(Door: Giulio Meotti – Vertaling: “Brabosh”)
Tsunami’s en aardbevingen veroorzaken buitengewone solidariteitsbewegingen in het Westen en zijn media, terwijl de verdwijning van hele christelijke bevolkingsgroepen uit hun tweeduizend jaar oude beschavingen nooit iemand beroert.
Het Colosseum in Rome (plaatje hierboven) werd onlangs rood gekleurd om te herinneren aan de vervolgde christenen, de vermoorden in Turkije, de onthoofden in Libië, de gebombardeerden in Syrië, de ontheemden van Irak, de verbranden van Nigeria. Maar ondanks het spectaculaire gebaar maak ik mij geen enkele illusie.
We hebben allemaal tienduizenden mensen zien flaneren door de straten van Europa ten gunste van de Palestijnen terwijl ze vanuit Gaza duizenden raketten lanceerden naar Israëlische burgers, maar de christelijke ondraaglijke pijn in islamitische landen trekt minder aandacht dan een bowlingcompetitie.
E.J. Bron 
De christenen in Israël hebben het heel moeilijk en velen vertrokken al naar andere landen. In Syrië worden christenen beschermd door Assad in tegenstelling tot Netanyahu. Als er geen proxyoorlog gaande was in Syrië waren vele christenen niet gedood door IS, al Qaida/al Nusra en andere islamitische terreurorganisaties die in hoofdzaak financieel en met wapens werden of nog worden ondersteund door Amerika, Frankrijk, het VK, Qatar, Turkije, Saoedi Arabië én Israël.
LikeLike
Het gaat hierom: Christelijke kerkleiders zijn woedend omdat Israël grond van de Heilig Grafkerk wil onteigenen. Het gaat dus niet om een economische kwestie zoals de schrijver Giulio Meotti van het artikel stelt. Die kerken stonden er al voordat het een Joodse staat werd en die grond hadden de kerken voordien dus ook al in bezit.
https://www.trouw.nl/religie-en-filosofie/eensgezind-en-uit-protest-sluiten-christenen-de-heilig-grafkerk~a33e9039/
De Vlaamse vrienden van Israël moeten zich eerst eens gaan verdiepen in de materie i.p.v. nepnieuws te verkondigen wat behoorlijk aanmatigend is.
LikeLike
De Israëlische staat wil niet de grond onteigenen maar de commerciële instellingen van de Heilige Grafkerk financieel belasten aangezien dit niets anders zijn dan winkels. Dit is dusdanig de spuigaten uitgelopen dat gesteld wordt dat als zij niet over de brug komen dan overgegaan wordt tot onteigening. De kerk staat er volledig los van die hoeft geen belasting te betalen
https://www.timesofisrael.com/church-of-the-holy-sepulchre-stays-shut-for-3rd-day-in-protest/
Wat de kerk heeft gedaan is in het geniep land verkopen aan privé-ondernemers zodat de bewoners op het grond er niet meer zeker van zijn dat zij uit hun huis worden gezet
1,500 Jerusalem homeowners up in arms over secret sale of church land
In Byzantine tale combining religion, politics and real estate, Greek Orthodox Patriarchate sells prime properties to private investors
…
With their homes already down 30 percent in value because of the approaching end of the leases, they also dread a scenario in which the developers buy their buildings for rock-bottom prices, then raze and rebuild them or add stories and resell them, together with the land, for huge profits.
In a Byzantine tale that weaves together real estate, property, mysterious offshore bank accounts, religion and politics, it has emerged that the Greek Orthodox Church has sold key real estate in the capital to private investors.
….
https://www.timesofisrael.com/1500-jerusalem-homeowners-up-in-arms-over-secret-sale-of-leases-to-church/
De Grafkerk is sinds 1852 een simultaankerk, in handen van zes christelijke confessies. De hoofdbeheerders zijn het Grieks-orthodox patriarchaat van Jeruzalem, de Rooms-Katholieke Kerk (de orde der Franciscanen) en de Armeens-Apostolische Kerk voor de binnenkant van het gebouw. In de 19e eeuw kwamen de Syrisch-Orthodoxe Kerk van Antiochië, de Koptisch-Orthodoxe Kerk en de Ethiopisch-Orthodoxe Kerk daarbij. Zij kregen enkele kleinere schrijnen en taken toebedeeld.
