“Wat is het alternatief?”

Screenshot_38

(Gedeelte uit “De landverraders in het stadhuis” door Julia Caesar – Vertaling: “Vederso”)

(…) Het gaat over Jihadisten die in Syrië en Irak hebben verkracht en gemoord en terugkeren naar de landen die ze willen vernietigen. Om uit te rusten en te genieten van zorg van de “ongelovigen”. Zweden´s verzamelde politici en journalisten noemen ze liefkozend “repatrianten”.(…) Wat is de limiet aan medemenselijkheid? Want er is een grens.

Oisin Cantwell in Aftonbladet:

“Maar wat is het alternatief voor het proberen om radicalisering te voorkomen, om zoveel mogelijk te voorkomen dat jonge mannen en vrouwen naar Syrië en Irak reizen, afgezien van de middelen om voor hen te zorgen wanneer ze terugkeren?”

“Geef repatrianten een kans”

En Peter Wolodarski in een schandalig slap hoofdartikel in Dagens Nyheter met de ongelukkige kop “Geef repatrianten een kans”:

“Wat is het alternatief? Om personen die niet veroordeeld zijn voor een misdrijf vast te houden? Hen aan hun lot overlaten (de repatrianten) en hopen dat ze geen gevaar voor de samenleving zullen vormen?”

Een essentiële vraag in een land dat een humanitaire supermacht wil zijn. Maar beide, Cantwell en Wolodarski, hebben een verkeerd uitgangspunt. Ze denken dat Jihadisten die naar Syrië en Irak zijn gereisd om daar te plunderen, de zaak in brand te steken, te vernietigen, vrouwen en kinderen te verkrachten en mensen te onthoofden, het recht moeten hebben om terug te keren naar Zweden als ze moe zijn van het verkrachten en het moorden. De ene, Aftonbladet, is rood, de andere krant bekrompen sociaalliberaal – maar ze gaan ermee akkoord dat het recht om terug te keren voor hoofdafsnijders moet worden gewaarborgd. Alsof dat boven het geschil staat.

Hier, precies hier, kunnen we de grens van medemenselijkheid trekken

Ze moeten niet en ze zullen niet terugkeren. Het is een denkfout van verblinde journalisten en politici. Hier, precies hier, is de humanitaire limiet. Voor de mensheid is die eindeloos, maar er is een grens. Jihadisten in de IS (Islamitische Staat) en andere gewelddadige islamitische groeperingen hebben alle medeleven opgebruikt. Ze moeten voor altijd worden uitgezet en nooit meer een voet op Zweedse bodem kunnen zetten.

De Veiligheidspolitie, Säpo, heeft geen wettelijke bevoegdheden om te voorkomen dat jonge moorddadige mannen naar Syrië en Irak vertrekken. Maar ze hebben wel een keuze wanneer ze terugkeren. Die keuze betekent dat ze hun rechten verspeeld hebben om terug te keren. Er is geen optie om terug te komen en verder een van de landen in het Westen uit te zuigen dat ze met de wreedste en bloedigste methoden in de geschiedenis willen vernietigen en omzetten in een sharia gecontroleerd kalifaat.

De loutere bedoeling diskwalificeert terugkeer

De loutere bedoeling om toe te treden tot deze gewelddadige groeperingen met ernstige misdaden onder internationaal recht, moet Jihadisten diskwalificeren terug te keren naar het Europese land dat ze alles heeft gegeven, waaronder de mogelijkheid van het cultiveren van haat tegen de “ongelovigen” en de jihad. Hen moet het paspoort en de verblijfsvergunning worden afgenomen. Hun burgerschap zal worden ingetrokken, zelfs als het ze stateloos maakt. De wetswijzigingen moeten dadelijk worden uitgevoerd. Al het andere is een uitnodiging voor onze eigen vernietiging.

Oisin Cantwell ziet krampachtig iets van hoop: “Sommigen van hen hebben misschien niet eens misdaden begaan.”

Nee, ze hebben waarschijnlijk, in plaats van te vechten voor het beoogde kalifaat, met vrienden gewoon gezellig in de avonduren bij het kampvuur gezeten.

Jihadisten zijn geen slachtoffers – zij zijn de daders.

Bron:
http://snaphanen.dk
Auteur: Julia Caesar

Bewerkte Google vertaling uit het Zweeds door:
“Vederso”
(voor www.ejbron.wordpress.com)

Over E.J. Bron

www.ejbron.wordpress.com
Dit bericht werd geplaatst in "goedmenschen", "Integratie", "Nuttige idioten", "Religie van de vrede", "Verrijking", "Weg met ons!", achterlijkheid, Appeasement, Barbarisme, cultuurrelativisme, Dhimmitude, Eurabië, gezond realisme, Hypocrisie, Islam, islam-collaboratie, islam-nazisme, Islamisering, islamitische ideologie, islamofascisme, Islamofilie, Jihad, Krankzinnigheid, kwaadaardige opzet, lafheid, landverraad, Linkse Kerk, Marxisme, meningsdictatuur, Moslims, Multiculti, Naïviteit, nieuw fascisme, onwetendheid, Overheid, Pacifisme, political correctness, politici, praatjesmakers, Rotzakken, Socialisten, Terrorisme, tolerantie/intolerantie, verloedering, Volksvijandigheid, Zelfcensuur, Zweden. Bookmark de permalink .

10 reacties op “Wat is het alternatief?”

  1. Kraftavilqa zegt:

    Weekhartige maar toch ook vooral weekhoofdige gutmenschen. ’t Is toch zo simpel, vertrekkende vechtmuzel is goed, terugkerende – is slecht. Laat ’t geteisem lekker gaan, weg is weg ongeacht wat ze daar in isisstan uitspoken; buiten en nooit meer binnen.Medemenselijkheid = het woord zegt ’t al – kan alleen betrekking hebben op mensen dus niet op muzels.

