Indonesië wordt steeds meer radicaalislamitisch

(Door: Michael Stürzenberger – Vertaling: E.J. Bron)

Het met 200 miljoen Mohammedanen meest dichtbevolkte islamland gold tot nu toe als naar verhouding gematigd. Dat verandert nu snel. De fundamentele islam grijpt steeds meer om zich heen, koran-getrouwe ophitsers radicaliseren de bevolking en niet-moslims worden voor feitelijke juiste uitspraken over het gevaarlijkste boek ter wereld voor de rechter gesleept. Er vonden massademonstraties met deels meer dan honderdduizend opgestookte Mohammedanen plaats, waarbij ook openlijk tot moord op de huidige christelijke gouverneur van Jakarta werd opgeroepen.

Basuki Tjahaja Purnama was sinds 2014 de enige christelijke gouverneur in Indonesië. Hij werd echter ook niet door het volk gekozen, maar door de modern ingestelde president Joko Widodo aangesteld. Bij de verkiezingen vorige week won de moslim Anies Baswedan en hij bedankte dan ook onmiddellijk voor de overwinning met gebeden in een grote moskee. Zijn christelijke concurrent daarentegen zou wegens “belediging van de islam” tot een gevangenisstraf veroordeeld worden. Wat echter heeft Purnama, die in Indonesië “Ahok” genoemd wordt en tot nu toe populair was als gouverneur, eigenlijk “misdaan”? De “Neue Zürcher Zeitung” bericht:

Ahok daarentegen stond op de dag na de verloren verkiezing voor de rechter: de straf van de aanklacht luidde voorwaardelijke gevangenisstraf. Daarmee staat praktisch vast dat de (nog) christelijke regeringschef van de hoofdstad-regio, die in de verkiezingscampagne de profeet beledigd zou hebben, er ondanks een religieus opgefokte stemming er genadig vanaf komt.

Ahok had in een verkiezingstoespraak gezegd dat moslims zich niet meer zouden moeten laten verleiden door diegenen die de koran dusdanig zouden interpreteren dat moslims geen niet-islamitische “leider” zouden mogen volgen. Je moet wel heel erg goed nadenken om hierin blasfemie te herkennen. Desondanks hebben de beschuldiging en de daarmee verbonden radicalisering van de politieke discussie de verkiezingen beslissend beïnvloed. Na zijn verkiezingsnederlaag werd de strafeis aangepast: Ahok´s berouw en zijn bereidheid tot samenwerking rechtvaardigde volgens de aanklacht een voorwaardelijke gevangenisstraf van een jaar.

Het proces had als een zwaard van Damocles boven het hoofd van de 50-jarige gehangen. Het ondermijnde de autoriteit van de voormalig ongemeen populaire gouverneur, had op grond van de religieuze inhoud uitstraling tot ver buiten Jakarta en mobiliseerde een breed spectrum islamitische kringen. De vrees dat een overwinning van Ahok rellen zou veroorzaken, was reëel. Ook dit perspectief zou Ahok stemmen gekost kunnen hebben.

Ahok had de koran slechts exact geciteerd, wat ook helemaal niets met “interpretatie” te maken heeft. In de koran staan zoals bekend duidelijke bevelen van Allah, en vrome moslims moeten deze opvolgen. In dit geval gaat het om koran-vers 51 uit soera 5:

“O, gij die gelooft, neemt de Joden en de christenen niet tot vrienden. Zij zijn elkanders vrienden. En wie uwer hen tot vrienden neemt, is inderdaad één hunner. Voorwaar, Allah leidt het overtredende volk niet.”

Dit betekent overduidelijk dat moslims zich niet door Joden of christenen moeten laten regeren. In een land, waarin zij (nog)  in de minderheid zijn, zoals in Duitsland, moeten ze dit tandenknarsend over zich heen laten gaan, totdat ze eindelijk in de meerderheid zijn. Hierover bestaan bindende islamitische juridische adviezen, zoals deze van sjeik Abu I-Hassan as-Suleimani:

Als de moslims zwak zijn, politiek respectievelijk militair, zoals de situatie op dit moment is, moeten zij zich volgens de koran-verzen, die oproepen tot tolerantie en dulden, gedragen. Deze aanwijzingen zijn gebaseerd op twee fundamentele feiten:

1. Allah geeft alleen opdracht aan diegene die in staat is de opdracht ook uit te voeren. De bewijzen daarvoor werden genoemd. De moslims zijn op dit moment niet in staat tegen de andere niet-moslims te vechten.

