België verzet zich tegen de sharia

(Door: Soeren Kern)

De islamitische sharia wetgeving is “onverenigbaar met de fundamentele beginselen van de democratie” –  Het Europese Hof voor de Rechten van de Mens.

Nadat de leden van de pas opgerichte partij “Islam” hadden gezworen om de islamitische sharia-wetgeving in België in de praktijk te brengen, introduceerden de leden van het Parlement een wetsvoorstel dat de macht van moslimextremisten, die zetels winnen bij de verkiezingen op lokaal of nationaal niveau en die zich isoleren van de politieke heersende stroming, zou beperken.

Toen zij op 28 februari een toespraak hielden tot het Belgische parlement, zeiden Alain Destexhe,een parlementslid van de hervormingsgezinde beweging [Mouvement Reformateur], de grootste Franstalige conventionele liberale partij in België, en Philippe Pivin, een liberaal lid van het Parlement, die ook de locoburgemeester van Koekelberg is, een voorstad van Brussel, dat het noodzakelijk is om de macht van de gekozen moslims, van wie de opvattingen in strijd zijn met het Europees Verdrag voor de Rechten van de Mens, te beteugelen.

Het in Straatsburg gevestigde Europese Hof voor de Rechten van de Mens oordeelde in februari 2003 dat de islamitische sharia wetgeving ‘onverenigbaar is met de fundamentele beginselen van de democratie’.  De rechtbank zei dat een rechtssysteem op basis van de sharia-wetgeving “zou afwijken van het Europese Verdrag voor de Rechten van de Mens, in het bijzonder met betrekking tot de regels inzake de positie van de vrouw en met betrekking tot haar drang om zich te mengen in alle gebieden van het privé- en het publieke leven, in overeenstemming met de religieuze voorschriften”.

Het wetsvoorstel, waaronder nu de andere leden van het Belgische parlement hun handtekening kunnen zetten, stelt dat ultraconservatieve moslims, die gekozen zijn voor een openbare functie, ongeschikt zijn om lokale overheden of communautaire instellingen te leiden en moeten worden afgezet.

Destexhe zei dat als moslimpolitici in België geïsoleerde gemeenschappen en parallelle samenlevingen creëren, de maatregel noodzakelijk is. Hij zei: “De mensen van de partij “Islam” weigeren om handen te schudden met vrouwen. Ze willen zich niet met anderen mengen in het openbaar vervoer en in andere gemeenschappelijke plaatsen. Ze pleiten voor het huwelijk en voor het dragen van een sluier op 12-jarige leeftijd op basis van de islamitische wetgeving”.

Destexhe vervolgde: “De leden van de “Islam” hebben geweigerd om handen te schudden met Françoise Schepmans, de burgemeester van Molenbeek [een voornamelijk islamitische wijk in Brussel]. Ik heb het gevoel dat sommige mensen niet begrijpen hoe vergelijkbaar dit is met het gedrag van extreem rechts en hoe ze hun eigen geïsoleerde gemeenschap tot stand brengen”.

Philip Claeys, een lid van het Europese Parlement voor Vlaanderen voor het Vlaams Belang, een Vlaams-nationalistische partij die zich verzet tegen het multiculturalisme en tegen een voortgaande islamitische immigratie, zei: “Het is zeer verontrustend om te zien wat er gebeurt. We zien dat mensen met een islamitische achtergrond hun eigen politieke partij vormen en dat ze de invoering van de sharia wetgeving en een islamitische staat in België eisen. Tot nu steunden moslims voornamelijk socialistische en andere linkse partijen. Maar nu zijn ze voldoende zelfverzekerd om hun eigen partij op te richten”.

Claeys zei dat hij vindt dat het een ‘groot probleem’ is als mensen die naar België verhuizen zich niet houden aan de scheiding tussen moskee en staat, of aan de gelijkheid tussen mannen en vrouwen en aan de rechtsstaat. Hij zei: “We moeten een einde maken aan deze massa-immigratie van mensen die van buiten Europa komen, voornamelijk uit islamitische landen, van mensen die zich niet kunnen en willen aanpassen aan onze manier van leven in West-Europa”.

Het parlementair initiatief is een reactie op Lhoucine Aït Jeddig en Redouane Ahrouch, die beiden tot de partij “Islam” behoren, die in oktober 2012 zetels won in twee zwaar geïslamiseerde Brusselse gemeenten, respectievelijk Molenbeek-Saint-Jean en Anderlecht.

Tijdens een persconferentie, die op 25 oktober na de verkiezingen in Brussel werd gehouden, zeiden de twee raadsleden, die officieel werden beëdigd op 3 december, dat ze hun verkiezing beschouwen als de sleutel om de mogelijkheid te hebben op te komen voor de rechten van de moslimgemeenschap in België.

