Bloedwraak, sharia en polygamie

“Asielzoekers”, die met een speciale trein naar Berlin-Schönefeld werden gebracht

(Door: Frank Horns – Vertaling: E.J. Bron)

De meeste asielzoekers komen uit een compleet vreemde wereld – aanpassen zullen ze zich nauwelijks. Bijna alle honderdduizenden immigranten bereiken Duitsland in de regel met maar weinig eigendommen. In plaats daarvan zit de zware bagage in hun hoofden. Velen van hen zijn gevormd door archaïsche culturen, waarin geweld, vrouwenvijandigheid en diepgeworteld racisme heersen.

Er wordt aangebeld. Er staat een volslagen vreemdeling voor de deur. Je kunt hem door het kijkgaatje zien en je zou willen dat het kleine kijkgaatje rechtstreeks in het hoofd van de man zou kunnen kijken. Welke bedoelingen heeft hij? Net zo belangrijk is de vraag: Welk karakter wil daar binnengelaten worden? Heb je met een brutale geweldpleger te maken of met een vredelievende, zachtaardige tijdgenoot?

Wat in een individueel geval wensdenken blijft, is voor groepen, volkeren en culturen mogelijk. Etnologen, sociologen en psychologen houden zich daarmee bezig. Ze stellen vragen over het verband tussen cultuur, mentaliteit en geweld. Ze onderzoeken in hoeverre de opvoeding in de kinderjaren voor mensen aanleiding is om bij een ruzie naar de honkbalknuppel te grijpen in plaats van te vertrouwen op een daadkrachtig argument, want ze weten dat de individuele agressiviteit van iedere mens beïnvloed wordt door zijn culturele achtergrond.

Vooral deze vragen zijn belangrijk voor geweldonderzoekers: Is een jongen met archaïsche mannelijkheidsidealen opgegroeid? Heeft hij samen met lezen en schrijven ook compromisloze vriend-vijand-beelden geleerd? Vindt hij bloedwraaktwisten en stamvetes vanzelfsprekend? Is hij opgegroeid onder invloed van een totalitaire religie? De antwoorden daarop beslissen vaak over oorlog of vrede, want in de eerste 14 levensjaren krijgt de mens zijn beslissende vorming. Zelfs de taal waarmee iemand opgroeit, speelt een rol. Arabisch racisme is ook gebaseerd op het feit dat “Abid”, het woord voor slaaf, tegelijkertijd de uitdrukking voor Afrikaan is in de omgangstaal.

Het is idioot om niet ook rekening te houden met zulke kennis. Het is volkomen naïef om te geloven dat alle mensen in de wereld zich er alleen maar in onderscheiden dat ze verschillende talen spreken en een iets andere smaak hebben wat betreft muziek, kleding en eten. Of een gemeenschap een groep Amazone-indianen van de stam van de Yanomami opneemt of een jaïnistische geloofsgemeenschap uit India is een fundamenteel verschil. De Yanomami-indianen gelden als het meest oorlogszuchtige volk ter wereld. Hun kinderen al worden aangespoord tot hardheid en agressief gedrag. Wie kleinzerig overkomt, krijgt straf. Het Jaïnisme echter geldt van alle religies als de meest vreedzame. Haar monniken vegen de vloer voor zich als ze gaan wandelen om niet per ongeluk een levend wezen dood te trappen.

Wie kijkt naar de asielzoekerscentra in Duitsland wil daar echter in hemelsnaam geen Jaïnisten in onderbrengen. Het zou waarschijnlijk slecht met hen aflopen. De mensen die daar wonen, lijken zich eerder te oriënteren op de geweldscultuur van de Yanomami-indianen. Massale vechtpartijen, verkrachtingen, machtsgevechten tussen verschillende etniciteiten en nationaliteiten zijn er aan de orde van de dag. Ook is het er al tot moord gekomen.

Alleen simpele zielen geloven dat zulk gedrag alleen maar voorkomt uit de bekrompen woonruimte. “We importeren radicaalislamitisch extremisme, Arabisch antisemitisme, nationale en etnische conflicten van andere volkeren evenals een ander rechts- en maatschappijbegrip”, staat er in een anoniem document dat circuleert onder hoge veiligheidsmedewerkers van de staat. De “Welt am Sonntag” heeft het onlangs gepubliceerd.

De Albanezen bijvoorbeeld komen uit een land, waarin het vanzelfsprekend is om de wet in eigen handen te nemen. “In de chaos van het postcommunistische Albanië kwam het tot een renaissance van de bloedwraak in een gebrutaliseerde vorm. Met de beginnende migratie van Noord-Albanezen naar andere regio´s van het land zijn de vormen en regelingen van de bloedwraak verder verbreid”, staat er in een studie van het Duitse Rijksbureau voor Migratie en vluchtelingen.

Ook de blik naar Syrië laat een land zien dat niet alleen een paar duizend kilometer van West-Europa verwijderd ligt. Petra Becker van de Stichting Wetenschap en Politiek (SWP) in Berlijn heeft tot 2012 vele jaren lang in de Duitse ambassade in Damascus gewerkt. In een opstel heeft zij voor de SWP de toestanden in het vooroorlogse Syrië geanalyseerd. Ze omschrijft een archaïsche samenleving: Er wordt vaak abusievelijk van uitgegaan dat het bij Syrië om een seculiere staat gaat. Dat is niet zo. In de grondwet is vastgelegd dat de sharia de belangrijkste bron van de rechtspraak is.”

Wat betreft de relatie tussen man en vrouw stelt ze vast dat polygamie is toegestaan, dat scheiding door overtredingen van de echtgenoot niet ongebruikelijk en legaal is. Meisjes worden vaak op 14- of 15-jarige leeftijd uitgehuwelijkt. Ook onder de Joden in Duitsland maakt zich in toenemende mate paniek meester. “Veel van de vluchtelingen uit Syrië en Irak zouden in een samenleving zijn opgegroeid, waarin de vernietiging van Israël en de Joden staatsdoctrine geweest is”, verklaarde de voormalige voorzitter van de Joodse gemeenschap in Berlijn, Lala Süsskind. Zij zouden het antisemitisme quasi met de paplepel ingegoten hebben gekregen.

Bron:
www.preussische-allgemeine.de
Auteur: Frank Horns

Vertaald uit het Duits door:
E.J. Bron
(voor www.ejbron.wordpress.com)