Dat betekent dus dat het achterbakse gedrag van de Grieks-Orthodoxen gevolgen kan hebben voor anderen en zelfs voor Israëliërs zelf in Jeruzalem die niets vermoedend de woningen kochten maar nu ineens op straat kunnen staan.
LikeGeliked door 1 persoon
Zie ook: https://www.npr.org/sections/parallels/2017/12/02/565464499/greek-orthodox-church-sells-land-in-israel-worrying-both-israelis-and-palestinia
LikeGeliked door 1 persoon
Er is een campagne van de Israëlische overheid aan de gang om de christelijke gemeenschappen systematisch achter te stellen en schade toe te brengen. Patriarch Theophilus III bij de sluiting van de H. Grafkerk
https://www.kerknet.be/kerknet-redactie/nieuws/leiders-christelijke-kerken-sluiten-grafkerk-jeruzalem
LikeLike
Oorlogen , vervolgingen , folteren , onderwerpingen , vernederingen ,vermoorden , slavernij , en dergelijke kunnen in een woord genoemd worden met “””Godsdiensten””” of hoe achterlijk mensen kunnen zijn
LikeLike
Giulio Meotti dient beter zijn werk te doen en Brabosch moet beter het verhaal van Meotti bekijken hoe de vork in de steel zit en dat is niet de simplistische die hier is voorgesteld.
Het gaat niet over onteigening maar over achterbakse praktijken van de Grieks-Orthodoxen
…A bill in the Israeli parliament is proposing that the government immediately expropriate Greek Orthodox Church lands if they are sold to private investors…..
https://www.npr.org/sections/parallels/2017/12/02/565464499/greek-orthodox-church-sells-land-in-israel-worrying-both-israelis-and-palestinia
LikeGeliked door 1 persoon
@Jan, de Grieks-orthodoxen moesten wel grond verkopen om schulden af te betalen en zoals u weet is vrijwel alles wat van de Grieken is verkocht om uit de euro crisis te komen.
Griekenland is door de EU vreselijk onder druk gezet om de euro maar te redden en dat geld ook voor de Grieks-orthodoxe kerk om hun hoofd financieel boven water te houden. De Grieks-orthodoxe kerk is geen Rooms katholieke kerk met meer dan genoeg financiële middelen. De meeste Grieken hebben immers nauwelijks geld om eten te betalen, laat staan om kerken te onderhouden.
LikeLike
Ik volg het nepnieuws van Petra (of Inge) al een tijd hoewel het pure tijdsverspilling is.
Waar zij naar refereert is een wetsvoorstel dat werd ingediend door parlementslid Rachel Azaria (Kulanu) dat ondersteund wordt door het ministerie van Justitie.
Het doel van het voorstel is om de trend van uitgebreide landverkopen in Jeruzalem, voornamelijk door de Grieks-orthodoxe kerk en de katholieke kerk, aan particuliere bedrijven, te blokkeren.
De Grieks-orthodoxe kerk beschouwt zichzelf als de op een na grootste landeigenaar in Israël, na de Israëlische regering, met eigendommen in Jeruzalem, Israël en Judea en Samaria.
Maar de afgelopen jaren hebben kerkleiders stilletjes verschillende panden verkocht aan anonieme investeerders met bedrijven die zijn geregistreerd in verre belastingparadijzen, waardoor huiseigenaren van appartementen op een aantal van de panden zich zorgen maken over onbekende partijen die willen bouwen op de sites van hun woningen.
Het andere initiatief waarover de kerkleiders zich druk om maken betreft de actie van de gemeente Jeruzalem om gemeentelijke onroerendgoedbelasting te innen op kerkelijke bezittingen in de stad.
