Pasen: Wat vindt u van de kruisiging van Jezus? (2)

(Door: “bezorgde burger”)

(Lees hier deel 1 van “Wat vindt u van de kruisiging van Jezus”)

In het eerste deel hebben we het gehad over de eerste groep die Jezus folterde en aan het kruis nagelde, de onwetende groep. Deze keer gaan we verder met de volgende groep; de mensen die wisten wat er speelde. Ze kennen Jezus, hadden Zijn wonderen gezien of er zoveel over gehoord dat ze kort ervoor Jezus met palmbladeren, vreugde en lof toejuichten toen Hij Jeruzalem binnen reed. Maar toen Jezus Zijn glorie in hun ogen verloor, toen Hij werd veroordeeld, toen Jezus niet meer aan hun verwachtingen voldeed, ontkenden ze Hem en schreeuwden ze mee dat Hij veroordeeld moest worden. Daarmee lieten ze wederom een profetie uit het Oude Testament in vervulling gaan.

En zij die voorbijgingen, bespotten hem met hun hoofden, En zeiden: Gij die de tempel verwoest en in drie dagen opbouwt, redt u zelf. Als gij de Zoon van God zijt, kom dan van het kruis af.
Mattheüs 27:39-40

Allen die mij zien bespotten mij; zij beledigen mij en schudden hun hoofd. “Hij vertrouwt op de Heer”, zeggen zij, “laat de Heer hem redden.
Psalm 22:7

Onder hen waren de verraders die een misdaad moesten bedenken om Jezus veroordeeld te krijgen. Het enige waarmee ze konden komen, was de Jezus-verkondiging dat Hij de tempel zou afbreken en binnen 3 dagen weer zou opbouwen. Jezus bedoelde daarmee zijn eigen lichaam en wederopstanding, maar de valse getuigen legden dit uit als een poging tot aanslag op de tempel.

Ook de twee misdadigers die naast Jezus werden gekruisigd, wisten van zijn onschuld. Zeer waarschijnlijk hebben zij samen met Barnabas gevangen gezeten en waren zij verbaasd dat een onschuldige man de plaats voor deze zware crimineel innam. Dat Barnabas vrijuit ging en een onschuldige man zijn plaats aan het kruis innam, moet ook hen enorm hebben verbaasd. Dat de ene misdadiger aan het kruis de andere vermaande en zei:

“Vreest u God zelfs niet,” zei hij, “terwijl u de doodstraf ondergaat? Wij worden terecht gestraft, want wij krijgen wat onze daden verdienen. Maar deze man heeft niets misdaan.” Toen zei hij: “Jezus, denk aan mij als u in uw koninkrijk komt.” Jezus antwoordde hem: “Waarlijk, ik zeg u: vandaag zult u met mij in het paradijs zijn.”
Lukas 23:40-43

betekent dat deze misdadiger ook bekend is geweest met Jezus‘ wonderen en overtuigd was dat Jezus werkelijk de Messias is. De andere misdadiger zat, ondanks deze kennis, zo gevangen in zijn misdadige leven dat hij zelfs tijdens zijn sterven niet bereid was om zijn zonden toe te geven en zijn slechte leven op te geven. Dat doet me denken aan verhalen over mensen op het sterfbed die hun bankgegevens en waardpapieren bij zich houden, omdat ze zelfs tijdens het sterven geen afscheid kunnen nemen van hun vermogen. Alsof iemand ook maar iets mee kan nemen.

Want we hebben niets in deze wereld gebracht, en het is zeker dat we niets kunnen meenemen.
1 Timotheüs 6:7

Deze groep, die Jezus kende, Hem volgde en van Zijn woorden overtuigd was, maar Hem uiteindelijk toch in de steek liet en zelfs verraadde, kunnen we vergelijken met Judas. Ze deden mee om ervan te profiteren, maar toen ze in de gaten kregen dat hun relatie met Jezus in de verkeerde richting ging, dat het hen niets zou opleveren, keerden ze Hem de rug toe.

Vandaag de dag herkennen we deze groep aan die mensen die naar de kerk gaan, maar bij de eerste de beste tegenslag wegblijven. Door de corona-waanzin werd deze groep helemaal herkenbaar. Zij wilden de kerken sluiten, bogen voor alle overheidsbemoeiingen en wilden echte christenen allerlei regels en beperkingen opleggen, maar zijn zelf uiteindelijk massaal afgehaakt. Zij die overblijven, onteren de kerk, God en Jezus Christus met regenboogvlaggen, toenaderingen tot wereldse geloofsstromingen en andere satanische invloeden die vanuit bijbels perspectief onmogelijk te rechtvaardigen zijn. Als de maatschappelijke druk te groot wordt, vergeten ze hun hosanna’s en halleluja’s, draaien ze Jezus de rug toe, doen ze het omgekeerde wat de Bijbel leert en daarmee vervloeken ze Zijn naam, net zoals mensen 2000 jaar geleden deden. De ontkerkelijking in het Westen toont aan dat ook vandaag de dag de grote massa Jezus de rug toekeert. Het laat zien hoe actueel deze woorden van Christus nog steeds zijn:

“Ga binnen door de smalle poort. Want de poort is wijd en de weg is gemakkelijk die naar het verderf leidt, en zij die daardoor binnengaan zijn met velen. Want de poort is smal en de weg is moeilijk die naar het leven leidt, en zij die hem vinden zijn weinigen.
Mattheus 7:13-14

In het kruisigingsverhaal kunnen we nog een groep herkennen, de ergste van allemaal: de hypocrieten.

