(Door: Ton Nijhof)
De aanslagen op 11 september 2001 op de ‘Twin Towers’ in New York, het Pentagon nabij Washington D.C. en Shanksville (Pennsylvania) luidden een tijdperk in waarin het Westen zich steeds meer bewust zou worden van de dreiging van de islamitische jihad, die sindsdien alleen maar is toegenomen.
Dat de Amerikanen vaak een desastreus buitenlandbeleid hebben gevoerd en voeren, is juist, maar de essentie van het probleem ligt besloten in het fundament van de islamitische leer, dat kennelijk aanknopingspunten biedt voor gewelddadige acties. Toch blijft de politiek correcte eenheidsgedachte dat slechts de zogenaamde ‘politieke islam’ of het ‘islamisme’ een probleem vormt en dat we vooral ook moeten opletten niet te vervallen in ‘islamofobie’. ‘Politieke islam’ of het zogenaamde ‘islamisme’ is echter een pleonasme.
Hoewel er uiteraard veel gematigde en vredelievende mensen zijn die zichzelf (volgens de islamitische leer echter doorgaans onterecht) moslim noemen, is de kern van de islam politiek en totalitair: de vanuit Westers en democratisch standpunt inhumane sharia, en daarnaast de gewelddadige jihad, zijn een fundamenteel en onlosmakelijk onderdeel van de islamitische leer.
Er zijn, zo wordt vrij algemeen aangenomen, drie manieren om islamitisch geïnspireerd geweld zoals op 11 september 2001 te analyseren. Namelijk op grond van:
1. Culturele analyse,
2. Psychologische analyse, of
3. Sociologische analyse.
In het geval van culturele analyse hebben de ideeën, waarden, opvattingen, de levensbeschouwing of religie van de dader een bepalende invloed op zijn gedrag. In het geval van psychologische analyse probeert men gedrag te verklaren vanuit de persoonlijkheidskenmerken van de dader. Tot slot de sociologische analyse: gedrag wordt verklaard vanuit maatschappelijke oorzaken.
Het merkwaardige is echter dat wanneer wij bijvoorbeeld die culturele, psychologische en sociologische analyses van islamitisch gedrag en/of geweld op persoonlijk titel prijsgeven of publiceren, onmiddellijk op verzet stuiten. In deze analyses is het onvermijdelijk de levensbeschouwing en de religie te betrekken en precies dat is voor velen het sein om onmiddellijk de racismekaart te trekken of woorden als ‘islambasher’ en ‘islamofoob’ in de ring te gooien. Men vreest kennelijk dat wanneer de islam wordt aangevallen ook de ‘gematigde moslims’ zich eerder aangetrokken zullen voelen tot radicalisme en geweldsmiddelen. De communicatiestrategie voor sociale verandering die dan wordt aanbevolen, is die van grote voorzichtigheid. Diezelfde voorzichtigheid ontbreekt vooralsnog bij de daders zelf, die hun misdrijven niet zelden aankondigen met de kreet ‘Allahu Ahkbar’ (Allah is de grootste).
Twee voorbeelden om iets duidelijker te zijn:
Het eerst is de kwestie Salman Rushdie. Deze islamitische auteur van Indiase afkomst publiceerde in 1988 zijn fictie-roman ‘De Duivelsverzen’. Het boek begint bij de ontploffing van een gekaapt vliegtuig boven Zuid-Engeland. Djibriel Farishta en Saladin Chamcha, twee Indiase acteurs, vallen uit de lucht op het Engelse strand. Beiden overleven de val. Djibriel Farisjta transformeert vervolgens tot de aartsengel Djibriel (Gabriël), terwijl Saladin Chamcha verandert in de duivel. Dit boek is voor de Iraanse geestelijk leider Khomeini aanleiding om Rushdie in 1989 vogelvrij te verklaren, waarna de auteur ruim tien jaar lang heeft moeten onderduiken en tot op de dag van vandaag persoonsbeveiliging heeft. Hij ontsnapte aan tenminste één bomaanslag. De Italiaanse en Japanse vertalers van het boek werden vermoord en de Nederlandse vertaalster moest onderduiken.
