Frustratie bij de linkse media: BKA ziet in Hanau-moordenaar Tobias R. geen rechts-extremist

De shisha-bar “Midnight” in Hanau korte tijd na de aanslag. 

(Vertaling: E.J. Bron)

Wekenlang bepaalde het thema het nieuws voor corona: de aanslag van Hanau op 19 februari, toen de blijkbaar geesteszieke individuele dader Tobias Rathjen twee shisha-bars overviel en daarbij elf mensen vermoordde, werd met bijna dogmatische zekerheid als daad van een rechts-extremist en racist gedefinieerd en op unieke wijze geïnstrumentaliseerd. Het op dit moment opgestelde afsluitende rapport van het BKA (Bundeskriminalamt = Duitse Federale recherchedienst) komt daarentegen tot de conclusie: de dader werd niet gedreven door een rechts-extreme overtuiging, maar door samenzweringstheorieën.

Tot dezelfde conclusie waren al kort na de daad ook psychiaters, psychologen, profilers en criminologen gekomen, die in het door de dader op internet geplaatste, warrige manifest een inkijk kregen in diens geestelijke afgronden. Wat Rathjen daarin aan paranoïde en verwarde denkconstructies opbouwde, welke verdwaalde gedachtegangen hij daarin beschreef, getuigde van een schizofrene persoonlijkheidsstoornis – en zo goed als helemaal niet van duidelijk te classificeren concepten. Racistische elementen waren duidelijk ondergeschikt aan de paranoïde; het ging bij Rathjen heel duidelijk om een zwaar geesteszieke persoon.

Maar omdat een “rechts-extreme” moordaanslag in de algemene ophef rond het “schandaal” rondom de minister-presidentverkiezingen in de deelstaat Thüringen – de FDP´er Thomas Kemmerich werd eerst met de stemmen van de AfD gekozen – als geroepen kwam om de AfD nog hartstochtelijker vijandig te bejegenen, werd Hanau in zekere zin tot het logische eind- of vluchtpunt van de AfD-politiek in de deelstaatparlementen verklaard: net zoals na Chemnitz werd de partij opnieuw als de verlengde arm van het rechts-extremisme gezien – daarom moest van de psychopaat Rathjen koste wat het kost een koelbloedige, berekenende, politiek opzettelijk handelende overtuigingsdader gemaakt worden, en moest dit zogenaamd onomstotelijke besef continu door de mainstream politiek en de media herhaald worden.

De vraag naar het “hoofdmotief”

Ironisch genoeg waren het uitgerekend onderzoeken van deze media – vooral de WDR, de NDR en de “Süddeutsche Zeitung” (SZ) – die een spectaculaire these van het nog niet gepubliceerde afsluitende rapport van het BKA over de Hanau-aanslag vroegtijdig openbaar maakten: zoals de SZ schrijft, staat er in de analyse m.b.t. de dader dat Rathjen “in de eerste plaats niet door een rechts-extreme overtuiging gedreven zou zijn”. Hij zou zijn slachtoffers veelmeer uitgekozen hebben om zoveel mogelijk aandacht voor zijn samenzweringstheorie te krijgen. Volgens de SZ schrijven de onderzoekers van het BKA letterlijk dat racisme “niet het hoofdmotief van Tobias R. geweest zou zijn”.

Zodoende stort praktisch de fundamentele uitspraak van de hele berichtgeving over Hanau in elkaar. Meer nog: de immers uitsluitend via de argumentatieketen racist/rechts-extremist – rechts-extreme vleugel – AfD in elkaar getimmerde schijn-causaliteit, waarmee de AfD indirect medeschuldig gemaakt moest worden voor een daad, waarvan overwegend migranten het slachtoffer waren, ontpopt zich als pure leugen. Een gemenere instrumentalisering is nauwelijks denkbaar.

Geen wonder dat de overtuigingsmedia, die destijds de these van de calculerende “rechtse” opzettelijke dader voorbarig hadden bevorderd, nu uitermate gepikeerd en merkwaardig op de BKA-informatie reageren. De “Tagesschau” vroeg geïrriteerd: “Rechtse daad, maar geen rechtse dader?” – en zocht academische ondersteuning bij de socioloog en rechts-extremisme-onderzoeker Matthias Quent uit Jena, die ervoor “waarschuwt het maatschappelijke boodschapeffect van een aanslag zoals in Hanau te onderschatten – en gescheiden van de dader te beschouwen”. Een boodschapeffect, waarvoor vooral de partijdige berichtgeving van de meeste media (niet in de laatste plaats de publiekrechtelijke!) gezorgd heeft.

Bron:
www.journalistenwatch.com

Vertaald uit het Duits door:
E.J. Bron
(www.ejbron/wordpress.com)