EU-VERKIEZINGEN: West-Europa koos voor euthanasie

Emmanuel Macron en Marine Le Pen.

(Door: Guy Millière – Vertaling: “delamontagne”)

De resultaten van de Europese verkiezingen zijn over het geheel genomen verschrikkelijk.

Ten eerste: De wilskracht van de soevereine nationalistische bewegingen, die over het algemeen als “populistisch” worden aangemerkt, wordt over geheel Europa waargenomen. Deze bewegingen hebben verschillende nuances, maar zijn [nog] niet sterk genoeg om echt mee te kunnen tellen.

Maar het is ook belangrijk om te zien dat in Italië de Lega van Matteo Salvini een opmerkelijke progressieve vooruitgang meemaakt, dat in het Verenigd Koninkrijk, dat geconfronteerd werd met de rampzalige politiek van Theresa May, Nigel Farage terugkeerde in de politiek en zorgde voor een “Brexit-Partij”. Die zal dan weer moeten verdwijnen als de Brexit een feit is! In België Vlaams Belang en in Frankrijk het Rassemblement National dat opkwam en haar status als eerste partij vestigde.

Ten tweede: Een andere politieke kracht wordt in heel Europa waargenomen, die van de Groenen. Die zijn overal het gezicht van extreemlinks en zij houden zich niet zozeer bezig met natuur/milieu, maar zij nemen de meeste thema’s betreffende immigratie, multiculturalisme  en een antiwesterse houding aan, zijn zeer anti-Israëlisch en anti-Amerika en staan heel open voor allerlei islamitische thema’s.

Als ze al over natuur spreken, nemen ze een zeer vijandige houding aan tegenover economische ontwikkelingen, vrij ondernemerschap, de markteconomie en technologische innovatie. Zij streven als het ware naar het aannemen van een zelfmoordbeleid. Uit  naam van een antropogene opwarming van de aarde die niet bestaat (ik kom hierop terug), maar die toch een quasi-religieus dogma werd in West-Europa, ontwikkelden zij een geheel van verstikkende voorschriften en verspreiden ze een pessimisme dat niet zonder effect op het geboortecijfer van de Europeanen is gebleken. Zij zijn het voornaamste gezicht van de West-Europese zelfvernietiging geworden, maar boeken helaas winst op dit terrein.

Ten derde: de verdoving die leidt naar euthanasie werkt. In de meeste West-Europese landen is er geen enkele partij die echt het milieurisico en de these van antropogene opwarming van de aarde betwist, ook wordt dit niet in de media betwist. Dat de soevereine nationalistische bewegingen opgaan in extreemrechts,  dus een FASCISTISCH gevaar is, blijft een denkbeeld dat blijft bestaan. En de meeste van deze bewegingen ondervinden een “demonisering” die hun vooruitgang belemmert.

En hoewel alle agressie en antisemitische moorden in West-Europa al  tientallen jaren door de islam worden veroorzaakt, zijn het de nationalistische soevereine bewegingen die nog steeds worden afgeschilderd als het antisemitische gevaar. Bovendien was de islamisering van West-Europa, die centraal zou moeten staan in alle debatten, grotendeels afwezig. De “mantra” dat EUROPA zou staan voor “vrede, welvaart, vrijheid en macht is” is nog steeds op grote schaal aanwezig, zonder dat er ook maar één persoon of vrijwel niemand is die corrigeert of de echte waarheid vertelt. Vrede in Europa wordt gegarandeerd door de Amerikaanse defensie en welvaart is aan fluctuaties onderhevig  (de groei is bijna tot stilstand gekomen!), de vrijheid tot ondernemen en de vrijheid van  meningsuiting komen ook terug. Een Europese macht bestaat niet en de leiders van de Europese Unie houden niet op door de knieën te gaan, te buigen voor de echte vijanden van het Westen, te weten o.a. Iran en China).

Als we specifiek naar de Franse situatie kijken, hoewel  Macron een schadelijke president is( hij heeft bijna alle legitimiteit verloren!), wordt steeds duidelijker dat hij de incarnatie van het socialisme en Frans statisme is. Hij kan worden gezien als de behartiger van de ecologiegekte en de islamisering van het land. Hij heeft ook herhaaldelijk bij verschillende gelegenheden  zijn minachting voor de armen  getoond en aan de andere kant op de hulp aan Palestijns terrorisme in zijn agenda opgenomen. Verder heeft hij laten zien dat hij niet geeft om democratie en bezig is om de vrijheid van spreken en denken af te pakken. Maar nu hij ziet dat zijn partij nét achter die van Marine le Pen is terechtgekomen, is er toch nog geen enkele seconde van ontkenning.

Twee partijen zullen nu duidelijk het Franse politieke leven bepalen: Rassemblement National (Marine Le Pen)en Republique en Marche [ Macron ]. De groenen kwamen op de 3^e plaats (met  12%!) en zullen een extra stimulans voor Macron vormen.

Niemand voelt zich beledigd dat een partij die een kwart van het electoraat vertegenwoordigd, niet meer dan een schamele handvol afgevaardigden heeft in jet Lagerhuis. En niemand voelt onrechtvaardigheid dat een partij die één vijfde van de kiezers vertegenwoordigt ongeveer 300 afgevaardigden in het Lagerhuis heeft. Dat is nu eenmaal democratie hoor ik U zeggen ?

Het Rassemblement National heeft een programma dat erg is te vergelijken met dat van de RPR in de jaren ’80. En niemand zei toen dat het heel extreemrechts was. In mijn ogen heeft het een programma dat teveel op de staat [Frankrijk!] is gericht. Teveel om dynamiek te herscheppen, maar Franse rechtsen waren nooit een echte voorstander/fan van de vrije markt. Maar zij heeft het enige programma dat op het ISLAMITISCHE gevaar wijst.

De partij van Macron lijkt meer op de Britse Labour Party van die AFSCHUWELIJKE Jeremy Corbyn en staat dicht bij de Amerikaanse Democraten. De echte Franse rechtse partij is het Rassemblement van Marine le Pen, dat is een feit dat men moet aannemen.

In 2022 kunnen we een “face-à-face” van Marine le Pen met Macron verwachten; dat is de reden waarom “men” het heeft over een FASCISTISCHE dreiging en daarom moet Macron winnen met hulp van de Groenen en de Republikeinen. Hij kon eerder zelfs al een meerderheid van driehonderd afgevaardigden vinden in de Nationale Assemblee.

Ik probeer maar niet te denken aan Frankrijk in 2027, hoe het dan zal zijn. Het is te deprimerend. Ik was een poosje terug in Parijs. Ik zag een gestoorde stad, verdrietige mensen in zichzelf gekeerd. Ik zag de hoofdstad van een land dat beetje bij beetje sterft. Ik woon tegenwoordig ver weg, duizenden kilometers van mijn land. Maar mijn roots liggen in Frankrijk, ik zou graag zien dat alles anders was.

Bron:
www.dreuz.info
Door: Guy Millière

Vertaald uit het Frans door:
“delamontagne”
(voor www.ejbron.wordpress.com)