak zijn om het hun ware gezicht te tonen. Dat gebeurt in de Medinese fase, waarin openlijk geweld wordt gepleegd en wordt gemoord.

Maar Yassine El-Forkani was dus wel aanwezig. Hier is hij te bezichtigen in een aflevering van DWDD met zijn grote vriend Felix Rottenberg. Zullen we de redactie van DWDD de introductie van El-Forkani laten verzorgen?

“Yasin El-Forkani is een (jongeren)imam uit Slotervaart. Hij kijkt met een Westerse geest naar de teksten in de Koran en preekt als een van de weinigen in het Nederlands in moskeeën in heel Nederland, waarbij hij zich richt op maatschappelijke thema’s. Daarbij adviseert hij scholen en overheden bij integratievraagstukken. El-Forkani komt uit een Marokkaanse imamfamilie, groeide op in Heerhugowaard en bezocht van zijn achtste tot zijn veertiende een Koranschool in Marokko.”

Verder weet ik van El-Forkani is dat hij de “imam” is van “de Blauwe Moskee” en dat hij in dat “debat”die avond erin slaagde om geen enkele zin uit te spreken zonder daarin een hele of halve leugen te verpakken. Die leugen vervolgens ook echt vinden, is overigens niet gemakkelijk, want de meeste taal die El-Forkani uitslaat is een mist van vaag gezwatel. Maar El-Forkani is lichtgetint en dus stellen linkse mensen hun eisen navenant bij. Ik vind dat racistisch. Maar wie ben ik?

Als je lang luistert naar de priesterlijke wartaal van imam El-Forkani krijg je overigens toch een kern-mistflard te pakken. Ik althans wel. En ik meen die kern te ontwaren in de meest Koninklijke van alle perversies: de islam is alleen maar  af en toe boos omdat de mensen zo naar doen tegen de islam. “Uitsluiting” en “discriminatie”:  u kent het wel.

De tweede spreker was Dr. Egbert Harmsen, een man zonder eigenschappen die bij mij een grafschrift in herinnering bracht. Het gaat om een parel uit de reeks grafteksten van Multatuli:

De man die hier begraven leit,
Stak uit in onuitstekendheid.

De levende dode Egbert Harmsen slaagde erin uitsluitend lege clichés in het midden te brengen in de trant van “waarom kunnen we niet allemaal aardig zijn tegen elkaar”. Zouden die studenten dat nu niet door hebben? Is de kritische geest zo diep begraven? Ik vrees van wel. De pensée unique heerst aan onze universiteiten. “Kritische geest” betekent tegenwoordig dat je de NRC-versies van de wereldproblemen nablaat. Al het andere staat je carrière maar in de weg.

Doctor Egbert Harmsen

Behalve ik was er nóg minstens één normaal mens aanwezig: professor Hans Jansen had toch weer de moed opgebracht om te pogen zijn kennis over de islam te delen met de aanwezigen. Hulde! Waar haalt een mens de energie vandaan! 

Er was ook een tweekoppig multicultureel presentatieteam: een zeer waarschijnlijk Marokkaanse knulletje dat uitgekozen scheen op zijn lieflijke uitstraling en een blonde Hollandse jongedame die dat compenseerde door een lompheid die misschien voor zakelijk moest doorgaan. In elk geval waren ze niet geselecteerd op kennis over de islam. Met name van de donkere kanten van de islam – kan iemand eigenlijk eens de lichte kanten opsommen? – moord, marteling, racisme en onderdrukking, waren ze blijkbaar niet op de hoogte. Maar goed, het waren dan ook UvA-studenten en vertegenwoordigers van Amnesty International:

De student die hier begraven leit
Stak uit in onnozele onwetendheid.

Een andere klassieke tekst die mij te binnen schoot bij het aanschouwen van deze verdedigers van de islam was de wonderschone verzuchting van Gerard Reve: “Was het maar oorlog.” Waarop ik dan aanvul: want dan konden we ze te lijf.

