De volgende narrenschepen

De “Marianne van Gotenburg”

(Door: Alex Feuerherdt – Vertaling: E.J. Bron)

Voor de derde maal binnen vijf jaar zijn anti-Israëlische organisaties uit verschillende landen van plan om de Israëlische zeeblokkade van de Gazastrook met een scheepskonvooi te doorbreken. De eerste poging in zijn soort eindigde op 31 mei 2010 in de wateren voor de kust van de Gazastrook. Een Israëlische speciale eenheid stopte destijds de Gaza-flottielje”, op wiens grootste schip, de “Mavi Marmara”, zich behalve meerdere tientallen gewelddadige radicale islamieten ook anti-Israëlische “vredesactivisten” uit Europa bevonden, waaronder de politici van de Duitse partij “Die Linke” Inge Höger, Annette Groth en Norman Paech. Bij het enteren werden de Israëlische soldaten door de radicale islamieten met messen, bijlen en ijzeren stangen aangevallen. De daaruit voortkomende gevechten eindigden met negen dode activisten en meerdere gewonden. De tweede poging, bijna een jaar later, mislukte  doordat de Griekse kustwacht de schepen verhinderde te vertrekken.

Nu is een eerste schip van de “Vrijheidsvloot III” vanuit Gotenburg vertrokken: de “Marianne van Gotenburg” (foto boven), genoemd naar de in mei 2014 overleden Israël-vijandige Zweedse activiste Marianne Skoog. Aan boord bevinden zich volgens informatie van de organisatoren vijf bemanningsleden – daar komen later nog meer passagiers bij –, allemaal anti-Israëlische activisten uit Zweden. De bekendste van hen is vermoedelijk Dror Feiler, een uit Israël afkomstige componist en musicus, die al heeft deelgenomen aan de eerste “Gaza-flottielje”. Op weg naar Gaza zal het schip eerst aanleggen in Helsingborg, Malmö en Kopenhagen en daarna nog in andere Europese havens. “Men is van plan om rondom de Middellandse Zee in veel havensteden manifestaties te houden, waarop Israël als volkeren moordende, wetten misachtende, illegale staat moet worden voorgesteld”, berichtte Gaston Kirsche in de “Jungle World”.

Aan de “Freedom Flotilla Coalition”, die het nieuwe konvooi organiseert, nemen volgens eigen informatie groeperingen uit Canada, Griekenland, Italië, Noorwegen, Zuid-Afrika, Spanje, Zweden en Turkije deel. De grootste en belangrijkste is de Turkse IHH, een als humanitaire organisatie gecamoufleerde radicaalislamitische vereniging met nauwe contacten tot Hamas en andere Jihadisten. Zij was al verantwoordelijk voor de “Mavi Marmara”, chartert ook deze keer schepen en was bovendien gastvrouw van de ontmoeting van de coalitie waarop het besluit van een flottielje dit jaar werd genomen. Voor de rest moet de tocht zo breed mogelijk gefinancierd worden door middel van Crowdfunding. De Israëlische regering heeft al aangekondigd geen doorbraak van de zeeblokkade te dulden. “Als het de zogenaamde hulp-flottielje daadwerkelijk om het welzijn van de bevolking van Gaza zou gaan, dan zouden zijn verantwoordelijken de hulpgoederen via Israël daar naartoe sturen”, zei een woordvoerder van het ministerie van Buitenlandse Zaken.

In werkelijkheid gaat het opnieuw om niets anders dan het demoniseren en het delegitimeren van Israël. De zeeblokkade voor de Gazastrook is volkomen legaal – dat kon zelfs de VN in haar rapport over de eerste “Gaza-flottielje” van september 2011 niet ontkennen. Wie de zeeblokkade probeert te doorbreken, handelt niet uit civiele en humanitaire, maar uit militaire bedoelingen en moet rekening houden met desbetreffende consequenties – dat was onlangs ook de inschatting van de hoofdofficier van justitie van het Duitse Bundesgerichtshof. Dat de levering van (zogenaamde)  hulpgoederen aan noodlijdende Palestijnen sowieso slechts een middel voor propagandistische doeleinden is, hebben ook de organisatoren van de eerste “vredes-flottielje” al onomwonden toegegeven. Dienovereenkomstig hadden ze niet in de laatste plaats waardeloze troep zoals verlopen medicijnen en tweedehands kleding in het schip gestouwd, en dat ook nog compleet ondeskundig.

Destijds was het doel van de flottielje om Israël te dwingen tot een gewelddadige ruzie, om zich daarna te kunnen voordoen als het slachtoffer van een brute militaire machinerie en zodoende de isolering en delegitimering van Israël te bespoedigen. Ook de organisatoren en deelnemers van de huidige “vredesflottielje” hebben niets anders in de zin. In het Engels noemt men deze planmatig bedreven criminalisering van de Israëlische zelfverdediging “Lawfare”, die een voortzetting van de oorlogvoering (“Warfare”) tegen de joodse staat, waarbij misbruik wordt gemaakt van de mensenrechten en het humanitaire volkerenrecht door hiernaar te verwijzen. Deze “Lawfare” wordt op allerlei mogelijke niveaus bedreven door Israëls vijanden en tegenstanders: voor nationale en internationale rechtbanken, in parlementen, bij de VN en diens sub-organisaties en commissies, op zelf geïnstalleerde tribunalen, op NGO-conferenties, in de media.

Behalve juridisch heeft de “Lawfare” vooral ook een propagandistische functie: alle handelingen van de joodse staat moeten niet alleen als illegaal gebrandmerkt worden, maar als de grootst mogelijke misdaad; Israël moet neergezet worden als permanente wetsovertreder, als staat die zichzelf buiten recht en orde plaatst en daarom per se illegitiem is. Als de aanklacht tegen de joodse staat dan geen succes heeft, dan is dit voor de aanklagers alleen maar een bevestiging hoe onmetelijk groot Israëls invloed is en hoe onrechtvaardig het in de wereld onder de knoet van de Zionisten toegaat. Stof voor de volgende campagne dus. Of voor de daaropvolgende “vrijheidsflottielje”.

Bron:
http://lizaswelt.net
Auteur: Alex Feuerherdt

Vertaald uit het Duits door:
E.J. Bron
(www.ejbron.wordpress.com)