“Allah wil bloed zien”

(Vertaling: E.J. Bron)

Geweld hoort bij de islam, het zou in de aard van de koran zitten en werd door Mohammed voorgedaan. Dat zegt de islamwetenschapper Hamed Abdel-Samad (foto) in gesprek met de hoofdredacteur van de “Neue Zürcher Zeitung”, Eric Gujer. Hamed Abdel-Samad keert zich vastberaden tegen de verontschuldiging dat radicaalislamitisch geweld niets met de islam te maken zou hebben, maar een misbruik van de religie zou betekenen. In gesprek met de hoofdredacteur van de NZZ, Eric Gujer, en de politieke filosofe Katja Gentinetta zegt hij:

“Het is geen misbruik van de religie, maar een gebruik. Want de religie schreeuwt er gewoon om om gebruikt te worden voor geweld, omdat het een bestanddeel van de religie is.” In de koran staan 25 moordbevelen, directe moordbevelen, waar Allah de dood wil zien. Allah wil bloed zien.” En: “Mohammed was een soldaat, hij leefde van oorlogsbuit.”

Opdracht uit de koran

De koran is voor de gelovigen een opdracht, een gebruiksaanwijzing die nadrukkelijk voorziet in het toepassen van geweld:

“Het boek heeft een gigantische macht. De koran wordt door de meerderheid van de moslims beschouwt als de laatste directe boodschap van Allah voor de mensen, met een politieke opdracht, met een juridisch manifest, met een grondwet hoe de mensen zouden moeten leven. als Allah voor de laatste keer spreekt, dan heeft dat een macht. Veel moslims, vooral radicale islamieten, interpreteren dat zodanig dat ze deze politieke opdracht van Allah ook met geweld moeten uitdragen in de wereld.”

Abdel-Samad voegt er aan toe: “De opdracht om Allah´s woord in de daad om te zetten – dat werd niet bedacht door moderne ´islamisten´. Dat staat in de koran, dat heeft Mohammed zo voorgedaan, dat hebben zijn opvolgers zo geleefd.”

Open-lucht gevangenissen

Wanneer de opdracht van Allah volgens de koran wordt uitgevoerd, leidt dat tot onvrijheid in islamitische landen.

“Religie in zijn totaliteit en de islam in het bijzonder neigt ertoe zich te mengen in de privéaangelegenheden van de mens. Als we deze inmenging niet onderbreken, dan kan uit dit systeem een onderdrukkingssysteem ontstaan. “Overal in de islamitische wereld, waar de islam de hoofdrol in de wetgeving speelt, is sprake van open-lucht gevangenissen.”

Verdoeming van de ongelovigen

De onderdrukking van niet-moslims zit in de koran opgesloten:

“De verdeling van de wereld in gelovigen en ongelovigen, de verdoeming van ongelovigen, dat staat in de koran, dat is de islamitische geschiedenis vanaf het begin.” “De islam gaat er van uit dat de moslims een verheven groep zijn, die boven de mensheid staat. Zo staat het in de koran. Er staat: Jullie zijn de beste gemeenschap die ooit werd voortgebracht voor de mensheid.”

De gevolgen voor het samenleven:

“Hier begint het fascistoïde: dat men deze ongelovigen vervloekt, demoniseert en vraagtekens zet bij hun bestaansrecht” “Wanneer ongelovigen als smerig of als varkens of apen geleden, zoals in de koran staat, dan is het voor een gelovige moeilijk om normaal om te gaan met deze ongelovigen.”

Geboortefout van de islam

 “Het ´islamisme´ is slechts een consequente uitvoering van hetgeen er in de koran staat. De houding tegenover ongelovigen, de houding tegenover geweld – dat is een uitvoering van de politieke opdracht van de islam. De islam werd geboren met deze politieke opdracht. Er bestaat een geboortefout van de islam, namelijk de vermenging van geloof, politiek, economie en wetgeving, en wel vanaf het eerste uur.”

Hervormers zijn bang

Een islamitische hervorming is volgens Abdel-Samad niet in zicht:

“Hervorming zou betekenen dat we ons open zouden moeten stellen, tegenover het Westen, van het Westen zouden moeten leren. Maar dat zou vanuit islamitisch oogpunt zelf-opgave betekenen. Wij moeten het Westen immers overwinnen om de opdracht van Allah te vervullen. En als we dat niet doen, door vrede of door goede samenwerking, dan gaat het plan van Allah niet op.

“De consequentie moet zijn de geweldpassages in de koran ongeldig te verklaren, te zeggen dat ze nu geen rol meer spelen voor onze wereld. En daar zijn zowel conservatieve predikers als menig hervormer bang voor. Ze zijn bang om de meerderheid van de moslims tegen zich in het harnas te jagen. Maar hervormers, juist hervormers, mogen niet aan de meerderheid denken.”

Hamed Abdel-Samad werd in 1972 geboren in Caïro. In Egypte was hij lid van de radicaalislamitische Moslimbroederschap. Met de emigratie naar Duitsland kwam de verandering van opvatting. Tegenwoordig behoort Hamed Abdel-Samad tot de meest resolute critici van zowel het “islamisme” als van de islam.

Bron:
www.nzz.ch

Vertaald uit het Duits door:
E.J. Bron
(www.ejbron.wordpress.com)