De beschaafde lezer die al jaren braaf doneert aan Amnesty International zal mij grof vinden. Maar deze lezer houd ik voor: er is niets grover dan het vuige liegen en het regelrechte bedrog van doctor Harmsen en imam El-Forkani.  Vooral El-Forkani is goed in glashard liegen. Zo zei de imam meerdere malen en zonder voorbehoud dat het in de islam aan moslims is toegestaan om de islam de rug toe te keren en bijvoorbeeld christen te worden. Godsdienstvrijheid in de islam! Hij zei het gewoon! Keihard! En het verbijsterende was dat de zaal dat pikte. Alsof ze nog nooit iets gelezen hadden over de islam.

“Dé islam bestaat niet”, zei El-Forkani.
Dat is een altijd weer terugkerende debattruc van moslims.
Dus zei ik met harde stem vanuit het publiek:
“Dat zijn de 57 landen van de OIC niet met je eens!”
Het was niet mijn eerste interruptie en een zaalwachter kwam vervolgens naast mij staan en verzocht mij de zaal te verlaten.
“Dat doe ik niet”, zei ik.
Hij keek vertwijfeld en ik vond dat ik hem moest helpen.
“Bel de brandweer”, zei ik.
Achter mij zaten een paar schapen die aan de Uva studeren.
“Wat bent u toch onaardig mijnheer! Je zou er moslima van worden.”
“Moet je doen. Misschien kan je de vierde vrouw van El-Forkani worden.”

Ik weet niet meer precies hoe El-Forkani de megaleugen formuleerde, maar het kwam hier op neer: “Mijn islam is heel vredelievend en huldigt exact dezelfde waarden als de Westerse Joods-Christelijke traditie.”

Ik meen dat het op deze leugen was dat een medestrijdster iets vanuit het publiek in het midden wilde brengen. Was het iets over de ondertekening van de mensenrechten door een aantal islamitische landen met slecht één voorbehoud: “voor zover niet in strijd met de Sharia”?  Hoe dan ook: de zaalmeester meende de dame in kwestie tot vertrek te moeten aansporen door haar geniepig heel hard in haar bovenarm te knijpen.  Aldus werd leugenaar El-Forkani door onze faciliteerders en collaborateurs in bescherming genomen.

Een variant op de dé-islam-bestaat-niet-leugen is de stelling dat ook de Sharia enorm veel verschillende gezichten en scholen kent en dat er beslist een Sharia bestaat die hartstikke lief is. Je zou de UvA-studentjes toch werkelijk eens mee moeten slepen naar de plaatsen op aarde waar de islam het voor het zeggen heeft. Dat is trouwens niet eens nodig. Je zou denken dat in de moderne tijd waarin iedereen alles kan bekijken op zijn computer alle mensen, en zeker studenten, doordrongen zouden zijn van het niet te ontkennen feit dat overal waar islam de baas is wreedheid en onrecht eveneens heersen. En als ze niet op een oliebel zitten, heerst er ook armoede. Geen grotere mensenrechten-schenners dan islamieten.  Maar nee hoor, die studentjes geloven zo maar in het wilde weg dat de islam heel goed te verenigen is met de Mensenrechten. Feiten hebben geen invloed op het denken van deze kinderen. Onvoorstelbaar. Zo dom als een UvA-studente – het zijn veelal meisjes – moet een staande uitdrukking worden.

Onze ordeverstorende bijdrage, de vaststelling dat de OIC schijt heeft aan de Mensenrechten, leidde niet tot een erkenning van ongelijk bij doctor Harmsen noch bij imam El-Forkani. Welles, nietes! Het weerspreken van leugens is in zo’n “debat” een onmogelijke opgave. Wie in een gesprek bereid is te liegen, heeft een geweldige voorsprong op de eerlijke deelnemers aan het gesprek. En dat is wat moslims en hun faciliteerders voortdurend doen: glashard liegen

Enkele punten die Hans Jansen naar voren bracht wil ik met u delen. In de eerste plaats het antwoord van Hans op de openingsvraag van de Amnesty-studentjes of er in Nederland “islamofobie” bestaat.
“Islamofobie”, verduidelijkten de studentjes, “is angst voor de islam”.
Jansen dacht een paar seconden na en zei:
“Nee, Nederlanders zijn beslist niet bang voor de islam.”
Tsja, daar wisten de andere panelleden en de gespreksleiders even geen raad mee.
Temeer daar niets in de houding of intonatie van Jansen verried of hij dat gebrek aan angst terecht of onterecht vond.

