(Door: “eg regs”)
Als ik kijk naar de foto hierboven (Boekarest 1992), dan ontkom ik er niet aan om me getroffen te voelen door de onmiskenbaar weldadig aandoende aanblik van het gehele tafereel. Het bevat iets spontaans, iets onschuldigs, iets eerlijks – iets lieflijks zelfs. Intuïtief proef ik ook de hoopvolle sentimenten van traditie en nationalisme die je als het ware uit het plaatje tegemoet springen. Wie zegt nou eigenlijk dat een monarchie per definitie ‘niet van deze tijd’ kan zijn? Ik niet in ieder geval.
In het kort is het achterliggende scenario trouwens als volgt: door Russische marionetten aan de kant gezette koning komt thuis na een gedwongen ballingschap van 50 jaar. Zogenaamde ‘post-Ceaușisten’ proberen nog herhaaldelijk zijn terugkeer te verhinderen, maar op een gegeven moment komen ze er eenvoudigweg niet meer onderuit. Wel hebben ze nog weten te bedingen dat het Koninklijke verblijf zich tot hooguit enkele dagen zal beperken. Ook wordt het de gewezen monarch verboden om zijn redevoering te houden vanaf het koninklijk paleis. Noodgedwongen is het dus op het balkon van een hotel dat hij zich tot de verzamelde mensenmassa richt.
Alle decennialange, hatelijke en leugenachtige communistische propaganda ten spijt waren minimaal een miljoen mensen op dit historische evenement afgekomen. Mihai 1 moest hen echter teleurstellen, want de draaiboeken voorzagen helaas dus in zijn spoedig vertrek. Als antwoord steeg toen uit de menigte een pijnigend lang uitgerekt “Nuuuuuu!” op. “Majestate,nu pleca!România-i țara ta!” werd geschreeuwd (Majesteit, ga niet weg. Roemenië is uw land!”).
De vroegere koning met zijn toen eventueel beoogde opvolger:de zevenjarige Nicolae
Uiteindelijk heeft de monarchie Roemenië niet kunnen redden. Haar werd eenvoudigweg niet die kans gegund. En inmiddels is het een door en door corrupt wingewest waaraan zoveel mogelijk Roemenen wanhopig proberen te ontsnappen. Bewijst dit noodzakelijkerwijs de superioriteit van de monarchale staatsvorm? Nee natuurlijk niet. Maar het bewijst wel dat het evenzeer een hachelijke vorm van Russische roulette is om het lot van een natie te plaatsen in de handen van mooi pratende ‘democraten’ die onder ‘continuïteit’ slechts de eerstvolgende stembusgang verstaan.
Door:
“eg regs”
(voor www.ejbron.wordpress.com)
E.J. Bron 
Beste mensen,
Wie weet een raad over deze probleem? ik ben radeloos en ook onwijs boos ! mijn moeder van 89 jaar wonende in Transilvanie in een grote universitaire stad Tg Mures ( Roemenie) enkele weken geleden is gevallen en heeft haar linker bekken gebroken.
Ik woon meer dan 40 jaar in Nederland dus ik moest natuurlijk snel daar naar toe om haar te helpen. En dat viel onwijs tegen. Zij werd in het ziekenhuis opgenomen 1 week maar daarna moest er uit, maar waar dan? Zij woont op 4 hoog zonder lift en zonder hulp alleen. Maar dat interesseerde echt niemand. Met veel hulp en telefoontjes mocht zij in een particuliere recuperatie afdeling, waar zij helemaal niks anders dan 3x eten kreeg en 1x werd gemasseerd, kosten per week 360 EURO ! Dus na een week omdat zij mocht 6 weken lang zeer rustig met een looprek lopen al weer met veel telefoontjes kon ik het regelen om een particuliere bejaardenhuis te mogen terechtkomen van een gereformeerde instelling. Deze bejaardenhuis was op de internet als de beste en luxueuze vermeld waar de bejaarden alles naar hun zin hadden. Natuurlijk werd gevraagd of mijn moeder kan zichzelf verzorgen of zij nog iets meer mankeert, omdat mensen met veel zorg kunnen ze moeilijk plaatsen. Dus eigenlijk er GEEN verzorgende of verplegende afdelingen bestaan, IN EEN EUROPESE UNIE LAND !!!! Per maand daar de inwoning is 2500 lei= iets meer dan 500 euro. Een gemiddelde pensioen is minder dan 2000 lei. Gelukkig dat mijn moeder een betere pensioen heeft 2330 lei per maand dus ik dacht voor dit hoef ik geen zorgen verder te maken ze krijgt op deze manier de beste zorg. Maar wat was ik later teleurgesteld, ! de hele huis lijkt meer op een 4- categorie hotelletje voor jongeren maar niet voor ouderen met een complexe geriatrische aandoening.
