De vluchtelingencrisis: feiten en mythes

(Vertaling: E.J. Bron)

De onderstaande informatie werd samengesteld door een Europese lezeres, die als vrijwilligster voor een organisatie werkt die vluchtelingen in haar land ondersteunt. Ze heeft deze handleiding opgesteld als tegenwicht tegen de hype en de desinformatie die de Europese “migratiecrisis” omringt en stelt voor dat deze informatie verspreid wordt onder iedereen die geïnteresseerd is in de gebeurtenissen. Haar verklaringen zijn geschikt als tegenmiddel tegen al die mediapropaganda die op dit moment de ether en het internet vullen.

Hoe je de tegenwerpingen van familieleden en vrienden met een pro-asiel instelling tegemoet treedt

1. We hebben de plicht diegenen te helpen die vluchten voor oorlog

Antwoord: Geen van de oorlogszones deelt op dit moment een grens met de EU. Is deze plicht ook inclusief het helpen van diegenen die voor oorlog vluchten en die al in veilige regio´s waren, maar besloten zichzelf in gevaar te brengen om d.m.v. mensensmokkelaars Europa binnen te komen?

2. Als we de Syriërs niet opnemen, zullen ze in Syrië blijven en sterven!

Antwoord: Nogmaals, de meeste Syriërs die Europa bereiken, waren al in Turkije, dat een vreedzaam land is en Syrische vluchtelingen verwelkomt. Diegenen die besloten hebben hier naartoe te komen, werden op geen enkele wijze de dupe van bommen of kogels voordat ze hier kwamen en hadden daar kunnen blijven, zodat de wet zijn loop kon nemen en het de UNHCR (de vluchtelingenorganisatie van de VN) toestaan hen op een geordende wijze te evacueren.

3. Maar zijn deze bootvluchtelingen niet de armste van de armste, met wie we sowieso medelijden hebben en voor wie we moeten zorgen?

Antwoord: De doorsnee bootvluchteling heeft een bedrag van tussen de $ 600,- en $ 20.000,- per persoon aan criminele mensenhandelaars en smokkelaars betaald (afhankelijk van het feit hoe ver er gereisd werd en met welke middelen) om naar het land van zijn keuze in Europa te geraken. Mensen, die in de Derde Wereld zoveel geld tot hun beschikking hebben, zijn op geen enkele wijze arm en kunnen relatief comfortabel leven in die regio´s van het Midden-Oosten leiden waar zij vandaan komen en hoeven zich niet tot iemand te wenden voor hulp. Daartegenover zijn de vluchtelingen die hun kamp in het Midden-Oosten niet verlaten en daar geduldig wachten de armste en ons medelijden zou voor hen moeten gelden. Maar nu is er helaas op grond van de stroom illegale bootvluchtelingen geen tijd, geen geld en geen aandacht meer over die we aan hen zouden kunnen besteden en dat is inderdaad een onrechtvaardige zaak, waarvan de ontwikkeling nooit zou hebben mogen worden toegestaan.

4. Jullie vinden dat we voor niemand zouden moeten zorgen en niemand zouden moeten helpen?

Antwoord: Natuurlijk vinden wij dat niet. Maar hulp zou op verstandige en geordende wijze geboden moeten worden. We moeten er eveneens voor zorgen dat we de vluchtelingen helpen op een manier die onze financiële mogelijkheden niet vernietigt, we moeten ook onze eigen en heel andere mensen helpen.

Als we de grenzen naar de EU zouden sluiten in plaats van het aan alle vluchtelingen toe te staan en hen er zelfs toe aan te moedigen riskante reizen in rubberboten te ondernemen om hierheen te komen en onze inspanningen erop zouden richten de vluchtelingen in de kampen in het Midden-Oosten te helpen door hen betere onderkomens te verschaffen en financiële hulp, dan zouden we veel meer mensen tegen veel geringere kosten kunnen helpen. Om er maar helemaal over te zwijgen dat we niet het risico ingaan onze middelen aan mensen te verspillen die zich voordoen als vluchtelingen om in Europa te kunnen leven.

5. Maar is dit niet de grootste humanitaire crisis sinds de Tweede Wereldoorlog?

Antwoord: Deze crisis is niet ontstaan omdat de Syrische oorlog de meest bloedige sinds de Tweede Wereldoorlog is of omdat er meer mensen gedood werden of hun huizen kwijtraakten dan ooit tevoren. Hoe tragisch en ongelukkig de Syrische burgeroorlog ook is, is hij noch de eerste oorlog waar wij tegenover stonden in het Midden-Oosten, noch de heftigste. En desondanks hadden we nog nooit zo´n stroom vluchtelingen naar Europa, zoals we op dit moment beleven.

