De legende van de zwakke Russische economie

(Door: Thomas Röper – Vertaling: E.J. Bron)

De Russische economie is veel sterker dan de westelijke propaganda ons wil doen geloven. Men zegt wegwuivend dat Ruslands economie zich op het niveau van die van Italië zou bevinden, terwijl Rusland weldra de Duitse economie inhaalt.

Westelijke media beweren graag dat Ruslands economie onbelangrijk zou zijn en dat Rusland ongeveer de economische kracht van Italië zou hebben. Ik heb echter al in 2019 in een artikel de vraag gesteld of Rusland Duitsland binnenkort als de op vier na grootste economie inhaalt. Hoe past dat bij elkaar? Om dat te begrijpen, moeten we er naar kijken hoe de economische kracht van landen wordt gemeten.

Hoe het bbp gemeten wordt

De moeilijkheid bij de berekening van het bruto binnenlands product (bbp) is dat men dit volgens zeer verschillende methodes kan berekenen, ironisch gezegd volgens het motto “Geloof alleen de statistiek die je zelf vervalst hebt”. De vraag is altijd wat men eigenlijk wil meten of onderzoeken. Daarom moeten een beetje droge theorie bekijken.

Ten eerste is er het nominale en het reële bbp. Bij het nominale bbp gaat het om de waarde van alle goederen en dienstverleningen in marktprijzen. Dat betekent dat stijgende (markt)prijzen, dus inflatie, het bbp verhogen. Zo kan zelfs bij een afnemende productie het nominale bbp stijgen, als de inflatie maar hoog genoeg is.

Om dit effect uit te sluiten, bestaat er het reële bbp. Daarbij wordt door de vaststelling van basisprijzen de inflatie niet meegerekend, men krijgt dus een duidelijk beeld van de ontwikkeling van de productie en dienstverleningen.

Nu is echter ook hier de moeilijkheid duidelijk dat wanneer men verschillende landen met verschillende valuta vergelijken wil. Per slot van rekening stellen de landen verschillende basisprijzen vast en dat ook nog in verschillende valuta, waarvan de wisselkoersen in de loop van de berekeningsperiode veranderen.

Om dit effect op te heffen, bestaat de meting van het bbp volgens koopkrachtpariteit (kkp). Het punt is namelijk dat één en hetzelfde product in verschillend elanden duurder of goedkoper kan zijn en dat datzelfde ook voor de lonen geldt. In Zwitserland zijn de lonen hoger dan in Duitsland, maar wie ooit in Zwitserland was, ziet dat daar alles ook veel duurder is. Van hun hogere lonen hebben de Zwitsers alleen maar voordeel wanneer ze in het buitenland inkopen doen of naar het buitenland op vakantie gaan, in de het dagelijks leven thuis heffen de hogere prijzen de hogere lonen grotendeels op.

Het bbp kan dus op heel verschillende manieren berekend worden en daar kunnen ook heel verschillende resultaten uit voortkomen. Goed of fout is geen methode. Wie bijvoorbeeld de ontwikkeling in een land door de jaren heen wil meten, die wordt met het bbp goed bediend.

Wanneer men echter verschillende landen met elkaar wil vergelijken, dan is het bbp na de kkp de methode van de keuze. Want alleen maar omdat een kop koffie in Zwitserland tweemaal zo duur is als in Duitsland, is het desondanks altijd nog dezelfde kop koffie. Wie dus het bbp, dus de som van de geproduceerde goederen en dienstverleningen (simpel gezegd; het aantal verkochte koppen koffie) in verschillend elanden met elkaar wil vergelijken, en niet alleen de prijsverschillen, moet het bbp in de kkp ter hand nemen.

Waar staat de Russische economie?

Het nominale bbp is, zoals we hebben gezien, een volledig ongeschikte indicator om de economische kracht van landen te vergelijken. Desondanks gebruiken westelijke media bij hun meldingen graag de data volgens het nominale bbp, omdat d elanden van het Westen er met deze meetmethode het best uitzien.