De kamers met 2 bedden zijn zeer klein, de 2 eenvoudige lage bedden met een zeer slechte matras zonder enkele steun, geen nachtlampje, geen papegaai, geen gordijntje rond de bed, een tv toestel met 2 afstandsbedieningen die door de oudjes zijn te moeilijk te begrijpen dus ze staren avond in donker naar de muur, een kleine badkamer met een bad, waar ze ook niet in kunnen, nergens een handvat, een alarmbel is in de kamer tussen 2 bedden hoog aan de muur waar er niemand uit de bed dit kan bereiken. De kamer echt zo klein dat een rolstoel in het midden alles barricadeert dus mijn moeder als na de toilet moet met de looprek moet goed uitkijken om niet te vallen wegens de rolstoel van de bewoner die in hetzelfde kamer met een halfzijdige verlamming ligt. De verzorging is minimaal, alles wat ze nog kunnen zelf doen moeten ook zonder hulp doen, dus mijn moeder moest zelf aan en uitkleden, zich wassen, naar de toilet alleen terwijl was vermeld dat zij haar linker been 6 weken moest weinig belasten.
Overal is een sensor licht installatie, dus binnen is best donker, gewoon als er iemand loopt, beweegt gaat de licht aan, nergens handvatten langs de muren, en voor de eetzaal beneden ligt een grote gevaarlijke vloerkleed waar de oudjes ook kunnen vallen. Ik vroeg aan de directeur om weg te halen maar zijn antwoord was: straks er meer zullen komen wegens de kou weer. De oudjes liggen de hele dag in bed, of als ze vragen dan kunnen naar buiten gebracht worden maar daar ook alleen achterlaten. Ik heb nergens gezien een activiteiten programma, een gezellige ruimte waar ze spelletjes kunnen doen. Sommigen zijn op een krant geabonneerd maar de rest niet! dus de uitlezen kranten worden niet aangeboden aan de anderen. De bewoners verder hun eigen medicatie moeten ook ZELF BETALEN boven de maandelijkse kosten. Als een bewoner naar het ziekenhuis moet dan moeten haar eigen familie dit regelen omdat deze luxe kunnen ze voor de mensen ook niet permitteren. Ik moest aan de directeur contant betalen haar verblijf kosten, ik begreep niet waarom aan hem? terwijl er ook een secretaresse en een boekhouder aanwezig waren. Er is een arts in dienst die 1x per week dienst draait. De hele medicatie van mijn moeder tot aan de laatste paracetamol moest ik inleveren ( dat vond ik niet slecht idee natuurlijk, maar als volgende dag mijn moeder de hele dag wegens pijn een paracetamolletje vroeg kreeg het niet ! dus ik naar de apotheek om 2 pak paracetamol te kopen en in de tas van mijn moeder te stoppen. Nu na 6 weken heb ik besloten om mijn moeder terug naar haar eigen appartementje te halen. anders is zij op de korstte keren helemaal dement. Dit is een onwijs moeilijke beslissing zonder lift en zonder verdere thuishulp. ,maar daar laten is ook geen optie meer, zij wilt naar huis. Wie kan deze toestanden over Roemeense verzorgingshuizen wat niet eens bestaan bij de EP vermelden??? zijn ze daar echt geïnteresseerd, deze parlementariërs zijn voor hun zakken te vullen en niet voor het volk. Hoeveel miljonairs heeft Roemenië??? veel, maar er is niemand die voor de vele oudjes verzorgingshuizen, aanleunwoningen normale bejaardenhuizen willen maken. Het door de staat bestaande ene bejaardenhuis echt heel oude gebouw is, met 5 bejaarden in een kamer zonder enige privacy wel goed functioneert waar een arts de directeur is en echt haar best doet met weinig middelen om voor de oudjes een gezellige leventje te kunnen geven. Ja dat kost minder natuurlijk maar welke parlementariër zou zijn eigen moeder of vader daar achterlaten?????? wat valt alles tegen en over de mega bureaucratie en over de ziekenhuizen daar hoef je niet eens meer te praten oude rotzooi !!!!! EN ROEMENIË HOORT BIJ DE EUROPESE UNIE !!!!
Hoop dat er hier slimme mensen zijn die deze brief naar een slimme parlementaire kan verder versturen bijv naar onze Sargentini die zo sterk voor de mensenrechten opneemt.
