Hoe wordt het antisemitisme in Frankrijk en Zweden aangescherpt? “Geef het slachtoffer de schuld”

(Door: Shoshana Bryen)

In Frankrijk en Zweden – en in de VN – verzuimen de autoriteiten te erkennen dat de joodse gemeenschappen van Europa door moslims, die bekrompen, radicale en vaak criminele enclaves hebben gevormd, worden aangevallen. Ze worden niet aangevallen om wat ze doen of niet doen, niet om wat Israël doet of niet doet, en niet omdat hun kwelgeesten te maken hebben met discriminatie in Europa – maar omdat ze Joden zijn.

Een golf van anti-Joods geweld heeft de afgelopen weken in Frankrijk en Zweden plaatsgevonden. Het verschil in reactie van de betreffende overheden is opmerkelijk, en toch is er iets in hun handelwijze wat even zorgwekkend is. Dan ontkent de Zweedse regering het probleem, dan weer geeft zij de schuld aan de Joden en neemt zij Israël iets kwalijk – zij financierde onlangs een boek over de Israëlische‘apartheid’. De Fransen zijn gecompliceerder. De Franse antiterreurpolitie is goed in het volgen van de binnenlandse radicale islamisten, maar de regering heeft openlijk anti-Israël gebaren gemaakt die niets anders blijken te zijn dan ‘compensatie’ voor haar islamitische gemeenschap, die steeds bozer en radicaler wordt, en voor de Arabische wereld.

Voor de 600 Joden van Malmö, die naast 60.000 moslims leven, is het joodse leven jarenlang moeilijk geweest, met intimidatie van personen en vandalisme op de begraafplaats en in de synagoge. Wat het erger maakt is dat het stadsbestuur vindt dat de Joden erom vragen. In een interview in 2010 vertelde burgemeester Ilmar Reepalu aan het ‘Skanska Dagbladet’, dat Joden “de mogelijkheid hebben om de manier waarop ze door de samenleving worden gezien te beïnvloeden” en hij drong er bij de gemeenschap op aan om ‘zich te distantiëren van Israël’. ”In plaats daarvan koos de gemeenschap ervoor om een pro-Israël demonstratie te houden,” zei hij, eraan toevoegend dat een dergelijke stap “de verkeerde boodschap aan anderen kan overbrengen”. Hij zei: “Er zijn geen aanvallen op Joodse mensen geweest en als Joden uit de stad willen verhuizen naar Israël  is dat geen zaak die Malmö aangaat”.

Ilmar Reepalu, de burgemeester van Malmö

Toen hem informatie werd voorgelegd waaruit bleek dat de Joden in Malmö wel degelijk waren aangevallen, deed de burgemeester  slechts een stap terug en zei: “Wij accepteren noch zionisme, noch antisemitisme of andere vormen van etnische discriminatie”. Zionisme op die manier gedefinieerd, wordt de reden waarom mensen in Malmö Joden aanvallen – die zouden zich moeten distantiëren van ‘etnische discriminatie’ in plaats van dat ze steun aan Israël geven, volgens Repaalu.

Dit is mogelijk de reden waarom de Joodse gemeenschap in Malmö, en niet de overheid, bijna alle kosten voor haar eigen bescherming betaalt. Het Simon Wiesenthal Centrum noemde het een ‘Joodse belasting’.  Zelfs toen weigerden de Zweedse autoriteiten, volgens de voorzitter van de gemeenschap, twee keer toestemming te geven om beveiligingscamera’s te installeren buiten het joodse gemeenschapscentrum, de thuisbasis van een kleuterschool, vergaderzalen en Chabad appartementen, omdat het een ‘rustige straat’ is. Na de laatste aanval met bakstenen en brandbommen op het Joodse Centrum, vertelde Anders Lindell, de woordvoerder van de politie aan de Joodse Telegraphic Agency: “De verdachten (twee 18-jarige mannen) hebben nooit gezegd of duidelijk gemaakt dat ze een haatmisdaad plegen”, wat voldoende voor hem was, dus hij klaagde hen gewoon aan voor crimineel vandalisme. Pas na een boze internationale reactie, met inbegrip van de VS, werden de beschuldigingen bijgesteld.

Frankrijk lijkt op het eerste gezicht heel anders in elkaar te zitten

De Franse regering reageerde snel en hard op een aanval op een koosjere markt in Sarcelles, een voorstad van Parijs, met invallen in Straatsburg, Parijs, Nice en Cannes. President François Hollande zei dat de regering wetsvoorstellen zou indienen voor hardere maatregelen tegen terrorismebestrijding, ook zou het de politie toegestaan worden om  communicatie via het Internet te onderzoeken. Hij voegde eraan toe dat gebedshuizen meer toezicht en bescherming zouden krijgen:”Omdat het secularisme, een van de fundamentele principes van Frankrijk, de staat de verplichting geeft alle religies te beschermen”.

