Afghaanse moslima: “Ik wil de Taliban terug”

(Door: Dr. Michael Grandt – Vertaling: E.J. Bron)

Begrijp het nu toch eindelijk eens: Je kunt democratie en westerse cultuur niet “in bombarderen” in een vreemd land als de mensen dat niet willen! Syrië, Irak, Afghanistan, Vietnam: de westerse bezetters hebben nooit de cultuur begrepen van diegenen die ze hun democratie wilden “in bombarderen”. Daarom verliezen ze deze oorlogen. Lees daarom onderstaande goed door. Dit voorbeeld illustreert zeer goed waarom vreemde machten niets te zoeken hebben in dit land en de cultuur nooit kunnen begrijpen.

“Regering” geldt als scheldwoord

 2007: Provincie Helmand (Afghanistan), Britse bevoegdheid

Hier hebben stammen en warlords het voor het zeggen. “Regering” geldt als scheldwoord. Maar de quasi bezetters, de Britten, willen de autochtonen desondanks de voordelen van een functionerende regering laten zien. Ze beginnen met de bouw van een voorbeeldpark aan de rand van Lashkar Gah dat bijna € 500.000,- kost. Een reuzenrad, lanen met bomen, speeltuinen, eettentjes en nog veel meer.

“Deze cultuur bestaat hier niet”

Het “Park voor vrouwen” moet voor meer levenskwaliteit zorgen en dient een oase van de vrouwen na het “juk” van de Taliban te zijn. Maar de realiteit ziet er anders uit: het park is compleet leeg.

Ghulam Ghafari, een inwoner: “Dat was geen geschikte plaats om een park voor vrouwen te bouwen, destijds niet en nu ook niet. Want de mensen van Helmand zijn nog niet zover wat betreft onderwijs, cultuur en sociale hervormingen. Vrouwen zouden nooit zo ver van huis weggaan. Ze zouden niet naar picknickplaatsen of parken gaan om plezier te hebben. Deze cultuur bestaat hier niet.”

Ghafari vat het in enkele woorden samen: deze cultuur bestaat hier niet en kan ook niet “in gebombardeerd” worden. Maar de Britten begrijpen de cultuur in de provincie niet.

Je kunt democratie niet “in bombarderen”

In werkelijkheid hebben de officials uit Engeland slechts een vaag plan: namelijk een systeem opbouwen dat er uitziet zoals bij ons in Europa om een regering op te bouwen. Zo sponsoren ze een corrupt systeem en maken het daardoor nog corrupter.

Zij, en ook de Amerikanen, begrijpen niet: je kunt democratie en westerse cultuur niet bij een land “in bombarderen” als de mensen het niet willen! Voor ons mag de “democratie” dan “zaligmakend” zijn, maar in een land, waarin al duizenden jaren lang clan- en stamleiders het voor het zeggen hebben, niet.

“Wij willen geen democratie”

Ikzelf heb in verschillende Arabische landen steeds opnieuw gehoord dat de mensen GEEN democratie willen. Voor hen is democratie corrupt, leugenachtig en kapitalistisch gevormd. Hun stam- en clanleiders zijn voor hen de beslissers. Dat is altijd al zo geweest. Basta!

Taliban-gerecht

Zo is het ook met justitieprocessen. In Afghanistan geldt in grote delen van het land de Taliban-justitie: na het vrijdagsgebed wordt er rechtgesproken in de dorpen.

Een commandant van de Taliban: “Wanneer de ene partij de andere beschuldigt, luisteren we naar beide partijen. We wachten tot ze beide uitgesproken zijn. Dan nodigen we ze uit voor een afspraak en verkondigen het vonnis. We lossen de problemen van de mensen voorgoed op. Niemand hoeft nog een keer terug te komen. Onze rechtvaardigheid is definitief.”

Frank Ledwidge, Provincial Reconstruction Team (Brits team van wederopbouw), bevestigt dit: “Het verschil tussen de Taliban en ons werd me heel duidelijk toen ik heb gediscussieerd met een relatief westelijk georiënteerde Helamdi-vrouw. Ze zei: ´Ik denk terug aan de heerschappij van de Taliban, toen die ´s zaterdags nog mensen terechtgesteld hebben. Vaak wens ik deze dagen terug.´ Zij had vooral verlangd naar veiligheid. Haar kinderen zouden naar buiten moeten kunnen gaan zonder de angst om ontvoerd te worden. En de heerschappij van de Taliban heeft dat gegarandeerd.”

De geïmproviseerde rechtspraak is er slechts één bewijs van dat de Taliban onder de neus van de Britten steeds meer nieuwe ondersteuners vonden die hun brute regime terug wilden.

De Britten faalden in Afghanistan over de hele linie

Frank Ledwidge: “Niemand van ons had ook maar het geringste idee wat er buiten aan de hand was. Niemand sprak een van de talen. Niemand had ook maar enig idee hoe het leven buiten het prikkeldraad functioneerde.”

De Britse regering vergat bij de complexe missie om personeel met de nodige achtergrondkennis naar de regio te sturen. Noch het ministerie van Buitenlandse Zaken noch de afdeling voor buitenlandse ontwikkeling stuurde ook maar één man die de provincie-taal begreep.

Jabbar, inwoner van Helmand: “Hebben de Britten, toen ze gevochten hebben, zich nooit afgevraagd waarom wij zo´n leed verdiend hadden?”

Ze hadden vergeten de harten en hoofden van de mensen te veroveren. Met bommen, dood en vernietiging werkt dat niet.

Logischerwijze trokken de Britten zich dan ook uit Helmand terug en lieten de taken over aan de Amerikanen en het Afghaanse leger, die tot op de dag van vandaag tegen de Taliban vechten.

Bron:
www.michaelgrandt.de
Auteur: Dr. Michael Grandt

Vertaald uit het Duits door:
E.J. Bron
(www.ejbron.wordpress.com)