Waarom het wijs is om het woord ‘islam’ publiekelijk niet te gebruiken als een protestgroep tegen de islamisering van Nederland en EU

(Door: Ya´akov Siepman)

Toen Geert Wilders de PVV oprichtte, gebruikte hij ook het woord ‘islam’. Hans Jansen, de Arabist, zei toen o.a. al tegen Geert dit woord niet te gebruiken in zijn campagne, maar de woorden sharia en jihad. Want de Nederlandse bevolking weet namelijk de verschillen niet, net zomin als  een groot deel van de Mohammedanen. Hans gaf hem toen een voorbeeld, waardoor ik het geheel eens ben met Hans, en waarom hij hiervoor waarschuwde. Hans waarschuwde ons, de werkgroep “Tolereer geen Intolerantie“ ook om dit woord zoveel mogelijk te vermijden.

Het voorbeeld van Hans:

“Een Mohammedaan vertelde zijn vrienden vol trots welke goede daad hij wel niet verricht had in de ogen van Allah. Hij had namelijk zijn buurman, die ernstig ziek was, tot de puntjes verzorgd, totdat hij weer beter was. Hij had de opdracht van Allah om zijn medemens in nood te verzorgen uitgevoerd “.

Dit is ook islam, en het staat ook in de koran dat een goede Mohammedaan hiertoe verplicht is.  Dit is eveneens o.a. een gedeelte uit de koran dat tegenwoordig door veel christenen en linksen omarmd wordt, die er op wijzen hoe vredelievend en warmhartig de islam wel niet is voor zijn medemens. Helaas bestaan hiervan maar enkele passages, zoals Geert al zei: “Als je alle haatdragende passages uit de koran scheurt, dan blijft er een Donald Duck van over.”

Eigenlijk is het verbazingwekkend dat het socialisme, een ideologie die het Jodendom en het christendom en überhaupt elke vorm van religie hartgrondig haat, wel de islam als religie omarmt. De socialistische ideologie vertoont natuurlijk veel overeenkomsten met de islam. Het onderdrukken van de bevolking, en het uitmoorden van andersdenkenden. Pol Pot, Stalin, Lenin, Mao Zedong etc. Toch blijken de socialisten nog steeds niets van de geschiedenis te hebben geleerd. Een goed voorbeeld hiervan is Iran, waar de linksen de moellahs in het zadel hebben geholpen om daarna als dank vermoord te worden. Links begrijpt nog steeds niet dat de islam geen andere ideologie of ander geloof naast zich duldt.

Van de christenen vind ik het nog onbegrijpelijker. De christenen, vooral in het Midden-Oosten en op de Balkan, zijn door de eeuwen heen vervolgd. Ze zijn op grootschalige wijze vermoord en bezaten een dhimmi-status. Ook op dit moment worden christenen op grote schaal in de islamitische landen vermoord. En het christelijke Westen draait zijn hoofd om en heeft het over een dialoog, samengaan met de islam. Hoe gestoord moet je zijn.

Anderzijds bezit het westerse christendom, evenals de Byzantijns, Griekse en Koptische orthodoxie, ook een overeenkomst met de islam. Ze bezitten namelijk van oudsher een gezamenlijk overduidelijke fervente Jodenhaat.

Eind 1800/begin 1900 hebben Franse priesters en zendelingen van de Presbyterian Church het Europees antisemitisme geïntroduceerd aan de moslims in het Midden Oosten. In 1928 werd de Moslimbroederschap opgericht. Deze maakten volop dankbaar gebruik van de verworven kennis, het Europese antisemitisme. De Grootmoefti van Jeruzalem, Mohammed Amin (Haj) al-Hoesseini, sloot een verbond met Hitler. Hij zou er voor zorgen dat de Joden in het Midden-Oosten uitgeroeid zouden worden. Arafat claimde dat hij familie van hem was. Zowel Abbas als Arafat aanbidden hem. Voor veel Arabieren is hij nog steeds voorbeeld en een grote held.

