“Het is gewoon alleen maar de islam” – Brunei rechtvaardigt handig de invoering van steniging voor homoseksuelen

De sultan van Brunei.

(Door: Patrizia von Berlin– Vertaling: E.J. Bron)

Toen Brunei de sharia in praktijk bracht en voor homoseksualiteit de doodstraf door steniging invoerde, brak er een internationale storm van verontwaardiging los. Nu verdedigt het islamitische land deze vernieuwing en schrijft een brief aan de EU. Met argumenten, die rechtstreeks uit de ideologische “schatkamer” van de EU afkomstig zouden kunnen zijn.

Brunei schrijft nu aan de EU-parlementariërs en motiveert uitvoerig de invoering van “Rule 135” uit de “Syariah (Sharia) Courts Criminal Code Order 2018”.

Islam als staatsreligie en de gevolgen

De islam zou al eeuwenlang staatsreligie zijn en

krachtige religieuze waarden met een rijk erfgoed aan tradities en cultuur vormen, de eigenlijke fundamenten van de unieke identiteit van Brunei – houdend van een gemeenschap, vreedzaam en respectvol –

en het zou belangrijk zijn deze te behouden, want

als gevolg daarvan staat het land bekend als residentie van de vrede.

Nu kan de lezer zich afvragen waarom Brunei dit benadrukt? Wordt ons niet elke dag uitgelegd dat de islam per slot van rekening de religie van de vrede en de tolerantie zou zijn? Wie zou het zich dan permitteren dat tegen te spreken? Dat zou immers hatespeech zijn.

Diversiteit in Brunei vereist tolerantie en respect

In de brief worden we er eveneens aan herinnerd dat wetten “eigen culturele en religieuze waarden” weerspiegelen. En dat diversiteit in “culturele, traditionele en religieuze waarden” tegen algemeen bindende standaards zouden spreken. Men zou “de omzetting van de internationale mensenrechten” in het licht van de nationale context moeten zien en moeten denken aan de diversiteit van de wereld.

Dit, zo schrijft Brunei verder in punt 3, “vereist tolerantie, respect, begrip” – vanzelfsprekend voor Brunei en zijn mensenrechten-vijandige ideologie. Komen deze argumenten ons niet merkwaardig bekend voor? Horen we niet constant in verband met de “religie van de vrede” de eis aan ons naar tolerantie, naar respect, naar begrip?

Hoe zit het, vraag ik me af, met onze eisen naar mensenrechten, naar de geldigheid van de grondwet? Deze moeten zich ondergeschikt maken aan de diversiteit en de traditionele en religieuze waarden – zo in ieder geval praktiseren het veel politici en journalisten in ons land.

Sharia in de praktijk

De sharia, aldus informeert de brief, zou gericht zijn op preventie in plaats van op bestraffing. Ze

criminaliseert … geen persoon op grond van seksuele oriëntering of geloof, inclusief gelijkgeslachtelijke relaties. De criminalisering van overspel en sodomie heeft tot doel de heiligheid van de lijn van afstamming en het huwelijk van de individuele moslims, vooral de vrouwen, te beschermen.

Nu wordt ook eindelijk duidelijk waarom vrouwenrechten in de VN bij Saoedi-Arabië in goede handen zijn.

De wet, aldus de brief verder, zou alleen maar gelden voor niet-moslims wanneer de daad met een moslim gepleegd zou worden. Wat zo over het algemeen niet juist is. Veelmeer zegt de wet in del 1, inleiding onder punt 3 (1) dat de wet, mits niet anders aangegeven, in principe toegepast zou moeten worden op “moslims en niet-moslims”. Daarna worden we nog beleerd dat de bewijsaanspraken voor “hadd” (steniging en amputatie) bijzonder hoog zouden zijn. Delicten, waarvoor deze straffen in aanmerking zouden komen, zouden diefstal, roof, overspel en sodomie zijn.

Ook de straf van het toedienen van zweepslagen zou streng geregeld zijn. Degene die de straf ontvangt, moet gekleed zijn en het toedienen van de zweepslagen moet met “gematigde kracht zonder de hand boven het hoofd te heffen” uitgevoerd worden. Je vraagt je bij het lezen van de brief bijna af waarom deze humane traditie niet bij ons in het strafrecht wordt overgenomen.

