De toekomst van Europa zal islamitisch zijn

(Door: Helmut Zott – Vertaling: E.J. Bron)

Mijn opvatting, die ik herhaaldelijk en op verschillende plekken vertegenwoordigd en weergegeven heb, namelijk dat Europa binnen afzienbare tijd islamitische wordt en dat het slechts een kwestie van tijd is wanneer dit lopende proces van de islamisering tot een zichtbare afsluiting zal komen, stuit vooral op afwijzing en wordt afgedaan als doemscenario. Het is echter niet pessimisme dat voor mij aanleiding was om de dingen zo te zien, maar een, volgens mij, realistische inschatting van de situatie, die van serieuze kant wordt ondersteund.

De islam heeft in de afgelopen eeuwen herhaaldelijk geprobeerd Europa te veroveren. Met het oversteken van de Straat van Gibraltar in het jaar 711 na. Chr. volgde de eerste islamitische aanval op Europa, met de daaraan verbonden verovering van Spanje en delen van het zuiden van Frankrijk, maar ook de nederlaag bij Tours en Poitiers in 732 na. Chr. door Karel Martel. In het jaar 1354 na Chr. volgde daarna de tweede aanloop met het overschrijden van de Dardanellen door de Osmanen en de daaropvolgende nederlaag in 1683 bij de tweede belegering van Wenen. Nu zijn we getuige van de historische gebeurtenis van de derde agressieve expansiegolf van de islam, die een andere vorm van oorlogsvoering en twist heeft. Deze keer zet hij in op immigratie, vermeerdering en terreur.

De huidige islamisering vindt van binnenuit plaats, onder gebruikmaking van de strijdmiddelen en mogelijkheden die de democratie en het rechtssysteem van het Westen zelf, in samenhang met een burgerlijke meerderheid, toestaan en bieden.

De sharia kan op een heel legale manier met behulp van de democratie zelf ingevoerd worden, omdat deze impliciet de wettelijkheid bevat, volgens welke men haar, onder gebruikmaking van de juridische situatie en de demografische verhoudingen, kan afschaffen. De toename van de oemma staat in causaal verband met de islamisering, en op de lange termijn is de vermeerdering van de moslims zelfs de beslissende factor. Als je de demografische verhoudingen van nu doorberekent naar de toekomst, dan blijkt al de komende decennia voor Europa en dus ook voor Duitsland zuiver rekenkundig bekeken een kwantitatieve gelijkstelling van moslims en niet-moslims. Een land geldt echter niet pas als islamitisch wanneer de meerderheid van de staatsburgers moslims zijn, maar wanneer de sharia juridisch bindende geldigheid bezit. Een studie van het Islam-Archief in het Duitse Soest (2006) over de bevolkingsontwikkeling in Duitsland voorspelt voor het jaar 2045 een stand van 51,72 miljoen in Duitsland wonende moslims tegenover nog slechts 45 miljoen autochtone Duitsers. Daarbij werd er geen rekening mee gehouden dat het door oorlogen en bevolkingsgroei zoals in Afrika tot een onvoorziene massa-immigratie naar Europa en Duitsland kan komen. Een democratische staat kan zich min of meer verdedigen tegen het gebruik van geweld, niet echter, als hij zich aan de democratische principes houdt, tegen een vermeerdering van bepaalde bevolkingsgroepen.

Kinderen maken en baren kan men in een democratie niet verbieden.

De islamitische vrouw moet zich niet alleen, volgens de beschikking van Allah, onderwerpen aan de wil van de man, zij moet ook de oemma (de wereldwijde islamitische geloofsgemeenschap) dienen en wordt tegenwoordig succesvol ingezet in de “Jihad”, onder het motto “Wij baren jullie kapot”, ter islamisering van Europa en Duitsland.

Achter de islamisering van Europa, zoals deze zich op dit moment met de immigratie in de verschillende Europese landen en door de vermeerdering van de moslims zichtbaar en voelbaar voltrekt, zit een nog veel groter probleem van historische omvang verborgen dan het lijkt of in verschijning treedt. Door het merendeel van de mensen onopgemerkt en door de media nauwelijks tot onderwerp gemaakt, vindt er een gigantisch proces van menselijke beweging van het zuiden naar het noorden plaats, van Afrika naar Europa, die tot de verandering en tot de ondergang van de cultuur van het Avondland zal leiden.

“We worden op dit moment getuige van diep ingrijpende veranderingen, die Europa´s toekomst voorgoed zal veranderen en het continent in – zoals Ronald Reagan zei – in een “duizendjarige duisternis” zal gooien.”
(Geert Wilders)

Aan het einde van deze om- en afbouw van het Europese bestaan staat een door de islam gedomineerd staatsbestel, waarvoor de in 1993 in Caïro geboren joodse schrijfster en historica Gisèle Littman, die sinds 1974 schrijft onder het pseudoniem Bat Ye´or (“Dochter van de Nijl”), de naam “Eurabië” bedacht heeft.