De meeste Joden werden na 1948 verjaagd uit de landen in het Midden-Oosten. De grootste Jodenjagers waren de daar wonende christenen. Vooral de Kopten waren berucht. Nu er bijna geen Joden meer wonen in de islamitische landen, zijn de daar wonende christenen en seculiere aan de beurt. Daarnaast hebben we ook nog te maken met de al eeuwen durende onderling religieuze oorlog tussen de verschillende islamitische sekten, die momenteel in volle hevigheid wordt uitgevochten. Deze oorlog draait dankzij bemoeienissen van de VS, Obama, en de Europese Unie volledig op een enorm bloedbad uit wegens het ondersteunen van de Moslimbroederschap, Al-Qaida en aanverwante groeperingen. Deze oorlog zal overslaan op Europa als we hem geen halt toeroepen.

In de jaren-70 kwamen de eerste gastarbeiders uit de islamitische landen. Bijna geen Nederlander wist überhaupt wat de islam voor een religie of ideologie was. De SP (1972) was toentertijd de enige partij die heftig tegen hun komst protesteerde en Nederland waarschuwde welke gevolgen hun aanwezigheid kon veroorzaken. Hoe kan een partijstandpunt zo veranderen.

In 1980 werd de Centrumpartij door Janmaat opgericht. Wie kan zich zijn kreet niet herinneren “vol=vol”. Half Nederland stond op zijn achterste benen. Janmaat werd gelijk als racist en fascist neergezet. Toen waren de linkse radicalen al zo politiek correct dat zij tijdens een vergadering een brandbom met fosfor in een volle zaal gooiden, waardoor Wil Schuurman haar beide benen verloor. Janmaat had helaas niet zoveel charisma als Pim Fortuyn en Geert Wilders.

Het was een paar jaar stil, totdat Pim Fortuyn in 2001 in de picture kwam en zijn partij Leefbaar Nederland oprichtte. Dit ligt nog vers in ieders geheugen, zodat ik daar niet verder op in hoef te gaan. Maar ieder van ons weet ook hoe dat afgelopen is.

Daarna kwam Geert Wilders 2005 met de PVV, het stokje van Pim werd door hem overgenomen. Over Geert hoef ik ook niet te schrijven. Over hoe hij verguisd is door de zogenaamde politieke correctheid en zich alleen maar in het openbaar kan vertonen onder constante begeleiding van bodyguards en daarnaast ook nog moet vrezen voor zijn leven.

Waar ik wel verder op in wil gaan, is:  Wat is islam, wat is een fobie? En wat is jihad en wat is de sharia. Wat houden beiden in de praktijk in?

Wikipedia omschrijft de islam als volgt: https://nl.wikipedia.org/wiki/Islam

Frans Groenendijk, schrijver van “Islamfobie? Een nuchter antwoord” ( een absolute aanrader!) zegt over islam het volgende:

Islam is een ‘lastig begrip’, zoals we boven al in een voorbeeld hebben weergegeven. “Is islam een religie of is hij een politiek systeem?”

Frans geeft als voorbeeld:

“In april 2007 hadden de bekende televisiepersoonlijkheden Pauw en Witteman bezoek van de voorman van het Vlaams Belang, Filip Dewinter. Het einde van het gesprek had niets meer weg van een interview. Dewinter stelde dat “de islam gezien moet worden als een maatschappijmodel, een rechtssysteem, een politieksysteem ook, dat het niet altijd compatibel is met onze manier van leven.” Nadat hij hem nog wat verder had laten praten, onderbrak Witteman hem met de stelling dat “In België en Nederland de islam geen politieksysteem is “. De Winter stelde: “De islam is een politieksysteem “. Witteman: “ Het is een geloof “. Beiden herhaalden hun uitspraken nog eens en gaven zo een heldere illustratie van de situatie in het debat. Hieruit blijkt ook dat het noodzakelijk is om uitgebreider stil te staan bij de vraag wat mensen zoal onder ‘islam’ verstaan.