Dit is de groep die claimt dat hij rechtvaardig is, perfect en boven alle anderen staat. Het waren de leiders van Israël die de wetten en de teksten van de Thora zouden moeten kennen. Het waren de ouderlingen die zich hadden bewezen in wijsheid en volwassenheid. Deze groep hitste de mensen op, zodat ze om de kruisiging van Jezus riepen. Deze groep betaalde de verrader Judas 30 zilverstukken en regelde valse getuigen om Jezus veroordeeld te krijgen. Zij kochten de Romeinse soldaten om die het graf bewaakten, zodat ze de wederopstanding niet hoefden te erkennen. Deze groep haatte de Messias zo erg dat ze niet eens meer tegen Hem sprak, maar over Hem;

“Hij redde anderen; hij kan zichzelf niet redden. Hij is de Koning van Israël; laat hem nu van het kruis afkomen en wij zullen in hem geloven.
Mattheüs 27:42

Zij waren ervan overtuigd dat ze de kracht en de rechtvaardigheid van God op Aarde vertegenwoordigden. Ze herkenden de situatie niet en zagen, ondanks al hun kennis van de Thora, niet dat ze Psalm 22: 8 in vervulling lieten gaan:

“Hij vertrouwt op de Heer”, zeggen zij, “laat de Heer hem redden.

Ook deze groep is vandaag de dag duidelijk herkenbaar. Het zijn de zogenaamde „strenge geloofsstromingen“ die hun best doen om zich aan elk voorschrift te houden. Die enorm vroom is, zo vroom dat ze mogen neerkijken op anderen. De groep die geen redding nodig is, omdat hij in al zijn perfectie zijn plaats in de hemel al verdiend heeft.

De kruisiging van Christus gebeurde op de dag voor Sabbat en Pascha. Om deze bijzondere dag niet te ontheiligen, wilde deze groep geen doden zien hangen voor de poorten van Jeruzalem. Het was deze groep die vroeg om de beenderen van alle gekruisigden te verbrijzelen, zodat ze direct zouden sterven en weggehaald konden worden.

Nu was het de dag van de voorbereiding, en de volgende dag zou een speciale sabbat zijn. Omdat de Joodse leiders niet wilden dat de lichamen tijdens de sabbat aan de kruisen bleven hangen, vroegen zij Pilatus de benen te laten breken en de lichamen weg te halen. Toen kwamen de soldaten en braken de benen van de eerste man die met Jezus gekruisigd was, en daarna die van de andere. Maar toen ze bij Jezus kwamen en merkten dat hij al dood was, braken ze zijn benen niet. In plaats daarvan doorboorde een van de soldaten Jezus’ zijde met een speer, waardoor er plotseling een stroom van bloed en water op gang kwam. De man die het gezien heeft, heeft getuigd, en zijn getuigenis is waar. Hij weet dat hij de waarheid spreekt, en hij getuigt opdat ook u gelooft. Deze dingen gebeurden opdat het geschrift in vervulling zou gaan: “Niet een van zijn beenderen zal worden gebroken” en, zoals een ander geschrift zegt: “Ze zullen kijken naar degene die ze hebben doorboord.”
Johannes 19:31-37

De Bijbelteksten waar Johannes naar refereert en welke door de hypocriete farizeeërs in vervulling zijn gegaan zijn:

Hij beschermt al zijn botten, er zal niet één gebroken worden.
Psalm 34:20

Zij zullen naar mij kijken, degene die zij doorstoken hebben.
Zacharia 12:10

De reden waarom de gekruisigden stierven als hun beenderen werden verbrijzeld, was, omdat ze dan niet meer konden ademhalen. Vanwege de helse pijn in de armen die een grote druk op de borstkas uitoefende, moest de gekruisigde zich met zijn benen omhoog drukken om nog te kunnen ademen.

Waarschijnlijk zou het verbrijzelen van de beenderen zo’n pijn veroorzaken dat deze persoon onmiddellijk door shock in een coma terechtkwam en doordat het dan niet meer mogelijk was door te ademen, zou de persoon binnen de kortste keren sterven. Dit is de pijn en de marteling die Jezus 2000 jaar geleden moest ondergaan. Wij kunnen ons nog steeds niet voorstellen hoe verschrikkelijk dit moet zijn geweest. En net als de eerste gelovigen zouden we ons beter moeten realiseren wat we Jezus hebben aangedaan; hoe enorm Zijn lijden was om ons van onze zonden vrij te kopen.

Na Jezus dood kreeg het hele kruisigingsverhaal een enorme keerzijde. Niet alleen kregen we een voorproef van wat er in de eindtijd gaat gebeuren:

En vele lichamen van de heiligen die waren ingeslapen, werden opgewekt en uit de graven gekomen na zijn opstanding gingen zij de heilige stad binnen en verschenen aan velen
Mattheüs 27:52

Het luidde ook het einde van het verbond in Israël in, de vernietiging van Jeruzalem en de diaspora, de verdrijving van de Joden uit hun beloofde land.

