De islam plant zijn vlag… Móslims planten hun vlag

(Door: Theresa Geissler)

Het is nu zeker zo’n twaalf jaar geleden dat in het vrouwenblad “ESTA” – inmiddels ook al weer ter ziele – het interview te lezen stond met moslima-advocate Famile Arslan. De titel van het stuk was meteen al veelzeggend: “IK BEN VEEL TE VERNEDERLANDST”. Enfin, je las dat stuk en de volgende vragen drongen zich op: Oh ja? Hoezo dan? En hoezo “te”, trouwens? Want hier betrof het doodgewoon een onderworpen vrouwelijke telg uit een vooraanstaande islamitische advocatenfamilie, hoofddoekdraagster, glimmend van dankbaarheid, omdat haar vader en haar ooms haar uiteindelijk “toestemming” hadden gegeven om rechten te gaan studeren, ten volle overtuigd van het nut van de Ramadan: “Eigenlijk zou iedereen dat moeten doen” (m’n zolen!) en zichzélf moeizaam overtuigend van het belang om zich nu éérst op een carrière te richten in plaats van op een huwelijk: “Dat gezin kómt nog wel.” (Tóch een beetje spannend, of je er goed aan doet, meid?)

Hoezo noemde deze vrouw, verder 100% een radertje in het islamitische familieclan-gebeuren, zich “vernederlandst”, “té vernederlandst” zelfs? Ze was het naar westerse maatstaven helemaal niet! Mogelijk antwoord: ze streefde er naar om háár norm in dit opzicht zo spoedig mogelijk de Néderlandse norm te laten worden: deel van een collectief, onderworpen, inschikkelijk, kortom: islamitisch. Dat ze die toestemming van haar – mannelijke – familieleden had losgekregen en het trouwen en kinderen krijgen had dúrven uitstellen, was in haar ogen al een huzarenstukje van heb-ik-jou-daar en verder zou ze als “verstandige moslimdochter” dan ook niet gáán. Dát wenste ze uit te dragen, in de hoop dat de opstandige, veel te vrije Nederlandse vrouwen haar voorbeeld en dat van haar ‘vrome’ zusters maar zouden gaan navolgen…

En kent iemand, beste lezers van “E. J. Bron”, die ene website, “Wij blijven hier“? Telkens wanneer alleen al die títel me te binnen schiet, word ik kregel, omdat hij op me overkomt als een rustige, maar gedecideerde – dus brutale – mededeling: Wij. Blijven. Hier. – wen er maar aan. Als uitleg wordt daar dan vervolgens uiterst zachtzinnig (hypocriet?) aan gegeven dat het hier gaat over díe ‘nieuwe Nederlanders’ wier familie hier alweer meer dan één generatie woont, die hier “volkomen zijn geïntegreerd”, Néderlander geworden zijn, zogezegd. Oh ja?, vraag je je dan af. Op welke manier? Met twee paspoorten, zelfs als je in de politiek gaat? Met behoud van alle normen en waarden uit het ‘oude land’? De hoofddoeken, de oorspronkelijke taal, de onderwerping aan het patriarchaat, aan de koran, aan de wil van Allah? EN in de hoop dat hun Nederlandse blogbezoekers hen “beter gaan begrijpen” en in de toekomst, wie weet, wat van hun normen gaan overnemen, want “Wij blijven hier”? Je moet het lef ook maar hebben!

Gisteren nog heb ik me eens verdiept in de reeks die momenteel op YouTube te zien is: “DENKgekkies in actie, 1 t/m 20” of daaromtrent. Kuzu,Öztürk en Azarkan beurtelings aan het woord in de Kamer. Ook al volgens hetzelfde stramien: blijven hameren op hun zogeheten bedoeling om van Nederland een “fijner” land te maken, waarin “iedereen zich thuis voelt”, maar vervolgens: hooghartige toon, beledigen, eisen stellen. Zoals ZIJ het allemaal in gedachten hebben, is het ideaal en die vermaledijde “Hollanders” hebben maar te luisteren en zich te schikken, of ze er áán willen of niet, want: de Nieuwe Nederlander is een feit dat maar geaccepteerd dient te worden, wat ze iedereen wel eens eventjes door de strot zullen rammen: Zij. Zijn. Hier.

Zeg tegen dat slag dat respect moet worden verdíend en zij reageren met: “Verdiend? Natuurlijk: door het er even flink in te rammen. Hard werken, hoor!” Zeg tegen die zachtzinnige drammers op “Wij blijven hier” dat respect moet worden verdiend en ze knikken devoot: “Natúúrlijk. We blijven dan ook bezig: Op den duur dringt het wel dóór.” Want dát is wat iedere moslim, die zich metterdaad móslim voelt, onder “integratie” verstaat: Aanpassing van de omgeving waar je bent neergestreken aan jóuw normen en níet andersom! Kan heel zichtbaar gebeuren, kan – als ze slim zijn – subtieler (Aboutaleb, Marcouch), maar de doelstelling blijft dezelfde. Ze kunnen niet anders, want ze zijn móslim. En moslims integreren niet, ze láten integreren. Moslims aanvaarden geen gastvrijheid, ze veroveren en onderwerpen. Moslims immigreren niet, ze planten hun vlág.

Hebben ze geen legermacht achter zich, zoals vroeger, dan gebruiken ze andere tactieken, maar plánten zúllen ze hem. Ter meerdere eer en glorie van hún normen- en waardestelsel. Om maar even met de watjes/weg-met-ons-instelling SIRE te spreken: “Het is goed om daar even rekening mee te houden als je een moslim gastvrijheid verleent.” En dan daaraan toegevoegd: “Goed dat we in Nederland niet allemaal hetzelfde (lees: gehecht aan onze autonomie) zijn: Het zou anders  maar een saaie boel worden.” Nou en of. En zo slecht om te vormen, zo weinig globalistisch, nietwaar? Maar laat dat maar aan de moslimmigranten over: die maken daar binnen anderhalve eeuw korte metten mee: Ze planten hun vlag. En dat is dat.

Door:
Theresa Geissler
(voor www.ejbron.wordpress.com)