Bovendien, aldus de brief, zou de straf door het betalen van “diyat” (bloedgeld) aan de naaste familieleden van het slachtoffer afgekocht kunnen worden. En tenslotte herinnert ons Brunei er aan dat “de bestraffing hadd en qisas” in de wet van Brunei

Geen door mensen gemaakte wetten zijn, maar door Allah in de koran voorgeschreven zijn en in de hadith van de profeet Mohammed (vrede zij met hem) en niet verkeerd begrepen mogen worden als een soort radicalisering.

Wat niet in de mainstream media staat

De wet in Brunei is een goed leerstuk over hetgeen een land te wachten staat als het wordt onderworpen aan de sharia. Hier enkele voorbeelden uit de wet. Punt 68 bestraft “overspel”, en daartoe behoort buitenechtelijke seks, met steniging, zweepslagen.

De liefhebbers van anale seks (“geslachtsverkeer tegen de orde van de natuur via de anus”) worden in punt 83 genoemd en weliswaar nadrukkelijk ook wanneer deze “tussen een man en een vrouw wordt voltrokken met wie hij niet getrouwd is”. Geldboete, zweepslagen, gevangenis.

Spannend wordt het in punt 111. Het verachtelijk maken en beledigen van de verzen van de koran en de hadith of ontkenning van de hadith door een specifiek opgevoerde islamitische autoriteit of ontkenning van de “consensus” (ijma, een van de bronnen van het islamitisch recht) wordt met tot 30 jaar gevangenisstraf of zweepslagen bestraft.

Van dit punt zijn we in Europa helemaal niet meer zo ver verwijderd. Een officieel EU-document maant er toe aan dat politici en journalisten de verantwoordelijkheid zouden hebben om generaliseringen en versimpelingen te vermijden die negatieve stereotypes over de  islam zouden kunnen bevorderen.

Het is niet bekend of datzelfde in de richting van andere mensen-vijandige ideologieën wordt geëist. Als je de ontwikkelingslijn doortrekt, dan lijkt een strafrechtelijke omzetting niet onwaarschijnlijk.

• Punt 112 bestraft met “hadd” (zie boven) “iedere moslim die zichzelf tot niet-moslim verklaart”. Geloofsvrijheid? Ho maar.
• “Zwarte magie” word tin punt 150 als toverspreuk of iets dergelijks begrepen en bestraft met tot 25 jaar gevangenisstraf.
• Mocht u van plan zijn zelfmoord te plegen, doet u dat dan niet onder de sharia. Punt 165 bestraft dit met maximaal 1 jaar gevangenisstraf. De poging is strafbaar.
• Travestieten worden in punt 198 bestraft met een gevangenisstraf van tot 1 jaar.
• Een ongetrouwde moslima, die wegloopt bij haar ouders, krijgt onder punt 203 tot 3 maanden gevangenisstraf.
• Wie een andere religie dan de islam tegenover een moslim of een atheïst verbreidt, wordt in punt 209 met tot 5 jaar gevangenisstraf bestraft.
• Wie ongelovigen overtuigt de islam niet te mogen (dislike) krijgt volgens punt 211 eveneens tot 5 jaar gevangenisstraf.
• In punt 220 wordt een ieder met tot 3 jaar gevangenisstraf bestraft die de islam, zijn praktijken, de woorden die heilig zijn voor moslims, elke religieus gemotiveerde wet, officieel gepubliceerde fatwa´s beledigt.
• Wie een lid van de religiepolitie hindert, krijgt volgens punt 231 6 maanden gevangenisstraf.

Het is de islam, idioot

Tegen de politiek correct zienswijze dat dit alles niets met de islam te maken zou hebben, en de mythe van de bliksemsnelle radicalisering of de verkeerd begrepen religie in, verklaart het islamitische sultanaat Brunei aan ons in een diplomatiek schrijven heel openlijk in punt 15 op pagina 3:

Het is de islam.

Het is geen radicalisering.

Het is door Allah en door de profeet Mohammed (vrede zij met hem) voorgeschreven.

Bron:
https://philosophia-perennis.com
Door: Patrizia von Berlin

Vertaald uit het Duits door:
E.J. Bron
(www.ejbron.wordpress.com)