Doordat Witteman de stelling opvoerde als weerwoord op wat Dewinter naar voren bracht, deed hij impliciet al een uitspraak over twee mogelijke opvattingen over wat islam eigenlijk “is”. Islam is volgens Witteman een “geloof”’, althans in België en Nederland – een heel interessante toevoeging eigenlijk – en schijnbaar impliceert dat voor hem dat de islam bepaalde dingen niet is. Dat is een begrijpelijke, maar oppervlakkige stelling. Zo bleek uit zijn verdere inbreng in het debatje met De Winter dat volgens hem de islam niet als politiek systeem functioneerde, omdat er geen expliciet islamitische politieke groeperingen of partijen van belang bestaan (in Nederland en België).

Een vreemde redenering. Hetzelfde geldt immers voor stromingen als anarchisme en extreemrechts: ook deze zijn hier niet in het parlement vertegenwoordigd, maar niemand zal toch willen tegenspreken dat dit politieke stromingen zijn. Hooguit zou je kunnen aanvoeren als aanwijzing dat de politieke invloed van deze stromingen – Mohammedanisme, anarchisme, extreemrechts – beperkt is. Overigens is in vele ogen de invloed van het georganiseerde Mohammedanisme op en in een aantal partijen in Nederland, zoals de PVDA, zo groot, dat het simpelweg inefficiënt zou zijn om daarnaast een (partij) politieke groepering op te zetten die expliciet politiek-Mohammedaans is. Maar dat fanatieke groeperingen grotere stromingen misbruiken om hun doelen na te streven is geen uniek verschijnsel.

In beide voorbeelden hierboven kunnen we constateren dat het begrip ‘islam’ onder de bevolking een tweedeling teweegbrengt. De ene helft vindt het een politiek systeem en de andere een religie. Dit is één van de reden waarom ik vind dat we het woord ‘islam’ niet moeten gebruiken, want dan verval je constant in een debat waar geen van beide partijen uitkomt. Het belang is echter om te laten zien dat islam een alomvattend verwerpelijk politiek systeem is, dat onderwerping voorstaat en zeker niet beschouwd kan worden als een puur religieuze sekte!!

Met name is dit ook belangrijk voor de talrijke vluchtelingen die de islamitische rechtsgang ontvlucht zijn en in het vrije Westen een veilige toevlucht gezocht hebben en nu opnieuw onder sociale druk van hun landgenoten hun verworven vrijheden in Nederland moeten inleveren.

Nog een reden om het woord ‘islam’ niet te gebruiken, is dat je door de tegenstanders gelijk voor islamfoob wordt uitgemaakt en dat je aan, in hun ogen, islamfobie lijdt. Of nog erger dat je een racist en een fascist bent. Wat islam met racisme te maken heeft begrijp ik nog steeds niet. Islam is toch geen volksgroepering? Om kritisch op de islam zijn, is geen fobie. Ik neem aan dat we niet aan een psychische aandoening lijden door islamkritisch te zijn.

Doordat we nu dagelijks beelden van de oorlogen en omwentelingen op de televisie vanuit het Midden-Oosten voorgeschoteld krijgen, waarbij het geschreeuw ‘Allah Akbar’ door onze huiskamers klinkt, krijgt het Nederlandse volk langzamerhand een andere kijk op islam. Wat in ons voordeel kan werken. Niet te vergeten de berichtgevingen over het Marokkaans tuig, de opvanghuizen, die vol zitten met vrouwen die oorspronkelijk uit de islamitische landen afkomstig zijn. De eerwraak, de ontvoeringen in islamitische landen, het afhakken van ledematen etc., het vermoorden van christenen etc.

De jonge jihadstrijders uit Nederland die deelnemen aan de strijd in Syrië.

Ondanks de feiten proberen de Nederlandse media, de politiek en de  bekende volksidioten dit te bagatelliseren, zoals oud-minister Donner. Hij vindt dat de sharia best naast het Nederlands rechtssysteem past. Een Maurits Berger, professor aan de universiteit van Leiden, die vindt dat de islam vergelijkbaar is met de SGP. De dansende dames tijdens de Arabische Spring, Petra Stienen en Monique Samuels, onze Midden-Oosten en islamdeskundige Bertus Hendriks. En niet te vergeten de kopstukken ´s avonds om 23.00 uur op de beeldbuis, die de Arabische Lente uitlegden n pro Moslimbroederschap waren, want die is democratisch. Huh?

