Frankrijk´s Macron onderwerpt zich aan de Arabische wereld

(Door: Giulio Meotti – Vertaling: E.J. Bron)

In Abu Dhabi werden onlangs leden van het winnende Israëlische judoteam ertoe verplicht om zonder eigen volkslied en vlag het bordes op te klimmen. Enkele dagen later landde de Franse president Emmanuel Macron in Abu Dhabi, waar hij diegenen als leugenaars aan de kaak stelde, die beweren “dat de islam is opgebouwd op de vernietiging van de andere monotheïstische godsdiensten”. Macron prees de islam in een land, dat moslims, die zich tot het christendom bekeren of zich bekennen tot het atheïsme, met de dood bestraft.

Op het Franse marinesteunpunt in Abu Dhabi, toen hij zich op 8 en 9 november 2017 tot enkele zakenmensen richtte, benadrukte Macron de betekenis van het bondgenootschap met de Verenigde Arabische Emiraten (VAE) als “onmisbare partner, waarmee we dezelfde visie van de regio en duidelijke gemeenschappelijke belangen delen”. Zo´n ontboezeming lijkt meer dan de gebruikelijke taal van de diplomatie te zijn. Macron toont nu strategisch inlevingsvermogen en betrokkenheid voor de Arabisch-islamitische wereld. Is deze uitspraak een voorspel tot de onderwerping?

Er heel ver van verwijderd de joods-christelijke wortels te verdedigen, waarop Frankrijk, het Westen en Europa zelf werden opgericht – zoals de persoonlijke vrijheid, de vrijheid van meningsuiting, de scheiding van kerk en staat en van justitie, evenals gelijke rechten volgens de wet –, heeft president Macron onlangs voor Arabisch-islamitische hoogwaardigheidsbekleders een rechtvaardiging voor de islam gelanceerd.

Op 7 december reisde Macron naar Qatar; dit jaar zal hij Iran bezoeken, wat van hem de eerste Franse president maakt die de Islamitische Republiek Iran sinds 1971 bezoekt. In Doha ondertekenden Macron en Qatar verdragen met een waarde van ongeveer € 12 miljard. En daar, in een land dat tijdens zijn boekenbeurs openlijk antisemitisme propageerde, herhaalde Macron dat hij de beslissing van de Amerikaanse president Donald Trump om Jerzuzalem als hoofdstad van Israël te erkennen, zou afkeuren.

Enkele dagen later, bij de Verenigde Naties, stemde Macron´s ambassadeur met de Arabische en islamitische regimes mee; het was een grof verraad aan Europa´s enige democratische bondgenoot in het Midden-Oosten: Israël. Binnen één enkele week stemde Frankrijk tweemaal voor de ondersteuning van Arabische resoluties tegen de beslissing van de VS om Jeruzalem als hoofdstad van Israël te erkennen; eerst in de VN-veiligheidsraad en daarna in de Algemene Vergadering van de VN. Zoals de Israëlische viceminister van Diplomatie, Michael Oren, het uitdrukte: “De VN ontkent Israël´s verbinding met Jeruzalem”. Macron´s verbindingen met de Arabisch-islamitische wereld schijnen echter extreem sterk te zijn.

Terug in Parijs verwelkomde Macron de Jordaanse koning Abdullah II. in het presidentiële paleis en prees de rol van Amman als “hoeder” van de heilige plaatsen in Jeruzalem. Abdullah´s doel is echter een ander. Zoals hij openlijk zegt, wil hij de “Judaïsering van Jeruzalem” verhinderen – wat betekent, de Israëlische soevereiniteit over de heilige stad te bestrijden.

Macron, Frankrijk´s eerste staatshoofd dat geboren werd na de Algerije-oorlog, noemde de 132-jarige heerschappij van Frankrijk over Algerije tijdens zijn jongste reis naar Algerije een “misdaad tegen de menselijkheid”. De Franse president had geen enkel woord van trots voor hetgeen de Fransen in Algerije gedaan of nagelaten hadden. In een duidelijke geste van verzoening zei Macron dat hij “bereid” zou zijn om de schedels van Algerijnse soldaten, die in de jaren-1850 door het Franse leger werden gedood, naar Algerije terug te brengen, die zich op dit moment in het Musée de l´Homme in Parijs bevinden.