Wat is er dus gebeurd? Wat is er veranderd?

De waarheid is dat de huidige crisis geen humanitaire, maar een organisatorische crisis is. Ze vindt plaats, omdat de EU-autoriteiten voor het eerst tijdens een conflict besloten hebben om zich niet aan de reguliere EU-grenscontroles te houden en werkelijk iedereen die beweert een vluchteling te zijn, toe te staan zich in de EU te bewegen zoals hem dit bevalt.

Ook hebben de standpunten van de Duitse en Zweedse regering enkele maanden geleden, waarin ze zeiden dat zij honderdduizenden vluchtelingen uit Syrië zouden opnemen, geleid tot een waanzinnige gejakker en de toestroom van de kant van de mensen in het Midden-Oosten en de Derde Wereld om zich zo snel mogelijk naar een van deze beide landen te begeven, voordat deze verkondigen dat ze vol zijn.

6. De VN-conventie over de oorlogsvluchtelingen, die wij ondertekend hebben, dwingt ons ertoe alle Syrische vluchtelingen zonder grensformaliteiten of zelfs persoonlijke documenten op te nemen

Antwoord: Die VN-conventie zegt alleen maar dat diegenen die “prima facie” vluchtelingen zijn, dat wil zeggen door grenscontroles erbij worden geobserveerd hoe zij de grens van een oorlogszone naar een vreedzame zone oversteken, zonder grensformaliteiten doorgelaten moeten worden.

Vanzelfsprekend alleen dan, wanneer een grenscontrole ziet dat een persoon uit een bekend oorlogsgebied komt en er zeker van kan zijn dat hij/zij een echte vluchteling is. Maar deze soort zekerheid bestaat alleen maar wanneer de vluchteling de grens van een oorlogszone naar een vreedzame zone overschrijdt.

Volgens de interpretatie tot nu toe van de wet zou een vluchteling die zich al in een vreedzaam land bevindt, zich als vluchteling moeten melden bij de UNHCR om geregistreerd te worden, zodat hij officieel als vluchteling erkend kan worden.

Bovendien zou hij, wanneer hij meer grenzen zou willen overschrijden tussen het vreedzame land waarin hij zich bevindt en andere landen een visum moeten aanvragen of erop moeten wachten dat de VN hem evacueert naar een land dat ermee ingestemd heeft hem asiel te verlenen.

Maar nu werd de wet onzinnig genoeg zodanig verkeerd geïnterpreteerd dat een persoon die BEWEERT een vluchteling te zijn de mogelijkheid zou moeten hebben om IEDERE grens (niet alleen die tussen een oorlogszone en een vreedzaam land) te overschrijden zolang het conflict in zijn land voortduurt. Deze interpretatie van de wet biedt veel mogelijkheden voor misbruik en bedrog. Het is een onnodige interpretatie, die in de hele geschiedenis zonder precedent is, en de massale bestorming van mensen uit de Derde Wereld, die zonder bewijzende documenten beweren uit Syrië en andere oorlogsgebieden te komen, van de EU heeft veroorzaakt en van daaruit normaal gesproken naar een Noord-Europees land van hun keuze. De wet zou correct geïnterpreteerd moeten worden om een einde te maken aan de illegale stroom vluchtelingen.

7. Het zou onmenselijk zijn om de vluchtelingen midden in de oorlog terug te sturen naar Syrië

Antwoord: Niemand hoeft naar Syrië teruggestuurd te worden. De vluchtelingen kwamen niet uit Syrië, maar uit Turkije. Het eerste dat we moeten doen, is verhinderen dat ze de EU-zone binnenkomen. Als we de boten, die de vluchtelingen naar Europa brengen, zouden onderscheppen en ze in plaats van naar Griekenland terug naar Turkije te slepen, zou het probleem opgelost zijn en zou de stroom gestopt worden.