Ahrouch zei: “We zijn gekozen islamisten, maar bovenal zijn we moslims. De islam is verenigbaar met de wetten van het Belgische volk. Als gekozen moslims omhelzen we de koran en de traditie van de profeet Mohammed. Wij geloven dat de islam een universele religie is…. Onze aanwezigheid in de gemeenteraad zal ons de mogelijkheid geven om onszelf te uiten”, zei Ahrouch, die weigert in het openbaar handen te schudden of oogcontact te maken met vrouwen.

De partij “Islam”, die van plan is om in 2014 uit te komen met kandidaten voor verkiezingen op Europees niveau, voerde campagne op drie kernpunten: ervoor zorgen dat halal [religieus toegestane] maaltijden worden geserveerd in openbare schoolkantines, het veiligstellen van de officiële erkenning van de islamitische religieuze feestdagen en het stimuleren van een wet die het dragen van de islamitische hoofddoek in de openbare ruimte zal gaan legaliseren.

Ahrouch richtte eerder een politieke partij op genaamd “Noor: Le Parti Islamique“, die een 40-punten-programma op basis van de sharia wetgeving propageert. Deze punten omvatten onder andere: 7) afschaffing van het betalen van rente [riba] in de Belgische bankensector; 10) het herinrichten van de Belgische justitie om te voldoen aan de islamitische wet; 11) het herstel van de doodstraf; 12) het verbieden van alcohol en sigaretten; 15) het bevorderen van het tiener huwelijk; 16) het scheiden van mannen en vrouwen in de openbare ruimte; 20) een verbod op gokken en loterijen en 39) het creëren van een officiële islamitische aalmoezen fonds [Zakat].

Ahrouch zegt dat zijn uiteindelijke doel – het creëren van een islamitische staat in België op basis van de islamitische sharia-wetgeving – niet is veranderd.

Sprekend tot een verslaggever van Radio Television Belge Francophone (RTBF), de publieke omroep van het Franstalige deel van België, zei Ahrouch: “De agenda is nog steeds dezelfde, maar onze aanpak is nu anders.  Ik denk  dat we de mensen bewust moeten maken dat het hebben van islamitische mensen en islamitische wetten voordelen heeft. En dan zal het volledig acceptabel zijn dat we islamitische wetten hebben en zullen we een islamitische staat worden”.

De verslaggever onderbrak: “Een islamitische staat in België?” Ahrouch antwoordde: “In België, natuurlijk! Ik ben voor de sharia. De islamitische wetgeving. Daar ben ik voor. Het is een strijd op lange termijn, die zal tientallen jaren duren of een eeuw, maar de beweging is gestart”.

Omdat hij het gevaar dat uitgaat van islamitische extremisten herkende, heeft Didier Reynders, de Belgische minister van Buitenlandse Zaken, onlangs opgeroepen om meer controle uit te oefenen op de preken die islamitische imams houden. “In plaats dat zij een gematigde islam in ons land opbouwen,” zei hij, “zien we imams en andere predikers die meer fundamentalistische of salafistische opvattingen aanhangen, of die radicale bewegingen steunen”.

Reynders stelde voor om het toekennen van subsidies voor de islam in België te verbinden aan een betere controle op wat er wordt gepredikt in moskeeën. Hij riep de regering ook op om haar toezicht op de opleiding van imams, waarvan men veronderstelt dat er ongeveer 300 zijn, te verbeteren. Moskeeën die officieel zijn erkend in België ontvangen overheidssubsidies, maar als Reynders zijn zin krijgt dan zouden radicale imams in de toekomst hun subsidies kunnen verliezen.

“We willen niet de religieuze inhoud van hun preken beoordelen,” zei hij. “Maar wanneer die openbare oproepen tot geweld of schendingen van de mensenrechten bevatten, is er geen reden waarom we hen in aantal zouden laten toenemen”.

De opkomst van de partij “Islam”valt samen met een snel groeiende moslimbevolking in de Belgische hoofdstad. Moslims maken nu een kwart van de bevolking van Brussel uit, volgens een onlangs verschenen boek dat is gepubliceerd door de Katholieke Universiteit van Leuven, de Universiteit voor de Nederlandse Taal in België, die tot de allerbeste universiteiten behoort.

In de praktijk heeft het aantal moslims in Brussel – waar de helft van het aantal moslims in België op dit moment woont – de 300.000 bereikt, wat betekent dat de zelfbenoemde ‘Hoofdstad van Europa’ nu de meest islamitische stad van Europa is.