Het tweede voorbeeld is de Zeeuwse Franca Treur, dochter uit een strenggelovig gereformeerd gezin. In oktober 2009 verscheen haar eerste boek, ‘Dorsvloer vol confetti’, een psychologische roman over een meisje dat eind jaren tachtig, begin jaren negentig in Zeeland opgroeit in een strenggelovig boerengezin. Alhoewel Franca Treur in haar Zeeuwse geboortedorp bepaald niet werd gelauwerd, behoefde zij niet onder te duiken. Integendeel: In 2010 won Franca Treur de Selexyz-debuutprijs. ‘Dorsvloer vol confetti’ werd meerdere malen genomineerd, waaronder voor de AKO Literatuurprijs (longlist) en de NS Publieksprijs. Eind 2010 werd bekend dat Column Film de filmrechten van ´Dorsvloer vol confetti´ had gekocht. De film draaide in 2014 in de bioscoop.
Kritiek op de islam wordt dus beantwoord met geweld en kritiek op het christendom met allerhande literaire prijzen en bekroningen. Onderstreept u zelf waar uw voorkeur naar uitgaat.
In juni 2016 werd een homobar in Orlando door een terroristische aanslag getroffen. De aanslagpleger was Omar Mateen, een 29-jarige schutter met islamitische sympathieën. Waarom sloeg Mateen eigenlijk toe in een homobar? Heeft dat iets te maken met de ‘wereldbeschouwing’ van de schutter of zijn dat soort verbanden allemaal veel te ver gezocht? De heersende opvatting is dat we dat vooral niet moeten denken. Of misschien mogen we het wel denken en mogen we het zelfs wel weten, maar moeten we het vooral niet hardop zeggen, want “that’s how they (de islamieten dus) recruit”, zoals de vorige Amerikaanse president Obama na de aanslag liet weten. “Don’t bash islam for it, while it is a religion of peace as christianity is”.
Maar is het wel verstandig om strategisch te liegen over hoe de werkelijkheid in elkaar zit? Waar heeft dat ons gebracht de afgelopen vijftien jaar? Niet tot grote prestaties in het terugdringen van het islamitisch terrorisme, zo lijkt het. Is het na een zomer van aanslagen in 2016 niet verantwoord te stellen dat het antiterrorismebeleid en onze politiek hebben gefaald?
Op het Malieveld in Den Haag was een handjevol mensen bijeen met onder hen de lijsttrekkers van alle linkse partijen in ons land. Ze protesteerden tegen de maatregelen van de Amerikaanse overheid die erin voorzagen dat reizigers uit zeven islamitische landen voorlopig Amerika niet meer in mogen. Deze zeven landen, Iran, Irak, Libië, Somalië, Soedan, Syrië en Jemen, maken deel uit van een groep landen (met uitzondering van Somalië) die zélf ook reizigers weren, namelijk uit Israël.
Maar daar hebben we onze linkse vrienden niet over gehoord. ‘That’s how they recruit´ . . .
Door:
Ton Nijhof
(voor www.ejbron.wordpress.com)
Tevens verschenen op Sta-pal.nl
E.J. Bron 
Hier is een perspectief, geschetst door Dr. Peter Hammond, die in 1960 werd geboren in Kaapstad, en opgroeide in Rhodesië en zich bekeerde tot het christendom. Het is genomen uit Dr. Peter Hammonds boek: Slavernij, terrorisme en islam: de historische wortels en de hedendaagse dreiging. Islam is geen religie, noch is het een sekte. In zijn ruimste vorm is het een compleet, totaal, 100% systeem voor het leven.
De percentages opgesomd kloppen vandaag 04-02-2017 voor een gedeelte niet meer omdat in diverse landen de populatie moslims groeiende is en dus ook hun kritische invloed opgeschoven is naar die gebieden waarin het eissen van meer islamitische vrijheid de norm wordt met de erbij behorende daden van intimidatie en terreur.