8. Maar we moeten enkele Syrische vluchtelingen opnemen! Per slot van rekening is het daar oorlog en zouden we moeten helpen

Antwoord: Ja, dat zouden we inderdaad moeten doen. Maar we zouden moeten terugkeren naar het wettelijke en ordelijke systeem dat we in het verleden gebruikt hebben, toen de vluchtelingen zich lieten registreren bij de UNHCR zodra ze uit een oorlogszone kwamen, in een kamp in een nabijgelegen regio wachtten en velen van hen, overeenkomend met de beslissing van dat land, door de UNHCR geëvacueerd en onder verschillende landen verdeeld werden.

Bovendien hebben onderzoeken aangetoond dat het voor de vluchtelingen het beste is om in een humaan en comfortabel maar tijdelijk kamp in de regio van hun vaderland te worden ondergebracht, zodat ze na het einde van de oorlog een grotere prikkel zouden hebben om naar hun vaderland terug te keren en het weer op te bouwen. Dat helpt door de oorlog getroffen landen erbij zich veel sneller te herstellen en vermindert het risico dat deze landen terugvallen in conflicten en een spiraal van geweld.

9. Is het niet onmenselijk om vluchtelingen tijdelijk in provisorische kampen onder te brengen om op het einde van de oorlog te wachten? Zouden we ze niet hier naartoe moeten brengen en hen hier een langdurig thuis geven? Per slot van rekening is het wreed om mensen te dwingen te wachten in plaats van een nieuw leven in een ander land te beginnen

Antwoord: Verhuizen naar een land dat ver weg ligt zal er ook voor zorgen dat een immigrant jarenlang moet wachten! De asielprocedure zelf duurt al minstens 1-4 jaar, terwijl de asielzoeker in die tijd zenuwachtig moet wachten. Zelfs nadat het asiel werd toegestaan, duurt het vele jaren lang totdat een migrant zich in zijn nieuwe land kan vestigen en serieus met zijn nieuwe leven kan beginnen. Meestal duurt het enkele jaren om de nieuwe taal te leren en op een passend niveau te gebruiken en te leren zijn weg te vinden in zijn nieuwe samenleving. Om maar helemaal te zwijgen over het feit wanneer hij naar een ver van zijn vaderland verwijderde plek werd gestuurd, het klimaat, de taal, de cultuur en de sociale gebruiken en religie zo anders zullen zijn dan die waaraan hij gewend is, hij zich misschien nooit kan aanpassen of zich er zelfs thuis zal voelen. Hij zou de dupe kunnen worden van zware depressies en vervreemding of zelfs in conflict kunnen komen met de lokale samenleving.

Tegenwoordig eindigen oorlogen normaal gesproken na gemiddeld 4-5 jaar. Het is voor hem veel eenvoudiger om ergens in de nabijheid van zijn vaderland deze tijd te wachten om daarna terug te keren en mee te werken aan de beslissende en belangrijke taak zijn vaderland weer op te bouwen, dan te riskeren te vertrekken naar een vreemd land.

Een oorlog is een verschrikkelijke tragedie en een oorlog meemaken zonder iets te verliezen, is onmogelijk. Als hij de oorlog doorkomt en alleen maar enkele jaren van zijn actieve leven verliest, dan zou hij zichzelf gelukkig moeten prijzen!

10. Maar nu de bootvluchtelingen hier sowieso al zijn, zouden we hen niet met open armen en open harten moeten ontvangen?

Antwoord: Een feit is dat de boorvluchtelingen zelf de beslissing hebben genomen om een erge situatie in Syrië te misbruiken en hun financiële bronnen en de lakse grenscontroles van de EU-autoriteiten ervoor te gebruiken om voor te dringen en zich over de hoofden van de UNHCR en onze toegestane vluchtelingencontingenten heen een weg naar onze landen af te dwingen.

Bovendien hebben ze op hun lange reis van Griekenland naar Noord-Europa vaak geen kies en vreedzaam gedrag laten zien en hebben ze in veel landen, die de wet op hen wilden toepassen, teruggegrepen naar geweld en verzet tegen de autoriteiten.

Veel van de bootvluchtelingen hebben geen documenten die aantonen dat zij diegenen zijn die zij beweren te zijn en dat ze daadwerkelijk uit een oorlogsgebied komen. In zo´n illegale atmosfeer is het duidelijk dat veel opportunisten uit vreedzame landen van de regio onder diegenen gemengd hebben die uit oorlogsgebieden komen en wij hebben geen mogelijkheid ze van elkaar te onderscheiden zonder een langer durend en duur controleproces.

Om maar helemaal te zwijgen over het feit dat het opdringen onze bronnen volledig uitgeput heeft en het ons heeft verhinderd die vluchtelingen te helpen die hier dringend behoefte aan hebben en in de kampen van het Midden-Oosten op onze hulp wachten.

