Na Berlijn: volgens de binnenlandse veiligheidsdienst minstens 300 gevaarlijke personen in Oostenrijk

(Vertaling: E.J. Bron)

Het actuele aantal van 6.493 “asielzoekers” dat nog tijdens hun lopende asielprocedure in ons land “verdwenen” is, doen je gezien de gebeurtenissen in Duitsland huiveren. Tijdens de nog lopende asielprocedure onder te duiken, doet in ieder geval vermoeden dat deze immigranten zich er waarschijnlijk al bewust van zijn niet als asielzoeker erkend te worden en daarom mogelijk uitgezet zouden kunnen worden, zoals bijvoorbeeld de vele Noord-Afrikanen.

300 potentieel gevaarlijke personen in ons land

Volgens informatie van de binnenlandse veiligheidsdienst bevinden zich op dit moment bovendien 300 potentieel radicaalislamitische gevaarlijke personen in Oostenrijk. Gezien het feit dat zich in Duitsland met een tienmaal grotere bevolking “slechts” ongeveer 500 van deze Jihadisten ophouden een behoorlijk aantal.

Scherpe kritiek van de Rekenkamer op de praktijk van uitzettingen

In een vorige week gepubliceerd rapport van heeft de Rekenkamer scherpe kritiek op de Oostenrijkse praktijk van uitzetting. In de periode tussen 2010 en 2014, dus een observatieperiode voor de “massa-immigratie” van vorig jaar, steeg het percentage afgewezen “asielzoekers”, die echter niet werden uitgezet, met 3% naar een schrikbarende 57%. Daarbij gaat het om in totaal 39.370 personen over wier verblijf volgens de Rekenkamer de autoriteiten geen enkele informatie hebben.

Minister van Binnenlandse Zaken, Sobotka, klaagt in plaats van te handelen

Vaak zouden d elanden van herkomst van uitgezette “asielzoekers” weigeren om deze weer terug te nemen, wordt door een Oostenrijkse asieldeskundige verklaard. Op voorwaarde dat er überhaupt een uitleveringsverdrag met het desbetreffende land bestaat. Daarbij zouden echter ook de regering en de Oostenrijkse diplomatie de plicht hebben om zulke verdragen te sluiten en bestaande overeenkomsten met de nodige druk op te eisen.

Minister van Binnenlandse Zaken, Wolfgang Sobotka (ÖVP), verklaarde nu bijna beledigd “dat landen asielzoekers niet terugnemen, is onacceptabel. Eveneens dat migranten ondanks uitzettingspapieren niet willen vertrekken. Daarom dring ik sinds oktober aan op een wet met straffen in zulke gevallen.” Dit zou echter allemaal, zou je toch denken, sowieso in handen zijn van de “kemphanen van de grote coalitie” – en in ieder geval een overtreding uitzetting zou in een rechtsstaat als Oostenrijk sowieso bestraft moeten worden.

Landen van herkomst moeten terugkeercertificaten afgeven

De verantwoordelijke buitenlandse vertegenwoordigingen van afgewezen “asielzoekers”, die onderworpen zijn aan het Dublin-verdrag, zouden zogenaamde terugkeercertificaten moeten afgeven. Alleen dan is het volgens de huidige wetssituatie mogelijk om deze mensen ook daadwerkelijk naar hun landen van herkomst terug te sturen. Op grond van meestal niet aanwezige of vervalste identiteitspapieren van de afgewezen “asielzoekers” beroepen enkele landen zich, met voorop Marokko, Algerije of Nigeria, op precies dit feit om een repatriëring te verhinderen. Wie op die manier het land verlaat, behoort immers zelden tot de steunpilaren van de samenleving en wordt daarom ook zo mogelijk niet terugverwacht.

Prakticabele wetswijzigingen dringend noodzakelijk

Met “naïeve” wetten, die tot nu toe mogelijkerwijs te tolereren kunnen zijn geweest, laat de regering zichzelf pootje haken. Het momentele veel geciteerde “abstracte terreurgevaar”, dat inmiddels heel Europa in zijn wurggreep houdt, vereist echter snel handelen, ook en vooral wat betreft wetsaanpassingen.

Op dit moment ziet de wetssituatie er zo uit dat de al afgewezen “asielzoeker” tot aan duidelijkheid over de afgifte van het terugkeercertificaat onbeperkte bewegingsvrijheid in ons land geniet. Alleen bij een al vastgestelde datum van uitzetting zou vastzetting opgelegd kunnen worden. Dan ligt het echter voor de hand dat deze personen gebruik maken van de gelegenheid om gewoon onder te duiken.

Het is nu dus spannend wat de Oostenrijkse politiek wil leren van de zaak van de aanslagpleger van Berlijn, Anis Amri, die ondanks het niet erkennen van zijn asielstatus door Europa bleef “spoken” en uiteindelijk nog 12 mensen mee de dood in sleurde. Dit alles gezien tegen de achtergrond van (minstens) 300 potentieel gevaarlijke personen in de Alpenrepubliek.

Bron:
www.unzensuriert.at

Vertaald uit het Duits door:
E.J. Bron
(www.ejbron.wordpress.com)