Politici, zeg straks niet: “Wir haben es nicht gewusst”

Jullie kunnen later niet zeggen “we hebben het niet geweten”, want we hebben het jullie gezegd…

(Door: “Weethetwel”)

Zo’n 30% van de bevolking zit inmiddels niet meer in de angsthazenmodus en er worden er steeds meer van bevrijd. Prangend wordt de vraag: “Waar blijft de stem van de verantwoordelijke politici?” Waarom horen we niets van ál die politici en bestuurders die door hun zwijgen de virologen en media vrij baan verleenden om een ongekende hype te creëren. Om het land te verdoemen en de bejaarden op te sluiten? Waarom blijven ze zwijgen, terwijl steeds duidelijker wordt dat het corona-virus zélf inmiddels een snelle dood sterft? Zwijgen, terwijl de gevolgen van hun handelen ongekend vernietigend zijn? Nú al kun je hun smoesjes voorspellen om zich te redden. De virologen dekken zich ook al in, doordat ze zogenaamd “te laat” waren, ondanks dat ze zelf precies weten hoe het wérkelijk zit met virussen. De media tonen weer één en al verantwoordelijkheid voor de mensen en de ondernemers die het (hoe is dát nu toch mogelijk?) zo verschrikkelijk moeilijk hebben. En dan ligt de vraag straks tóch bij de politici: “Hoe hebben jullie dit laten gebeuren?”

Toekomstscenario

Er is maar één manier om de schade van al die opgeblazen ellende te beperken, en dat is vanaf nú en meteen weer met het normale leven verder te gaan. Niks kleine stapjes, niks nieuw normaal, niks anderhalve meter. Gewoon aan de slag. Iedere dag dat dit vooruitgeschoven wordt, maakt de ellende groter. Iedereen met gezond verstand die de moeite wil doen om zich te informeren kan zich er van vergewissen:

1. Dat het corona-virus helaas een hype was waarvan we inmiddels ook weten hoe hij in de wereld is gekomen en die nog steeds een groot aantal mensen (en politici) in zijn greep houdt. Dit soort epidemieën horen gewoon bij de natuur en afgezet tegen andere blijkt deze corona ook nog tamelijk mild te zijn geweest.
2. Dat de in blinde paniek genomen maatregelen, zoals het opsluiten van bejaarden en gehandicapten en het stilleggen van grote delen van de economie, volstrekt misplaatst zijn en precies het tegendeel bereikten (en nog steeds) van wat de redding van de maatschappij had moeten zijn. Er zijn nu juist méér doden gevallen door eenzame opsluiting, angst en verdriet.

Van onze vertegenwoordigers zouden we als eersten mogen verwachten dat ze zich van de werkelijke feiten op de hoogte stellen en er dan voor zorgen dat de paniekmaatregelen als de bliksem worden teruggedraaid. Maar dat doen ze niet, want hun eigen hachje redden vinden ze belangrijker dan het redden van bejaarden, werkgevers en werknemers. Voor miljoenen zakt de toekomst als een kaartenhuis in elkaar. Door zich in stilzwijgen te hullen, dekken ze zich in tegen de toekomst wanneer ze ter verantwoording geroepen worden. Ze kunnen dan nog kiezen wat ze dan gaan zeggen. Dat vinden ze belangrijker dan de maatschappij te redden.

De moordenaar-spagaat

Iedere politicus die over deze kwestie zijn mond open doet is namelijk áltijd een moordenaar.

1. Wanneer een politicus zich goed informeert, wéét hij dat de corona-hype absoluut niet de pandemie is die er aangekondigd was, maar dat de paniekmaatregelen fataal zijn voor de toekomst van het land. Maar de hersenspoeling heeft zijn werk zo goed gedaan dat zijn kiezers dat (nog) niet vinden. Die denken nog steeds dat mensen vooral ziek worden als je werkt en normaal  met elkaar omgaat. Wanneer hij er dus voor pleit om zo snel mogelijk weer normaal te doen, zal hij in de Telegraaf lezen dat hij een moordenaar is, omdat door zijn pleidooi in de toekomst honderdduizenden doden extra te betreuren zullen zijn. Ook als later uitkomt dat hij het bij het rechte eind had, zal zijn naam toch tot in lengte van jaren bezoedeld blijven.
2. Wanneer een politicus nú instemt met de maatregelen (wat ze eigenlijk allemaal gedaan hebben) zijn ze op dit moment de redder van de maatschappij en krijgen ze de complimenten van de Telegraaf, waar ze het uiteindelijk toch voor doen. Maar over twee weken hoor je van het hele virus niets meer en dan dringt de harde werkelijkheid pas goed door. Van gevierde mensenredders worden ze dan door de Telegraaf ter verantwoording geroepen waarom ze al die ondernemers laten stikken, dat ze niks doen aan de door hen veroorzaakte economische ellende, het aantal zelfmoorden in de maatschappij neemt door hun beleid spectaculair toe en hoe hebben ze het kunnen laten gebeuren dat de helft van de bejaarden kwam te overlijden vanwege het opsluiten, terwijl ze alleen maar zaten te zeuren over mondkapjes. Stelletje moordenaars.

En daar zitten ze dan met de gebakken peren. Het jammerlijke is dat er zo weinig politici zijn die naar eer en geweten handelen. Het kan goed zijn dat ze zich in het begin mee hebben laten slepen door de hype. Maar nu , voor wie dat wil zien, zijn de wolken inmiddels opgetrokken en is het zonneklaar dat de maatregelen funest zijn. Het is de hoogste tijd dat ze luid en duidelijk van zich laten horen om de maatregelen per omgaande buiten werking stellen. Doen ze dat niet, dan is straks de benaming “moordenaar” nog een lichte aanduiding voor alle ellende die ze aangericht hebben. Er is geen enkele grond meer om nog ooit te zeggen “Wir haben es nicht gewusst”. Ze weten het nu allemaal precies, smoesjes tellen niet meer.

Door:
“Weethetwel”
(voor www.ejbron.wordpress.com)

PS: Hier vindt u alle artikelen van “Weethetwel” op de site “E.J. Bron”, waaronder vanaf 6 maart meer dan dertig relativerende corona-artikelen voor een snelle terugkeer in de realiteit.