Met respect
A Kamp
LikeGeliked door 1 persoon
Dit is natuurlijk niet leuk, maar er staat nu dat ik het leuk vind, dus m’n excuses.
Je verhaal lezende zou ik ze zo naar hier willen halen om ze de beste geneeskundige zorg te laten geven.
Helaas.
Als Roemenië ècht bij de EU zou horen kan je moeder toch naar NL. komen?
Waarom al dat afrikaans gespuis wel en zij niet?
Als ze eenmaal hier is moet ze de juiste zorg krijgen waar ze recht op heeft.
Zij wel vind ik.
Al dat andere krapuul niet!
Ik zou zeggen haal ze!
LikeLike
??????????
Roemenien ????
Ik zou zeggen meld je bij de NPO !
LikeLike
Ik ken ook een Nederland mensen die zeggen dat hun ouders geen aandacht krijgen en 24 uur met een luier rond lopen,en als je niet tevreden ben dan zorg jij voor je moeder zo hoort het of betaalt je iemand die voor haar kan zorgen als in Italie
ten misten een Roemenie als je de ambulance beeld komen ze,maar hier mag je niet zo maar bellen etc
LikeLike
De verzorgingsstaat in Roemenië, ik herinner me nog de schrijnende foto’s van inrichtingen waar psychische gestoorde kinderen en volwassenen in de meest schrijnende omstandigheden bloot op een tegelvloer zaten of lagen in hun eigen ontlasting. Dat was jarenlang zo aan de gang terwijl president Nicolae Ceaușescu alle rijkdom naar zich toe graaide.
Er kwam een TV ploeg die opname maakte en de beelden waren afgrijselijk, ze werden uitgezonden en daarna werden hij en zijn vrouw opgepakt.
LikeLike
niet terzake doend artikel …. we hebben al genoeg aan de Oranjes ….
LikeLike
Ho ho………. dit verhaal is ook vernoemenswaardig. Juist, om het verschil te zien met wat we aan ondankbaren binnen krijgen.
LikeLike
inderdaad Annah, we kunnen het probleem niet verkleinen tot persoonlijke proporties want dan kunnen we direct wel iedereen binnen laten, want iedereen heeft een moeder. Het zelfde als met kinderen, bekijk hun dossier, niet goed dan direct daarna wegwezen. Onze humaniteit wordt ons eigen graf. Kijk naar de kerken die uit zogenaamd goedheid, zogenaamde vluchtelingen helpen. Ze snappen niet waar ze me bezig zijn. Stop uw misdadige christelijke prakrijken want ook uw keel zal worden doorgesneden door de hand die uw voedsel en goede zorg heeft aangepakt.
LikeLike
Ik heb er weinig moeite mee gehad dat dit overgangsbestuur tot executie is overgegaan. Evenwel het oude Huis in een nieuw jasje steken?
Volk en bestuur: de tijd zal het hen leren, mede met subsidie van de EU en behulp van de NATO. Dat laatste is wellicht het meest belangrijk:
De inspreker in dezen: regeringsleiders zouden internationaal amnestie moeten verkrijgen?!
LikeLike
Natuurlijk doet dit artikel wèl ter zake.
Het toont aan dat een volk als het bevrijd is van Constitutionele schurken en van een onmenselijke tiran, toch niet in staat blijkt voor zich zelf te zorgen.
In de volgende totale geestelijke reddeloosheidsverwarring geloven ze in het verleden toen het bloed nog zwart en het wit nog grijs was.
Iedereen bewoog zich schokkend voort en de lucht zat vol rare vlokjes.
Je kunt het zelf zien op die oude films.
Kleur bestond toen nog niet en iedereen ging geluidloos dood.
LikeLike
een vertaling…. https://www.historia.ro/sectiune/general/articol/ultimul-10-mai :
https://cdn.historia.ro/img/articles/covers/78827-xl.jpg?1541603527
Wat moet je zeggen als je plotseling tegenover een koning staat?Met welke woorden zou je dan aan zo’n moment -met recht- recht kunnen doen?Als hij vlak voor je staat (op nog geen meter afstand,dichtbij genoeg om helder het blauw van de ogen en de diepe,door de jaren getekende groeven in het gelaat te kunnen opmerken).De laatste koning van Roemenië:Een gebogen statuur -misschien onder het gewicht van ouderdom,misschien onder de zwaarte van zijn positie,misschien gewoon neergedrukt door het leven zelf.”Să trăiți, Majestate!” (Leef lang uwe Majesteit);dat zou niet helemaal gepast hebben geklonken.Misschien dat het beter is om maar helemaal niks te zeggen.Misschien is het beter om slechts met een eenvoudige glimlach te proberen een hartgevoelde blijdschap en een welgemeende gelukswens over te dragen.