    Like

  2. Drs.P. zegt:

    Er is maar 1 mogelijkheid, uitleveren aan Syrie, Assad die weet er wel raad mee!!!!!

    Like

  3. Hendrik Morren zegt:

    Geen enkele IS ganger terugnemen, of ze gevochten/gemoord hebben doet er niet meer toe.
    Het kan zo eenvoudig zijn….

    Like

  4. Luchtpint zegt:

    “Jihadisten zijn geen slachtoffers – zij zijn de daders.”

    Hier schuilt de belangrijkste reden voor het pamperen van Jihadisten. Dat ideologie mensen doodt, kan vergoelijkt worden vanuit goedmenselijke hoek. Want: goedmensen vinden nu eenmaal dat de samenleving collectief maakbaar is + dat ongeoorloofd gedrag altijd een teken moet zijn van diepmenselijke frustratie op grond van verschillende dimensies die op één punt samenkomen in het leven van een mens.

    Op die manier wordt de aandacht van de eigenlijke oorzaak afgeleid. In het geval van Jihadisten die het in onze landen niet goed voorhebben met de mensen, probeert links gewoonlijk een “maakbaarheidstheorie voor het individu” te poneren, alsof het een keukenrecept betreft, waarvan de toepassing altijd hetzelfde resultaat oplevert.

    Wie Jihadist is wordt dat dan alleen zogenaamd op grond van volgende factoren: discriminatie (al dan niet op de arbeidsmarkt) + ‘kansarmoede’ + gebroken gezinnen + ontoereikend ouderlijk gezag + gebrek aan zinvolle tijdsbesteding + zich door autochtonen niet begrepen voelen + de frustratie van identiteitsverlies in een omringende cultuur die niet helemaal die van hen is + jeugdige onbezonnenheid +….enz. enz. De optelsom van al die keukenrecepten voor het individu staat dan gelijk aan de zgn. frustratie van een hele groep, de frustratie van een specifiek collectief in onze samenleving. Op die manier poneert men dus ook de maakbaarheid van die specifieke groep: neem de frustraties waaraan die groep zogezegd collectief onderhevig is weg, en je hebt ook geen Jihadisten meer.

    Een serieus probleem dringt zich op op die manier: gedrag dat niet door de beugel kan voor de meesten van ons, kan dus op die manier wel weer specifiek worden gerechtvaardigd en goedgepraat voor die groep, die in de hoofden en verbeelding van de goedmens schijnbaar altijd en overal aan al die voorgekauwde voorwaarden tegelijk lijken te voldoen. Het gaat daarbij ook zover dat goedmensen zelf ook altijd beginnen te wauwelen over “preventie” plannen, e.d., wat duidelijk aantoont dat men vanuit die hoek meent dat er geen sprake zijn van responsabilisering van het individu, tot men de juiste voorwaarden heeft gecreëerd om van hen in deze samenleving “volwaardige” mensen te maken. Als dat dus zogenaamd niet mogelijk is, dan concludeert men dat het alleen maar ONZE fout kan zijn. En volgens mij is dat nu net de reden waarom goedmensen ze liever zien terugkomen, want goedmensen hangen helemaal vast aan hun fanatieke geloof dat het gedrag van Jihadisten geheel en al sociologisch gedetermineerd is. En als ze in Syrië blijven, dan kan Links de handschoen niet meer opnemen voor hen of blijven experimenteren met dat onrealistisch experimenteel academisch gewauwel, waar ze zelf beter van worden op linkserige universiteiten en hogescholen.

    Dat Jihadisten hun krachten mobiliseren omdat ze werkelijk geloven in de pure Islam, kan er dus bij hen niet in. Dat druist in tegen hun eigen ideologische vooringenomenheid van “slachtoffertje zoeken.”

    Like

    • Luchtpint zegt:

      geen sprake kan zijn (zie boven)

      Like

    • Vederso zegt:

      Nee, nee, nee. Het ontstaan van IS en de jihadisten is het gevolg van Climate Change, zegt Obama;

      Like

      • Luchtpint zegt:

        Tegenwoordig kan het allemaal nog een paar stappen idioter, ja. Ik was het bijna vergeten.

        Like

      • Theresa Geissler zegt:

        Obama maakt gebruik van de idiootste hersenkronkels om de moslims tegemoet te komen, maar hun sympathie wint hij er niet mee.
        Dat hij een verkapte moslim is, mogen w i j dan zien, z i j herkennen dat totaal niet.
        Vanuit hun gezichtspunt nog logisch ook: Islam=islam. Taqiyya is geoorloofd, maar pas als je officieel kenbaar hebt gemaakt, dat je moslim bent.
        Zonder die erkenning is het van nul en gener waarde en is hij voor hen gewoon de vijand.

        Like

  5. koloth zegt:

    Ach ja, onze regeringen zijn gewoon hartstikke gek.
    Onze regeringen waren vroeger mensen met niet zo’n hoog IQ, maar desondanks moesten ze leren van hun ouders voor een goede toekomst.
    Ze hebben dus veel geleerd maar snappen doen ze het niet.
    Ze zijn altijd beschermd opgevoed dus begrijpen niet dat er ook nog misdadigers bestaan.
    Kortom we worden bestuurd door naive gutmenschen, je kan het ze bijna niet kwalijk nemen.

    Like

    • Luchtpint zegt:

      De gevolgen zijn gewoonlijk allemaal voor ons, gewone mensen. En niet voor hen. Dus mogen we het ze zeker WEL kwalijk nemen.

      Like

Plaats een reactie