Hans stelde enkele gerichte vragen aan El-Forkani die daarop eenvoudigweg weigerde te antwoorden. Presentator en presentatrice vonden het niet nodig op een antwoord aan te dringen. Stel je voor, een lichtgetinte imam in het nauw brengen: dat kán natuurlijk niet!  Geniet even mee.

Hans Jansen (in mijn woorden):

“De Mekkaanse Koran verschilt van de Medinese Koran. In de Mekkaanse periode is Mohammed in de minderheid en stelt hij zich dienovereenkomstig op. Zo wordt in koran 16:67 gesteld dat wijn een goede drank is. Kent u deze soera? Klopt het wat ik zeg?”

El-Forkani weigert dan botweg te antwoorden.
Boem!
Gewoon weigeren te antwoorden!
En geen enkele aandrang om aan te dringen op een antwoord bij de Amnesty-moderators.

Waarom weigerde El-Forkani te antwoorden? Omdat naar waarheid antwoorden een erkenning zou zijn van het dubbele gezicht van de koran. De Mekkaans verzen in de Koran instrueren de moslims hoe te liegen zolang zij in de minderheid zijn. Maar de Medinese verzen in Koran schrijven de juiste houding voor als de macht van de moslims toeneemt: vijanden van de islam vermoorden. In absolute zin gaan Medinese verzen boven Mekkaanse verzen. Dat is het principe van de abrogatie in de islam. El-Forkani weet dat maar al te goed. Maar dat kan niet duidelijk worden gemaakt want hij weigert te antwoorden, hierin gesteund door de UvA-Amnesty-moderatortjes. De aanwezige studentjes hadden hier een heel belangrijk inzicht in de dubbele moraal van de islam kunnen krijgen, maar het is ze niet gegund. En hoe komt dat? Dat komt omdat Amnesty pro-islam is. Moeilijker is het niet.

Jansen brengt inzake het al dan niet voorkomen van “islamofobie” naar voren dat de Koran islamofobie, in de zin van angst voor moslims, dwingend oplegt in Soera 3:151 “Wij zullen de ongelovigen angst aanjagen”.  Soera 8:60 kan er ook wat van met de opwekking: “Breng alles in gereedheid dat u hebt aan gewapende kracht zodat je de vijanden van Allah zo bang mogelijk maakt”.

El-Forkani grijpt dan naar de volgende twee standaardleugens in “debatten” met moslims: Eerste standaard leugen: “Zo staat het er niet/u hebt het niet goed vertaald.”
Tweede standaard leugen: “U negeert de context.”
Altijd hetzelfde.
Standaard-repertoire.
En er zijn standaard-ontzenuwingen van dat gelieg, die ik hier even buiten beschouwing laat.
Je zou denken dat de moderators hiervan op de hoogte zijn en zorgen dat iemand, Hans Jansen bijvoorbeeld, kans krijgt een weerlegging te formuleren.
Nee, doen ze niet.
Want ze zijn pro-islam.
Echt Amnesty: steun de beulen en de moordenaars!

Dat elke dag vrome moslims met een beroep op 3:151 (en vele andere koranverzen) anderen vermoorden en martelen maakt voor El-Forkani en voor Amnesty International niet uit. El-Forkani weet dat de moordenaars en beulen prima moslims zijn die zich keurig gedragen naar de Medinese omstandigheden. Amnesty kijkt glimlachend toe hoe overal in de wereld christenen aan stukken worden gehakt door moslims en werkt er graag aan mee dat we ook in Nederland zo vlot mogelijk de Medinese situatie zullen bereiken.