In het jaar 1974, dus al veertig jaar geleden, nam men de Algerijnse president Houari Boumédienne niet serieus of geloofde men hem niet, toen hij voor de Algemene Vergadering van de VN in bijna profetische bewoordingen zei:

“Op zekere dag zullen miljoenen mensen het zuidelijk halfrond van de planeet verlaten om naar het noorden te vertrekken. Maar niet als vrienden. Want ze vertrekken om te veroveren, en ze zullen het veroveren door het aantal van hun kinderen. Wij zullen zegevieren via het vruchtbare lichaam van onze vrouwen.”

Het is bijna beangstigend met welke nauwkeurigheid deze voorspelling van veertig jaar geleden nu uitkomt, en in haar hele reikwijdte nu pas volledig begrepen wordt.

Het wetenschappelijk tijdschrift “scinexx.de” schrijft onder verwijzing naar een datarapport van de “Duitse Stichting Wereldbevolking” van 17-08-2009 het volgende:

Deze dagen heeft de Afrikaanse bevolking de grens van 1 miljard overschreden. Iedere maand komen er op het continent ongeveer 2 miljoen mensen bij, ieder jaar ongeveer 24 miljoen. En een einde aan de groei is niet in zicht. Tot het jaar 2050 zal de bevolking van Afrika, zoals het nu lijkt, verdubbelen en dan uit bijna 2 miljard mensen bestaan. Dit blijkt uit een datarapport dat door de Duitse Stichting Wereldbevolking (DSW) werd gepubliceerd.

Deze bevolkingsexplosie in Afrika staat tegenover een toenemend bevolkingstekort in Europa, zodat er sprake is van een drang van het zuiden naar het noorden, die natuurgetrouw aandringt op evenwicht. De reproductiemoeheid of het baringsonvermogen in alle Europese landen heeft tot de zuiver rekenkundige vergelijking geleid,voortkomend uit het aantal kinderen per vruchtbare vrouw, volgens welke de bevolking van europa niet alleen voortdurend minder wordt, maar onomkeerbaar moet uitsterven. Het is echter niet alleen een door de natuur veroorzaakt gevolg, volgens welk een massaal overschot aan mensen in een verdwijnende leegte gedwongen zal instromen, die de huidige en toekomstige toestroom van miljoenen mensen uit Afrika naar Europa veroorzaakt. Het is bovendien ook een door de EU besloten en gewilde maatregel om deze mensen doelbewust naar Europa te halen ter islamisering en vernietiging van het bestaande oude Europa.

De ondergang van het Avondland is door de EU gewild en geprogrammeerd.

Terwijl de EU probeert haar burgers door omvangrijke controle en bewaking veiligheid voor te spiegelen, opent zij – stiekem en onopgemerkt door de media – de achterdeur voor tot 50 miljoen Afrikanen, die op grond van de demografische ontwikkeling in Europa “nodig” zijn, zoals de “Daily Express” heeft onthuld. Een studie van Eurostat stelt de afnemende motivatie van Europeanen vast om kinderen ter wereld te brengen en de EU antwoordt daarop met een toename van de immigratie. Afrikaanse immigranten zouden beter geïntegreerd moeten worden, “irreguliere” immigranten zouden volgens de EU “niet als criminelen behandeld moeten worden”, opdat de verlokkingen van Europa nog meer Afrikanen aantrekt. De goede prestatie van enkele Europese landen is zodoende een vrijbrief voor bewoners van verscheurde Afrikaans elanden geworden.(Unzensuriert.at: “EU plant massa-immigratie uit Afrika”, 19-02-2011)

De beginnende, nu al zichtbare en in de toekomst toenemende stroom van miljoenen Afrikanen, die via de middellandse Zee naar Europa komt, dient er dus voor het bevolkingstekort van Europa te corrigeren. Diegenen die hier naartoe komen, zijn overwegend moslims, en ze komen zonder vrouwen, wat betekent dat zij het gewenste kroost met blanke Europese vrouwen moeten krijgen. De door de EU geplande toekomstige Europeaan is dus een moslim en hij heeft een donkere huidskleur.

Ook al heeft de informatie (PI, 27-11-2014) hieronder niet rechtstreeks betrekking op zwarte Afrikanen en uitsluitend op Duitsland, toch zijn ze verhelderend en interessant:

1.) Twee derde deel van de asielzoekers was in 2013 moslim
2.) 63,4% van de asielaanvragen werd door mannen ingediend
3.) Van deze mannelijke asielaanvragers is 71,5% jonger dan 30 jaar
4.) De Duitse minister van Binnenlandse Zaken Thomas de Maizière maakte onlangs bekend tienduizenden afgewezen asielzoekers een permanente verblijfsvergunning in Duitsland te willen geven

Asielbedrog kan uit in Duitsland.