Islam heeft religieuze, juridische, politieke, economische, sociale en militaire componenten. Het religieuze component is de haak voor alle andere onderdelen. Islamisering begint wanneer er voldoende moslims in een land zich gaan roeren ten behoeve van hun religieuze rechten. Wanneer de diverse politiek correcte, tolerante en culturele samenlevingen akkoord gaan met de islamitische eisen voor hun religieuze rechten, dan hebben sommige van die andere componenten de neiging er eveneens in te sluipen.
Hier is het hoe het werkt: zolang de moslimbevolking rond of minder dan 2% is in een bepaald land, zal ze voor het grootste deel worden beschouwd als een vredelievende minderheid en niet als een bedreiging voor andere burgers.
Dit is het geval in: Verenigde Staten — moslim 0,6%; Australië — moslim 1,5%; Canada — moslim 1,9%; China — moslim 1,8%; Italië — moslim 1,5%; Noorwegen — moslim 1,8%.
Van 2% tot 5%, beginnen ze andere etnische minderheden en ontevreden groepen te bekeren, vaak met een sterke werving in gevangenissen en onder straatbendes.
Dit gebeurt in: Denemarken — moslim 2%; Duitsland — moslim 3,7%; Verenigd Koninkrijk — moslim 2,7%; Spanje — moslim 4%; Thailand — moslim 4,6%.
Boven de 5% gaan ze buitensporige invloed uitoefenen in verhouding tot hun percentage van de bevolking. Bijvoorbeeld, men zal de invoering doordrukken voor halal (rein) voedsel (rein volgens islamitische normen), waarbij men zich verzekert van voedselbereidingsbanen voor moslims. Zij zullen de druk op supermarktketens verhogen om halal op hun planken te vermeerderen — samen met bedreigingen voor het niet-naleven.
Dit gebeurt in: Frankrijk — moslim 8%; Filipijnen — 5%; Zweden — moslim 5%; Zwitserland — moslim 4,3%; Nederland — moslim 5,5%; Trinidad & Tobago — moslim 5,8%.
Op dit punt aangekomen zullen ze eraan gaan werken dat de regering hen zal toestaan hun eigen regels te mogen aanhouden onder de Sharia (binnen hun getto’s), de islamitische wetgeving. Het uiteindelijke doel van islamisten is om de Sharia-wetgeving over de hele wereld uit te breiden. Wanneer moslims bijna 10% van de bevolking uitmaken, neigen zij ertoe om wetteloosheid als een middel te gebruiken als een klacht over hun toestand. In Parijs zagen we reeds de auto-verbrandingen. Elke niet-moslim-actie beledigt de islam en leidt tot opstanden en dreigingen, zoals in Amsterdam, met de Mohammed-cartoons en films over de islam.
Dergelijke spanningen worden dagelijks, gezien met name in islamitische gebieden, zoals in: Guyana — moslim 10%; India — moslim 13,4%; Israël — moslim 16%; Kenia — moslim 10%; Rusland — moslim 15%.
Na het bereiken van de 20%, kunnen landen snel rellen verwachten, jihad militieformaties, sporadische moorden en de verbrandingen van christelijke kerken en joodse synagogen, zoals in: Ethiopië — moslim 32,8%;
Met 40%, krijgen de Naties wijdverbreide slachtpartijen, chronische terroristische aanslagen, en een doorlopende militie oorlogvoering, als in: Bosnië — moslim 40%; Tsjaad — moslim 53,1%; Libanon — moslim 59,7%.
Vanaf 60% ervaren landen ongebreidelde vervolging van niet-gelovigen van alle andere religies (met inbegrip van de zich niet conformerende moslims), hier en daar voorkomende etnische zuivering (genocide), het gebruik van de sharia als een wapen, en Jizya, de belasting voor ongelovigen, zoals voorkomt in: Albanië — moslim 70%; Maleisië — moslim 60,4%; Qatar — moslim 77,5%; Soedan — moslim 70%.