De Nederlandse media zijn dan ook druk bezig met de aandacht van het volk te verplaatsen naar Israël, het grootste probleem voor de wereldvrede. Ook zijn de media zeer goed in het verzwijgen of verdraaien van feiten, tot onwaarheden aan toe. Over het verzwijgen en de onwaarheden zal ik het maar niet hebben, want dan heb ik nog diverse A-4tjes nodig.

Volgens de media hadden de onlusten in Frankrijk, Zweden, Denemarken, en Engeland niets te maken met de islam. Ze hadden puur te maken met onvrede over slechte behuizing, jeugdwerkeloosheid en slechte scholing. Vreemd dat ik bijna geen autochtone jongeren tussen de oproerkraaiers zag lopen. Zo lust ik er nog wel een paar.

Terugkomend op mijn stelling:

Ik ga hierbij geen diepgaande inhoudelijke analyse over de shariawetgeving weergeven. Ik denk dat de meeste van jullie wel weten wat deze enigszins inhoudt. Ik ga er wel dieper op in in mijn maandelijkse artikelen, die verschillende van jullie al ontvangen.

Als we kijken hoe Wikipedia de sharia omschrijft, dan lees je onderaan dat je doorverwezen wordt naar de ons aller bekende Maurits Berger als deskundige. Al klopt de beschrijving in grote lijnen, de negatieve zaken en gevolgen zijn hierin hoofdzakelijk weggelaten.

De Jihad is een plicht voor elke moslim!

Jihad (Arabisch: جهاد, djihād) is een begrip uit de islam. Het komt van de Arabische woordstam jhd, dat ‘streven‘ betekent. Jihad betekent letterlijk ‘inspanning gericht op het realiseren van een bepaald doel’. Er wordt een onderscheid gemaakt in een innerlijke en een uiterlijke jihad. Er wordt zowel in islamitische als niet-islamitische kringen verhit gediscussieerd over de exacte betekenis van het begrip.

De innerlijke jihad, ook wel grote jihad genoemd, is de strijd tegen verleidingen en de strijd tegen het ego (nafs). Dit komt onder andere naar voren in onthouding tijdens de maand ramadan en in het sjiisme in de vorm van rituele zelfkastijding tijdens Asjoera. Ook de vijf dagelijkse gebeden (salat) op tijd verrichten, ook – of zelfs juist – als je het druk hebt, wordt als jihad aangemerkt. De innerlijke jihad is een plicht voor iedere moslim.

De uiterlijke of kleine jihad is met name in zijn oorspronkelijke betekenis de gewapende strijd tegen diegenen die de islam of de eenheid van de islamitische heerschappij bedreigen, inclusief de uitbreiding van deze heerschappij door de strijd tegen ongelovigen.

De uiterlijke jihad wordt beschouwd als een collectieve verplichting onder verantwoordelijkheid van een islamitisch heerser (kalief). Dat wil zeggen dat er, wanneer een moslimstaat wordt bedreigd of aangevallen, voldoende mankracht wordt gemobiliseerd om het land te verdedigen. Groeperingen buiten de islam gebruiken wel de term “heilige oorlog”, een begrip dat in het vocabulaire van de klassieke sharia niet voorkomt en zeer waarschijnlijk is overgenomen uit de geschiedenis van het christendom; iets op aarde kan door moslims niet als heilig gezien worden, omdat het een unieke eigenschap van God is. Het uiteindelijk doel van de uiterlijke jihad wordt door deze groeperingen wel als de verwezenlijking van een moslimsamenleving door het invoeren van de sharia gedefinieerd.

Deze gewapende jihad richt zich op drie groepen mensen:

1. Tegen de afgodendienaren en ongelovigen, die weigeren zich aan het moslimgezag te onderwerpen, hetzij door de islam te aanvaarden hetzij als dhimmi de jaarlijkse jizya (belasting) te betalen.

