Boycotoproepen – De islamitische wereld: fanatiek, gewelddadig, hardleers

(Door: David Berger – Vertaling: E.J. Bron)

In plaats van zich van de gruwelijke “Allahu akbar”-moord op de Franse leraar Samuel Paty te distantiëren, probeert de islamitische wereld nu Frankrijk met beledigingen en boycots op de knieën te dwingen. Een schaamteloos fanatieke jihad, waarbij de geringste concessie de eigen doodsverklaring zou zijn.

Wie verwacht had dat de islamitische wereld zich na de “Allahu akbar”-aanslag op de Franse leraar Samuel Paty zou inspannen de boel te sussen, hun leiders zich wellicht zelfs van de dader en in zijn naam zouden verontschuldigen, om daarna over een hervorming van hun tradities na te denken, heeft zich grondig vergist.

De door de “religie van de vrede” beïnvloede wereld slaat ook deze keer opnieuw oude bekende wegen in, die de hoop op een dialoog met de politieke islam definitief vernietigen.

Daders verklaren zichzelf tot slachtoffers

Geheel tegenovergesteld aan de door het westelijk denken bepaalde hoop maken de islamitische (mede)daders slachtoffers van zichzelf en zetten het werk van de dader op hun wijze in grote stijl voort. Zo zijn meerdere Arabische landen een boycot van Frankrijk begonnen. Op Twitter is opnieuw de hashtag #boycottfrance al dagenlang trendy. Slechts een van de vele voorbeelden:

Deze oproepen zijn niet alleen in de virtuele ruimte vinden, waar Twitter en Facebook – net zoals bij “islamistische” oproepen tot geweld – ineens hun censuurmacht zijn vergeten. De structuren van de religieus gemotiveerde haat functioneren al perfect in de islamitische wereld: in talrijke landen, o.a. in Jordanië, Koeweit en Qatar, halen niet alleen de winkels Franse producten uit hun schappen, ook de groothandel heeft ze uit zijn aanbod genomen.

Macron wil hard blijven

Frankrijk maakt zich weliswaar zorgen om de traditioneel goede betrekkingen met de Arabische wereld, maar tot nu toe laat Macron zich niet intimideren door de heftige dreigingen. Frankrijk zal niet “afzien van karikaturen en tekeningen, ook al trekken anderen zich daarvan terug”, aldus Macron bij de staatsplechtigheid voor Samuel Paty, die voor het tonen van de karikaturen in zijn les met zijn leven moest betalen.

Een bijzonder roemloze rol speelt daarbij de altijd weer door het Merkel-systeem gevleide Turkse president Erdoğan: hij schold Macron uit voor geestesziek en adviseerde hem een medische behandeling.

En steeds opnieuw valt in dit verband de door de “islamistische” propaganda van Iran bedachte term “Islamofobie” op, die ook in Duitsland het vaste repertoire van linkse kringen en hun “strijd tegen rechts” geworden is.

Bloedige daden als middel van de islamisering

Hier wordt overduidelijk: de islamitische wereld gebruikt de gruwelijke aanslag op Paty als belangrijke etappeoverwinning op zijn weg van de islamisering. Sinds oudsher wordt deze nog steeds met bloed en ijzer uitgevoerd. En met een logica, die niet alleen religieconform met leugen en misleiding werkt (Taqiyya), maar elk door de knieën gaan, elk vredesaanbod en elk compromis als een vorm van onderwerping beschouwt.

Hoe moeilijk dit voor op dialoog en begrip inzettende westelijke samenlevingen ook mag zijn: hier zou elk ook nog zo voorzichtig compromis een capitulatieverklaring en de ondertekening van het doodvonnis voor alle waarden betekenen, die onze westelijke samenleving uitmaken. Daarom zou het nu al lang noodzakelijk zijn dat de hele EU unaniem en consequent achter Macron´s uitspraken gaat staan en de reacties van de Arabische wereld veroordeelt.

Wie nu ook maar heel licht door de knieën gaat, zal heel snel op de knieën sterven in plaats van rechtopstaand te leven.

Bron:
philosophia-perennis.com
Door: David Berger

Vertaald uit het Duits door:
E.J. Bron
(www.ejbron.wordpress.com)