De zoektocht naar de gematigde moslim

Het zijn de moeilijkste vragen binnen de derde Jihad: Hoe zit dat met de gematigde moslims? Bestaan deze überhaupt? Wat betekent “gematigd”? Gematigd zijn zou betekenen, dat denken de meeste mensen, dat een moslim openlijk en definitief de gewelddadige, intolerante, racistische passages van de koran verwerpt. Citizen Warrior wil de zaak tot op de bodem uitzoeken.

Hoe meer men namelijk over de “gematigde” moslimorganisaties in de Verenigde Staten leest, des te kom je erachter wat “gematigd” betekent en dat hetgeen de “gematigde” moslims met het begrip bedoelen iets heel anders is.

Ik krijg het gevoel dat het begrip “gematigde moslims” niet alleen zinloos, maar ook misleidend is – wellicht zelfs met opzet.

We zouden het begrip niet meer moeten gebruiken, maar de moslims, die openlijk de gewelddadige en intolerante passages van de koran en de suprematistische ideologie afwijzen, anders moeten noemen.

Volgens de schrijver is iemand die precies dat doet, eigenlijk geen moslim meer. Desondanks mag hij het gebed van de ramadan nog graag uitvoeren en zichzelf moslim noemen.

Anderzijds hebben de niet-moslims een begrip nodig die deze beide typen moslims van elkaar onderscheidt. Het ene is het gevaarlijke type, het andere niet. Voor moslims is dat verder niet belangrijk, maar voor ons niet-moslims wel degelijk.

Walid Phares gebruikte ooit het begrip “moslim die de voorkeur geeft aan democratie”. Dit is aardig correct, maar gaat niet ver genoeg, aldus Citizen Warrior. Pas wanneer een moslim het feit erkent dat er in zijn heilige boek tot intolerantie en geweld tegen niet-moslims wordt opgeroepen en hij dit afwijst, kan men hem vertrouwen.

Hoe moeten we deze moslims nu noemen?

De schrijver stelt het begrip “Jihad afwijzende moslim” (Jihad-rejecting Muslim) of JRM voor. Deze JRM´s zouden de enigen moeten zijn die in moskeeën en madrassa´s in de vrije landen mogen preken. Iemand die zichzelf moslim noemt, maar niet het doden van niet-moslims afwijst, mag niet in zulke functies werkzaam zijn.

In tegenstelling tot JRM komen met het begrip “gematigde moslim” de meeste moslims goed weg, want zijn hoeven niets uit te leggen. Stiekem kunnen ze echter wensen dat het land ooit door de sharia geregeerd zal worden, dat de islam op zekere dag zal heersen en dat alle Kafir´s de Jizya (een belasting alleen voor niet-moslims) moeten betalen. Naar buiten toe zijn ze goede burgers, die door niet-moslims vertrouwd worden, maar ze functioneren als slapende cellen.

Als we ons begrip gebruiken en definiëren, dan kunnen we duidelijk onderscheiden wie een vijand is en wie niet. Onze definitie van een JRM moet ook een duidelijke afwijzing van de islamitische loyaliteiten betekenen. Bovendien dient de JRM Mohammed als voorbeeld, die men per se moet volgen, afwijzen.

De bewijslast ligt daarbij niet bij niet-moslims. De moslims moeten hun geloofwaardigheid bewijzen. Als een moslim denkt dat dit een belediging of niet te tolereren is, dan schijnt het te gaan om iemand die men niet kan vertrouwen.

Als niet-moslims duidelijk benoemen en definiëren wie men wil vertrouwen, dan kan men er heel snel achter komen hoeveel moslims aan de kant van de vrijheid, de gelijkheid en het pluralisme staan.

Bron:
http://europenews.dk/de

Vrije, ingekorte, vertaling van het oorspronkelijke artikel:
www.citizenwarrior.com
Auteur: Citizen Warrior

Vertaald uit het Duits door:
E.J. Bron
(www.ejbron.wordpress.com)