In de praktijk mobiliseert de islam meer mensen in Brussel dan de rooms-katholieke kerk, de politieke partijen en zelfs de vakbonden doen, volgens “De Iris en de Halve Maan“, een boek dat het product is van meer dan een jaar veldonderzoek.

Het boek van de auteur, de socioloog Felice Dassetto, voorspelt dat in 2030 de moslims de meerderheid van de Brusselse bevolking zullen vormen. In België als geheel maken de moslims nu ongeveer 6% van de totale bevolking uit, een van de hoogste percentages in Europa. Dit aantal zal naar verwachting in 2020 tot meer dan 10% zijn gestegen.

De groei van de moslimbevolking is gepaard gegaan met een toename van gewelddadige criminaliteit, die van Brussel een van de meest gevaarlijke steden in Europa heeft gemaakt, volgens een uiteenzetting in april 2012 door de Duitse televisiezender ZDF.

Een groot deel van de misdaad wordt toegeschreven aan moslimjongeren met een doelloos bestaan, met name in de districten Anderlecht en Molenbeek, waar ‘de politie de controle heeft verloren’.

In Molenbeek, waar naar schatting 25% van de bevolking moslim is, heeft de groeiende onveiligheid multinationale ondernemingen gedwongen om de gemeente te verlaten. In juni 2011 bijvoorbeeld verliet het Amerikaanse reclamebureau BBDO Molenbeek, nadat het melding had gemaakt van meer dan 150 aanvallen op de medewerkers door de lokale jeugd.

In een open brief aan de toenmalige burgemeester Philippe Moureaux heeft BBDO gemeld dat ieder van haar werknemers het slachtoffer was geweest van misdaden in Molenbeek. De brief luidt als volgt: “Jongeren die met geweld onze tassen stelen. Jongeren die autoruiten inslaan. Jongeren die ons verbaal in de hoek drijven, zodat we verlamd van angst worden. Jonge mensen die niet bang zijn om een ​​pistool te richten op een van onze mannelijke collega’s….” BBDO bekritiseerde Moureaux, omdat hij niets ondernam vanwege zijn multiculturele denkbeelden over politieke correctheid.

In november 2012 meldde het Belgische Ministerie van Binnenlandse Zaken dat groepsverkrachtingen in het land epidemische vormen hadden aangenomen. Het rapporteerde een gemiddelde van vijf nieuwe gevallen van verkrachtingen per week, waarbij twee of meer daders betrokken waren, en daar komt nog een gemiddelde van 57 verkrachtingen per week bij, waar één persoon bij betrokken was.

De stijging van de islamitische immigratie heeft ook bijgedragen tot een toename van antisemitisme. Zeker de helft van de islamitische studenten in Brussel is antisemitisch, volgens een studie van 426 pagina’s, getiteld: “Jong in Brussel” [Young in Brussel], geproduceerd door het Platform voor Jongerenonderzoek.

In een interview met de Belgische krant ‘De Morgen’ zei Mark Elchardus, een van de auteurs van het rapport: “Het is alarmerend dat je de helft van de islamitische studenten als antisemitisch kunt omschrijven, wat zeer hoog is. Het is erger dat die anti-Joodse gevoelens niets te maken hebben met een laag opleidingsniveau of met sociale achterstelling, wat wel het geval is met racistische Belgen. Het antisemitisme is theologisch geïnspireerd en er is een direct verband tussen moslim zijn en antisemitische gevoelens hebben”. 

Het koppelen van de islam aan antisemitisme leverde Elchardus een ​​rechtszaak op die ingediend werd door Vigilance Musulmane [moslim waakzaamheid], een moslimactivisten groep. ‘Vigilance Musulmane’ zei dat de reacties van Elchardus de Belgische anti-discriminatie wet van 2007 schonden, die discriminatie verbiedt op grond van ‘’religieuze overtuigingen”. Ze zeiden ook dat zijn uitspraken artikel 444 van het Belgische wetboek van strafrecht overtraden, omdat die in een krant verschenen en daarom uitgebreid herhaaldelijk werden gepubliceerd.

Soeren Kern is een ‘Senior Fellow’ aan het in New York gevestigde Gatestone Instituut. Hij is ook ‘Senior Fellow’ voor Europese Politiek aan de in Madrid gevestigde Grupo de Estudios Estratégicos / Strategic Studies Group. Volg hem op Facebook.

Bron:

http://www.gatestoneinstitute.org/3624/sharia-law-belgium

Auteur: Soeren Kern

Vertaald uit het Engels door:

Wachteres

(voor www.ejbron.wordpress.com)