Tot nu toe is kerkbezit vrijgesteld van het betalen van onroerende voorheffing. Maar vorige maand gaf de gemeente een verklaring af waarin stond dat het een belangrijk proces was begonnen om gemeentelijke belastingen te innen op kantoren, scholen en gebouwen (niét opgebedshuizen!) die voor verschillende doeleinden waren aangewezen en eigendom waren van de kerken.
Kortom: de hele kwestie is helemaal geen kwestie van religie of religieuze vrijheid, maar een zuivere geldkwestie waarbij de diverse crhistenkerken zoveel mogelijk geld willen verdienen en zo weinig mogelijk willen afdragen aan de Israëlische staat. Niks speciaals dus, want dat gebeurt overal.
Ik hoop dat de berichtgeving hiermee in zijn juiste context werd geplaatst.
LikeLike
@brabosh, het is geen zuivere geldkwestie want als de wet door zou gaan dan hebben de kerken minder inkomsten en kunnen het onderhoud van de kerken niet meer doen.
In elk geval heeft Netanyahu ingegrepen en heeft burgemeester Nir Barkat van Jeruzalem teruggefloten. Het wetsvoorstel van Rachel Asaria is dus van tafel. Netanyahu heeft een commissie ingesteld om te kijken wat er in de toekomst eventueel moet gebeuren als de pachttermijn afloopt van het Joodse nationale fonds die huizen heeft gebouwd op de grond wat de Grieks-orthodoxe kerk verkocht heeft.
De Grieks-Orthodoxe kerk heeft niet in strijd met de wet gehandeld en aangezien de nieuwe wet dan met terugwerkende kracht zou gaan gelden zouden de kerken wellicht vanaf het moment van het ontstaan van Israël belasting moeten betalen. De afspraken/contracten dat deze kerken bepaalde belastingen niet hoefden te betalen stamt nog uit de periode dat het Ottomaanse rijk er heerste, de Britten hebben onder hun mandaat dat zo gelaten en Israël later ook.
De Lutherse kerk die zich pas later in Israël vestigde en niet door het Ottomaanse rijk werd erkend kon zich niet beroepen op oude afspraken/contracten en betaald wel gewoon gemeentelijke belasting voor hun gastenhuis.
De bewoners die nu op grond leven wat door de Griek-orthodoxe kerk verkocht is hoeven zich niet druk te maken want het Joodse nationale fonds heeft de grond voor 99 jaar gepacht. Het is speculatief dat de bewoners ooit uit hun huizen worden gezet aldus Itai Gutler van de stad Jeruzalem die het wetsvoorstel van Rachel Asaria onder de loep nam.
http://www.taz.de/!5488299/
De kerken die de Heilige grafkerk in bezit hebben, hebben net heel veel geld uit moeten geven om groot onderhoud te plegen. Daar heeft ook de Grieks-orthodoxe kerk aan meebetaald. Deze heilige Grafkerk trekt heel veel toeristen vanuit de gehele wereld en daar verdiend de stad Jeruzalem heel veel geld aan maar ook Israël als land.
Dat weet Netanyahu maar al te best en het zou de burgemeester van Jeruzalem sieren als hij dat ook beseft en zijn tekort aan financiële middelen niet afwentelt op de Christelijke kerken. Het is niet voor niks dat Netanyahu de burgemeester van Jeruzalem terug gefloten heeft en het wetsvoorstel van tafel is.
https://nos.nl/artikel/2164205-heilig-graf-in-jeruzalem-weer-open-na-grondige-restauratie.html
Brabosh dient zich eerst te verdiepen in deze zaak en dan pas een artikel te vertalen en te publiceren wat ver bezijden de waarheid is en ook nog eens zeer aanmatigend is.
Als een kerkgemeenschap geen geld meer heeft dan verdwijnt een kerkgemeenschap en deze zaak draait dus absoluut niet alleen om geld maar ook om het voortbestaan van een religie ter plaatse. De gastenhuizen e.d. van deze kerken worden voornamelijk gebruikt door pelgrims en dat zijn meestal paters, bisschoppen, nonnen e.a. die zelf geen cent hebben want deze mensen krijgen geen loon in dienst van deze drie kerken.
