Libanese familieclan doet in grote stijl mee aan mensensmokkel

(Door: Stefan Schubert – Vertaling: E.J. Bron)

Italië heeft zijn maffia, Duitsland Turks-Arabische familieclans. De meest beruchte van deze clans is in heel Duitsland bekend als de “Miri-clan”. Een van deze Libanezen-clans werd nu het doelwit van een grote razzia in de deelstaten Niedersachsen, Nordrhein-Westfalen en Baden-Württemberg. Deze clan incasseerde tot € 10.000,- per “vluchteling”. De criminele dienstverlening omvat ook luxe mensensmokkel met het vliegtuig voor hele gezinnen. Kosten: € 90.000,- Belastingvrij, contant en van te voren betaald uiteraard.

Door het uitstekend georganiseerde netwerk werden vooral Syriërs en Libanezen gesmokkeld, meestal diende de luchthaven van Istanbul als draaipunt. De smokkel maakt ook gebruik van de open grenzen van het Schengen-gebied, omdat de illegalen deels tijdelijk in Frankrijk en Denemarken werden geparkeerd voordat de reis verderging.

De “vluchtelingen” werden van tevoren met valse papieren uitgerust en daarna verder gevlogen naar Duitsland of gewoon in de bus gezet. De duurste, maar ook met afstand de meest comfortabele variant van de illegale binnenkomst is de smokkel per vliegtuig.

Men eiste steeds van tevoren contante betaling. Mochten de valse papieren ontdekt worden, dan lag het financiële risico alleen bij de “vluchteling”. Klachten of zelfs een 14-daags recht om te ruilen bestaan in de criminele parallelwereld niet.

´s Morgens om 06.02 uur ramden de speciale eenheden in totaal 24 woningen open. De leiding was in handen van de landelijke politie, die met 571 agenten aan de actie meedeed. Op grond van het gevaar en de bewapening van clanleden werd ook de antiterreureenheid GSG 9 ingezet.

Er werden computers, vervalste identiteitspapieren, vijf kilogram springstof, laservizieren voor geweren, pistoolmunitie, € 12.000,- contant geld en twee machetes in beslag genomen, waarvan eentje met bloed aan de kling.

Het zwaartepunt van dit smokkelnetwerk ligt in Essen, waar een 24-jarige Duits-Libanees werd gearresteerd. Hij bleef ook de enige die op die dag werd gearresteerd. Weliswaar wordt tegen in totaal 17 clanleden een onderzoek ingesteld wegens illegaal binnensmokkelen van buitenlanders en oorkondevervalsing, de resterende 16 verdachten werden echter weer op vrije voeten gesteld.

De “Mhallaliye-Koerden”, een Arabisch sprekende volksgroep, zijn afkomstig uit 50 dorpen in het zuidoosten van Anatolië in Turkije. In  de jaren-20 emigreerden velen als economische vluchtelingen uit Libanon en van daaruit, in de jaren 1975 tot 1990, in drie golven naar Duitsland, vooral naar Berlijn, Bremen en Essen.

Natuurlijk zijn er daar ook enkele individuele successtory´s te vermelden, maar het grootste deel van deze clan leeft van Hartz IV, kinderbijslag en criminele zaken: de clanleden worden beschuldigd van moord, drugshandel, chantage, diefstal, roof en overvallen.

De vrouwelijke leden van de familie leven zelf meestal afgescheiden tussen de eigen vier muren en dragen een sluier. Zij hebben vooral tot taak het ene naar het andere kind ter wereld te brengen, zoals de 44-jarige Nadja K. uit Essen, die al 14 kinderen heeft.

De staat betaalt deze familie meer dan € 2800,- in de maand. De vader is vier jaar geleden naar het buitenland gevlucht, omdat hij er  geen zin in had te beginnen een lange gevangenisstraf uit te zitten.

Gezinnen met 15, 16 kinderen zijn in deze cultuurkring eerder regel dan uitzondering, net zoals dat de neef trouwt met zijn nicht. Alleen al in Bremen leven 2.600 Mhallamiye-Koerden in 31 grote families.

Meer dan de helft van hen, 1466, heeft zich al schuldig gemaakt aan een strafbaar feit, waaronder 207 veelplegers en 66 zware criminelen. Van simpele diefstal tot aan moord toe. Alleen al met drugshandel zou de Miri-clan in Bremen per jaar 50 miljoen euro omzetten.

In Essen wonen tot 5000 clanleden, in totaal leven er ongeveer 15.000 Mhallamiye in Duitsland. En het zijn deze families die complete stadswijken in de veel geciteerde No-Go-Areas hebben veranderd. Uit de clan wordt niemand uitgezet, noch als afgewezen asielzoeker, wat het grootste deel van de totale “Libanon-Koerden” is, noch als zwaar criminele misdadiger of moordenaar.

Duitse politici ondernemen geen inspanningen om dit falen van de staat eindelijk te doorbreken. De clanleden vernietigen bij binnenkomst gewoon hun paspoorten en documenten. Dat alleen is voldoende om de staat al tientallen jaren lang om de tuin te leiden.

Integendeel, de autoriteiten beloonden deze rechtsbreuk ook nog door meer dan de helft van de volksgroep het Duitse staatsburgerschap te verlenen. Zodoende is uitzetting nooit meer mogelijk.

Het ontbreekt bij deze familie niet aan spectaculaire misdaden: van gewapende overval op een internationaal pokertoernooi in Berlijn via het monopolie op drugshandel in bepaalde regio´s en prostitutiemilieus tot aan huurmoorden toe. De Libanezen-clans hebben overal een vinger in de pap.

De Berlijnse islamonderzoeker Ghadban ziet in de gevestigde stamverhoudingen de belangrijkste oorzaak voor de mislukte integratie. “De tribale structuren leiden ertoe dat de leden van een stam iedereen buiten hun families als vijanden beschouwt.”

In het Libanese milieu is spelen voor eigen rechter en bloedwraak wijdverbreid. Zelfs moorden in opdracht worden gepleegd, de daders zitten al lang in het volgende vliegtuig naar Turkije of Libanon als de politie nog op de plaats delict is.

Ook de islamitische achtergrond van de families verscherpt de situatie. Faris A. schoot Abdul L. in Essen-Katernberg als teken van zijn macht doelbewust in zijn voet. Slechts enkele weken later nam de broer van het slachtoffer wraak met een schot in het been en was zich van geen kwaad bewust, omdat hem volgens islamitisch recht vergelding zou zijn toegestaan.

Mocht het toch een keer in het kader van de criminele daden tot een proces komen, eindigen deze meestal met vrijspraak van de beschuldigde. Getuigen worden geïntimideerd of gekocht en zwijgen voor de rechtbank en trekken hun aanklachten weer in.

Bij de weinige processen die plaatsvinden, ontwikkelt zich vaak een erbarmelijk beeld van de rechtsstaat: de banken voor toeschouwers zijn volledig bezet met familieleden van de beschuldigde, die schreeuwen en er niet voor terugdeinzen zelfs nu nog rechters, officieren justitie en getuigen te bedreigen en te intimideren.

Onlangs zaten drie broers wegen het toebrengen van gevaarlijk lichamelijk letsel op het strafbankje en dreigden de officier van justitie: “We weten waar uw zoon zich ophoudt.”

Bron:
http://info.kopp-verlag.de
Auteur: Stefan Schubert

Vertaald uit het Duits door:
E.J. Bron
(www.ejbron.wordpress.com)