Volgens schattingen van het IMF staat Rusland volgens het nominale bbp met $ 2.062.649,- maar op de 11e plaats in de wereld, terwijl Italië met $ 2.169.745,- op de 8e plaats staat. Derhalve klopt dus de uitspraak dat Rusland niet eens de economische kracht van Italië heeft, echter alleen maar volgens de berekening met het daarvoor ongeschikte nominale bbp.

Het wordt anders, wanneer we het bbp volgens de kkp als basis nemen, dat ter vergelijking van de economische kracht van landen daadwerkelijk geschikt is. De westelijke media verzwijgen deze cijfers, omdat ze niet in het gewilde beeld passen, want eveneens volgens schattingen van het IMF staat Rusland volgens het bbp naar kkp in 2023 met $ 4.988.829 op de 6e plaats in de wereld en zit Duitsland, dat volgens het bbp naar kkp met $ 5.545.656,- op de 5e plaats staat, daarmee dicht op de hielen. Volgens de data van de Wereldbank heeft Rusland Duitsland zelfs bijna al ingehaald.

De werking van de sancties

Op dit moment maken we vanuit economisch-politiek oogpunt een sensatie mee. Voor de eerste keer sinds meer dan 30 jaar ligt het Russische inflatiecijfer onder dat van Duiitsland. Meer nog, het Duitse inflatiecijfer is met 7,4% meer dan tweemaal zo hoog als het Russische, dat op dit moment 3,5% bedraagt.

Na de shock van de harde Ruslandsancties is de roebel in maart 2022 korte tijd ingestort en de Russische inflatie naar bijna 17% geëxplodeerd, maar toen duidelijk werd dat de sancties nauwelijks uitwerkingen hadden, is de roebel snel weer gestegen en was in 2022 van tijd tot tijd de sterkste munt van de wereld. Daarna is ook het inflatiecijfer in Rusland weer gedaald en nu, nadat de prijsshock van 2022 een jaar geleden en zodoende uit de statistiek is gevallen, is het Russische inflatiecijfer zo laag als waarschijnlijk nog nooit in de afgelopen 35 jaar.

De vooruitzichten

Laten we de prognoses van het IMF weer nemen. Volgens het IMF zal Ruslands economie in 2023 met 0,7% en in 2024 met 1,3% groeien. Hoe past dat bij de uitspraken van westelijke politici, die in maart 2022 beloofd hebben dat de Russische economie onder de westelijke sancties in elkaar zou storten? Of bij de uitspraken van westelijke “experts”, die nu verklaren dat de sancties Rusland gewoon op de lange termijn zouden verzwakken? De cijfers van het IMF spreken in ieder geval een andere taal.

Terwijl het IMF zijn prognoses voor Rusland sinds een jaar bij elke nieuwe schatting moet verhogen, omdat het de Russische economie beter gaat dan gedacht, is het bij de westelijke landen precies andersom. Voor Duitsland moet het IMF zijn prognoses iedere keer verlagen, op dit moment ziet het IMF voor 2023 een daling van de economische prestatie met 0,1%. Voor 2024 voorspelt het IMF dan weer een stijging van 1,1%, tenminste tot nu toe.

Hoewel de Ruslandsancties Rusland nauwelijks treffen, op de landen van het Westen echter enorme uitwerkingen hebben, hebben de Europese politici geen beter idee dan de sancties te bevorderen. Ik stel mezelf dan een eenvoudige vraag: willen de Europese politici de Europese economieën bewust verwoesten, of zijn ze in economische vragen daadwerkelijk zo onwetend dat ze niet weten wat ze doen?

Om het even welk antwoord waar is, de schade die aan de Europese landen en aan de welvaart van de mensen in Europa op dit moment door hun regeringen wordt aangericht, zal duurzaam zijn, want de na het einde van het goedkope Russische gas verhoogde energieprijzen in Europa zullen tot een vertrek van veel industrieën leiden. En men hoeft geen economie gestudeerd te hebben om te begrijpen dat dit werkloosheid en verarming betekent.

We kunnen dus weddenschappen afsluiten wanneer Rusland Duitsland economisch zal inhalen.

Bron:
anti-spiegel.ru
Door: Thomas Röper

Vertaald uit het Duits door:
E.J. Bron
(www.ejbron.wordpress.com)