OPROEP TOT VERZET

(Door: Driek)

Gestaag worden wij in onze verworven vrijheden beknot  door hoogmoedige regeringleiders die de burgers van Nederland in een stinkend kolkende maalstroom van  walgelijk verderf naar de ondergang sleuren. Ik maak mij daarover grote zorgen. Nog een korte tijd en dan is het zover. Dan hangen in de straten onzer steden en dorpen de uithangborden met verbodsbepalingen. De ouderwetse aanplakzuilen zullen worden beplakt met steeds nieuwe verordeningen en bepalingen, waaraan wij, burgers, ons onverbiddelijk dienen te houden. Het eerste gebod  luidt: Gij zult niet discrimineren. Het tweede gebod luidt: Heb uw vijand lief. Bij overtreding staat de burger een strenge heropvoeding te wachten in één der vele heropvoedingskampen welke inmiddels over gans Nederland zijn verspreid.

Edoch, deze geboden kunnen de onbuigzame Nederlandse burger – getekend door een van honger gekweld gelaat en financieel uitgekleed tot op het bot – niet langer weerhouden onbeteugeld zijn woede te uiten over het verschrikkelijke onrecht, hen aangedaan door misdadige bewindslieden. Straks, nog even geduld beste lezer, dan zal de noodklok luiden, dan is het moment aangebroken dat vermetele burgers, woedend en met gebalde vuist, protesteren tegen de ontstellende teloorgang en verpaupering van ons dierbare vaderland. Dan stormt hij moedig voorwaarts, en worden de dikke gebarricadeerde muren der Koninklijke paleizen van het geld verkwistende koningshuis  onherroepelijk geslecht.

Doch niet alleen de paleizen van verwende koningskinderen. Ook onze regerende bewindslieden, de aanstichters die ons geliefd vaderland op een meedogenloze wijze ten gronde richten. Al die veroorzakers van deze ten hemel schreiende armoede, welke inmiddels grote delen der bevolking teistert en hen veroordeeld tot bedelstaf en voedselbank – al deze leugenachtige sujetten worden voorgoed opgesloten in donkere natklamme cellen met matglasvenster, waar karig daglicht doorheen sijpelt. En zonder enige verpozing. Ik heb die spijkerharde gewetenloze elementen – en ik behoef hier niet de namen te vermelden van deze geslepen dieven – op deze niets ontziende site van E.J. Bron herhaaldelijk de wacht aangezegd. Doch zij geven geen gehoor aan mijn sommaties.

En, let wel –  ook het geduld van de lezers dezer site loopt ten einde. Het is niet langer het zachte gesputter van een flauwe kaarsvlam in een duister vertrek. Neen. Wij gaan er toe over de stormklok te luiden. Wij hebben genoeg van die walgelijke geuren der verrotting die ons dagelijks tegemoet walmen. Het is de hoogste tijd de strijdbanieren te ontvouwen. Het is nu of nooit. Laat het u gezegd zijn.

Want het is de lezer dezes niet ontgaan dat wij op weg zijn naar de duistere middeleeuwen. Onze vertrouwde leefwereld wordt geteisterd door de barbaarse misdaden van oprukkende haatbaarden en de middeleeuwse evangeliën van Mohammed, die overal ter wereld christelijke bevolkingsgroepen uitroeien, hele infrastructuren vernielen en de leiders op gruwelijke wijze afslachten.

De islam is een weerzinwekkend wreed monster met een van gif druipende hals en een vraatzuchtig gapende muil, waarin wij op den duur allen zullen verdwijnen. Door de komst der verderfelijke islam, een heidens gedachtegoed dat de laagste  instincten in de menschheid naar boven haalt – en die wij als rechtschapen burgers bezien als een misdadige ideologie welke zich stoort aan god noch gebod – worden de oorspronkelijke bewoners van Nederland gedwongen in kluisters te leven. Onze Joodse medeburgers worden dagelijks door de volgelingen van Mohammed bedreigd. Synagogen staan onder bewaking. Erger kan het bijna niet worden.

Vele inwoners onzer steden en dorpen dienen te buigen voor de dwingelandij der asielzoekers en te leven in het ijzeren harnas der onderdrukking. Straks worden wij, burgers van Nederland, met het zwaard gedwongen onze zorgvuldig opgebouwde beschaving te verloochenen. Straks zien wij geen vrolijke vrouwen meer in fleurige japonnen. Dan bepalen vrouwen met hoofddoek in zwart gewaad het stadsbeeld. Een ‘dagje Amsterdam’ geeft ons een angstwekkende blik op het  voorportaal van de hel. Die eens zo schone stad is  verworden tot een grauw vervallen getto met verloederde individuen en crimineel schorem.

En wanneer wij, burgers van Nederland, den euvele moed hebben kritiek te uiten op deze barbarij, worden wij bestempeld als haatzaaiers en lijden wij – volgens onze bewindslieden –  aan islamofobie. Straks moeten wij allen een rode muts dragen om herkenbaar te zijn voor den vijand. Nog even en wij lopen met neerwaarts gerichte blik schichtig door onze straten. Doch zover laten wij het toch niet komen? Driewerf neen. Die goedmoedige, vriendelijke Nederlander zal blijk geven van een onstuimige niet te stuiten toorn.

Desnoods, tot bloedens toe, zal de eerzame burger zich blindelings storten in een roerig strijdtoneel. Die wrede leugenachtige vazallen van Mohammed zullen nog verbaasd opkijken. En ik roep het hier, wederom,  luidkeels:

WEG MET DIE VERSCHRIKKELIJKE LEERSTELLINGEN VAN MOHAMMED!

Door:
Driek
(www.ejbron.wordpress.com)