Zweden steekt een stokje voor gender-ideologie

(Door: Francesca de Villasmundo – Vertaling: E.J. Bron)

Net als in de rest van Europa of zelfs in de ontkerstende en landloze westelijke wereld werkt de regenboogpropaganda er op volle toeren aan om het dictaat van het regenbooguniversum door te drukken, maar de berichten die uit Noord-Europa komen, zijn volledig tegenstrijdig aan het gender-dogma van de “geslachtsverandering”als middel tot geluk.

Behandelingen ter blokkering van de puberteitsontwikkeling zijn aan “significante en onomkeerbare negatieve gevolgen zoals hart- en vaatziekten, osteoporose, onvruchtbaarheid, verhoogd risico op kanker en trombose” verbonden. Met een persmededeling van het Karolinska-ziekenhuis, een universiteitskliniek in het district Stockholm, maakt het progressieve Zweden nu een einde aan de transgender-ideologie door minderjarigen onder de 16 jaar te steunen.

Dit is een belangrijk keerpunt, dat het idee dat teenagers met genderdysforie zich zouden moeten onderwerpen aan een voorlopige geslachtsverandering ronduit afwijst. Het ziekenhuis definieerde in het bijzonder de ontwikkeling afremmende behandelingen voor jongeren met genderdysforie als “omstreden” en potentieel verbonden aan “wijdverbreide en onomkeerbare nadelige gevolgen zoals hart- en vaatziekten, osteoporose, onvruchtbaarheid, verhoogd risico op kanker en trombose. Zodoende distantieert Zweden zich zowel van de richtlijnen van de WPATH (World Professional Association for Transgender Health) als van het zogenaamde “Nederlandse protocol”.

Het laatste is een methode die jaren geleden in een kliniek in de buurt van Amsterdam, het VU Medical Center, ontwikkeld werd en die ook voorziet in de behandeling van genderdysforie bij jongeren door “uitstellen van de puberteit” vanaf het 12^e levensjaar. In werkelijkheid zijn er vorig jaar december al scheuren gekomen in de waarde van het protocol, toen het Britse High Court in de zaak Keira Bell besliste dat het uitermate twijfelachtig zou zijn dat teenagers de risico´s en gevolgen op de lange termijn van bepaalde behandelingen volledig zouden kunnen begrijpen, en artsen ertoe opriep een rechter te consulteren wanneer ze zouden twijfelen aan het toedienen van hormonen en puberteitsblokkers aan jonge mensen.

Sinds enige tijd stellen Zweedse wetenschappers en artsen vragen: een leraar in Göteborg, Christopher Gillberg, noemde in een artikel in de krant “Svenska Dagbladet” de behandeling en operatie van minderjarigen “een groot experiment”. Een experiment, aldus Gillberg verder, dat een van de ergste medische schandalen van het land dreigt te worden. Andere deskundigen hebben zich daarop sceptisch uitgelaten over het “Nederlandse protocol”. Angela Sämfjord, kinder- en jeugdpsychiater in het universiteitsziekenhuis Sahlgrenska, die er sinds 2016 mee begonnen was om kinderen en jongeren, die zich interesseren voor een “geslachtsverandering”, klinisch te begeleiden, is hiermee twee jaar later op wetenschappelijke en gewetensgronden mee opgehouden. “Als arts was ik niet bereid het risico aan te gaan”, verklaarde Sämfjord, “deze patiënten schade toe te voegen. Ik trok de consequentie en trok me terug.”

Ondertussen neemt in heel Zweden het aantal jonge mensen dat naar ziekenhuizen werd doorverwezen ter behandeling van genderdysforie al enkele jaren af. Dit toont aan dat zich in Zweden sinds enige tijd een houding van extreme voorzichtigheid heeft ontwikkeld. Met de notitie van het Karolinska-ziekenhuis is de voorzichtigheid echter zekerheid geworden: het preventieve principe huldigend zouden “trans”- of vermeende “trans”-kinderen in geen geval farmacologisch gefixeerd moeten worden.

Na Groot-Brittannië en Zweden wordt het wellicht ook voor de rest van het Westen tijd om het thema transgender te overdenken? Welke zin heeft het cultureel, nog voordat het klinisch zin heeft, om een weg te volgen die de meest seculiere landen van de wereld inmiddels met argwaan bekijken? In plaats van de geslachtsidentiteit als “zelfwaarneming” juridisch te beschermen, zou het wellicht op zijn plaats zijn om een voorbeeld te nemen aan die landen, die voor anderen de weg van “het nieuwe rechts” zijn ingeslagen, alleen maar om nu vast te stellen dat het niet allemaal goud is wat er blinkt.

“De feestelijke kleuren van de regenboog verbergen vele schaduwen”.

(Bron: medias-presse.info)

Bron:
unser-mitteleuropa.com
Door: Francesca de Villasmundo

Vertaald uit het Duits door:
E.J. Bron
(www.ejbron.wordpress.com)