Een debat in de zin van een uitwisseling van ideeën en opvattingen, ontstaat zo natuurlijk niet. Ik persoonlijk raak er steeds meer en meer van overtuigd dat debatteren met moslims principieel niet mogelijk is.

Nog eens komt Hans Jansen met een voorbeeld over de  moslimse moraal en de problemen die deze moraal mogelijk zou brengen in enig Westers beschaafd land. Jansen zet uiteen dat het in de Sharia zo geregeld is dat als een kind gedood wordt, alleen de ouders of voogd van het kind hiervan “aangifte” kunnen doen. Waardoor de situatie ontstaat dat als moslimse ouders hun eigen kind eerwraaksgewijze van het leven beroven en hiervan geen aangifte doen, er ook geen vervolging is. Een moslimouder mag volgens de Sharia straffeloos zijn kind doden. Ga het maar eens nalezen in het in de moslimwereld alom gerespecteerde “Sharia-handboek” The Reliance of the Taveller en wel op de pagina’s 583 en 584. Nogmaals: een moslimouder mag zijn kind doden. En dat gebeurt dan ook met zeer grote regelmaat met vooral dochters in de wereld van de islam.

Reactie El-Forkani?

Een stroom woorden waaruit niet valt op te maken wat hij wil zeggen. Een bevestiging van de woorden van Jansen zal het zeker niet geweest zijn.  Ja, zo kom je dus niet verder. Wat is dit voor debat? Ja, dit is een typisch debat met een moslim. Je kan beter tegen een steen praten. Die steen laat in ieder geval minder onzin los.

Bij het verlaten van de bijeenkomst worden we nog aangeklampt door een oudere vrouw op krukken die laat weten “zelf ook arabiste te zijn” en die ons verwijt dat wij El-Forkani niet klakkeloos geloofden want “hij was toch heel vriendelijk”. Wie had het ook alweer over de profeet Mohammed als “de glimlachende doder”? Ah ja! Mijnheer Bouyeri in die dreigbrief aan Ayaan die hij met een slagersmes vast stak in de borst van Theo van Gogh.

Wat kan je nog zeggen? Gerard Reve citeren “moedig voorwaarts” en blijven geloven dat  deze etterend zweer ooit openbarst. Het zal niet zonder geweld gaan, ben ik bang en dat zal de schuld zijn van de faciliteerders, in dit verhaal twee UvA-Amnesty-schapen en doctor Egbert Harmsen. Ooit zal het moment waarop autochtone Nederlanders moslims te lijf gaan natuurlijk wel aanbreken maar zo ver is het nog niet. De eindeloze aanval op onze voornaamste waarden zal niet eindeloos met geduld ondergaan worden. Dat gaat een keer helemaal mis. Zo keek ik pas in het Rijksmuseum naar een afbeelding die het einde van de gebroeders de Witt toonde. Ik dacht toen: zie wat Nederlanders kunnen aanrichten, zelfs onder Oranje-leiding.

De islam is heilig in de ogen van Amnesty International, zo maakten presentator en presentatrice meerdere malen duidelijk. Zij geloven werkelijk blind in die omdraaiing die zegt dat als “Wilders” nu maar eens zijn mond houdt, de islam zijn ware vredige en tolerante aard kan tonen. El-Forkani beweerde in dit kader zelfs dat er vele aanvallen waren in Nederland op moslims en dat er moskeeën in brand werden gestoken. Het eerste is natuurlijk een totale leugen: er worden in Nederland geen moslims aangevallen. Wel worden er homo’s en Joden aangevallen door moslims. En als er zo’n haathut, moskee genaamd, in brand wordt gestoken dan zou het ook nog eens heel goed kunnen zijn dat het door moslims zelf gebeurt: ongeveer zoals “de Palestijnen” voor zoveel mogelijk slachtoffers onder de eigen bevolking zorgen in de strijd tegen Israël.

Mijn conclusie: Amnesty International ontpopt zich als de beulsknecht van de islam.
______________________________________

Door:

Roelf-Jan Wentholt

(voor www.ejbron.wordpress.com)