De “afzonderlijke, op zichzelf staande gevallen” zijn in werkelijkheid seriemoorden

En opnieuw een “afzonderlijk, op zichzelf staand geval”: voor de “Käthe-Kollwitz-scholengemeenschap” in Lünen hebben rouwenden kaarsjes neergezet en bloemen in het hek gehangen.

(Door: Wolfgang Hübner – Vertaling: E.J. Bron)

Opnieuw is er een heel jong mens gestorven, opnieuw door de hand van een ander jong mens. En opnieuw is er sprake van een “afzonderlijk, op zichzelf staand geval” – tragisch, betreurenswaardig, maar gewoon ook niet te voorkomen. Nu is elke moord, elke doodslag een afzonderlijk, op zichzelf staand geval, daarom zal er voor de rechtbank ook sprake zijn van een individueel vonnis tegen de desbetreffende dader. De aanwijzing naar het “afzonderlijke, op zichzelf staande geval” is uiteindelijk net zo vanzelfsprekend als niets zeggend. Veel belangwekkender is het echter dat zowel in Freiburg, in Kandel en nu in Lünen alle daders uit het islamitische buitenland afkomstig zijn, en dat de jonge slachtoffers allemaal Duitsers waren.

Dat geeft de “afzonderlijke, op zichzelf staande gevallen”, waartoe nog vele andere zware misdaden uit dezelfde kring daders en met dezelfde kring slachtoffers behoren, een karakteristieke vorm, die alleen niet herkend wil worden door diegenen die hem niet willen herkennen. En des te vaker er over zulke “afzonderlijke, op zichzelf staande gevallen” moet worden bericht, omdat ze ondanks zelfcensuur en Maas-censuur nog niet verzwegen kunnen worden, des te sterker wordt het gevoel dat Duitsland en de Duitsers een hoge, een vreselijke met bloed besmeurde prijs betalen voor de bonte multiculti-samenleving.

De geïmporteerde gevolgen van de multiculturele samenleving

Dit gevoel bedriegt niet. Want een land dat migranten uit de hele wereld, vooral echter uit door geweld gekenmerkte en door geweld beheerste regio´s, opneemt, importeert zienderogen, maar opzettelijk blind voor de gevolgen, de kinderen van dit geweld, die hier steeds opnieuw en waarschijnlijk steeds vaker ook daders worden. Daarom is er niets verbazingwekkends aan deze ontwikkeling. In zoverre zijn al die “afzonderlijke, op zichzelf staande gevallen” in werkelijkheid seriemoorden onder verantwoordelijkheid van een politieke leiding in Duitsland, die haar beschermende en verzorgende plicht voor het eigen volk, voor de eigen kinderen genadeloos negeert.

Daarbij is het compleet van ondergeschikt belang waarom de politieke leiding zo handelt, waarom ze zo genadeloos en uiteindelijk zelfvernietigend deze koers volgt en er aan vasthoudt. Er bestaat namelijk geen enkel motief dat de verschrikkelijke dood van de vermoorde jonge mensen als gevolg van politieke genadeloosheid verdraaglijker of begrijpelijker zou kunnen maken.

Ook al zullen de daders binnenkort veroordeeld worden – dat zal geen einde maken aan de seriemoorden, zolang de hun handen in onschuld wassende politiek verantwoordelijken voor het bloedige spoor van het leed en het onheil in de bonte republiek nog aan de knoppen van de macht zitten. Om dat te veranderen, is de levensreddende plicht van iedereen die jonge mensen voor het lot van de slachtoffers van Freiburg, Kandel en Lünen wil behoeden.

Bron:
www.pi-news.net
Auteur: Wolfgang Hübner

Vertaald uit het Duits door:
E.J. Bron
(www.ejbron.wordpress.com)