En zie, het gordijn van de tempel werd in tweeën gescheurd, van boven naar beneden.
Mattheüs 27:51

Dit gordijn scheidde de tempel van het meest heilige gedeelte. Het was het huis van God waar maar eens per jaar de hogepriester mocht komen om een offer voor God te brengen. Het gordijn was centimeters dik en enorm sterk. Het scheuren van dit gordijn betekende dat God niet meer exclusief bij Zijn uitverkoren volk verbleef, maar door het offer van Zijn Zoon een nieuw verbond sloot met alle mensen die in Jezus geloven. De profetieën van het oude verbond voor Israël staan echter in de ijskast.

Zij worden vervuld in de eindtijd, wanneer de diaspora wordt beëindigd en alle Joden terugkeren naar hun beloofde land. Een eeuw geleden klonk dit onrealistisch, vandaag de dag zien we deze profetieën in vervulling gaan.

Het nieuwe verbond van God; de genade van Jezus Christus, de vergeving van zondaren door Zijn dood ging onmiddellijk van kracht en bracht velen tot het geloof. Uit alle groepen die Christus aan het kruis sloegen, kwamen mensen tot het geloof. Toen Jezus stierf, volgde er een aardbeving die rotsen deed splijten. De Romeinse soldaten die Jezus´ dood overzagen, kwamen samen met hun centurion, een officiersrang, onmiddellijk tot geloof:

Toen de centurio en degenen die bij hem waren en de wacht hielden over Jezus, de aardbeving en de gebeurtenissen zagen, werden zij met ontzag vervuld en zeiden: “Dit is werkelijk de Zoon van God.”
Mattheüs 27:54

Een zeer gewaagde uitspraak, want Caesar werd als een God aanbeden en daarom was dit soort uitlatingen verboden in het Romeinse leger. Twee van de Farizeeërs waren tot geloof gekomen en waren bereid hun hele carrière op te geven om, de door de andere Farizeeërs zo gehate Jezus, te volgen.

Een man genaamd Jozef, een raadsman, en hij was een goed man, en een rechtvaardige.
Lukas 23:50

Jozef was schijnbaar zeer vermogend en bezat een leeg familiegraf welke hij voor Jezus ter beschikking stelde. Daarmee liet ook hij een profetie in vervulling gaan:

En zij maakten zijn graf met de goddelozen en met een rijke man in zijn dood, hoewel hij geen geweld had gedaan, en er was geen bedrog in zijn mond.
Jesaja 53:9

Gekruisigden werden door de Romeinen in een massagraf gedumpt. Tijdens de kruisiging werd dit graf voorbereid. Maar door toedoen van Jozef werd door Pilatus een uitzondering gemaakt en hij kreeg het lichaam van Jezus.

We zien ook een tweede farizeeër die bereid was om zijn carrière als oudste van Israël op te geven om Jezus te volgen: Nikodemus. We kennen hem uit Johannes 3 toen hij Jezus ontmoette. Door hem ontstond de prachtige dialoog met de prachtige teksten die velen tot geloof hebben gebracht.

Nikodemus bracht ruim 45 kilo kruiden mee, een vermogen aan kruiden zoals volgens Joodse traditie alleen voor koninklijke begrafenissen werd gebruikt (2. Kronieken 16:14).

Uit de laatste groep, de grote massa die Jezus eerst volgde maar daarna om zijn kruisiging vroeg, kwamen in één moment duizenden tot geloof:

En zij, die zijn woord gretig aannamen, werden gedoopt; en nog diezelfde dag werden hun ongeveer drieduizend zielen toegevoegd.
Handelingen 2:41

Overigens kwamen deze mensen tot geloof door verkondigingen van de apostelen. Ook deze groep van trouwe volgers van de Heer waren tijdens de kruisiging afgehaakt en sommigen konden na het zien van Jezus nog steeds niet geloven dat Hij weer was opgestaan. In hun menselijke overtuiging waren ze afgehaakt, maar nadat ze de heilige geest ontvingen, werd hun overtuiging in de genade van onze Heer en Messias goddelijk. Alle discipelen werden voor hun overtuiging gemarteld en op één na gedood, maar niet een heeft zijn geloof in Jezus Christus verloren.

Wat vind u van de kruisiging en van Pasen? Is het voor u een feest van verlossing, vergeving door het lijden van Jezus Christus voor uw zonden, die u anders hadden veroordeeld tot de eeuwige hel? Of is het een feest van paashazen, bont gekleurde eieren en een bezoek aan het tuincentrum en de meubelboulevard?

Gaat u stap voor stap verder mee in het morele verval van deze wereld of wordt u een echte vent of dame, staat u op tegen alle onnozelheid en verval in de wereld, erkent u uw schulden en smeekt u om genade bij degene die voor u aan het kruis gestorven is?

Door:
“bezorgde burger”
(voor www.ejbron.wordpress.com)