Dat was dus de balans van Macron´s jongste onstuimige reis naar de Arabische wereld: verkwistende verdragen, verontschuldigende woorden aan radicale islamieten, berouw over de Franse koloniale geschiedenis en zwijgen over antisemitisme en radicale islam.

Ondertussen waren de autoriteiten in Frankrijk ermee bezig het joods-christelijk erfgoed af te breken. Een hoog gerechtshof verordonneerde onlangs de verwijdering van een kruis van een standbeeld van paus Johannes Paulus II. in een stad in Bretagne, omdat het kruis zogenaamd de regels van het secularisme overtrad. De Conseil d´État, de hoogste administratieve rechtbank van Frankrijk, besliste blijkbaar dat het kruis een wet uit 1905 overtreedt, die de scheiding van kerk en staat voorschrijft. Volgens dezelfde wet liet de Conseil d´État ook een kerststal in het stadhuis van de stad Béziers verwijderen. Daarna stelde Macron´s speciale gevolmachtigde voor cultuurerfgoed, Stéphane Bern, voor om voor het betreden van Franse kathedralen en kerken een bijdrage te heffen – alsof ze musea zouden zijn.

Enkele dagen later toonde Frankrijk´s Macron echter al die dubbele moraal en holle retoriek van dit “secularisme”. De Franse autoriteiten gaven aan de moslims in de Parijse voorstad Clichy La Garenne toestemming om een massagebed op straat te houden. Daarom gingen 100 Franse politici en bestuursambtenaren de straat op in Parijs om tegen deze gebeden te protesteren. “Op deze wijze kan de openbare ruimte niet worden overgenomen”, zei Valérie Pécresse, de voorzitster van de regionale raad van Parijs.

Dat is precies de tragische doodlopende weg van het Franse “secularisme”: het staat openbare uitingen van de islamitische religie in Frankrijk toe, verbiedt echter de christelijke.

In Parijs is Saoedi-Arabië, een zwaartepunt van de buitenlandse politiek van Macron, er tegenwoordig mee bezig om “culturele initiatieven” te bevorderen. Saoedi-Arabië nam deel aan de renovatie van het Instituut van de Arabische wereld in Parijs. Jack Lang, de directeur van het instituut, onthulde een gedenkplaat, waarop Saoedi-Arabië voor de schenking aan het instituut van € 5 miljoen werd bedankt.

Daarna vond er een ongebruikelijke gebeurtenis in de kathedraal Notre Dame plaats, de belangrijkste plek van de Franse katholieken. Onder diens enorme bogen bekeek een kleine groep mannen in traditionele Saoedische kleding daar de sculpturen. De delegatie werd door Moahammed al-Issa, de secretaris-generaal van de Islamitische Wereldliga, geleid, die ongeveer een jaar geleden tot leider van de organisatie benoemd werd, die haar zetel in Mekka heeft zich geheel wijdt aan de bevordering van de islam in de hele wereld. Zoals de krant “La Croix” vaststelde:

“Saoedi-Arabië is een van de meest conservatieve islamitische landen ter wereld. Daar wordt geen enkele andere religie dan de islam erkend. Andere geestelijken dan moslims hebben geen recht daar te praktiseren, en de bouw van andere godshuizen dan moskeeën is verboden.”

Christelijk-Franse autoriteiten openen dus hun heiligste plaatsen voor radicale islamieten – zoals ze dat voor iedereen doen. Deze Saoedi´s verbieden het anderen echter om hun geloof in Saoedi-Arabië te praktiseren. Dat is “Franse zelfmoord”, zoals Éric Zemmour in zijn beroemdste boek, “Le suicide français”, waarschuwt.

De Saoedische kroonprins heeft onlangs tijdens een veiling het schilderij “Salvator Mundi” van Leonardo dan Vinci voor een recordprijs van $ 450 miljoen gekocht. Daarna hebben de Verenigde Arabische Emiraten getwitterd dat het schilderij “in het Louvre van Abu Dhabi komt te hangen”, dat onlangs door Macron werd geopend. Wat zal Europa nog meer van haar erfgoed verkopen?

Bron:
https://de.gatestoneinstitute.org
Vertaling: Daniel Heiniger

Bron oorspronkelijk artikel:
www.gatestoneinstitute.org
Auteur: Giulio Meotti

Vertaald uit het Duits door:
E.J. Bron
(www.ejbron.wordpress.com)