Ieder jaar opnieuw…

…laten de meeste mensen het zich niet ontnemen, ondanks alle ongeluksvoorspellingen, Kerstmis te vieren. Velen doen dit om religieuze redenen, anderen om traditionele redenen. En weer anderen doen het, “omdat het er gewoon bij hoort”. Velen hebben daarbij echter, ondanks de feestelijke stemming, geen goed gevoel. Maar dat zou helemaal niet hoeven.

In Irak sleurde een autobom meer dan 60 mensen mee de dood in, in Lübeck werd een beveiligingsman en vader van een dochter door een crimineel doodgestoken. In Damascus kwamen bij zelfmoordaanslagen 50 mensen om het leven, honger regeert nog steeds het Afrikaanse continent. De wereld is niet bijzonder vreedzaam, was hij ook nooit en zak hij vermoedelijk ook nooit zijn. Dagelijks bereikt ons nieuw, vreselijk nieuws, het kwaad stopt niet voor het feest der feesten. Met het oog op de erge toestanden hebben veel mensen geen zin om te vieren en menigeen roept er ook toe op om het feest maar beter helemaal achterwege te laten. Maar wat dan?

We kunnen ons natuurlijk solidair verklaren met al diegenen, die geen Kerstmis kunnen vieren of die vreselijke dingen meemaakten en nog steeds meemaken. We kunnen afzien van het feest. Maar zou dit niet betekenen, dat we ons met de armoede, de terreur, het geweld en het kwaad zelf solidair zouden verklaren? Zouden we in dit geval geen voorbeeld nemen aan alle slechte en inhumane dingen in de wereld, die we volgen? Armoede voor iedereen, verbetering voor niemand?

Juist Kerstmis herinnert ons er aan, dat er mensen zijn, die erge nood lijden en dat een gedekte kersttafel geen vanzelfsprekendheid is. Daarom vieren we het kerstfeest ook in nederigheid en dankbaarheid. Maar het motiveert ons ook om goed te doen en niet langer weg te kijken. Daarbij spelen niet alleen giften een belangrijke rol, maar ook de geestelijke deelname, waarbij de christenen onder ons bidden en niet-religieuze mensen hun gedachten laten dwalen.

De gepijnigden, de armen, de zieken, de onderdrukten – zij allen verdienen niet alleen tijdens Kerstmis onze steun. En toch biedt dit feest aan velen de gelegenheid om zich aan het eind van het jaar in te houden en kritisch terug te kijken naar hetgeen bereikt is. Voor anderen biedt het de gelegenheid om eraan te denken het in het volgende jaar beter te doen.

De geest van Kerstmis is een machtige en verenigt toch alle mensen op een verschillende manier. Hij laat niet alleen kinderogen schitteren en de harten van ouders lachen. Kerstmis betekent ook om koppig te vechten tegen het kwade en slechte in de wereld.

Als we tegenwoordig het feest van de liefde vieren, zetten we symbolisch ook een kaars voor het raam, zodat het licht hiervan de wereld kan in schijnen om hoop te schenken.

 Video (“All alone on Christmas”):

Bron:

http://www.zukunftskinder.org/?p=17143#more-17143

Vertaald uit het Duits door:

E.J. Bron (www.ejbron.wordpress.com)