Open brief aan de media

(Door: Ronald Kaatee & Ton van Kesteren)

Nog voordat ook maar één rechter zich erover heeft kunnen uitspreken, weten de pers, vrijwel de hele Tweede Kamer én de minister van Justitie het al helemaal zeker: Geert Wilders heeft, net als Pim Fortuyn twaalf jaar geleden met het ter discussie stellen van artikel 1 van de grondwet, een grens overschreden. Hij heeft zich met het verwoorden van zijn streven naar minder Marokkanen in Nederland schuldig gemaakt aan haat zaaien, discriminatie, racisme en nog zo wat zaken meer.

In Eén op Eén (20 maart) kwalificeerde de Denker des Vaderlands René Gude Wilders als een ‘lafbek’, omdat hij een minderheid aanwees als kwaaie pier om de clubvorming te bevorderen. Had Wilders daarvoor een minderheid als ‘de grootkapitalisten’ genomen, dan had hij een ‘stevige tegenstander’ uitgekozen en dan lag de zaak anders, maar nu hij voor de Marokkanen als ‘niet zo weerbare’ minderheid heeft gekozen, is hij een lafbek. Hier openbaart zich een onmetelijk verschil van inzicht tussen de hooggeleerde filosoof en Henk en Ingrid. Die zien namelijk, om de woorden van voormalig ‘straatcoach’ Diederik Samsom te gebruiken, dat de Marokkanen in dit land niet slechts een ‘etnisch monopolie’ op straatoverlast hebben, maar zelfs een etnisch monopolie op geweld, pooierschap, terreur en criminaliteit. De wijken die door hen worden gedomineerd zijn de wijken waar ook de pleitbezorgers van de multiculturele samenleving hun kinderen liever niet naar school laten gaan, waar Joden beter niet als zodanig herkenbaar over straat kunnen en waar van vrije nieuwsgaring al jaren geen sprake meer is.

Wilders is de enige Nederlandse politicus die, niet in de laatste plaats vanwege de dreiging die van deze hechte gemeenschap (met als veelzeggende helden de ex-crimineel Ali B en de criminele kickbokser Badr Hari) uitgaat, permanente beveiliging behoeft. Om hem als een ‘lafbek’ weg te zetten is de wereld op zijn kop. Het is alleen maar in een op zijn kop staande wereld mogelijk dat Geert Wilders van lafbekkerij wordt beschuldigd, terwijl ondertussen de met belastinggeld gefinancierde publieke omroep het draaiboek weer van stal lijkt te hebben gehaald waarmee twaalf jaar geleden die andere voor de vrijheid strijdende held van Henk en Ingrid, Pim Fortuyn, werd uitgeschakeld. Door deze bedreiger van de belangen van het establishment neer te zetten als racist, de nieuwe Mussolini en/of de nieuwe Hitler, werd toen het klimaat geschapen waarin het gerechtvaardigd en zelfs geboden kon lijken om hem fysiek uit te schakelen.

Er zijn al mensen die niet kunnen wachten totdat Volkert van der Graaf weer op vrije voeten is. Waar binnen de media het aantal sympathisanten van Wilders nihil is, moet het toch mogelijk zijn om het bestrijden van Wilders tot het politieke (en juridische) vlak te beperken en af te zien van het scheppen van een klimaat dat Pim Fortuyn fataal is geworden. God verhoede dat Geert Wilders hetzelfde overkomt als Pim Fortuyn. De ramp zal niet te overzien zijn en Nederland zal duurzaam ontwricht raken. Het is de dure plicht van de media dit rampscenario te voorkomen.

Ronald Kaatee, voorzitter Populistische Omroep Nederland
Ton van Kesteren, vicevoorzitter Populistische Omroep Nederland

(voor www.ejbron.wordpress.com)