Toeristen verblijven in hotels e.d. en geven veel geld uit in Jeruzalem cq. Israël en daar verdienen de kerken maar minimaal geld aan maar hebben het onderhoud wel en ook de dagelijkse kosten om de kerk open te houden.
In elk geval is duidelijk dat alles even wat anders in elkaar steekt en de kerken in Jeruzalem niet voor niks in protest gingen en de heilige grafkerk sloten. Inmiddels is hij weer open.
LikeLike
kampersrene ,god heeft mij een gave gegeven ,en ik weet hoe het met jou afloopt ?
LikeLike
…’ Het is beter atoomwapens te. bezitten en ze niet nodig te hebben, dan ze nodig te hebben en niet te bezitten’. …….NW. ISR. Weekblad 21.9.2018. …….Bart Schut…………..’ Deze week is het 45 jaar geleden dat Egypte en Syrie een verrassingsaanval uitvoerden op de Joodse staat. De lessen van de Jom KIPOEROORLOG zijn na bijna een halve eeuw nog opvallend actueel.’
‘De datum van de aanval was een geluk bij een ongeluk: 6 oktober 1973 , Jom KIPOER. Bedoeld om de Israëli’s te verrassen terwijl zij Grote Verzoendag vierden.,maakte het feit dat mi.itairen en reservisten bijna zonder uitzondering thuis of in de synagoge waren het gemakkelijk voor de leiding van de ISRAEL DEFENCE FORCES hen te bereiken- iets dat op elke andere dag veel moeilijker zou zijn geweest. …………..Wat niet wegneemt dat Israel onvoorbereid was voor de strijd die wij nu als de Jom KIPOER- of de Oktoberoorlog kennen( in de Arabische wereld wordt deze wel de Ramadanoorlog genoemd,naar de islamitische vastenmaand die op dat moment ook gaande was). ……De onoverwinnelijk geachte IDF liet zich verrassen op beide fronten: in het zuiden door de Egyptenaren in de SINAI en in het noorden door de Syriers op de Golan. Hoewel Israel al na een paar dagen van de schrik was bekomen,het tij keerde en een verpletterende overwinning behaalde,was het sinds de meidagen van 1948. ,toen de val van Jerusalem onvermijdelijk leek,niet meer zo dicht bij een nederlaag gekomen. Uit het waarom van deze bijna-ramp zijn belangrijke lessen te trekken die. vandaag net zo actueel lijken als 45 jaar geleden.
…………..HET. UUR. U…………..Op 6 oktober slaagden de Egyptenaren erin met een enorme legermacht het Suezkanaal over te steken en de sinds de Zesdaagse Oorlog door Israel bezette Sinaiwoestijn binnen te trekken. President Anwar Sadat, die de drie jaar eerder overleden Gamalm Abdel Nasser had opgevolgd,had uitstekend verstoppertje gespeeld. Zo vaak had hij aangekondigd dat de bevrijding van de SINAI eraan zat te komen,dat de Israëli’s in slaap waren gesust toen het uur U. daadwerkelijk kwam. Maar belangrijker nog: zij geloofden na de gemakkelijke overwinningen van 1956 en. 1967. simpelweg niet dat de Egyptenaren mi.itair in staat waren een grootschalig offensief te ontketenen. Dat was de eerste les voor de Israëli’s : onderschat nooit je vijand……………De Egyptenaren hadden geleerd van hun eerdere nederlagen en zorgden ervoor dat zij het ditmaal waren die het verrassingseffect aan hun kant hadden. Het offensief werd in het grootste geheim voorbereid. Bovendien waren ze zich ervan bewust dat de Israëli’s leunden op hun luchtoverwicht. In plaats van de superieure Israelische piloten