Daar staat tegenover dat Hollande ook een bezoek bracht aan het hoofd van de Franse Moslimraad, om hem te verzekeren dat  de islamitische gemeenschap niet als ‘zondebok’ zou worden beschouwd.”Franse moslims moeten niet lijden onder de radicale islam. Ze zijn ook slachtoffers”, zei hij, waarmee hij het voorbeeld van zijn voorganger volgde. Nadat een rabbijn en twee kinderen in maart werden gedood bijeen joodse school in Toulouse, kondigde de toenmalige president Sarkozy aan dat zowel de joodse als de islamitische scholen bescherming zouden krijgen en hij zei daarbij: “Ik heb de joodse en islamitische gemeenschappen samengebracht om te laten zien dat het terrorisme er niet in zal slagen om het  gevoel van gemeenschapszin van onze natie  te verbreken … We moeten niet toegeven ​​aan discriminatie of wraakgevoelens”.

Niemand riep op tot discriminatie of wraak tegen moslims en er waren geen waarneembare handelingen die daar op leken. Maar de reeks invallen van de vorige week door de Franse politie wijzen erop dat er een breed opgezette en omvangrijke poging door moslims in heel Frankrijk wordt ondernomen om een netwerk op te bouwen, om een wapenarsenaal tot stand te brengen en om rekruten aan te trekken. Op een gegeven moment zal de Franse regering twee zaken moeten erkennen: dat hun doel is om Franse Joden aan te vallen, en dat er geen ‘moslimgemeenschap’ is die afstand neemt van haar eigen radicale elementen. Zij is de zee waarin de radicalen zwemmen –  om Mao te parafraseren  – en zij draagt een deel van de verantwoordelijkheid.

Hoe past Israël in dit plaatje?

Wat lijkt op een zoethoudertje om tegemoet te komen aan Arabische en islamitische belangen – of waarvan zij hoopt dat het een bescherming tegen nog meer islamitische woede zal zijn – de Franse regering heeft een agressieve houding tegen Israël in de UNESCO aangenomen – dat blijkt uit het feit dat zij ervoor heeft gestemd om ‘Palestina’  als land volwaardig te accepteren en dat zij een overeenkomst heeft getekend met ‘Oost-Jeruzalem’ voor Frans-Palestijnse ‘samenwerking’.

Deze week werd een Frans-Palestijnse krachtsinspanning bekend gemaakt om het dak op de Kerk van het Heilige Graf in Jeruzalem te repareren. De Franse consul-generaal in Israël heeft Franse archeologen geprezen voor “hun bijdrage om Palestina te ontdekken.” In dit verband noemde hij de grotten van Qumran – waar de Bijbelse Dode Zeerollen werden gevonden. En misschien was de merkwaardigste zet wel dat Frankrijk het enige Europese land was dat tegen een Russische motie in de UNESCO stemde om een aanval op Israël door Syrië, Jordanië en de Palestijnen af te weren.

VN-secretaris-generaal Ban Ki Moon was onlangs in Frankrijk om de regering Hollande te bedanken voor de Franse bijdrage van 10 miljoen euro aan de Palestijnse Autoriteit (PA). Hoewel hij zei dat hij zich zorgen maakte over het antisemitisme, voegde hij eraan toe: “Een tweestaten oplossing” is de “enige manier om duurzame vrede in de regio te brengen”. Het antisemitisme koppelen aan het ontbreken van Palestijnse onafhankelijkheid, suggereert dat Franse Joden begrip moeten hebben voor hun slachtofferschap, op dezelfde manier als Repaalu zei dat Zweedse Joden daarvoor begrip moesten hebben – als gevolg van het Israëlische beleid.

In Frankrijk en Zweden – en in de VN – verzuimende autoriteiten te erkennen dat de joodse gemeenschappen van Europa door moslims, die bekrompen, radicale en vaak criminele enclaves hebben gevormd, worden aangevallen. Ze worden niet aangevallen om wat ze doen of niet doen, niet om wat Israël doet of niet doet, en niet omdat hunkwelgeesten te maken hebben met discriminatie in Europa – maar omdat ze Joden zijn.

Shoshana Bryen is ‘Senior Director’ van ‘The Jewish Policy Center’.

Bron:

http://www.gatestoneinstitute.org/3404/anti-semitism-france-sweden

Auteur: Shoshana Bryen

Vertaald uit het Engels door:

Wachteres (voor www.ejbron.wordpress.com)