Het idee van het multiculturalisme, zoals dit door socialistische groeperingen in heel Europa vertegenwoordigd wordt en het terugdringen van de Europese oorspronkelijke volkeren door massale immigratie, hebben de ideologische weg gebaand en de voorwaarde voor de huidige toestanden gecreëerd, wat immers aantoonbaar effect heeft en geleid heeft tot de opening van Europa voor een ongedifferentieerde en onbeperkte immigratie onder veronachtzaming van de eigen belangen.

“Het multiculturalisme is in werkelijkheid de beslissende voorwaarde van de strategische Europees-Arabische alliantie. Sinds 1975 bevatten alle teksten van de euro-arabische conferenties en die van de EU de overeenkomsten tussen Europa en de Arabische wereld, waarin de voorwaarden van de Arabische en islamitische immigratie naar Europa, de niet-integratie van de immigranten en het behoud van hun betrekkingen tot hun thuislanden, de oprichting van culturele en islamitische centra in de Europese steden en de omgang met onderwijs, publicaties en media zijn vastgelegd.”
(Bat Ye´or in een voordracht met de titel: “Europa´s anti-Israël-koers zal tot de vernietiging van Europa leiden.”)

Naast de ideologische beïnvloeding en heropvoeding van de burger, volgens welke het gekleurde met elkaar en het gerechtvaardigde naast elkaar van de culturen en religies, die allemaal gelijkwaardig moeten zijn, het toekomstmodel van het samenleven moet vormen, wordt de Europeaan bovendien door een EU-dictatuur beheerst. De EU staat onder het dictaat van de moslims en drukt hun belangen, onder uitschakeling van de soevereiniteit van de individuele Europese landen, door. Voor Europa is sprake van een fatale samensmelting van EU en OIC. Het doel van beide is de islamisering van Europa.

Onder de gezamenlijke controle van de Europese Commissie en de secretaris-generaal van de OIC (= Organisatie van de Islamitische Samenwerking) werd het doel van het “komende kalifaat” met als interim-fase de Middellandse Zee-unie (2005)  beoogd, die alle euro- en islam buurlanden bevat.
(Hans-Peter Raddatz: “Islamitische jaargetijden en ´democratische´ wereldpolitiek”)

Op 1 januari 2010 trad zonder groot opzien in de media een verdrag in werking dat zich zelf EUROMED noemt (Euro-mediterraan Partnerschap).

De Europese mensenrechtenorganisatie SIOE (Stop the Islamisation of Europe) heeft er onvermoeibaar naartoe gewerkt om dit door EUROMED gevolgde plan van een islamitische massa-immigratie openbaar te maken. Volgens SIOE bestaat het euro-mediterrane plan erin “Europa te islamiseren, democratie, christendom, Europese cultuur en de Europeanen zelf dienen uit Europa verdrongen te worden. 50 miljoen Noord-Afrikanen uit islamitische landen dienen in de EU geïmporteerd te worden”.

Dr. Hans-Peter Raddatz citeert de voormalige secretaris-generaal van de OIC, Ihsanoğlu, in een artikel genaamd “Islamitische jaargetijden en ´democratische´ wereldpolitiek” als volgt:

Er bestaat op het hoogste EU-niveau een solide toenemend belang om met de OIC samen te werken. …Er bestaat dringend behoefte aan een samenwerking van de islamitische wereld met Europa, waarbij de OIC als gemeenschappelijke stem van de moslims voor modernisering staat”.

Dr. Raddatz zegt hierover:

“Hier is een collaboratie op het hoogste niveau bereikt, die van het bestuursapparaat van de EU de uitvoerende macht van de islamitische expansiebelangen en daarbij geen geheim van de toenemende islamitische dominantie maakt.”

Uiterlijk hier zou men moeten stoppen en zich afvragen wat er verborgen zit achter de vaak gebruikte afkorting “OIC”, die ook dan haar ware wezen niet prijsgeeft als je haar volledige naam, “Organisation of the Islamic Corporation”, leest.

