Muezzin mag in Zweden roepen

In Zweden mogen muezzins nu vanaf de minaret oproepen tot gebed – het tot nu toe geldende verbod werd opgeheven. Weliswaar geldt de nieuwe regeling eerst alleen nog voor Botkyrka, een voorstad van Stockholm, deskundigen spreken echter van een precedent voor Europa.

In Europa zijn steeds meer islamitische immigranten. Hun zeden en gebruiken zijn vaak in strijd met Europese tradities of zelfs wetten. In veel landen wordt al gewezen op het gevaar van een agressieve, “islamitische interventie” en geprobeerd hiertegen op te treden. In Frankrijk mogen vrouwen geen sluiers dragen op openbare plaatsen. In Zwitserland mogen geen nieuwe minaretten gebouwd worden.

In Zweden kwam tot nu toe nog geen acute problemen met een religieuze achtergrond voor. Met hun toestemming voor de muezzin willen de Zweedse autoriteiten blijkbaar mogelijke crisissituaties voor zijn. De Russische religiedeskundige Roman Silantjew heeft daar zo zijn twijfels over:

“Puur technisch gezien heeft dat geen zin. Zodra er mobiele telefoons zijn, kan men het ook zonder oproep vanaf de minaret stellen. Meestal wordt deze vraag überhaupt niet gesteld, omdat de moslims dankzij moderne communicatiemiddelen sowieso weten wanneer ze naar het gebed moeten”.

Nu is er echter een precedent. Moslims, die naar Zweden of naar andere Europese landen komen, zouden in het vervolg de naleving van hun gewoonten in de gebruikelijke vorm kunnen eisen. De Russische politiedeskundige Alexej Makarkin bespeurt nieuwe problemen voor Europeanen:

De landen, waar de meerderheid van de bevolking zich traditioneel bekent tot het christendom, geven op dit moment hun religieuze identiteit voor het grootste deel op. In Zweden is dit proces al 50 jaar geleden begonnen, toen het daar tot de beroemde zedenrevolutie is gekomen. Het was een christelijk land met strenge beperkingen en hoge morele eisen. Daarna is alles veranderd. Het kwam tot een religieuze identiteitscrisis”.

In oude Europese kloosters worden restaurants en hotels gevestigd. In Frankrijk verandert men slecht onderhouden kathedralen in moskeeën. Europese jongeren praten niet graag openlijk over hun geloof. De moslims eisen echter steeds luider dat men zich aan hun rechten houdt”, zegt Leonis Sulkiyanen, deskundige voor shariarecht.

“Islamitische minderheden zijn inmiddels een belangrijk deel van het sociale, economische en politieke leven van Europa. De Europeanen zouden nu naar nieuwe vormen van hun co-existentie met de islam moeten zoeken om de Europese culturele identiteit te bewaren, de veiligheid van hun landen te garanderen, maar zich ook te houden aan hoge standaards m.b.t. mensenrechten en burgerlijke vrijheden. Dat ligt natuurlijk niet alleen aan de Europeanen, maar ook aan de moslims en hun instellingen. Zowel de enen als de anderen zijn erin geïnteresseerd alle geschillen rustig te regelen. De moslims zijn er echter wellicht minder in geïnteresseerd om de confrontatiegraad naar beneden te brengen, want ze zijn gewend aan levensomstandigheden die door druk en conflicten zijn gevormd”.

In hoeverre zijn concessies tegenover islamitische gemeenschappen in staat om religieuze en culturele tegenstellingen te verzwakken? Voorlopig is er alleen maar sprake van een crisis van de Europese multiculti-politiek.

Bron:

http://german.ruvr.ru/2012_10_25/92381765/

Auteur: Natalia Kowalenko

Vertaald uit het Duits door:

E.J. Bron

(www.ejbron.wordpress.com)