Denken jullie dat wetsovertreders en drammers met “Refugees-Welcome-campagnes” en emoties van liefde en welkomstontvangsten beloond of eerder terechtgewezen en verboden zouden moeten worden? Wij als burgers van geciviliseerde samenlevingen zouden op geen enkele wijze onwettig gedrag en het misbruik van ons humanitaire systeem moeten dulden. Tot slot moet ik er nog aan toevoegen dat een verkeerde weg op gestuurde vriendelijkheid, zoals deze tot uitdrukking komt in de “Refugees-Welcome-campagnes”, er zelfs nog meer mensen toe zal aanmoedigen om de gok te nemen en zonder de noodzakelijke juridische formaliteiten naar Europa te reizen. En dat zou een ongewenst neveneffect van zulke goedbedoelde, maar de verkeerde weg op gestuurde gestes zijn.

11. Waarom zou ik me eigenlijk voor dit probleem moeten interesseren en er tegenin gaan? Waarom niet gewoon met de stroom mee zwemmen en vermijden dat mensen mij als wreed en buitenlandervijandig veroordelen?

Antwoord: Ten eerste vanwege het feit de waarheid te kennen en verspilling, bedrog en misbruik te ontmaskeren. Verspilling, bedrog en misbruik of door de autoriteiten, die het hebben toegestaan dat deze onwettige situatie zich kon ontplooien en versterken, of van de kant van de mensen die beweren vluchtelingen te zijn, maar een vreedzaam land in een waanzinnige hetze verlaten hebben om naar Europa te komen, zonder de dringende behoefte hier te zijn.

We zouden niet aan gewetenloze mensen moeten toestaan onze goede wil te misbruiken en te proberen om ons er met geweld toe te brengen te buigen voor hun onverstandige eisen. Ook mogen onze regeringen er niet zomaar mee wegkomen dat zij midden onder ons zo´n chaos hebben aangericht.

SAMENVATTING:

Daarbij zal de belasting, die deze illegale chaos ons heeft opgeleverd, onze waardevolle en zeer beperkte bronnen opvreten, die wij nodig hebben voor de volgende noodzakelijk dingen:

1. Het zou de eerste prioriteit moeten zijn om te zorgen voor onze eigen hulpbehoevende en sociaal-zwakke burgers.
2. Hulp voor de echte vluchtelingen, die geregistreerd zijn bij de UNHCR en die onze aandacht en financiële hulp echt zouden helpen.
3. Medewerking aan de wederopbouw van Syrië zodra de oorlog voorbij is.
4. Hulp voor ieder ander hulpbehoevend land.
5. Vinden van een oplossing voor de financiële crisis van de EU, die Griekenland, Italië en vele andere EU-landen geteisterd heeft.
6. Behoud van de bewegingsvrijheid binnen de EU0zone volgens het Verdrag van Schengen.
7. Vermijden van belastingverhogingen of sociale kortingen voor de burgers van de Europese landen die nu de “vluchtelingencrisis” moeten financieren.
8. Het moet verhinderd worden dat onze straten en wijken doorkruist worden door mensen wier achtergrond niet gecontroleerd en wier identiteit niet vast te stellen is en die misdadigers zouden kunnen zijn.
9. Bescherming van onze landen tegen mogelijke infiltratie en aanslagen door terroristen.
10. Behoud van onze culturele integriteit en onze sociale samenhang.

Ik hoop dat deze tien redenen dringend en belangrijk genoeg zijn om jullie ertoe te brengen het woord te noemen en actief te worden en de angst te overwinnen een “racist” of “xenofoob” genoemd te worden of als “racist” of “xenofoob” beoordeeld te worden!

In het verleden hebben onze voorouders hun lijf en leden ervoor geriskeerd om ons dit geweldige continent na te laten. Wat stelt het voor, in vergelijking met de door hen gebrachte offers, om het doelwit te zijn van een beetje onterechte kritiek?

Een ieder die ons nu uitscheldt en veroordeelt, zal ons er morgen dankbaar voor zijn onze landen voor de volledige catastrofe bewaard te hebben..

Bron:
http://de.europenews.dk
Vertaling: Luke

Bron oorspronkelijk artikel:
http://gatesofvienna.net

Vertaald uit het Duits door:
E.J. Bron
(www.ejbron.wordpress.com)