2. Tegen diegenen die (als dhimmi’s) onder moslimgezag staan, maar weigeren de jizya te betalen of opstandig zijn.

3. Tegen diegenen die tegen de geestelijke leiding (de imam) van het land opstaan, ook als het moslims zijn (bijvoorbeeld afvalligen), en tegen diegenen die een oorlog beginnen tegen moslims.

Door begripsvernauwing en historische gebeurtenissen, zoals het veroveren van landen in het Midden-Oosten, Noord Afrika en een deel van Europa in de middeleeuwen (635-711), kruistochten, Beleg van Wenen (1683), de aanslagen op 11 september 2001 door moslimterroristen, heeft in het Westen vooral de uiterlijke jihad bekendheid gekregen.

Ook de berichtgeving rond en door militante moslimorganisaties als Hamas en Islamitische Jihad, extremistische moslimorganisaties zoals Hizb ut-Tahrir en de Deense cartoonrellen dragen aan deze negatieve beeldvorming bij.

De jihad komt 41 keer voor in de koran, een enkele keer als een vorm van meditatie, maar in de meeste gevallen gaat het om de oorlog om in de naam van Allah uiteindelijk de oemma (het islamitisch wereldrijk) te realiseren, wat de negatieve beeldvorming mede versterkt.

Toch wordt door westerse theologen gewaarschuwd voor de mogelijke gevolgen van jihad. Ook wordt gewaarschuwd tegen de uitleg dat het begrip jihad geen oorlog betekent, maar alleen innerlijk “worstelen”, wat wil doen voorkomen dat het begrip heilige oorlog in de islam helemaal niet voorkomt en dat het begrip niet bedoeld zou zijn om de islamitische hegemonie en de heerschappij van het shariarecht uiteindelijk wereldwijd te vestigen.

Ik weet niet waar de bron is van bovengenoemde. Maar het is wel de verdediging van de linkse kerk. (o.a. Wereldraad van Kerken, Kerk in Actie, Sabeel etc. en pro-religieuze-islamgroeperingen).

Hans Jansen schrijft in zijn boek “God heeft gezegd. Terreur, tolerantie en de onvoltooide modernisering van de islam”:

“Zolang als de plicht om op jihad te gaan nog door groepen moslims wordt geïnterpreteerd als een goddelijke opdracht om oorlog te voeren tegen de niet-moslims in het Westen, hebben niet-moslims maar twee alternatieven: zich verdedigen of zelf moslim worden.“

Het Nederlandse volk wordt zo langzamerhand wakker en leert wat de twee begrippen sharia en jihad ongeveer inhouden. Maar, zodra je het over de islam hebt, beschouwt men het deze steeds als een ‘geloof ’ en reageert men defensief en haalt men tevens tegelijk “vrijheid van religie” als een verworven recht in de democratie aan.

Aangaande bovengenoemde voorbeelden is mijn stelling en advies:

Gebruik niet het woord ‘islam’ in je artikelen of in een discussie, althans zo weinig mogelijk als het kan!! Dit voorkomt oeverloze discussies met tegenstanders. Zelfs de fanatiekste tegenstanders weten wat de twee begrippen betekenen. Robert Spencer wint elke discussie door het woord ‘islam’ bijna niet te gebruiken, met welke imam dan ook. Hij haalt alleen inhoudelijk deze twee begrippen aan, en soera’s uit de koran. Hij is dan ook een expert op dit gebied.

Het is onze taak om de rest van Nederland wakker te schudden en op de gevaren van de sharia voor ons Nederlands rechtssysteem te wijzen. Het is ook onze taak omte wijzen op het gevaar van de Jihad voor onze hard bevochten vrijheid en democratie.

Ook de politiek vanuit de EU en de politieke leiders van Nederland, die ons dit politiek systeem door onze strot willen duwen met allerlei wetten, kunnen we hiermee gezamenlijk bestrijden.

Ik hoop hiermee mijn stelling en punt duidelijk heb gemaakt.

Door:
Ya’akov Siepman
(voor www.ejbron.wordpress.com)