De OIC is een religieuze en politieke organisatie. Ze staat ideologisch dichtbij de wereldliga van de Moslimbroederschap en deelt haar strategische en culturele zienswijze. Met de oemma streeft ze een universele religiegemeenschap na, die gebaseerd is op de koran, de traditie van Mohammed en op het orthodoxe recht van de sharia. De OIC vertegenwoordigt 56 landen en de Palestijnse |autoriteit, die de status heeft van een staat. Het geheel vormt de universele oemma met een gemeenschap van 1,3 miljard gelovigen.
(Bat Ye´or, “Europa en het komende kalifaat”)

OIC en Moslimbroederschap:

Ze marcheren op verschillende wegen naar hetzelfde doel: de instelling van de sharia, waar dan ook, en de oprichting van het kalifaat.
(Hans-Peter Raddatz: “Islamitische jaargetijden en ´democratische´ wereldpolitiek”)

Had de Libische dictator Gaddafi geen gelijk en had hij de verbanden en de stand van zaken niet duidelijk herkend, toen hij ooit de volgende uitspraak deed?:

“Er zijn signalen dat Alla de islam de zege over Europa toestaat, zonder zwaarden, geweld en zonder verovering. Wij hebben geen terroristen nodig, want de meer dan 50 miljoen moslims binnen enkele tientallen jaren zullen van Europa een islamitisch continent maken.”

En verder zei de Libische dictator:

“Er bevinden zich tientallen miljoenen moslims op het Europese continent en hun aantal neemt toe. Dit is de duidelijke aanwijzing dat het Europese continent tot de islam zal bekeren. Op zekere dag zal Europa een islamitisch continent zijn.”

In hoeverre de islamisering al concreet om zich heen heeft gegrepen en nu al Europa veranderd heeft, kan men uit de volgende onvriendelijke woorden van de in 2006 overleden islamcritica Oriana Fallaci halen:

“Europa is niet meer Europa, het is ´Eurabië´, een kolonie van de islam, waar de islamitische invasie niet alleen lichamelijk voortschrijdt, maar ook op geestelijk en cultureel niveau. Onderworpenheid tegenover de veroveraars heeft de democratie vergiftigd, met duidelijke gevolgen voor de vrijheid van gedachten en voor het concept van de vrijheid zelf.”

De minder geïnformeerde respectievelijk door regering en bestuur gedesinformeerde burger merkt weliswaar dat zijn levensomstandigheden onder islamitische druk komen te staan, maar zich ook afvragen waarom het de door hem zelf gekozen volksvertegenwoordigers zijn die zulke problematische omstandigheden creëren tegen zijn belangen in.
(Bat Ye´or: “Europa en het komende kalifaat”)

De gekozen volksvertegenwoordigers willen blijkbaar de islam in hun land in de illusoire hoop dat hij een verrijking in het gekleurde bestaan zou brengen. Ze hebben de islam niet begrepen en hangen aan de islamitische leugen “Islam is vrede”. En de kerk verkondigt dat de islam en het christendom twee verschillende wegen naar één en dezelfde God zouden zijn. Pas als politici zouden begrijpen dat hetgeen de misdadigers van de “Islamitische Staat” (IS) doen precies datgene is dat Mohammed hen heeft voorgedaan en Allah hen in de koran beveelt, dan zouden ze kunnen weten wat islamisering betekent en wat hen te doen staat in het belang van het volk. Als ze het echter begrepen hebben en zo handelen als ze handelen, dan zijn ze misdadigers.

De meeste Europeanen hebben nog niet begrepen dat hun regeringen de soevereine structuren van hun landen opzettelijk hebben opengebroken. Ze denken nog steeds hun nationale lot te kunnen bepalen door het door hen gekozen democratische systeem. Terwijl ze in feite al lang niet meer de beslissingsbevoegdheid hebben over de buitenlandse en binnenlandse politiek. De EU-bevolkingen worden tegenwoordig op de terreinen politiek, cultuur en informatie door transnationale en internationale organisaties beïnvloed, zoals de Anna-Lindh-Stichting en de Alliantie van Civilisaties. Op het gebied van de immigratie, het onderwijs en de sociale politiek zijn het de lichamen van de OIC en de ISESCO (Islamic Educational, Scientific en Cultural Organization – die in 1979 door de OIC werd opgericht), die elkaar overlappen met netwerken van globale macht. Met de beslissende OIC-invloed op de VN.
(Bat Ye´or: “Europa en het komende kalifaat”)

Wat gebeurt er echter wanneer enkele Europeanen, zoals deze dagen lijkt te gebeuren, wakker worden en begrijpen wat islamisering betekent en hoe ze bedrogen worden, wanneer ze gebruikmaken van hun door de grondwet gegarandeerde recht op vrije meningsuiting en deze vreedzaam tot uiting brengen, wanneer zij geen islamisering van het Avondland willen? Welnu, ze worden neonazi´s genoemd en zwartgemaakt als chaoten. “Een schande voor Duitsland”zijn echter alleen diegenen, die deze belasteringen uitspreken.

Bron:
www.pi-news.net
Auteur: Helmut Zott

Vertaald uit het Duits door:
E.J. Bron|
(www.ejbron.wordpress.com)