9/11 2001 … 11/11 2013

Eergisteren was een dag die velen nog in het geheugen gegrift staat. Eigenlijk een beetje in stilte voorbij gegaan, echter niet voor de nabestaanden. Ook ik verloor twee correspondentie vrienden. Al deze mensen vielen ten offer aan de woorden, ooit geschreven door één man. De macht van het Geloof aan een Geloof is groot..! Christenen, ook politici zijn toch wel erg vergevingsgezind. Na het gruwen is ieder verder gegaan met leven  en worden de arme mensen, moslims genaamd, extra geknuffeld, want wat waren de tegenmaatregelen..? We omarmen ze met grote liefde… En zo hoort het ook…. Vandaag is het 11 november, de 11^e van de 11^e is Sint Maartens dag. Niet te verwarren met Sinterklaas, ook al zo een goed heilig man. Sint Maarten die zijn jas deelde met een bedelaar.

Als bedelfeest was Sint Maarten lange tijd een feest voor de armen. Rijke burgers zagen hun kinderen er liever niet aan mee doen. Pas rond de jaren ’20 en ’30 veranderde deze houding. Het Sint-Maarten werd nu juist gezien als een mooie, eigen traditie, die behouden moest worden.

Omdat 11 november na de Eerste Wereldoorlog ook de dag werd waarop deze oorlog werd herdacht, is wel geprobeerd het feest een wereldlijke lading mee te geven. Het zou dan een vredesfeest moeten zijn. Dit heeft men uiteindelijk niet doorgezet. Het feest is, vooral in Nederland, juist vrij van enige religieuze of politieke lading, wat zeker bijdraagt aan de grote populariteit ervan.

In Vlaanderen is het vieren van Sint-Maarten beperkt tot de genoemde regio’s, en hierin lijkt geen verandering te komen. Het is eerder zo dat het feest steeds minder wordt gevierd, met name in Belgisch Limburg, waar vroeger veel meer Sint-Maartensvuren moeten hebben voorgekomen.

In Nederland is de situatie omgekeerd: in de 20e eeuw is het feest alleen maar populairder geworden, en steeds meer regio’s organiseren vieringen. Typisch is de geleidelijke opkomst van het gebruik in Amsterdam

Naast de alom bekende Sint Nicolaas is er nog een andere Sint op wiens kerkelijke feestdag het donkere herfstseizoen met een folkloristisch feest wordt opgeluisterd. Op 11 november wordt het feest van de heilige Martinus, bisschop van Tours gevierd, beter bekend als Sint Maarten.

In de avond van 11 november trekken groepjes kinderen langs de straten. Zij dragen lichtjes en zingen liedjes.

Martinus werd geboren in Sabria, Hongarije, in het jaar 316. Hij was de zoon van een aldaar gevestigde Romeinse magistraat. Op 15-jarige leeftijd nam hij dienst in het Romeinse leger en werd bij de ruiterij in Gallië (Frankrijk) geplaatst. In deze periode speelt het beroemde verhaal dat hij bij de stadspoort van Amiens een naakte bedelaar ontmoette die hem om Christus’ wil een aalmoes vroeg. Hij scheurde zijn mantel in tweeën en gaf de bedelaar de helft ervan. In de nacht daaropvolgend zou Martinus Christus zelf hebben gezien, bekleed met deze mantelhelft. Dit was een signaal voor Martinus om zijn leven anders te gaan inrichten.  Hij verliet het leger en koos de heilige Hilarius, bisschop van Poitiers, als leermeester. Op 18-jarige leeftijd werd hij gedoopt en later ook in de geestelijke stand opgenomen. Zijn eerste arbeid als priester verrichtte hij in zijn geboortestreek, waar hij het christelijke geloof verkondigde. Door tegenstand van heidenen en Arianen (een christelijke stroming, ook gezien als ketters, die de goddelijke afkomst van Christus niet accepteerden) moest hij daar weer snel vertrekken. Omstreeks 360 vestigde Martinus zich als kluizenaar ten zuiden van de stad Poitiers. Hij kreeg veel volgelingen, zodat hier in 361 het eerste klooster op Franse bodem ontstond. In 371 werd Martinus door het volk tot bisschop van Tours gekozen. Hij bleef zijn monnikenleven voortzetten, stichtte omstreeks 375 in Tours een klooster en werkte samen met zijn kloosterlingen aan de verkondiging van het christendom in Frankrijk. Op 11 november 398 stierf Martinus.

En voor U nu denkt, dat heeft ze van Internet…. dan zeg ik JA, het voorgaande stukje heb ik van Internet overgenomen. De geschiedenis van de H. Martinus van Tours is me echter niet vreemd, heb ik reeds jaren geleden over in mijn boek geschreven. Een boek dat hier niet ter zake doet, maar de geschiedenis van de H. Martinus leek me wel aardig in verband met de goedheid van ons Nederlanders om met mensen die anderen afmaken en willen afmaken te omarmen en onze mantel te delen… (geldmantel), ons brood, ons leven… enzovoort.

Zij slaan U dood, martelen, snijden de keel door en WIJ..? Wij delen onze mantel… zijn niet wij het, dan zijn het de politici, omdat zij ONZE mantel verdelen in ruil voor een dikke baan.

Denk maar niet dat zij hun eigen mantel delen..!

Door:
Martha N.
(voor www.ejbron.wordpress.com)