Kan de EU hervormd worden?

(Door: “Fjordman”)

De controverse rond de Griekse schuldencrisis, het referendum en de mogelijke exit uit de gemeenschappelijke munt euro heeft grote spanningen te zien gegeven, die ten grondslag liggen aan de Europese Unie (EU). Zoals de schrijver Jeremy Warner becommentarieert:

“Onbedoeld hebben de Grieken zichzelf – en de rest van Europa misschien ook – een plezier gedaan door “nee” te stemmen. Ze zijn door hun regering misleid, niet te vergeten door een ​​hele reeks beroemde Amerikaanse economen – Sachs, Krugman, Stiglitz – om te denken dat ze op een of andere manier de rest van Europa in het gareel kunnen houden door tegen hun schuldeisers op te staan. Dat kunnen ze niet. (Om eerlijk te zijn, lijkt Krugman beter dan de andere twee het vitale belang van de wisselkoers bij een verlichting van de schuld te beoordelen). Door ´nee´ te stemmen, hebben zij zich op een pad van een exit begeven en de eenzijdige schuldreductie door wanbetaling. Net als Duitsland in 1953 biedt dit Grieken de mogelijkheid van een nieuw begin en met een beetje geluk hebben ze misschien ook het hele europroject dodelijk verwond”.

Dit leidt ons naar een andere vraag: Kan de EU hervormd worden?

Ik heb hierover al jaren mijn twijfels. Het EU-systeem is fundamenteel zo gebrekkig en corrupt, dat het twijfelachtig is of het op een zinvolle manier kan worden hervormd. Corruptie en een chronisch gebrek aan het afleggen van verantwoording zijn geen gebreken in het systeem; ze zitten al in het ontwerp. De EU-oligarchen hebben bewezen zeer bedreven in het benutten van crises te zijn op de weg naar meer federale integratie. Dit geldt zelfs voor problemen die ze zelf hebben gecreëerd.

Sinds de dagen van Jean Monnet is het hele EU-systeem gebouwd op het creëren van een Europese superstaat die de Europese publieke opinie bedriegt door zich als niet meer dan een uitgebreide vrijhandelszone te presenteren. Leugens en bedrog zijn een deel van het DNA van de Europese Unie.

De EU heeft in wezen in een groot deel van het Europese continent de politieke klasse omgekocht en diens persoonlijke loyaliteit en steun gekocht. Als onderdeel van het EU-systeem hebben ze goed betaalde banen. Bovendien hoeven ze niet aan de gemiddelde burger te verantwoorden wat ze doen; of hoe ze hun macht gebruiken of er misbruik van maken. Het is gemakkelijk om te begrijpen waarom sommige mensen deze combinatie verleidelijk vinden.

De EU-elites hebben er groot belang bij om dit systeem, dat hen voorziet van geld, macht en prestige, in stand te houden. Om deze redenen zijn alle pogingen tot “hervorming” waarschijnlijk puur cosmetisch en ontworpen om de massa te sussen. De EU is uitgegroeid tot een bureaucratische kolos. Net als alle bureaucratische systemen heeft ze een natuurlijke neiging om te proberen haar bereik uit te breiden.

Ik zie geen andere oplossing dan om alle instellingen van de Europese Unie officieel en publiekelijk af te schaffen. Om dit te laten gebeuren, zou de EU in het hele continent met massale en aanhoudende druk van het publiek geconfronteerd moeten worden. Het is onwaarschijnlijk dat dit zonder een grote en langdurige economische crisis gebeurt, die in de ogen van het grote publiek de geloofwaardigheid en legitimiteit van de EU vernietigt. We zijn mogelijk in de komende jaren naar iets dergelijks op weg.

Het is niet eerlijk om de EU voor alle Europese kwalen de schuld te geven. Er zijn momenteel overal in het continent lage geboortecijfers, ook in de Europese landen die geen lid zijn van de EU. De EU maakt echter een aantal bestaande problemen nog erger. Ze voegt ook nieuwe problemen toe.

Als we naar het grote plaatje en de geopolitieke situatie kijken, wordt Europa als geheel in de komende decennia met grote uitdagingen geconfronteerd. Twee van de grootste daarvan zijn de escalerende Jihad van de radicale islam en de grootschalige illegale immigratie als gevolg van de bevolkingsexplosie in delen van het Zuiden. De EU pakt deze bedreigingen niet voldoende aan. Integendeel, ze maakt ze nog erger. De EU blijft de islamitische massa-immigratie naar Europa bevorderen. De organisatie wil ook al haar lidstaten dwingen om illegale immigranten uit Afrika en de islamitische wereld te accepteren. Door het omarmen van islamisering en de geleidelijke vervanging van de inheemse Europeanen is de EU misschien wel de anti-Europese Unie geworden.

Toekomstige historici zullen over de vraag debatteren of de EU een goed idee was dat in een slecht idee veranderde, of dat zij vanaf het allereerste begin een slecht idee was. Waar echter naar mijn mening geen twijfel over kan bestaan, is ​​dat de EU zoals zij vandaag de dag bestaat een mislukking is. De organisatie lost niet Europa’s belangrijkste uitdagingen op en ze voegt hier nieuwe problemen, die zij zelf creëert, aan toe.

Ik kan niet precies voorspellen hoe en/of wanneer de EU uiteindelijk uit elkaar valt, maar ik heb het sterke vermoeden dat een belangrijke economische “meltdown” een belangrijke rol in de ineenstorting zal spelen.

Samen met Gates of Vienna gepubliceerd.

Bron:
http://snaphanen.dk
Auteur: Fjordman

Vertaling:
“Vederso”
(voor www.ejbron.wordpress.com)