in kansloze luchtgevechten te confronteren,zorgden zowel de Egyptenaren als de Syriers ervoor dat zijn over enorme hoeveelheden Russische Sam( surface to Air) luchtdoelraketten beschikten,die als een soort paraplu hun grondtroepen beschermden tegen de luchtaanvallen waarmee de Israëli’s in de voorgaande twee oorlogen zo succesvol waren geweest. Dit leidde ertoe dat de Israel Air Force ,de IAF, met name in de eerste dagen van de oorlog slechts een bescheiden rol kon spelen. …….Dit betekende wel dat de troepen van Sadat en die van de Syrische president Hafez al- Assad niet ver konden oprukken; zij waren gedwongen onder de SAM- paraplu te blijven. Daardoor kwam,ondanks de Egyptische en Syrische successen in de eerste dagen ,het bestaan van Israel nooit echt in gevaar,hoe groot de paniek met name in het noorden van het land ook was. De twee vijandelijke legers bereikten op geen enkel moment het gebied van de Joodse staat zelf,de strijd speelde zich uitsluitend af op de in 1967 bezette GOLAN en in de SINAI. Vooral Assad was als de dood voor een te groot succes van zijn eigen troepen en zou hen opdracht hebben gegeven niet de Jordaan over te steken. Assad was bang dat een invasie van Israel zelf zou leiden tot tot een nucleaire reactie. Deze optie werd op het donkerste moment weliswaar door premier Golda Meir, minister van Defensie Mosje Dayan en de legerleiding besproken, maar zij lijken deze nooit serieus overwogen te hebben. Toch was de afschrikkende werking van Israels nuclieaire arsenaal groot genoeg. Wat ons bij de tweede les voor de Joodse staat brengt: het is beter atoomwapens te bezitten,en ze niet nodig te hebben,dan ze nodig te hebben en niet te bezitten. …………..ONDERSCHATTING…………..De belangrijkste reden voor het aanvankelijke succes van de Egyptische en Syrische opmars was het feit dat premier Meir haar veto uitspraken over een PRE- EMPTIVE STRIKE, een verrassingsaanval nog voor de vijand aan zijn eigen offensief kon beginnen. De Israelische militaire doctrine dreef ( en drijft nog steeds) voor een groot deeln op het idee dat je niet afwacht tot de vijand komt, maar hem dasrVOOR zelf aanvalt. We zien dit regelmatig met de Israelische luchtaanvallen op Iraanse en Hezbollahdoelen in Syrie. Maar in oktober 1973 besloot Meir hiervan af te zien, uit angst de steun van de internationale gemeenschap te verliezen. Het eas een besluit dat honderden. IDF- soldaten het leven kostte. Als Israel de Egyptische en Syrische tankformaties nog voor de aanval op 6! oktober een zware slag had toegebracht,zouden de Israelische soldaten in de eerste lijn veel meer tijd gehad hebben zich voor te bereiden op wat komen zou. Maar Meir maakte zich er vooral zorgen over dat de VS, Israels belangrijkste en praktische enige leveranciers van wapens en munitie, een Israelische verrassingsaanval niet zou accepteren. De Amerikasnse minister van Buitenlandse Zaken Henry Kissinger waarschuwde Jerusalem metb zoveel woorden:” DON’t PRE- EMPT”. …….Les drie en vier dus: val aan zodra je weet dat de vijand gaat komen en zorg ervoor dat je militair niet te afhankelijk bent van bondgenoten, laat staan van EEN bondgenoot.
