Slaven van de islam: De “versluierde volkerenmoord” van de Arabieren

Mohammed Tidiane N´Diaye

Met gebeden heeft men hen gelokt en daarna hun leven tot een hel gemaakt. De Arabieren brengen met de islam de vermoedelijk wreedste en langste slavenhandel in de geschiedenis naar Afrika. De Senegalese antropoloog Tidiane N´Diaye wil dat de slavernij van de moslims wordt onderzocht. In zijn boek beschrijft hij de “versluierde volkerenmoord”.

“De islamitische slavenhandel was de langste in de geschiedenis van de mensheid”, aldus N´Diaye. “Hij duurde 1300 jaar lang en eiste veel meer slachtoffers dan de slavenhandel naar Amerika – die 400 jaar duurde. En het meest droevige hieraan is, dat de meeste van de tot slaaf gemaakte jongens/ mannen geen kinderen konden krijgen, omdat ze gecastreerd werden.”

Dood en castratie

De zwarte Afrikanen werden naar de Arabische wereld, naar Turkije, naar Perzië en naar India verscheept. Of ze werden door de Sahara naar Noord-Afrika gedreven. Velen sterven al bij de overvallen op de dorpen, velen aan de ontberingen tijdens het transport. Wie op de slavenmarkten aankomt, wordt gecastreerd. Vier van de vijf Afrikanen sterven aan deze gevaarlijke operatie. Ook de jongens en mannen, die het zwaarte werk op plantages of in mijnen moeten doen, worden ontmand – niet alleen de eunuchen, die die in de huishouding werken of de harems bewaken.

Eunuchen vindt men nog in het begin van de 20^e eeuw. “Arabieren en Noord-Afrikanen waren racisten, ze verachtten de zwarten”, aldus N´Diaye. “Daarom wilden ze niet dat ze in hun landen kinderen kregen. Dat verklaart waarom daar nu geen grote zwarte diaspora bestaat zoals in de VS – dit vereist een onderzoek naar deze geschiedenis en ook een schadeloosstelling.”

Op het Senegalese eiland Gorée wordt herinnerd aan de slavenhandel van de Europeanen. Daar werden duizenden bijeen gedreven en naar Amerika verscheept. Zulke herdenkingsplaatsen eist N´Diaye ook voor de nog brutalere mensenhandel van de moslims. Voor de antropoloog is dit een volkerenmoord, want de castratie van de slaven vernietigt de daarna komende generaties. Een volkerenmoord, gepleegd in naam van Allah – die alleen het tot slaaf maken van moslims verbiedt. De koran zou de slavernij op zich nooit hebben verboden, zegt N´Diaye. “Integendeel, op veel plaatsen in de koran wordt het tot slaaf maken van niet-moslims aanbevolen. En in tegenstelling tot het verbod op slavernij in het Europa van de Verlichting is er nooit ook maar één enkele Arabische intellectueel geweest die zich voor de zaak van de zwarten heeft ingezet.”

Heilige oorlog tegen zwarten

In Soedan, waar nog steeds duizenden mensen door hun landgenoten in het noorden tot slaaf worden gemaakt, roepen de Arabieren al in de 7^e eeuw de Jihad uit, de heilige oorlog tegen de zwarten. De moslims, die tegenwoordig in de moskeeën van Afrika bidden, weten niet dat de islam werd misbruikt om hun voorouders te knechten. De Arabieren chanteerden eeuwenlang de Afrikaanse koningen om zich aan de islam te onderwerpen en slaven te leveren als beschermingsgeld. “Door de islamisering werden de Afrikaanse koningen medeplichtigen”, aldus N´Diaye. “Wie zich onderwierp aan de islam kon theoretisch ontkomen aan het tot slaaf maken. Wie geen moslim wilde worden, moest bewust worden opgejaagd. Dat was de reden voor de collaboratie en ontketende vele oorlogen tussen de Afrikaanse volkeren.”

De Europeanen keken tot in de vroege 20^e eeuw toe. Hoewel ze de mensenhandel al lang verboden hadden, werd deze door de koloniale legers ter plaatse geduld – en ze profiteerden er zelfs van: Tussen 1860 en 1890 deporteerden de Arabieren meer slaven dan de Europeanen in een hele eeuw. Een centrum van de smerige handel was het Oost-Afrikaanse eiland Zanzibar. Hier sloot men de mensen na het verbod op de slavernij op in ondergrondse kerkers. De mensenhandel maakte van de beruchte Tippu Tip de op één na rijkste man van Zanzibar. En nog na 1920 zwoegden er slaven op de plantages van het eiland.

Onderzoeken wil men deze 1300 jaar slavernij echter noch ion de islamitische wereld noch in Afrika, want men voelt zich medeschuldig. “Er bestaat een solidariteit tussen de Afrikanen en de Arabieren – vanwege de gemeenschappelijke religie, de islam”, aldus N´Diaye. “Men geeft er de voorkeur aan om niet te praten over deze pijnlijke geschiedenis en richt de aandacht liever op de schuldigen die iedereen al kent: de Europeanen en de Amerikanen”. Tidiane N´Diaye wil zich hier niet bij neerleggen – noch als intellectueel noch als moslim, noch als kleinzoon van een belangrijke Senegalese koning. Religie mag geen dekmantel zijn voor racisme en slavernij.

Bron:

http://www.3sat.de/page/?source=/kulturzeit/lesezeit/144916/index.html

Vertaald uit het Duits door:

E.J. Bron

(www.ejbron.wordpress.com)