Dit is een dilemma waar ik nooit meer mee zal hoeven te worstelen.Maar het is ook het verhaal over een moment dat ik altijd met liefde zal meedragen.Het is een herinnering die ik m’n hele leven lang zal koesteren.
Het was 10 mei 2012:de oude nationale dag van Roemenië.Een dag waarop op straat twee mensen elkaar zomaar zouden kunnen begroeten met een simpel “Trăiască Regele!” (leve de Koning).Ik bereidde me voor op het doctoraal-exmaen en bevond me die dag in de Universiteits-bibliotheek.Om 11 uur liep ik naar buiten langs het standbeeld van Carol 1.Jaarlijks legt de koninklijke familie hier een bloemenkrans ter ere van hun stamvader.Rondom het standbeeld had zich al een vrij grote menigte verzameld.De meesten waren niet zo jong meer.Sommigen waren waarschijnlijk geboren in de tijd van het koninkrijk;anderen hadden misschien thuis de verhalen van vroeger meegekregen.Maar er waren ook jongeren:jongeren,geboren onder het communisme of wellicht zelfs in het postcommunistische tijdvlak,die in de monarachie en in de persoon van Mihai 1 de mogelijkheid zagen van een -helaas verspeelde- andere toekomst.
Ik wist toen nog niet dat dit de laatse keer zou zijn dat Koning Mihai aan de ceremonieën zou deelnemen.Kort na 11 uur arriveerde het koninklijke gezelschap.Ik had graag wat dichterbij willen komen maar ik wilde me niet opdringen aan deze oude en frele man en dus bewaarde ik afstand.Maar ik verbijde me (m-am mulțumit) toen de koning zijn bloemen plaatste temidden van de uitroepen van “Trăiască Regele!” (leve de Koning) en “Monarhia salvează România” (de Monarchie redt Roemenië).
Het geluk wilde dat,na afloop van de ceremonie en op weg naar de wachtende auto’s,de koninklijke stoet mijn richting op kwam.Hij naderde langzaam,met kleine pasjes,en hij richtte zijn blik op ons:het kleine groepje dat nog was achtergebleven.Zou hij de oprechte emotie van m´n gezicht hebben kunnen aflezen?Meer dan beslist,want hij strekte z’n hand naar mij uit en plosteling ontwaakte ik.Ik gaf hem m´n hand maar het was meer uit een instinct,uit een reflex,want voor het overige stond ik als aan de grond vastgenageld.Ik had graag wat willen zeggen -maar wat?En zo kom ik weer terug bij het dilemma van het begin.Wat moet je zeggen tegen een koning wanneer slechts enkele schreden je scheiden -70 jaar en de zware last van een leven dat niemand zich zou wensen.
Ik kon geen woord uitbrengen.Ik glimlachte slechts -en ik ontving op mijn beurt een warme blik van dankbaarheid terug.De dankbaarheid van een 91 jaar oude koning die in de ogen van deze 21-jarige,geboren in een andere wereld,de eenvoudige blijdschap zag om hem oog in oog te hebben mogen ontmoeten.
Sindsdien ben ik op Koningsdag niet meer teruggeweest naar het Piața Palatului.Ik denk dat niemand nog enige blijdschap zal beleven aan 10 Mei.Mijn laatste „Trăiască Regele!” heb ik al gezegd.
LikeLike
In Roemenie is een mega bureaucratie, voor alles moet je in de rij staan, je kan bijna niks in een dag of enkele uur regelen, alleen als je overal mensen hebt die veel invloed hebben. Nog een voorbeeld; iemand werd in het ziekenhuis op afd. kaakchirurgie opgenomen om een verstandskies te laten uittrekken. De Aarts die dat moest doen heeft op een avond hem naar zijn privékliniek gebracht en heeft zijn kies getrokken en hem daarna weer naar de afdeling teruggestuurd. Hij moest dus 2x betalen ! en toch de mensen durven niet in opstand te komen. Corruptie is echt onwijs groot.
LikeLike
ildiko
ik heb twee brug laten doen in Roemenie bij de tandarts heb mij 350 euro gekost
prima gedaan.
In Nederland had minimaal 5000 euro gekost.
Denk jij dat allen Nederlanders kunnen dit betalen?
LikeLike