Een vijfde les:overschat jezelf niet. Geloof in de eigen onoverwinnelijkheid is minstens zo gevaarlijk als onderschatting van de tegenstander. En na de verbluffende overwinningen van 1948. ,1956 en 1967 eas dat geloof meer en meer de rangen van de IDF ingeslopen. Moshe Dayan was misschien een geweldige legercommandant en razend populair onder de Israelische bevoking( net als Golda Meir) ,als minister van Defensie. In de aanloop naar oktober 1973 had hij gefaald. >>>>>>>>>>>>>>
LikeLike
Vervolg op ‘oktober 1973 had hij gefaald:…….CORRUPTIE…….Hoeard Sachar schrijft in zijn HISTORY of ISRAEL dat Dayan zich als minister vooral bezighield met het besturen van de bezette gebieden en zich weinig interesseerde. voor de staat van de IDF. De sobere ethische standaard v.h.Israelische leger waar David Ben Goerion zo op had gehamerd , verwaterde onder Dayan:” Israelische generaals aten in de beste restaurants op kosten van het ministerie van Defensie, ontwikkelden een dure smaak voor kleding en auto’s en gebruikten hun( militaire) chauffeurs om hun families te dienen. Dayan deed niets om dit tegen te houden,zoals Ben Goerion wel zou hebben gedaan: sterker nog,hij zette zelf de norm”. …… Het leidde tot corruptie in leger- en regeringskringen, nog een parallel naar vandaag de dag. En waarom niet., de IDF was toch onoverwinnelijk ? Reservisten die begin oktober op hun bases aankwamen zagen dat het er een ongeorganiseerd zooitje was. Gevechtskleding en dekens waren ‘verdwenen’,voertuigen niet gerepareerd,bunkers niet onderhouden. Hele tankbataljons zaten zonder verrekijkers. Kortom, de IDF was was niet klaar voor de strijd. Het is een klacht die ook nu klinkt. IDF- stafchef Gadi Eisenkot zag zich twee weken geleden genoodzaakt een geruststellende brief aan de Knesset te sturen waarin hij benadrukte dat de IDF ‘voorbereid is op elke missie. Die van ons wordt verwacht”. De parlementariers maakten zich zorgen vanwege een rapport v.d.mmilitairec ombudsman waarin deze de slagkracht v.d.IDF in twijfel trok. Eisenkot roemde in zijn brief met name de superieure Israelische luchtmacht en de inlichtingendiensten. Niet toevallig de twee onderdelen waarmee het fout ging in oktober 1973……… IRONIE……….Zoals gezegd wetd de IAF verrast door de kracht van de Egyptische en Syrische luchtafweer,maar de in.ichtingenafdeling v.h.leger ,AMAN( een acroniem van AGAF HA MODIEN ) sloeg de plank pas echt mis. Opnieuw speelde onderschatting van de vijand en zelfoverschatting een rol. AMAN vertrouwde zo op de eigen moderne elektronische informatieverschaffing dat het nauwelijks nog luisterde naar de Mossad, die met HUMAN INTELLIGENCE , ouderwets inlichtingenwerk met spionnen voorspelde dat een aanval op handen was . Het zou de twee hoogste bazen van AMAN na de oorlog hun baan kosten,net als David Elazar, de IDF- stafchef. Dat laatste eas onterecht,Elazar gedroeg zich voorbeeldig tijdens de oorlog en het was niet zijn schuld dat premier Meir zijn verzoek om een PRE- EMTIVE STRIKE. afwees. De onderzoekscommissie die hiervoor verantwoordelijk was,hield Meir en Dayan buiten schot, maar toch kostte de oorlog deze twee populaire Israelische politici uiteindelijk de kop. Na hun verkiezingsnederlaag in 1974 , direct na de Jom KIPOEROORLOG namen beiden ontslag. Het bleek het begin van het einde van de dominante positie die de Arbeiderspartij sinds de stichting van de staat in de Israelische politiek had gehad. ………..SCHIJNOVERWINNING………In 1977 behaalde Likoed een eclatante verkiezingsoverwinning en werd Menachem Begin de eerste rechtse premier van Israel. De ironie van het lot wil dat juist deze havik- tijdens de onafhankelijkheidstrijd leider