Met 80%, verwacht dagelijkse intimidatie en gewelddadige jihad, enige door de Staat aangedreven etnische zuiveringen, en zelfs een enige genocide, waar deze landen de ongelovigen verdrijven, en zich verplaatsen naar 100% moslim, zoals is ervaren, en in sommige opzichten nog gaande is, in: Bangladesh — moslim 83%; Egypte — moslim 90%; Gaza — moslim 98,7%; Indonesië — Moslim 86,1%; Iran — moslim 98%; Irak — moslim 97%; Jordanië — moslim 92%; Marokko — moslim 98,7%; Pakistan — moslim 97%; Palestina — moslim 99%; Syrië — moslim 90%; Tadzjikistan — moslim 90%; Turkije — moslim 99,8%; Verenigde Arabische Emiraten — Moslim 96%.
100% zal de vrede van ‘Dar-es-Salaam’ inluiden — het islamitische Huis van Vrede.
Hier zou dan vrede moeten zijn, want iedereen is een moslim, waar de Madrasses de enige scholen zijn, en de Koran het enige woord, zoals in: Afghanistan, Saoedi-Arabië, Somalië en Jemen, die allemaal 100% moslim zijn.
Helaas is die vrede nooit bereikt, zoals in deze 100%-staten de meest radicale moslims hun intimidatie en haat uitspuwen, en hun bloedlust bevredigen door het doden van minder radicale moslims vanwege een verscheidenheid van redenen.
“Voordat ik negen was, had ik de basisregel van het Arabische leven geleerd. Het was: ik tegen mijn broer; ik en mijn broer tegen onze vader; ons gezin tegen mijn neven en nichten en de clan; de clan tegen de stam; de stam tegen de wereld, en wij allen tegen de ongelovigen.” schreef Leon Uris, The Haj.
Het is belangrijk te begrijpen dat in sommige landen, de ver onder de 100% moslimpopulaties zoals Frankrijk, Engeland en Zweden, waar de minderheids-moslimbevolking in getto’s leeft, waarbinnen ze 100% moslim zijn, en daar leven ze onder de sharia. De nationale politie komt zelfs niet in deze getto’s. Er zijn geen nationale rechtbanken, noch scholen of niet-islamitische religieuze faciliteiten.
In dergelijke situaties zullen de moslims niet integreren in de algemene gemeenschap. De kinderen bezoeken daar de Madrasses. Ze leren alleen de Koran. Als met wil omgaan met een ongelovige, is dat al een misdaad die strafbaar is met de dood. Daarom oefenen in sommige gebieden van bepaalde landen de imams en extremisten meer macht uit dan het nationale gemiddelde aangeeft. Vandaag de dag maken de 1,5 miljard moslims 22% uit van de wereldbevolking. Maar hun geboortecijfers verslaan de geboortecijfers van de christenen, hindoes, boeddhisten, Joden en alle andere gelovigen.
Moslims zullen meer dan 50% van de wereldbevolking uitmaken tegen het eind van deze eeuw.
LikeLike
In NL “nog maar” 5,5% islam?? ‘k Heb het gevoel alsof het al >50% is! Kijk / Luister om je heen in Utrecht, Gouda, Rotterdam, Amsterdam Den Haag etc etc. Al jaren beheerst het de media. In de 2e (slaap)Kamer gaat het bijna alleen nog maar over de islam en gerelateerde onderwerpen. Beloofd nog wat als het straks idd 15% is!! Maar wij mochten niet zeuren (discrimineren)!!
LikeLike
Belasting heffen op gezinnen die meer als 3 kinderen nemen, alleen bij moslims natuurlijk. Ze horen hier niet en ze zullen weer vertrekken, met of zonder geweld. Ik weiger terug te gaan naar de middeleeuwen ook al zouden deze parasieten een democratische meerderheid krijgen, geholpen natuurlijk door de afgestompte linksche gutmensch. islam moet verboden worden in Europa.
LikeLike
Dat kunnen we toch zelf voorkomen door op de juiste persoon te gaan stemmen. Het mooiste is massaal stemmen op de PVV. Maar je heb nou eenmaal nog zo’n stelletje linkse suffertjes, jammer.
LikeLike
Dit is op malthablog's Blog herblogd.
LikeLike