De barbaren zijn binnen en er zijn geen hekken

(Door: Mark Steyn – Vertaling: “Wachteres” & “Henk V.”)

Terwijl ik dit schrijf, heeft Parijs, voor de eerste keer sinds de Duitse bezetting, een uitgaansverbod ingesteld en het dodental van de meervoudige aanslagen staat op 158 doden. De overgrote meerderheid van hen is tijdens een concert in het Bataclan-theater, een prachtig staaltje van 19^e-eeuwse Chinoiserie op de boulevard Voltaire, afgeslacht. De laatste keer was ik daar, als mijn geheugen mij niet in de steek laat, om Julie Pietri te zien optreden. Ik word zo doodziek van deze barbaren, die schieten en bommen laten ontploffen en doden en die alles wat ik mooi vind opblazen – of het nu een klein stadje in Quebec is, waar het favoriete fondue restaurant van mijn kleine meisje zich bevindt, of mijn favoriete hotel in Amman, of de dappere strijder voor de vrijheid van meningsuiting, die mij in Kopenhagen onderdak gaf … of een muziekhal waar ik graag naartoe ging om wat jazz en popmuziek te horen en om een paar uur weg te zijn van de zorgen van de wereld.

Maar kijk naar de foto’s van Parijs: er is nergens een mogelijkheid om eraan te ontsnappen; de barbaren die “Allahu Akbar!” schreeuwen, wachten u daar op  … wanneer u naar een voetbalwedstrijd gaat, of naar een concert, of als u iets wil gaan drinken op vrijdagavond. Ze bevinden zich in de trein … in de uitgeverij voor tijdschriften … in de  supermarkt waar je koosjer voedsel koopt … in het museum in Brussel … buiten de kazerne in Woolwich …

Vierentwintig uur geleden maakte ik op de radio relevante opmerkingen over de allerlaatste onzin met betrekking tot de “veiligheidszone” die in de universitaire wereld wordt bedacht:

Hier gaan we over praten wanneer de moellahs kernwapens tegen ons gebruiken. Dat gaat ongeveer zo: Toen de Allahu Akbar jongens het vuur openden, sprak Parijs over de conferentie betreffende klimaatverandering die later deze maand zou beginnen, als de leiders van de wereld daar aankomen om een “probleem” “op te lossen” dat niet bestaat in plaats van dat zij een probleem aanpakken dat er wel is. Maar maak u geen zorgen: we hebben al een hashtag (#PrayForParis) en ongetwijfeld zal er nog een wake bij kaarslicht zijn van huilerige rukkers die het hoofd gebogen houden. Want zolang we allemaal laten zien hoe triest en treurig we zijn, wie heeft er dan nog de behoefte om iets te doen?

Met zijn gebruikelijk meedogenloos gevoel voor effectbejag zei de “leider van de vrije wereld” vanochtend tegen George Stephanopoulos op “Good Morning, America” dat hij ISIS “onder controle” had en dat zij niet “aan kracht wint”. Een paar uur later slachtte een cel, waarvan de leden beweren dat ze door ISIS zijn gerekruteerd, meer dan 150 mensen in het hart van Parijs af en slaagde erin twee zelfmoordterroristen en een derde bom op enkele meters van de Franse president in stelling te brengen. Toen hij een bezoek bracht aan de Bataclan verklaarde  Hollande dat “nous allons mener le combat, il sera impitoyable”: We gaan een oorlog voeren die meedogenloos zal zijn.

Bedoelt hij dat echt? Of verdoet hij gewoon zijn tijd totdat Obama en Cameron en Merkel en Justin Trudeau en Malcolm Turnbull er aankomen en ze allemaal weer kunnen praten over de zeespiegel in de Malediven in de 22e eeuw? Tegen die tijd zullen Frankrijk en Duitsland en België en Oostenrijk en Nederland al lang zijn weggespoeld.

President Obama beschreef de gebeurtenissen van vanavond niet alleen in terughoudende taal, maar hij sprak ook over “een aanval, niet alleen op Parijs, niet alleen op de inwoners van Frankrijk, maar dit is een aanval op de hele mensheid en op de universele waarden die we delen”. Maar ik mag hopen dat dit niet waar is. Hij heeft gelijk dat het niet alleen een aanval op Parijs of Frankrijk is. Het is wel een aanval op het Westen, op de beschaving die de moderne wereld tot stand heeft gebracht – een aanval op een deel van de “mensheid”, door degenen die beweren voor een ander deel van de “mensheid” te spreken. En dit zijn geen “universele waarden”, maar waarden die voortkomen uit een relatief smal segment van de mensheid. Ze waren enigszins “universeel” geweest als de grote mogendheden bereid waren geweest om die aan de hele wereld op te leggen en de koloniale onderdanen van bouwvallige achteraf gebieden zoals Aden, Soedan en de North-West Frontier Province [een Britse provincie die nu bij Pakistan hoort] ten minste verplicht waren geweest om daaraan lippendienst te bewijzen. Maar de Europese rijken trokken zich terug uit die wereld, en die “universele waarden” zijn volkomen vreemd aan grote delen van de hedendaagse wereldkaart.

