Schandalige column van PKN-secretaris Arjan Plaisier

Dominee Arjan Plaisier, secretaris van de PKN

(Door: Wim van Schaik)

 ‘Wijs, prudent, evenwichtig maar ook moedig en zonder glamour en glitter, zonder retorische trucages, weet ze vaak de goede woorden op de goede momenten te spreken, naïviteit is haar vreemd.’ Doe mij ook maar zo’n vrouw, denk je als je dit leest. Totdat je ontdekt dat het om Angela Merkel gaat en totdat je leest dat deze woorden uit de pen van dominee Plaisier komen, secretaris van de Protestantse Kerk in Nederland (PKN).

Misleidende column

In een schandalig misleidende column op de site Habakuk laat Plaisier duidelijk merken aan welke kant hij staat. In ieder geval niet aan die van zijn broeders en zusters. Geen wonder dat die dan ook jaarlijks bij tienduizenden zijn kerk verlaten. Het is weer eens het bekende recept. Blijf ver weg van de echte feiten en heb het over “een toevluchtsoord bieden voor de velen die getraumatiseerd zijn en weg willen uit de brandhaarden die Syrië en Irak zijn.” Alsof alle ‘vluchtelingen’ uit Syrië  en Irak komen. Alsof elke ‘vluchteling’ getraumatiseerd is. Niets over de velen die van de veilige Balkan komen. Helemaal niets over de stromen uit Afrika. Geen  enkel onderscheid tussen hen die werkelijk moeten vrezen voor hun leven en zij die alleen op de vleespotten van het Westen afkomen. En al helemaal niets over de achterblijvers.

Terechte zorgen geframed als angst

Wat ook bij het bekende recept hoort, is de terechte zorgen van mensen framen als angst. Zo wordt de zorg over de toenemende impact van de islam op het dagelijks leven afgedaan als ‘angst’ voor islamisering. En als zorg eenmaal geframed is als angst, dan kan Plaisier helemaal los gaan en met veel instemming Angela citeren die het onlangs – geheel volgens het bekende recept – ook over angst had toen ze zei: “Angst is een slechte raadgever, zowel in het persoonlijke leven als in dat van een natie.”

Klinkt aardig, die tegeltjeswijsheid, maar is het ook zo? Is, afgezien van het feit dat het hier om framing gaat, angst echt een slechte raadgever? Als Frau Merkel angst werkelijk een slechte raadgever vindt, dan vraag ik me af waarom zij dat niet zegt tegen die honderdduizenden die zeggen uit angst voor oorlog of voor IS helemaal naar Noord-Europa willen. Maar wacht. Ik begrijp het al. Die woorden zijn alleen maar bedoeld voor de hardvochtige, egoïstische, blanke Europeanen die zich zorgen maken dat zij straks overruled zullen worden door moslims. Nergens voor nodig. Angst is een slechte raadgever. Je hoeft er echt niet bang van te worden als zomaar op klaarlichte dag mensen die aan het winkelen zijn of bezig zijn met hun werk of gewoon met trein of metro reizen, afgeschoten worden. Kan gebeuren, toch? Je hoeft ook niet bang te zijn als je de verloedering ziet in de moslimenclaves in de wereldsteden en trouwens ook meer en meer in onze eigen steden. Zwaaien met IS-vlaggen. So what? Verwarde mannen. Dat komt nu eenmaal voor. Joden die massaal vertrekken. Allemaal geluisterd naar die slechte raadgever die angst heet. Nergens voor nodig.

Puur verraad van de eigen roots

“Waarom zoveel vrees voor een andere religie?”, zegt de dominee. “Wie bang is voor de islam moet maar gewoon weer eens een kerkbank inschuiven. Of de Bijbel lezen. We hebben toch de vrijheid ons eigen geloof te belijden? En zijn er verschillen, dan hebben we toch  de dialoog, in dit geval met moslims. In een open samenleving is ruimte voor iedereen, en die ruimte krijgt zin door met elkaar in gesprek te zijn.”

Wie die laatste zin op zich laat inwerken, wrijft z’n ogen uit. Die ‘ruimte voor iedereen’ krijgt volgens Plaisier pas zin door met elkaar in gesprek te gaan. Dus die ruimte die in onze westerse samenleving met veel strijd verworven is, heeft op zichzelf geen zin (Ah, ik snap het, dan hoef je die uiteindelijk ook niet te verdedigen…), maar ontleent zijn zin aan het gesprek met, in dit geval, moslims! Kijk, dat noem ik nog schandaliger dan schandalig: verraad van je eigen roots!

En die vrijheid ons eigen geloof te belijden, die is er helemaal niet. Niet in Duitsland, dat weet bijvoorbeeld de Bremer dominee Olaf Latzel maar al te goed. En ook niet in Nederland, waar geen dominee het waagt te spreken als die moedige Duitse predikant die klip en klaar zei dat de islam niet in Duitsland thuishoort.

De diepe buiging van een dhimmi dominee

Na al dat nagepraat van een politica die haar land aan het verkwanselen is, komt Plaisier met zijn eigen toespitsing. “Welke beschaving wil je eigenlijk verdedigen zonder christelijk geloof en waarden die daarvan afgeleid zijn, naast andere geloven en waarden? Lees de Bijbel weer eens.”

Misschien verbeeld ik het me, maar dit is toch echt de taal van een dhimmi, het christendom naast andere geloven. Aangezien we in Nederland geen discussie hebben over Hindoeïsme, Jodendom of voorouderverering kan het niet anders of dit slaat vooral op de islam. Zo kennen we de dominee van de PKN die al eerder moslims een fijne ramadan toewenste en een anti-Wilders kerkdienst in Den Haag organiseerde. Plaisier maakt alvast een knieval voor de islam.

Hoezo ‘Het Grote Boek’?

Tenslotte bazelt Plaisier nog iets over Het Grote Boek (waarom niet gewoon Bijbel?) dat “het nodige te zeggen heeft over vreemdelingen en over gastvrijheid, met daarin die glanzende gelijkenis over een barmhartige Samaritaan”. Verder komt hij niet. Klopt helemaal dat Gerry van der List (Elsevier) eens opmerkte dat ze bij de PKN prima overweg kunnen met het programma van GroenLinks, maar niet weten hoe het nou zit met God en, voeg ik eraan toe, de Bijbel. Wist Plaisier het wel,  dan hadden we het eerlijke verhaal gehoord van wat de Bijbel te zeggen heeft over vreemdelingen en hun plichten, over  oosterse private gastvrijheid en over noodhulp (!) zoals aan de barmhartige Samaritaan bewezen. Maar eerlijk gezegd denk ik dat het nog wat anders ligt. Hij weet het wel. Gezien zijn verleden moet hij het weten. Maar die kennis past niet bij zijn linkse wereldbeeld.

Door:
Wim van Schaik
(voor www.ejbron.wordpress.com)