v.d. terroristische IRGOEN- het tot dan toe belangrijkste vredesakkoord in de Israelische geschiedenis ondertekende. Nog meer ironie: de vrede die de Israëli’s en Egyptenaren in Camp David’ het buitenverblijf van de Amerikaznse president Jimmy Carter , eas waarschijnlijk de hoofdreden dat Anwar Sadat vijf jaar eerder tot zijn Jom Kipoeraanval had besloten.Sadat geloofde er, anders dan zijn voorganger Nasser niet in dat de Joden de zee in konden worden gedreven en begreep dat voor de ontwikkeling van zijn land vrede met de Israëli’s onvermijdelijk was. Maar daarvoor had hij eerst een militaire zege nodig,zelfs als dat maar een schijnoverwinning zou zijn. …….Want zo werd de oorlog in Egypte beschouwd,ondanks het feit dat het Egyptische leger slechts een paar kilometer de SINAI in was gedrongen en dat de Israëli’s bij het staken v.d.strijd het Suezkanaal waren overgestoken en een deel van Egypte hadden veroverd. Zo gevreesd was de IDF inmiddels in de Arabische wereld dat het succesvol oversteken van het kanaal en de zware Israelische verliezen(. meer dan
2500 IDF-soldaten verloren het leven, drie keer zoveel als tijdens de Zesdaagse Oorlog) gezien werden als een overwinning. Het eas precies wat Sadat nodig had om zijn binnenlandse positie te versterken en de Israëli’s met beide benen terug op de grond te zetten: twee voorwaarden voor vrede. Deze werd op 17 september 1978 ,deze week veertig jaar geleden beklonken.Het leverde Begin en Sadat de Nobelprijs voor de Vrede op en kostte de laatste het leven. Egyptische islamisten vergaven het Sadat niet dat hij als eerste Arabier vrede met de gehate Joodse stast had gesloten: op 6 oktober 1981, tijdens een militaire parade ter viering van het oversteken van het Suezkanaal achtnjaar eerder., werd de president vermoord door een legerofficier die lid eas van de Egyptische Islamitische Jihad. ……….ERFVIJAND……….De vrede die Israel met Egypte sloot kwam er nooit met Syrie. Nadat de IDF benauwde momenten op de Golan had doorstaan en het tij had gekeerd,gingen de Israeli’s in de tegenaanval. Zij stopten pas diep in Syrisch gebied,op slechts veertig kilometer van de hoofdstad Damascus,een enorme vernedering voor Hafez al Assad. Deze had daarom geen enkele behoefte aan een groot vredesverdrag met de Joodse staat, met als gevolg dat Israel tot de dag van vandaag de Golan bezet houdt. En dat is maar goed ook,wie weet hoever de Syriers in oktober 1973. gekomen waren als zij hun aanval vanaf de. hoogvlakte op GALILEA hadden kunnen inzetten. Syrie is nog steeds Israel’s erfvijand ,samen met zijn bondgenoten iRAN en HEZBOLLAH. Nu een conflict met deze anti- Israelische alliantie steeds onvermijdelijker lijkt,is het tijd de lessen van de Jom KIPOEROORLOG op een rijtje te zetten: zij lijken alle nog even relevant als 45 jaar geleden .Een: onderschat de vijand niet. Twee: Israel zal altijd kernwapens moeten behouden en ervoor zorgen dat zijn vijanden die niet krijgen. Drie: blijf trouw aan de succesvolle doctrine dat de eerste klap een daalder waard is. Vier: Zorg dat je niet afhankelijk bent van je bondgenoten,hoe trouw die ook lijken. Vijf: Hoed je voor zelfoverschatting- zelfvertrouwen is goed,geloof in de eigen onoverwinnelijkheid kan dodelijk zijn. Zes: Het belang van goede in.ichtingen, ook de ouderwetse ,’menselijke’ soort, kan haast niet overschat worden. Zeven: Geef de Golan nooit, NOOIT terug aan Syrie. En tenslotte de achtste en misschien wel belangrijkste les, sluit vrede met je vijanden wanneer de tijd rijp is. Ook en vooral als je militair de bovenliggende partij bent. Jom KIPOER en Camp David hebben bewezen soms is oorlog de snelste weg naar vrede.*~*~*~*~*~*~*~
LikeLike