In Casu Tommy Robinson: What about Nigel…?

(Door: Theresa Geissler)

De affaire-Tommy Robinson is intussen al weer vier dagen oud, maar nog lang niet verstomd. Laten we trouwens hopen dat dit voorlopig ook niet gebéurt. De nodige realistische ‘wegbereiders’ hebben er intussen hun zegje over gedaan, onder andere Paul Weston ( wie anders) en onze eigen Geert Wilders. Wat mij nu zojuist inviel, en wat ik graag met U allen wil delen: hoe staat de voormalige leider van de UKIP, Nigel Farage, eigenlijk in deze kwestie? “What about Nigel?” zogezegd.

Je zou toch zeggen, dat hij hier eveneens zijn gedachten over zal hebben. Maar, tenzij mij iets belangrijks is ontgaan, tot op heden van zijn kant dóódse stilte. Ach ja, wat niet is, kan komen, nietwaar? Het viel me alleen maar op, nu de hierboven genoemde heren, alsmede stemmen vanuit Duitsland – van de AfD, van bloggers als Michael Mannheimer e. d. inmiddels hebben geklonken, om nog maar te zwijgen van de realistische stemmen vanuit de rest van Europa.

Weliswaar is Farage opgestapt als partijleider van de UKIP, maar hij maakt er nog steeds deel van uit. Hij is trouwens lang genoeg hét gezicht geweest van die partij, en voor zover mij bekend nog steeds Europarlementariër. Daarnaast nog Brit, evenals Tommy, dus, zou je zeggen…. Vertel ons eens even hoe je over deze hele hemeltergende mensenrechtenschending denkt, Nigel….Nigel…? Welnu, nogmaals: het kán zijn dat ik iets gemist heb, maar tot op heden heb ík er van zijn kant geen kik over gehoord. (Wie een geldige reden heeft om mij wat dit betreft te corrigeren, kan dat bij deze uiteraard doen.)

Ach ja, die Nigel toch: Vanaf 2006 – met hier en daar een onderbrekinkje – leider van de nieuw opgerichte UKIP, EU-kritisch (dát in ieder geval), flamboyant, spraakmakend, begiftigd met charisma (in elk geval van het soort wat een stand-up comedian in West-End behoeft), en vanwege al deze talenten járenlang de lieveling van de Realisten, zowel binnen het Britse Koninkrijk als daarbuiten. Men dacht, alleen al vanwege zijn persoonlijkheid, dé ultieme toonaangevende persoon in de strijd tegen de EU- en daarmee automatisch tegen islamisering en omvolking in handen te hebben, de uit de hémel gevallen sleutel naar de bevrijding …

Nou ja, dat laatste bleek dan uiteindelijk een beetje tegen te vallen, zodra gaandeweg tóch steeds meer zichtbaar werd dat Nigel de EU-kwestie (en daarmee zijn strijd voor de Brexit; ere wie ere toekomt) íets losser zag van die strijd tegen islamisering en omvolking dan menig Realist lief was: het eerste rode lampje ging al branden toen hij reeds in 2010 bedankte voor deelname aan Wilders’ toenmalige plannen voor een European Freedom Alliance en door de jaren heen zijn die waarschuwingssignalen alleen maar bestendigd: nog voor hij ná afloop van het Britse referendum – niet voor het eerst – aftrad als partijleider, met de tamelijk vage toezegging terug te keren als de situatie dit ooit zou vereisen, was Realistisch Europa er inmiddels wel achter: als EU-bestrijder heeft deze man ontegenzeggelijk zijn sporen verdiend, maar als islamisering- en immigratiebestrijder is het nog enigszins een ander verhaal: hij heeft thans letterlijk te kennen gegeven dat hij de islamieten niet wenst “weg te zetten” en dat is het dan: wie een dergelijk principe koestert ten opzichte van een land in de situatie als waarin GB momenteel verkeert, kan evengoed ronduit bekennen dat hij wat dat betreft de kanker nu eenmaal liever laat invreten. Goed, Nigel, dat weten we dan, het zij zo.

Maar nu dan nog inzake de kwestie Tommy Robinson, oh grote-voorvechter-van-exclusief-de-BREXIT: hoe staat U nu precies in dit hemeltergende schandaal, dat, wanneer het in Engeland schering en inslag mocht worden, die hele BREXIT in één klap degradeert tot iets totaal nutteloos, aangezien het er met zó’n staatsontwikkeling totaal niet meer toe doet of hij er door gekomen is, of niet?

Krijgen we dat nog eens ‘loud and clear’ te horen? De échte Realisten zijn U al vóórgegaan, zoals gezegd zowel in als buiten GB. Volgens Tommy-zelf noemde U hem en zijn medestanders al eens “racisten”; veel fiducie heb ik er dus niet in. Mocht het er nog van komen: Het zal me werkelijk benieuwen!

Door:
Theresa Geissler
(voor www.ejbron.wordpress.com)