2. De geleerde van de islam, Ibn Taymiyya, herkende dit feit. Hij zei dat een moslim zich in een situatie van zwakte volgens de teksten dient te gedragen die tot tolerantie, vergeving en geduld oproepen. Als de moslim echter in een sterke positie zou zijn, zou hij zich volgens de teksten moeten gedragen die oproepen tot strijd tegen de ongelovigen.

Met zijn uitspraak heeft de christen Ahok het islamitische roofdier in Indonesië uit zijn sluimerslaap gewekt. Er vonden massademonstraties met deels meer dan honderdduizend woedende Mohammedanen plaats:

De christelijke gouverneur Ahok werd, getrouw aan de koran, verwenst,

hij werd op ondubbelzinnige wijze dood gewenst

en men hitste op met de zwarte jihad-vlag:

De “Neue Zürcher Zeitung” omschrijft de islamitisch uiterst explosieve, opgefokte sfeer als volgt:

De verdekte bedenkingen tegen een oorspronkelijk uit China afkomstige kandidaat, moorddreigingen, vooral echter politieke massaprotesten van conservatieve moslims duiden aan dat Indonesië veranderd is: de islam begint hier, net zoals in Maleisië, ook hier politieke energie te ontplooien. Beide landen werden na de onafhankelijkheid als pluralistische, multi-etnische en multireligieuze naties opgezet. Volgens Michael Vatikiotis, de regionaal directeur Azië van van het Centre for Humanitarian Dialogue, wordt pluralisme in beide landen vervangen door een politiek die exact identificeert. Lidmaatschap van een religie (islam) en etnische categorieën (Bumiputra respectievelijk Primbumi) spelen daarbij een steeds belangrijkere rol.

Dit alarmerende bericht van de “Neue Zürcher Zeitung” beschrijft een wereldwijde ontwikkeling: de fundamentele islam maakt een Renaissance door, nadat hij in de afgelopen decennia door dictators zoals Hussein, Moebarak, Ghadaffi, Assad & Co. op veel plaatsen beteugeld werd. Nu probeert hij zichzelf in landen zoals Irak, Syrië, Egypte, Tunesië, Marokko, Algerije, Turkije en ook Indonesië aan de macht te brengen, zoals in de koran duidelijk geëist wordt:

“Hij is het, Die Zijn boodschapper met leiding en de godsdienst der Waarheid heeft gezonden, opdat Hij hem moge doen zegevieren over alle (andere) godsdiensten. En Allah is als Getuige voldoende.” (soera 48, vers 28)

Alleen bij naïeve goedmenschen in de politiek en de media moet het er constant opnieuw in gehamerd worden: als de islam niet op tijd van zijn totalitaire machtsaanspraak, zijn legitimering van geweld en moord evenals van zijn rechtssysteem sharia wordt ontdaan, staat ook Duitsland en Europa de bloedige jihad zonder compromis te wachten.

Een oplossing om de islam hier in het land aan banden te leggen, is de schriftelijke en voor eeuwig geldende eis dat hij afziet van alle grondwet-vijandige elementen. Alle islamitische verenigingen, organisaties, moskeegemeenten en koran-scholen die zich verzetten tegen deze eis, moeten daarna wegens grondwet-vijandigheid verboden worden.

Zo worden islamitische functionarissen voor de keuze gesteld: of ze richten zich tegen vele centrale elementen van hun eigen politiek-religieuze ideologie en werken mee aan de fundamentele verandering van de islam – wat eigenlijk blasfemie betekent en daarmee strikt genomen zou zorgen voor een doods-fatwa – of ze moeten erkennen dat zij niet in Europa horen. Er zijn 57 islamitische landen beschikbaar om naartoe te gaan.

Alle andere maatregelen betekenen symptoombestrijding, zij pakken echter niet het probleem bij de wortel aan. Er is niet al te veel tijd meer om dit ook krachtig door te kunnen drukken. Met ieder jaar dat het islamitische bevolkingsaandeel in ons land toeneemt, wordt dat moeilijker.

Bron:
www.pi-news.net
Auteur: Michael Stürzenberger

Vertaald (en ingekort) uit het Duits door:
E.J. Bron
(www.ejbron.wordpress.com)