En toen besloot Europa om miljoenen moslims uit te nodigen om zich in hun landen te vestigen. De meeste van deze mensen willen niet actief deelnemen aan het ombrengen van mensen die uit eten gaan en van concertbezoekers en van voetbalfans, maar op een bepaalde manier wensen de meesten van hen wel de dood van de samenlevingen waarin zij wonen of ze staan onverschillig tegenover de dood van de moderne, pluralistische, westerse samenlevingen en de “universele waarden” waarover Barack Obama mekkert. Dus heb je, als je ofwel een actieve ISIS-soldaat bent of gewoon een man die is opgejut door de sociale media, een zeer grote comfortzone om in te zwemmen, en waarin het voor de autoriteiten bijna onmogelijk is om er binnen te dringen.

En alles wat bondskanselier Merkel en de EU willen doen is die grote comfortzone nog groter maken door miljoenen meer “Syrische” “vluchtelingen” het continent binnen te laten wandelen en zich te vestigen waar ze willen. Zoals ik al schreef na de aanslagen van Kopenhagen in februari:

Ik wil de heer Cameron en mevrouw Thorning-Schmidt vragen welk happy end zij hier voor ogen hebben? Wat is hun routekaart voor minder “daden van geweld” in de komende jaren? Of denken zij dat ze de situatie met veel pijn en moeite kunnen beheersen en het volhouden tot er, wat cynische Britse ambtenaren tijdens de ‘problemen’ in Ierland beweerden, ‘een aanvaardbaar niveau van geweld’ is bereikt? In Pakistan en Nigeria wordt er van de burgers verwacht dat ze leven met de realiteit dat Boko Haram regelmatig de deur van het schoolgebouw zal open schoppen en uw dochters zal ontvoeren om hen te gebruiken voor seksslavernij of dat de Taliban uw kinderen zal neerschieten en hun leraar voor de klas zal onthoofden. En het is allemaal helemaal “random”, ”op goed geluk/in het wilde weg”, zoals president Obama zou zeggen, dus je hoeft er alleen maar een keer in de zoveel tijd mee te leven, en het is moeilijk genoeg als het uw kind is, maar dat is gewoon zoals het is. Als we eerlijk zijn, is dat niet precies wat Cameron en Miss Thorning-Schmidt hun burgers te bieden hebben? Uitbarstingen van geweld als een routinematig onderdeel van het leven, maar maak je geen zorgen, we zullen ons best doen om het te beheersen – en je kunt bijdragen om de situatie tot bedaren te brengen door niet naar “controversiële” kunstevenementen te gaan  of naar synagogen of naar gay bars, of …

… of naar voetbalwedstrijden of naar concerten of restaurants …

Om nogmaals te herhalen wat ik een paar dagen geleden zei, ik ben uit geïslamiseerd, moe van 24 uur per dag islam, op universiteiten in Colorado, in synagogen in Marseille, in coffeeshops in Sydney, dag na dag na dag. Het Westen kan deze zaak niet winnen door middel van een schizofrene strategie die gericht is op dingen en mensen, maar die niet gericht is op de ideologie of die vruchteloos overzee intervenieert  en die helemaal niet ingrijpt als het gaat om de meedogenloze islamisering en zelf-segregatie van grote delen van hun eigen landen.

Dus zeg ik nogmaals: Wat is hier het happy end? Want als Hollande niet bereid is om de massale islamitische immigratie naar Frankrijk en Europa te beëindigen, dan is zijn ‘meedogenloze oorlog´ niet serieus te nemen. En, als zij nog steeds bereid is om het idiote plan van Mutti Merkel om de Duitse dodelijke neergaande demografische spiraal te tolereren, die bewerkt wordt door de versnelde islamisering, dan zijn de Europeanen niet serieus te nemen. Uiteindelijk zal de decadentie van Merkel, Hollande, Cameron en de rest het westerse leiderschap van het fin de civilisation u uw wereld kosten en alles wat u lief is. Dus rot op met de wake bij kaarslicht.

Bron:
www.steynonline.com
Auteur: Mark Steyn

Vertaald uit het Engels door:
“Wachters” en “Henk V.”
(voor www.ejbron.wordpress.com)