Hans Jansen en Ibn Warraq over Edward Said en diens boek “Oriëntalisme”

                                                   

Edward Said: een pretentieuze “exotische” poseur

                                                        (Door: Martien Pennings)

Omdat onze lezers hongeren naar kennis over de islam en het altijd zinnig is om een tegenwicht te bieden aan de huidige Krankzinnigheid die de moderne Arabistieke en islamologische academische wereld teistert, denk ik dat het goed is om na tien jaar weer eens te wijzen op de Gigantische Gek die meer dan wie ook die Krankzinnigheid heeft bevorderd: Edward Said. Zijn boek “Orientalisme” heeft grotendeels de Tsunami van Incompetent Gelul mogelijk gemaakt die de Westerse universiteiten vanaf de jaren 1970 heeft overspoeld.

Maar Saids boek, dat van 1978 is, moet wel in perspectief gezien worden. Want er waren nog andere factoren die Europese Culturele Zelfhaat en de Islamofilie bevorderden. Een factor was de oliechantage-crisis van 1973 die door de oude Europese machtselite werd omgesmeed tot een wapen:  Europa zou beste vriendjes worden met de olielanden en aldus een machtsblok rond de Middellandse Zee gaan vormen dat met Amerika kon wedijveren. De Arabische landen stelden als voorwaarden voor de “samenwerking”: nóg meer geld voor de olie, anti-Israël-politiek, pro-islam-politiek en massa-immigratie van moslims naar Europa.

Dat was precies in het straatje van de “revolutionaire generatie van 1968” die in de jaren 1970 begon aan zijn “Mars door de Instellingen” en die meende dat “het Westen” heel wat goed te maken had aan de imperialistisch-kolonialistisch bejegende oliesjeiks en hun prachtige exotische volken. Voor Israël als de laatste “neokolonialistische” roofstaat hadden de “Derde Wereld”-ijveraars een vanzelfsprekende haat. Dat paste dus mooi in elkaar, die oude Europese machtselite en de aanstormende jeugd. Het resultaat –  een monocultuur die zichzelf “links” vindt maar alleen maar erg de weg kwijt is – zien we tot op de dag van vandaag.

                                                                 

                          Ibn Warraq                                                                                                                   Hans Jansen

 

En nu de stukken uit 2003 van Hans Jansen en Ibn Warraq 

Edward Said

(Door Hans Jansen)

Met zijn boek ‘Oriëntalisme’ (1978) werd de vorige maand overleden Edward W. Said wereldberoemd. Deze Amerikaanse beoefenaar van de literatuurwetenschap – van christelijk-Palestijnse huize – was gevierd bij intellectuelen in West en Oost en nam dit voorjaar zijn achttiende eredoctoraat in ontvangst, dit keer van het Instituut voor Strategische Studies in Den Haag, waar een bomvolle zaal ademloos luisterde naar zijn lezing. 

Op de volgende pagina’s blijkt de islamkenner Ibn Warraq minder enthousiast over ‘de multiculturele bestseller’ van Said. Op deze pagina bekritiseert de Arabist Hans Jansen de ideeën van Said en zijn immense invloed: ‘Er gaat in de wereld van de islam geen week voorbij of er wordt wel ergens in een preek gezegd dat de Oriëntalisten verachtelijke en leugenachtige schurken zijn’.

Lees verder >>>>>

De ideoloog van de moslimwoede

(Door Ibn Warraq)

,,Edward Saids boek ‘Orientalisme’ rechtvaardigde de haat van de moslims tegen het westen en gaf het boosaardige anti-Amerikanisme een verfijnde, hoogliteraire glans.” De Islam-kenner Ibn Warraq beschrijft de pretenties, de blunders en het zelfbeklag van een bevoorrechte professor die het land haatte dat hem had opgenomen en hem overlaadde met eerbewijzen.

Toen hij al op gevorderde leeftijd was, maakte Edward Said een ongebruikelijk verzoenend gebaar. In 1998 beschuldigde hij de Arabische wereld van hypocrisie omdat ze een Holocaust-ontkenner verdedigde in naam van de vrijheid van meningsuiting. Per slot van rekening, merkte hij op, ‘bestaat de vrijheid van meningsuiting nauwelijks in onze eigen samenlevingen’. Hij gaf toe dat de geschiedenis van de moderne Arabische wereld wordt gekenmerkt door ‘politiek falen, schending van mensenrechten, een verbijsterende militaire incompetentie, afnemende productiviteit en het feit dat wij, als enige van de moderne volken, achteruit zijn gegaan in democratische, technologische en wetenschappelijke ontwikkeling’.

Lees verder >>>>>

Door:

Martien Pennings

(voor www.ejbron.wordpress.com)