Frankrijk is al in staat van oorlog, maar niemand wil het zeggen

Ik schreef voordien al over de Franse auteur Renaud Camus die gedumpt werd door zijn uitgevers nadat hij eerder dit jaar zijn steun had uitgesproken voor het “Front National”. Hieronder een interview dat hij onlangs gaf aan “De stem uit Rusland”. De betrokken schrijver Renaud Camus zegt helder en duidelijk dat Frankrijk in oorlog is en dat al hetgeen de media gewelddaden of gebrek aan burgerzin noemen in feite oorlogsdaden zijn tegen Frankrijk en zijn beschaving.

Waar ziet U oorlogsdaden in Frankrijk die doen denken aan de start van de oorlog in Algerije?

Wat doet denken aan de start van de oorlog in Algerije is het extreme verbloemen van het discours, opgelegd door het media-politieke complex. Zij zeggen “de gebeurtenissen” in plaats van “de confrontaties”. Het territoriale karakter van het conflict wordt volledig ontkend.

Waarom voel je woede tegen de media?

Omdat ze (bijna) unaniem een systeem van interpretatie over de wereld opleggen die een formidabele machine is voor het niét zien, het niét zeggen, het niét begrijpen.

Antiracisme, want dat is waar het om gaat, nadat het evolueerde van moraal tot ideologie, via indoctrinatie tot een instrument van macht en onderdrukking, is uitgegroeid tot wat ik, een uitdrukking aan Alain Finkielkraut ontlenend, benoemde als het communisme van de 21ste eeuw. Ondersteund door bedreigingen dient het om te verhullen wat er gebeurt: dat wil zeggen de verandering van de bevolkingen, dé Grote vervanging, de omgekeerde kolonisatie.

Waarom heb je een politieke partij opgericht?

Omdat er geen enkele was die reageerde op de urgentie van de situatie en openbaar maakte wat er gebeurde: de verovering van grondgebied. Ja, er was het Front National dat zich ten minste bewust leek van de realiteit der dingen. Maar de aanwezigheid van Jean-Marie Le Pen, op dat ogenblik aan het hoofd van het Front, verhinderde mij om het te benaderen, en nog meer om er toe te treden.

Waarom verbraken uitgeverijen hun contract met je?

U zou het echt eens aan hen moeten vragen…

Was Frankrijk al geen immigratieland sinds eeuwen?

Absoluut niet. Dat is een van de meest cynische verzinsels van de collaborerende geschiedschrijving in dienst van de weldoenerpartij. Tussen de 6e en 20e eeuw waren de componenten van de Franse bevolking stabiel. De eerste golf van immigratie vond plaats aan het einde van de 19e eeuw. Maar het was nog steeds een immigratie van mensen die gemakkelijk gelijk gesteld konden worden in een of twee generaties, omdat ze afkomstig waren uit dezelfde beschaving, christelijk en Europees: Belgen, Italianen, Polen.

Massa-immigratie begon pas in het laatste derde deel van de 20e eeuw en zeer snel was het niet langer meer een kwestie van integratie, want zelfs als Frankrijk altijd in staat is geweest om personen te integreren, het kan het geen volkeren integreren. Vooral als ze behoren tot beschavingen die volledig vreemd zijn aan onze beschaving en er vaak vijandig tegenover staan.

Bestaat de noodzaak om een regering van de vrije Franse trachten te creëren overeenkomstig het model van De Gaulle?

Zo ver zijn we nog niet. Uitgestrekte delen van het grondgebied zijn nog onder controle van de nationale regering. Het probleem is echter dat deze zelf in de handen is van lieden die zich nergens van bewust of cynisch zijn en die zichzelf heel goed nestelen in de aan de gang zijnde kolonisatie of die deze steunen.

Zijn we getuige van een herschrijving van de geschiedenis van Frankrijk?

Ah dat, helemaal! Het is enorm begunstigd door de Grote cultuurroof, de ineenstorting van het onderwijssysteem, de leer van vergeetachtigheid, de stupiditeitindustrie.

Waarom willen de Noord-Afrikaanse bevolkingen naar Frankrijk komen tegen elke prijs gezien het feit dat zij Frankrijk verdreven hebben uit hun eigen hun land?

Toen de Russen de Fransen uit Rusland verdreven in 1812 vervolgden zij hen de hele weg naar Parijs. Maar ze bleven alleen twee of drie jaar daar. En zij waren een leger, en geen volk.

Is Frankrijk zoals Kosovo met islamitische, Afrikaanse en christelijke zones?

Het moderne Frankrijk doet haar uiterste best om te worden wat het klassieke Frankrijk koste wat het kost al eeuwen wilde beletten: te worden zoals een ex-Joegoslavië, de Balkan, een ander Libanon: een krabbenmand.

… De immigranten zeggen dat ze Franser zijn dan de Fransen zelf en noemen de Fransen “souchiens” of “sous-chiens” [woordspeling betekent zowel ‘inboorlingen’ als ‘sub-honden’]. Schokt U dat?

Het is misschien waar dat enkele duizenden van hen Frankrijk meer liefhebben dan zijn van hun eigen cultuur beroofde autochtonen. Voor het overige is het gewoon een territoriale claim – het bevestigt me slechts in mijn mening  dat er een verovering aan de gang is door kolonisatie of vestiging.

Wat denk je van humanitaire organisaties als MRAP (noot van de vertaler: Beweging tegen het racisme en voor de vriendschap tussen de volkeren) die de discussie over de feiten verbieden?

Dat ze collaborateurs of helpers zijn die een belang hebben in dé Grote vervanging.

Het feit dat Poetin dergelijke organisaties in Rusland verbiedt, is dat een goed idee?

Het is niet nodig om hen te verbieden. Het is genoeg om te stoppen met het hen te subsidiëren.

Bron:

“France is Already in a State of War and No One Wants to Say It”

Auteur: Cheradenine Zakalwe

Vertaald uit het Engels door:

Lucky9 (voor www.ejbron.wordpress.com)

Zie tevens:

https://ejbron.wordpress.com/2011/12/16/frankrijk-staat-kort-voor-de-sociale-explosie/