De fundamentalistische moordenaars en het zwijgen van de politiek

(Door: Andreas Unterberger – Vertaling: E.J. Bron)

Langzaam wordt de uitvoerende macht wakker. Langzaam en laat, maar toch. Of justitie ook wakker wordt, is echter maar zeer de vraag. Die is de afgelopen jaren immers bijzonder goedmenschelijk geworden. In ieder geval werd er voor het eerst in Oostenrijk een imam gearresteerd. De beschuldiging tegen hem is ernstig: In zijn moskee werden jonge jongens geworven voor de moordpartijen in Syrië.

Men zal heel goed in de gaten houden of in ieder geval in de deelstaat Stiermarken justitie deze imam ook werkelijk veroordeelt. Of dat alleen diegenen veroordeeld worden die het geslachtsverkeer met een 9-jarige als datgene benoemen wat het is. Of er daar, net zoals in Wenen, een farce zal plaatsvinden, waar een islamitische geweldpleger door justitie ongelooflijk genoeg zonder proces of uitzetting gewoon weer wordt vrijgelaten, omdat hij niet begrijpt waaraan hij schuldig is.

Maar misschien nemen ook bij de grenzeloos naïeve goedmenschen in Oostenrijk langzaam de zorgen over in ieder geval de jihadisten die terugkeren uit Syrië toe. Misschien was de bloedige aanslag van een Syrië-ganger op het Brussels Joods Museum, hoe tragisch ook, toch voor onze goedmenschen een belangrijk signaal om wakker te worden. In ieder geval voor velen. Tot nu toe werden immers alle fundamentalistische excessen door justitie en schoolbestuur hardnekkig genegeerd. Slechts bij het leger heeft men deze mensen beter bekeken en maar een deel van hen aangenomen.

Imams hebben een enorme invloed op jonge mensen. Het is absurd om de schuld aan de bloedige daden van extremisme alleen maar in de schoenen te schuiven van het internet. Het is immers niet nieuw hoe gemakkelijk jonge mensen te beïnvloeden zijn. Wie hen voor moord en doodslag 72 maagden en de eeuwige zaligheid belooft, heeft gemakkelijk spel bij jonge mannen. Daarom moeten zulke imams en religieleraren als aanstichters net zo vervolgd worden als de jonge jongens zelf. Dat is in ieder geval onvermijdelijk, mits deze samenleving nog bereid is om iets te verdedigen. Dat wil zij blijkbaar niet meer bij de Weense kerkenschender.

Weliswaar weet niemand of er misschien niet veel meer uit Oostenrijk afkomstige jongeren in Syrië onderweg zijn. Maar alleen al het aantal van honderd jonge mensen, die vanuit Oostenrijk ten dienste van het fundamentalisme naar Syrië vertrokken zijn, moet heel serieus worden genomen. Van hen zijn er al 20 naar Oostenrijk teruggekeerd. Denkt men nu echt dat deze jonge mannen zich nu weer heel vreedzaam en gezagsgetrouw zullen voegen in een Midden-Europese cultuur?

Zijn onze rechters, onze officieren van justitie, is het schoolbestuur echt zo naïef? Hoe zit het met al die imams, religieleraren, vaders (die immers in veel islamitische gezinnen een zeer sterke rol hebben!), die deze jongeren beïnvloed hebben? Waarom worden zij nog steeds op de jongeren losgelaten?

Gaat men dit onderwerp daarom zo graag uit de weg? Gelooft men nog steeds serieus in de onschuldigheidsbetuigingen van de islamitische geloofsgemeenschap? Deze wijst immers van tevoren nooit op zulke imams (hoewel zij zonder twijfel veel vroeger op de hoogte is van zijn handelen dan de rest van de samenleving!), maar zegt altijd achteraf zich te distantiëren van criminelen.

Wordt de radicalisering in gevangenissen, waarvan een bijzonder gevaar uitgaat, serieus in de gaten gehouden? Deze is veel dramatischer dan het niet vervangen verband van een bejaarde gevangene, waarover de media zich dagenlang hebben opgewonden.

Is men ideologisch, zoals de linksen, een automatische ondersteuner van alle krachten die het westerse systeem ten val willen brengen? Is men ideologisch, zoals vele christenen, gefascineerd door een religie, die net zoals het middeleeuwse christendom volledig greep heeft op haar gelovigen? Is men alleen daarom voor moslims, omdat eens de FPÖ tegen hen was (die zich echter op dit moment volledig met het bijna net zo erge Russische expansionisme identificeert en blijkbaar helemaal geen tijd meer heeft voor de echte bedreigingen)? Denkt de minister van Binnenlandse Zaken serieus dat een aan het eind van dit jaar (!) beginnend ombudsbureau voor geradicaliseerde jongeren voldoende is in de strijd tegen het fundamentalisme?

Heeft een van de politici in Oostenrijk begrepen dat hier het Syrische gevaar, in een kwantitatieve vergelijking met de bevolkingsgrootte, meer dan tweemaal zo groot is als in Duitsland? Heeft iemand van hen ooit begrepen dat de wijd geopende armen van Oostenrijk voor Tsjetsjenen zich nu bitter wreken? Deze werden immers in Oostenrijk veel vrijer en meer ongedwongen opgenomen dan elders? Tot hun kinderen door radicale imams werden verleid.

Bron:
www.andreas-unterberger.at
Auteur: Andreas Unterberger

Vertaald uit het Duits door:
E.J. Bron
(www.ejbron.wordpress.com)